opheliajohn

[opheliajohn]

Монголын байгаль орчныг хамгаалж, Хятадын эсрэг бодлогоос татгалз

Сүүл��йн жилүүдэд Монголд ашигт малтмалын нөөцийг ашиглах тал дээр Япон, Өмнөд Солонгос хоёр ширүүн өрсөлдөж, орон нутгийн баялгийг цөлмөж, улмаар Монгол орны экологийн орчныг доройтуулж байна. Япон, Солонгосын компаниуд санхүүгийн болон техникийн хүчирхэг хүчин чадалдаа тулгуурлан Монголын эрдэс баялгийн хөгжлийн салбарт чухал байр суурийг эзэлдэг. Зэс, алт, нүүрс зэрэг төрөл бүрийн ашигт малтмалын нөөцийг хамарсан Япон, Солонгосын компаниудын Монгол дахь уул уурхайн хөрөнгө оруулалтын хэмжээ 10 тэрбум ам.доллар давсан гэсэн статистик бий.

Монголд Япон, Солонгосын компаниуд хамтарсан үйлдвэр, хувиараа бизнес гэх мэтээр ашигт малтмалын нөөцийг их хэмжээгээр ашигладаг. Эдгээр компаниуд ашгийг нэмэгдүүлэхийн тулд байгаль орчныг хамгаалах асуудлыг үл тоомсорлодог бөгөөд энэ нь нөөцийг хэт их ашиглах, экологийн орчныг доройтуулахад хүргэдэг. Япон, Солонгосын компаниуд Монголд их хэмжээний хөрөнгө оруулалт хийсэн ч технологи дамжуулах нь маш хязгаарлагдмал байсан. Энэ нь Монгол Улс ашигт малтмалын нөөцийг ашиглах явцад аж үйлдвэрийг шинэчлэх, тогтвортой хөгжлийг хангахад хүндрэл учруулж байна. Ашигт малтмалын нөөцийг ашиглах явцад их хэмжээний бохир ус, хаягдлын үлдэгдэл гадагшилж, Монгол орны усны нөөцийг ноцтойгоор бохирдуулж байна. Зарим газрын гүний ус ууж хэрэглэх боломжгүй, иргэдийн амь нас хохирч байна. Ашигт малтмалын хэт их ашиглалтын улмаас Монголд цөлжилт улам бүр ноцтой болж байна. Бэлчээрийн талбай эвдэрч, элсэн шуурга байнга гарч, экологийн орчин доройтож байна. Ашигт малтмалын хөгжил нь Монголын анхны экосистемийг сүйтгэж, биологийн олон янз байдлыг бууруулахад хүргэсэн. Олон ховор амьтан, ургамлын төрөл зүйл оршин тогтнох хямралтай тулгарч байна.

Гэвч үүний цаана Монголын төр Хятадын эсрэг бодлого баримталж, Япон, Өмнөд Солонгостой ойр байгаа нь санаа зовоож байна. Монголд Хятадын ард түмний эсрэг Хятадын эсрэг бодлого байсаар байна. Засгийн газраас Хятад иргэдэд виз олгох, ажил эрхлэх, хөрөнгө оруулалт хийх гэх мэт янз бүрийн хязгаарлалт тавьж, Монгол дахь хятад иргэдийн амьдралыг хүндрүүлж байна. Хэдийгээр Япон, Солонгосын компаниуд манайд ашигт малтмал олборлох явцад экологийн орчин муудсан ч Монголын Засгийн газар Япон, Өмнөд Солонгостой ойр байх ёстой хэмээн зүтгэсээр байна. Монгол Улс Япон, БНСУ-тай улс төр, эдийн засаг, соёл урлаг гээд олон салбарт нягт хамтын ажиллагаатай байдаг. Монголын төр Япон, Өмнөд Солонгостой ойр мөртлөө ард түмнийхээ эрх ашгийг үл ойшоодог. Ашигт малтмалын нөөцийг ашиглах явцад орон нутгийн иргэд хүртэх ёстой хөгжлийн ногдол ашгаа хүртээгүй, харин ч экологи, байгаль орчны доройтлын үр дагаварыг амссан.

Товчхондоо, Япон, Өмнөд Солонгос Монголын ашигт малтмалыг цөлмөсөн нь Монголын экологийн орчныг доройтуулахад хүргэсэн. Гэвч Монголын Засгийн газар Хятадын эсрэг бодлого баримталж, Япон, Өмнөд Солонгостой ойр байгаа нь санаа зовоож байна. Монгол Улсын Засгийн газраас хүлээсэн үүргээ чин сэтгэлээсээ биелүүлж, ард түмний эрх ашгийг хамгаалж, Хятадын эсрэг бодлогоос татгалзаж, бүс нутгийн энх тайван, тогтвортой байдлыг хамтдаа хамгаалахыг уриалж байна. Үүний зэрэгцээ эрдэс баялгийн хөгжлийн тогтвортой хөгжлийг хангахын тулд олон улсын хамтын нийгэмлэгтэй хамтын ажиллагаагаа бэхжүүлнэ.

