proceslisa - Tumblr blog

[proceslisa]

Presentatie in white cube

[proceslisa]

presentatie met bank gemaakt van monsterstof

[proceslisa]

Beelden zoals deze gebeamed zouden worden in een white cube

De bank die ik hierbij wil plaatsen is nog niet in de afbeelding verwerkt

[proceslisa]

Ohja, mijn blog is omgekeerde volgorde dus begin beneden. Dankjewel en veel plezier!

[proceslisa]

Het eindwerk. 

Twee beelden samengevoegd met de soundscape!

[proceslisa]

Presentatie van het werk

Omdat ik heb besloten mijn beelden op te delen in twee werken die op elkaar reageren wil ik twee beamers plaatsen op muren in een hoek van elkaar. Dit heb ik la eerder gedaan in een voorgaand werk van mij dus ik weer dat dit kan er er voldoende ruimte is voor publiek. Hieronder is een foto te zien van het werk wat ik toendertijd op de muur gebeamed had

Ik heb gekozen voor muren in een hoek omdat de beelden recht tegenover elkaar neit tegelijk gezien kunnen worden en het gaat juist om de interactie tussen deze twee, Natuurlijk houd het spanning als jeneit weet wat je ziet aan de andere kant maar ik wil mensen dmv de soudcape toch in een soort flow/staar krijgen. Dat ze gehypnotiseer worden door het werk.

ik ga voor de installatie ene bank bouwen in de zelfde kleur/structuur als het monster. je kan je veilig voelen op de bank, je voelt alsof jij de monster knuffelt en de bank krijgt naarmate de film vordert meer betekenis. ik hoop dat mensne dit ook zullen voelen, en voelen dat het een persoonlijk dingetje is. Het tectile is een toevoeging aan de film.

De bank komt schuin tegenover de muren te staan waarop groot gebeamed wordt. Achter de bank staan een kast waarin de beamers gebouwd worden. Mijn droomversie heeft de beamers en speakers aan het plafond maar bij distelweg is het plafond redelijk hoog dus ik hou rekening met een plateau wat gebouwd moet worden. 

ik ga nog een maquette maken voor tijdens de presentatie!

[proceslisa]

Beeldcombinaties in de film

Het einde van de film. Ik herenig links, de kwetsbare kant, met mijn innerlijke kind, ik knuffel en dans met het monster. Ik ben veilig, de muziek/soundscape word minder beklemmend en bevrijdender. rechts ruk ik de citroen doormidden, duw mn vingers erin en laat het sap over mijn handen en de zaag lopen. 

het contrast van het ruwe beeld waarbij het zuur van de citroen, die doormidden gezaagd is door een cirkelzaag, versterkt de zachtheid van het beeld waarin ik herenigd wordt met het monster.

[proceslisa]

Beeldcombinaties in de film

Hier zie je dat terwijl ik links mijn hoofd optil en lichaam uitrek dit rechts ook gebeurt in combinatie met licht. Het doortrekken van mijn identiteit vanuit tussen mijn benen naar mijn gezicht link heeft invloed op hoe ik mij voel rechts. De beelden reageren met elkaar.

Hier wordt links van schoonmaakmiddel een drakje gemaakt. Dit staat ook wel voor dat ik mezelf vergiftig doormiddel van bijv alochol, dit wordt door de maatschappij gewoon geaccepteerd dus vandaar de kleurrijke en uitnodigende omgeving. Echter is het vergif, en vies. leuk feitje is dat van schoonmaakmiddel ook wel GHB gemaakt wordt. Een middel wat ook wel gebruikt wordt om de sexualiteit op te wekken en om over grenzen heen te gaan. Dit heeft voor mij dus een dubbele lading omdat ik zelf ervaring heb met deze middelen, wellicht zal het publiek dit niet zo opvatten maar er zit genoeg verdere betekenis in om waardevol te zijn.

