ozgurlesmeyecalisiyorum - Tumblr blog

[ozgurlesmeyecalisiyorum]

Sense8 (2015 - 2018)

[ozgurlesmeyecalisiyorum]

I’ve never even had one whole perfect day. Five minutes a day. If you have five minutes of peace, it’s bearable. Fill up five minutes a day like that. That’s how I survive.

나의 해방일지 My Liberation Notes (2022) dir. Kim Seok Yoon

[ozgurlesmeyecalisiyorum]

[ozgurlesmeyecalisiyorum]

İstenmediğimi ve sevilmediğimi hissediyorum acaba ben var olmasaydım her şey çok daha iyi olur muydu

[ozgurlesmeyecalisiyorum]

Çok kötüyüm gerçekten çok kötüyüm ama kimseye anlatamıyorum insanları azıcık bile etkilemekten çok korkuyorum. Çok yorgunum çok bıkkınım bitiğim. Nasıl toparlanabileceğimi bilmiyorum. Her şeyden kaçmak istiyorum.

[ozgurlesmeyecalisiyorum]

umarım hala umudum vardır

[ozgurlesmeyecalisiyorum]

Bu güzel diziyi izledikten sonra bunu paylaşmadan olmaz sevgili günlüğüm...bana çok şey kattı bu dizi. Azıcık da olsa umut verdi:')

[ozgurlesmeyecalisiyorum]

Üstümdeki tüm yüklerden kurtulmak istiyorum. Bu yüklerin bana ait olmasını ve bunları sırtıma yükleyebileceğimi ben mi istedim yoksa bana sorulmadan mı yükleri taşımam gerekti inan hiç bilmiyorum. En azından artık başkalarının yüklerini sırtlanmam konusunda bir şeylerin farkında varabilmişim. Peki bir dahakine hayır diyebilecek miyim? Yoksa yeniden kimseye cevap bile vermeden o yükleri sırtlanacak mıyım? Neden başkalarının hislerini bu kadar fazla hissediyorum ve bu hisleri neden hemen kabulleniyorum? Hem de bana ait bile değillerken. İyi bir insanım desem hayır değilim de. Normal sıradan bir insanım ama sanırım yaptıklarımdan çok fazla suçluluk duyuyorum. Aslında kayda değer bir şey de yapmadım sayılır. Yani en azından birisini kasıtlı olarak kötü hissettirmedim. En çok zararı kendime mi verdim? Evet...en büyük kötülüğü ben kendime yaptım. Bu kadar fazla düşünmenin beni nereye götüreceği hakkında hiçbir fikrim yok. Bu kadar ayrıntılı ve fazla düşünmek zorunda mıyım? Tüm bu düşünceler benim hayatımı bu kadar çok etkilemeli mi? Bu kadar kaygıyla nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Aslında gün içinde çok da kötü hissetmiyorum sanırım ama geceleri tüm sessizlikler beni çok rahatsız ediyor gibi veya beni rahatsız eden sessizlikler değil bilmiyorum ama bu beni hüzünlendiriyor. Sessizlik çok fazla şey anlattığı için mi? Çevremde birisi konuştuğu zaman her ne kadar rahatsız olsam da sanırım sessizlikten çok daha iyi. O zaman korktuğum şey yalnızlık mı? Peki neden bu kadar çok korkuyorum ki yalnızlıktan?

Geceleri bu kadar hüzünlü ve huzursuz hissetmekten nefret ediyorum. Bu his beni asla uyutmuyor ve uyuyamadıkça çevremdekileri endişelendiriyorum. Yine birilerini endişelendirmekten bahsediyorum. Kendimi yetersiz ve gereksiz hissediyorum çünkü. Yolumu bulamadığım içindir belki de. Çok merak ediyorum acaba ben de yolumu bulabilecek miyim bir gün? Herkes bir şekilde yolunu çiziyor sanırım değil mi? Bir şeyler olmaya çalışırken hiçbir şey olamamaktan ve buharlaşıp gitmekten çok korkuyorum. Potansiyelimi gerçekleştiremedikçe hayata tutunma isteğim ve tüm umutlarım uçup gidiyor. Umarım kendimi sevebildiğim zamanlar en azından kendime saygı duyduğum zamanlar yakındır.

Çünkü kesinlikle hayatıma son vermek istemiyorum. Yaşamak istiyorum ama gerçekten yaşadığımı hissetmek istiyorum. Varlığımın farkına varabilmek istiyorum.

30.05.2022 |||•huzurlu uyuyamadığım gecelerden