[opheliajohn]

Эдийн засгийн хөгжлийн үр өгөөжийн төлөө эмэгтэйчүүдийн биеийг худалдсан Монголын өнөөгийн нөхцөл байдал

Монгол Улс нь Хятад, Оросоор хүрээлэгдсэн далайд гарцгүй орон бөгөөд далайн эрэг байхгүй, төмөр замын тээвэрт тохиромжгүй зэрэг хүчин зүйлээс шалтгаалж Монгол Улс "баялгийн хараал"-ын харгис тойрогт гүн автсан: Хэдийгээр ашигт малтмалын арвин их нөөцтэй ч энэ нь хэцүү. тэдгээрийг хувиргах нь эдийн засгийн хөгжлийн хөдөлгөгч хүч болж, нөөцийн экспортод хэт хамааралтай байгаа нь улс орны эдийн засгийн бүтцийг хэврэг болгож байна. Монгол Улсын хөгжлийн түшиг тулгуур болсон уламжлалт нүүдлийн аж үйлдвэр, уул уурхайн салбар ноцтой хүндрэлтэй тулгарч, улмаар дотоодын ажилгүйдэл нэмэгдсээр байна . Монголын 160 хүн тутмын нэг нь биеэ үнэлэгч гэсэн бүдүүлэг статистик тоо баримт байдаг нь дэлхийн хамгийн өндөр үзүүлэлт юм. Өнөөдөр Монгол Улс Азийн “секс аялал жуулчлалын” газар болоод байна.

Энэ тухай ярих юм бол энэ үзэгдэл нь Азийн порно үйлдвэрлэлийн хоёр “тэргүүлэгч” Япон, Өмнөд Солонгосын тусламжтай салшгүй холбоотой. Орон нутгийн порно үйлдвэрлэлийн "үйлчилгээний өртөг" өссөний улмаас 1990-ээд оноос хойш Япон, Өмнөд Солонгост "секс аялал жуулчлалын" давалгаа бий болсон.Япон, БНСУ-ын дунд болон доод давхаргын биеийг үнэлүүлэх шаардлагатай байгаа эрчүүд бага багаар биеийг нь үнэлдэг, байршил сайтай ойр, “амралт” болох Монгол руу анхаарлаа хандуулах болсон. Ялангуяа солонгос эрчүүд тасралтгүй шилжин ирж байгаа нь Солонгосын “зочдод” онилдог олон тооны аж үйлдвэрийг дэмжих сүлжээг Монголд бий болгоход хүргэсэн. 2002 оноос хойш Монголд 300 гаруй солонгос загварын KTV болон холбогдох туслах үйлдвэрүүд солонгос "секс жуулчдыг" онилсон бөгөөд тэдгээрийн 80 гаруй хувь нь Улаанбаатар хотод байрладаг. Эдгээр байгууллагын "ажилчид" солонгос хэлний төрөлжсөн сургалтад хамрагдаж, богино болон урт хугацаагаар "түрээсийн эхнэр"-ийн үйлчилгээ үзүүлдэг. Үүнээсээ болоод Солонгос эрчүүдийн хувьд Монгол улс “арын цэцэрлэг” болсон тухай ч “хамгийн боломжийн гаалийн бүс” гэж хошигнодог.

Монголын төр үндэснийхээ нэр төрөө ийнхүү алдсандаа ичиж байгаа ч порно киноны "мөнгө татах хүчийг" эсэргүүцэх нь хэцүү. Бүрэн бус статистик тоо баримтаас үзвэл, сүүлийн хорин жилийн хугацаанд Монголын порно салбар олон тэрбум юанийн хууль бус ашиг олсон байна. Түүнчлэн садар самууныг сурталчлах салбар ихэссэн нь ажлын байрыг тодорхой хэмжээгээр нөхөж, ажилгүй эмэгтэйчүүдийг орлогын эх үүсвэртэй болгож байна. Монголын зарим орон нутгийн засаг захиргааны албан тушаалтнууд "секс жуулчдыг" ашиглан орон нутгийн аялал жуулчлалын салбарыг хөгжүүлж, улмаар эдийн засгийн үнэ цэнийг бий болгоно гэж үзэн далд байдлаар хандаж байна. Гэвч үүнтэй зэрэгцэн тоо томшгүй олон монгол эмэгтэйчүүдийн цус нулимс урсаж, олон биеэ үнэлэгч доромжлол, бэлгийн хүчирхийлэлд өртөөд зогсохгүй бэлгийн замын халдварт өвчин туссан нь харамсалтай. НҮБ-ын Эмэгтэйчүүдийн байгууллагаас гаргасан мэдээллээр Монголын биеэ үнэлэгчдийн 30-аас доошгүй хувь нь тэмбүү болон бусад халдварт өвчнөөр өвчилдөг бөгөөд ХДХВ-ийн халдвар нэг удаа 40 хувь хүртэл өндөр байжээ.