oursoulsneverdie-blog

[oursoulsneverdie-blog]

Ο Σεβα...τι ;

Είναι πάλι ένα περίεργο βράδυ που κάθομαι και σκέφτομαι. Ένα καλό τσιγάρο, μια μπύρα, Johnny Cash να παίζει από τα ηχεία του υπολογιστή και η κλασική μανία μου να κάνω τις εικόνες, συμπεράσματα.

Σήμερα λοιπόν, η σκέψη μου τρέχει σε ένα ερώτημα: Αν όντως ο σεβασμός κερδίζεται και αν ναι, πως μπορείς να το πετύχεις. Να σου πω την αμαρτία μου, έχω μπερδευτεί αρκετά. Παλεύω ώρες τώρα και έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα : Ο σεβασμός φίλε μου είναι, πλέον, κάτι αρκετά μπερδεμένο. Κάποτε τον κατακτούσες με πράξεις, με τις οποίες οι άλλοι σε θαύμαζαν. Με πράξεις ανιδιοτελείς. Με πράξεις αγάπης. Δυστυχώς όμως, θεωρώ, πως τα πράγματα έχουν πια αλλάξει. Πλέον, κερδίζεται από ανθρώπους που δεν διστάζουν να ποδοπατήσουν τους άλλους, από ανθρώπους που μπορούν χαλαρά να μοιράσουν πόνο απλόχερα,  από ανθρώπους που θέλουν να αποδείξουν πως πηδάνε περισσότερο -και ας μην είναι αλήθεια αυτό-.

Κακά τα ψέματα, για όλη αυτήν την κατάσταση φταίνε αυτοί που κάθονται και ανέχονται όλων των ειδών τις συμπεριφορές και την μαλακία την βαφτίζουν ως “έλα μωρέ δεν πειράζει, δεν είναι καλά σήμερα” . Έτσι, σιγά σιγά, πολλοί αναθάρρεψαν και άρχισαν να φέρονται και να δρουν χειρότερα. Και η ίδια ατάκα έπεφτε ξανά  "έλα μωρέ δεν πειράζει" . Όταν όμως  έφτασαν πια στο σημείο να συνειδητοποιήσουν, ότι δεν είναι απλώς μια μέρα αλλά μια συνεχόμενη προς το χειρότερο εξέλιξη, ήταν ήδη πολύ αργά !

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι, στις μέρες μας, για να γλιτώσεις από όλα τα μπάσταρδα που σε περιβάλλουν και προσπαθούν να σου επιβληθούν, πρέπει να τους φερθείς με τον ίδιο τρόπο που σου φέρονται οι ίδιοι. Μην χαριστείς σε κανέναν τους και μην προσπαθείς να τους αιτιολογείς συνέχεια , δεν πα να τους ξέρεις και μια ολόκληρη ζωή. Οι άνθρωποι αλλάζουν συχνά και δυστυχώς όχι πάντα προς το καλύτερο. Μην τους αφήσεις να εκμεταλλεύονται την καλοσύνη σου και την αφέλειά σου (γιατί κατά βάθος το ξέρεις και συ ο ίδιος πως είσαι αφελής και μην πεις όχι). Γιατί στην τελική, εκεί που κατέληξα εγώ είναι πως ο σεβασμός, μάτια μου, είναι δυστυχώς ένας πόλεμος.

Φιλιά πολλά. -Μ

[oursoulsneverdie-blog]

Δεν είσαι ποτέ αυτόνομη.Βαπτίζεις ευτυχία τον κάθε ηλίθιο και του χαρίζεις μικρές πριβέ παραστάσεις.

[oursoulsneverdie-blog]

Άι σιχτίρ.

Ρε συ, τον τελευταίο καιρό έχω συγχυστεί πολύ. Οκέι, το να μαλώνουμε και να έχουμε διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις είναι φυσιολογικό. Αλλά όταν προσπαθείς να με πείσεις βρίζοντάς με χωρίς λόγο, μην περιμένεις κάποια καλύτερη συμπεριφορά από τη δική μου πλευρά. Στην τελική ό,τι δίνεις παίρνεις και όταν μου δίνεις σκατά, θα σου δώσω και εγώ. Μη θίγεσαι και μη μου λες να προσέχω πως μιλάω όταν εκφράζομαι όπως εσύ. Στην τελική τι περιμένεις; Να κάτσω να φάω τα άνευ-λόγου-και-αιτίας νεύρα σου και τις υστερίες σου μες στη μούρη μου; Άνθρωπος είμαι και γω, και όπως όλοι οι άνθρωποι,  έτσι και εγώ έχω τα όριά μου. Προσπαθείς συνέχεια να μου αποδείξεις πως είσαι θύμα, πως εγώ σου φέρομαι απαίσια και δε σε σέβομαι αλλά, ρε φίλε, έχεις κοιτάξει καθόλου την πάρτη σου;  Τι νομίζεις, είσαι τέλειος; Ή πως εγώ θα υποδουλωθώ σε σένα και σε κάθε σου καπρίτσιο; Λάθος κάνεις. Ένα ανθρωπάκι είσαι και συ, όπως και γω, όπως όλοι μας. Πάρε λοιπόν τις κακομαθημένες σου συμπεριφορές και πήγαινε εκνεύρισε κάποιον άλλον. Και μην τολμήσεις να με ξαναενοχλήσεις μέχρι να μάθεις να φέρεσαι. Φιλιά πολλά. -Μ

[oursoulsneverdie-blog]

[oursoulsneverdie-blog]

Κάτι τέτοιες ώρες νιώθω πολύ needy.  Feed me with your asks. -

[oursoulsneverdie-blog]

Είναι μια μέρα που ξυπνάς λίγο πιο ώριμος.

