pinhar

[pinhar]

Dalgalar gunese bile ulasir eskiden atip silmistim simdi tekrar atiyorum ama silmicem cunku dalgalar gunesin ardina dahi ulasti

[pinhar]

Hayatimin en guzel gunu sevgilim yanimda ve yemek yapiyoruz :)

[pinhar]

Beni daha cok kırcan askim bu beni mutlu eder :)

[pinhar]

Insanin en yakınları tehtid edendir

[pinhar]

Bir gece dusuncelerimin ve insanlara olan davranislarım olumlu tarafa dogru değistigini farkettim. Bunu hiç farkedememistim. Farkettigimdede şasirmamistim cunku cevremi pozitif yukle dolduran insanlar vardı ama bi konuda şasirmistim. O degistigimi anladigim siralar bir insan girmisti hayatima ve onun bu olumlu etkisini, bu karakteri nasil bu kadar cabuk şekillendirdigini anliyamamistim. Bu dusuncem gecelerimi uzatiyodu. Cevabi belliydi ama bu kadar kolay olmadigini biliyodum.

Kendime bu yeni karakterime bi kavram atadım(öz) ve o özun olusabilmesi icin bir ortam gereklidir. O ortamda o insandi. O ortam öze o kadar dengeli uyuyoduki öz gittikce parlamaya ve bulundugu ortama özun olusturdugunu farkettiriyodu.

Tabiki bu ortamdan once benim baska ortamimda oldu. Ama bu farkliydi beni en cabuk domine eden ve benimle ilgilenen bi ortamdi. Diger ortamları ben yaratmistim bu sebepten kendi yarattigim bir seye sekillenmem cok siradan ve kotu olurdu. Ama bu ortam oyle degil. Benim olusturmadiğim bir insandi , ortamdi özumu diger kendi olusturdugum ortamdan daha iyi anliyodu ve beni hislerime gore sekillendiriyodu.

Hislerime gore dedim cunku benim olusturdugum ortamda hisler yoktu. His nedir bilmezdim . Hatta bi gun o ortam hayatima girdiginde kendimde tuhaf hisler hissettim. Anormal derecede duygusuzluk , anormal derecede endise. Bunlari hissediyodum cunku bilmiyodum nasil aşık olunuyor. O yuzden duygusuzdum. O ortamimim bana verdigi duyguyu nasil kullancagimi bilmiyodum. Endisemde bu sebepten yanaydi. O duyguyu kullanmasini bilmiyordum ama merakliydim. Kullanmasini bilmedigim bir aleti alir kurcalarim ve bozulmamasi icin gayret ve endise ederim. Bu yuzden bilmiyodum hislerimi. Ama o hislerimle bana öz olusturdu.

Bu konuyu bir bucuk yil dusundum ve dusuncemin sonlarina dogru yaklastigimi hissettim. Özum olustu , ben hazirim ,ortamima parlamak istiyorum. Diyodum. Artik beni gorsun! Ne elde ettigini gorsun istiyodum. Ortamima bu kader yakinken ve heycanliyken aklima bir örnek geldi.

Evren teorim

Dunya gunesin etrafinda doner ve ona yaklaatikca sicakligi artar ve dunya aci icinde ölur.

Burdaki fikrim onu gunesim olarak algiladiysam ideal uzaklik ikimiz icinde iyi olucak. Cunku o beni yasatiyo ve mutlu ediyo. Bende onu mutlu ediyorum , bi sorun cikartmiyorum, şikayette etmiyor.

Bu dusunce epey surdu yaklasik 3 4 ay kadariyla. Ondan ideal uzaklikta kalmaya gayret ediyodum. Ama o gunesin cekim gucu, cekiciligi beni zorluyodu. Bu beni yoruyodu. ama sonra bir sey farkettim; ben ideal uzakligi korumaya calisirken gunesim bana yaklasiyodu ama ben yanmiyodum, ölmuyodum daha cok mutlu oluyodum. Bende ona dogru yaklastim ve en sonunda birlestik. O beni hissediyor bende onu. Artik onunla birim. Ama aklima takilan bir soru vardi. Özume ne oldu?

Özum gunesimle birlesti ve bir ortamda yasiyor. Gunesimim ve onun yarattigi ve mukemmelestirdigi öz birdi. Ama o mukemmeliyeti canli tutacak kavramlar lazimdi bana. Ve bir kavram uydurdum. Özü yasatan evren.

Bu evren beni yasatiyor icinde barintiriyor. Evrende o oluyor. Evrenimde bir suru yildiz yasamis ölmus bazi yildizlar var ama en cok parliyan benim. Ben onu guzel kiliyorum oda beni yasatiyor. Bu denge mukemmel olan dunya ve onu yasatan evreni animsatiyor ve en sonunda Dünya ve Evren dusuncem olusuyor.

[pinhar]

22.11.2021

Sevdigin kisinin en sevdigi varligisin.

Sen kendini seversen beni mutlu etmis olursun. Mutlulugumu dusundugunu biliyorum. Cunku bende kendimden nefret ederdim. Sem kendimi seveyim diye beni ovdun kendimi kesfetmemi sagladin hatta abarttin aynayi öpturdün. Aynayi opmek fena bi his degildi. Yani demem o ki kendinen nefret edersen. Seni senin yonteminle tedavi edicem aynayı öpturcem;)

Seni seviyorum:)

[pinhar]

Ruhumu gülüşün, ellerimi dudakların ısıttı.

[pinhar]

Dudaklarım boynunda ısındı.

[pinhar]

Isinmak icin anıları yak. Anilari yaktiginda kaybetcegibi dusunme cunku sen o anılanın isisini unutmiyacaksin. Sonsuz alev

[pinhar]

Zehrin öpücüğu bana şifadır

[pinhar]

Kokun böyle hissettiriyor:')

[pinhar]

Bu son gunler de ne kadar yukarı uça biliriz siye dusunuyodum. Vardigim sonuc ne kadar yukarı uçabilcegimizi bilmiyor olmam. Hiçbir sey bilmiyorum bildiğim tek sey su anda uçuyor olmamız.

Ne kadar yukarı ucarsak dususumuz o kadar uzun olur. Belki duscegimiz zaman yakındir ama belki hiç dusmicez. Hep yukari doğru ucucaz. Yildizlarin arasina ciktigimiza hiç dusemicez, dusme ihtimalimiz olmicak. Ben iyi ihtimale umut edicem, çabalicam. Ama dustuğumuzde yine beraber dusucez. Dusus sırasında birbirimizi görucez. Dustugumuz an ölücez. Istiyorum ki o dususumuzde benim icin uzun sursun. Göreyim

[pinhar]

Dileklerin gercek olsun

[pinhar]

Geceleri uyutmayan gunduzleriyse uyandıran ama yataktan kaldırmqyan melek.

[pinhar]

Sanki iki hayatum varmis gibi 1.cok guzel sayende. Cunku sen basrolsun o hayatta. Ikinci hayatim bok gibi. 2.hayatimda sen yer almiyosun.

2.Hayatim bu yaz sonu iyi veya kotu bitcek. Bitecek olan hayat.

1.Hayatim sosuza kadar surcek sayende iyiki varsin

[pinhar]

Biz gelecegi degil gecmisi istiyoruz

[pinhar]

Kralice kani genclestirir derler:))

(Ölmek istemiyorum kralicem)