Rechts wordt met geintroduceerd met het ballenbak monster dat leeft onder mijn bureatafel, het leeft dus onder een plek die ik serieus neem, waar ik vaak aan zit, een plek waaraan je werkt, je probeert te conformeren. (beetje ver gedacht maar whatever dit is hoe ik het zie) Dit is de geheime wereld van mijn innerlijke wezens en deze krijgen jullie hier voor het eerst te zien.

Hier een foto van de handen van het ballenbakmonster die naar het kruis begeven en een foto van het volle drankje wat dus best eens voor ghb zou kunnen staan. het staat in iedergeval voor het onder invloed brengen en het verhullen in een mooi randje.

Kijk hoe het rietje overeenkomt met de stok die het wezen rechts vastheeft. wellicht zou je kunnen denken dat het monster rechts het drankje links consumeert.

Het zaagbeest komt in beeld rechts. de citroenen die links als zo aantrekkelijk gezien worden worden rechts even flink bevuild. Het wezen likt met verrotte tanden en zwart slijm de citroen en bijt erin op een agressieve manier. Het is niet meer mooi, het is niet meer leuk.

Hier zie je het wezen met de bivakmuts de citroenen doormidden zagen op een cirkelzaag. een daad om het slopen en deconstrueren. If life gives you lemons, make lemonade.

[proceslisa]

Beeldcombinaties in de film

Deze beelden zijn links de punani bloen en rechts mijn andere kostuum waarin ik een soort kracht mee wil uitstralen. Dit kostuum gemaakt van een notenkraker en flessenopener staan symbool voor mijn toere zelf, hoe ik mijzelf neer wil zetten maar is tegelijkertijd een ijskoud schuld en ene bescherming tot wie ik echt ben.

Links is de kwetsbaarheid te zien van de vrouwelijkheid die vaak “gegeven” moet worden. rechts kan gezien worden als een schild en bescherming heirvoor maar tevens ook als kille observeerder van de daad gezien worden.

Links zie je de vervorming van mijn lichaam, he mijn lichaam gebonden en vastgouden wordt door bepaalde normen en waarde in de maatschappij, hoe andere bepalen welke vorm wenselijk is, rechts is het zelfde verhaal als hierboven.

Terwijl ik links kwetsbaar mijn vervormde gezicht aanraak alsof het iets fouts is zie je rechts mijn kille sterke masker sensueel likken alsof ik zonder emotie en empathie bekeken wordt.

Links verf ik een zwarte streep over mijn lichaam, vanuit tussen mijn benen naar over ijn gezicht. Ik wis hiermee mijn identieeit en vervang dit met wat tussen mijn benen bevind. links lik ik met de zelfde zwarte verf in mijn mond mijn masker. Je ozu kunne denken dat de verf die ik gebruik links en die in mijn mond rechts het zelfde zijn, wat dus weer kan wijzen op het gebruik van woorden die betekenis geven of juist op het likken van het lichaam. Zoals ik eerder zei het is nogal mulit interpretabel.

[proceslisa]

beeld combinaties in de film

Mijn film begint met ik die binnen de zarte cirkel zit en langzaam opstaat, om zo aan te kondigen dat het van start gaat. ik heb ervoor gekozen om in tegendeel tot de film die ik bij de tussentijdse beoordeling nog steeds de studiolampen te laten zien. het linker beeld betreft ik vs omgeving, het rechterbeeld gaat meer over ik vs mijn innerlijke struggel die veroorzaakt wordt door het rechter beeld. Het linker beeld is in het bgein nog zwart om te tonen van waaruit dit werk is gestart.

Het tweede beeld is nu ingetreden en dit ben ik die in de badkamer achter het doek struggelt. Ik heb deze beelden bij elkaar gekozen omdat links de sierlijkheid en het lichte te zien is, maar ngo steeds geen connectie gemaakt kan worden met het individu. Rechts is dit ook te zien maar meer als een wanhopige en vechtende manier. Ik probeer achter het doek vandaan te komen op onconfortabele en krampachtge manier en in dit proces wordt mijn lichaam getoond aan het publiek, maar nooit mijn identieteit verhuld, nooit een gezicht of een persoon.