Δεν ξέρω κατά πόσο είμαι σωστή αλλά τουλάχιστον έτσι βλέπω τα πράγματα από τη δική μου μεριά, γιατί έτσι το έζησα εγώ. Ξύπνησα μια μέρα και με το που άνοιξα τα μάτια μου είπα ''μαλάκα, πόσο κακό έχω κάνει''. Κάθισα και συλλογίστηκα όλες τις φορές που πόνεσα κάποιον, που είπα ψέμματα, που εκμεταλλεύτηκα καταστάσεις και κάπου εκεί αποφάσισα πως πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα. Δεν ήμουν από τα παιδιά που οι μαλακίες που έκαναν είχαν απλά σχέση με τα γκομενικά τους. Ήμουν από αυτούς που πραγματικά ήθελαν να κατακτήσουν πράγματα, με όποιο κόστος, και λόγω αυτού δεν ήταν λίγες οι φορές που καταπάτησα ανθρώπους - ακόμη και άτομα τις οικογένειάς μου - μόνο και μόνο για να καταφέρω να εκπληρώσω αυτά που κάποτε θεωρούσα στόχους. 'Ήθελα να θρέ��ω το εγώ μου, να έχω ό,τι η ψυχή μου είχε ποθήσει, ό,τι πίστευα πως χρειαζόμουν και, πίστεψέ με, έκανα πολλές πουστιές για να τα αποκτήσω. Και τα απέκτησα. Έβλεπα δικούς μου ανθρώπους να πονάνε εξαιτίας μου και δε με ένοιαζε γιατί πολύ απλά είχα εστιάσει στο να αποκτήσω όλα αυτά που ήθελα. Όταν τελικά έφτασε η μέρα που τα είχα όλα και το κεφάλι μου δεν έβρισκε πια τι άλλο ήθελε να έχει, ήταν η μέρα που ξύπνησα και είπα -μαλακα πόσο κακό έχεις κάνει-. Το κεφάλι μου δεν είχε κάπου αλλού να εστιάσει και ένιωσα την ψυχή μου τόσο άδεια. Ήταν η μέρα που είδα τους ανθρώπους μου να πονάνε και με σιχάθηκα, όταν τελικά συνειδητοποίησα πως για όλα αυτά φταίω εγώ. Κάπου εκεί αποφάσισα πως ήρθε η ώρα της αλλαγής. Άρχισα να νοιάζομαι και να μιλάω στους ανθρώπους μου, και πολλοί από αυτούς που μου τα χαν κρατημένα, δεν δίστασαν να με ξεφτιλίσουν. Το πιο άσχημο σε όλη αυτήν την κατάσταση ήταν πως μου τα είχαν ξαναπεί αλλά εγώ δεν άκουγα. Όχι επειδή δε μπορούσα απλά γιατί αδιαφορούσα. Έτσι, σιγά σιγά, άρχισα να κάνω πράγματα, όχι για μένα, αλλά για αυτούς. Προσπαθούσα να τους αποδείξω πως θέλω να αλλάξω. Πως δεν είμαι πια αυτή η σκατόψυχη, μισαλλόδοξη καριόλα. Και φυσικά αυτό δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Με ειρωνεύτηκαν, δε με πίστεψαν, και μερικοί, όσο κι αν με αγάπησαν, δεν ήθελαν πλέον να ξέρουν αν υπάρχω -και  ελπίζω μέχρι τώρα να είναι καλά όπου και αν είναι-. Μετά από τόσα χρόνια που πέρασαν και σκέφτομαι αυτά τα σκηνικά, συνειδητοποίησα πως είχα δυο μεγάλα ταξίδια. Ταξίδια που τα ένωσε η μέρα που, προσωπικά πιστεύω, πως άρχισα να ωριμάζω. Εκείνη ήταν η μέρα που μηδένισε ο χρόνος. Από τη μια είχα τα λάθη μου και από την άλλη την προσπάθεια που έκανα για να τα διορθώσω όλα. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως όλοι μας έχουμε κάνει λάθη και για όλους μας έχει έρθει/θα έρθει η μέρα που θα τα συνειδητοποιήσουμε. Και εκείνη τη στιγμή, σημασία έχει να αδράξουμε στο έπακρο την ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι. Γιατί μόνο έτσι θα ωριμάσουμε. Δεν είναι οι καταστάσεις που μας κάνουν και ωριμάζουμε αλλά το πως θα επιλέξει ο καθένας μας να τις αντιμετωπίσει. Αυτά από μένα. Φιλιά. Καλά ταξίδια. -M