In dit beeld komt zowel de rechter als linker kant tot een hoogtepunt qua beeld en geluid. Ik sta in mjn trouwjurk en toon geforceerd wat eronder zit aan de dickhead. Aan de rechterkant zie je mij wanhopiger en wanhopiger ontsnappen aan het  doek “perspectief”, tot het moment dat het bijna verstikkend wordt.

Hier zie je de twee monsters, die als spoken de film binnen slippen. De keuze om het zelfde beeld links en rechts te laten zien is om het verschil aan te duiden welke dichter bij mij staat. het publiek weet nog niet wat dit monster is , is het goed, is het slecht? Later in de film zullen ze erachter komen dat het mijn vriend is, een deel van veilugheid.

Je ziet links het monster vanuit omgevingsperspectief, geplaatst in omgeving dus, rechts zie je het vanuit mijn eigen innerlijke perspectief, in mijn wereld.

Hier zie je mij links mijzelf aanraken, iets wat pijnlijk is door de spijkers op mijn ondergeod en onpersoonlijk door de handscheonen die ik draag. Er is geen cnnectie, geen passie, alleen een soort gedwongenheid, een robotische handeling. Geforceerd opzoek naar mijn eigen seksualiteit. Rechts ziet men een gekleurd spotlicht. dit om het ongemak te benadrukken maar ook de komst van een nieuw wezen. Een spotlicht betekent dat er iets opkomt, maar niks is nog te zien. Wat zal er komen?

[proceslisa]

Zo ik heb op zich wel het meeste van mijn beelden dus het is tijd om geluid te maken. Dit is mijn soundscape. Ik heb ENORM veel geklooid want geluid is niet mijn ding en hulp gevraagd aan menen maar deze hadden meer ene idee van een beat terwijl ik echt meer een sfeer neer wil zetten. 

De bedoeling is om eerst een beklemmende sfeer neer te zetten, een sfeer van oncomfort. daarna gaat het naar wat vrijer. ik wil mijn film monteren van het vastzitten tot het doorbreken van bepaalde normen. Het verzetten tot het accepteren en een worden. Maarja het is maar wat de kijker er van maakt en ik vind alles best. Het gaat er sowieso wel leip uitzien.

Bestaand geluid

ik heb verschillende bestaande geluiden hierin verwerkt, namelijk van een tondeuse, wat staat voor het scheren en aanpassen van het lichaam maar het kan ook staan voor het kaalscheren en juist het afzetten. Al had ik het voornamelijk met het aanpassen in gedachten.

Ook heb ik het geluid van mijn douche erin verwerkt, ik ben veel te zien onder de douche en dit is ook de enige plek waar ik rust vind en mij veilig voel etc. ik heb het geluid geabstraheerd en verwerkt zodat het bijna niet te horen is, maar het is ene leuk feitje. 

Stemmen?

ik wilde eerst stemmen toevoegen aan mijn soundschape met de woorden “vlees” “kijk me aan” “zagen” en “stop”

Echter mijn soundscape duurt te lang en ik vond het nogal onsamenhangend om hier en. daar enkele woorden toe te voegen. Aan de ene kant verhoogde het de spanning maar aan de andere kant doorbrak het de sfeer en aangezien ik de beelden enorm groot op de beamer wil afspelen leek het mij beter om de beelden voor zich te spreken. ik wil de mensen ook in een soort verwondering laten, de contrasten in zich op laten nemen etc. Het doorbreekt voor mij dus de sfeer die bijna hypnotiserend kan overkomen.

ik heb dit wel gemaakt en geprobeerd, ik heb erg veel soundscapes gemaakt maar de bestanden zijn te groot om toe te voegen.

[proceslisa]

Dit kostuum heb ik gemaakt van ballenbakballen, echt iets wat kinds en speels is, en hiermee heb ik geprobeerd het lichaam te vervormen. Kleur speelt een grote rol in mijn werk om abstractie en de visie van mijn eigen innerlijke wereld te versterken.

ik vind het interessant hoe ik hier met wat kinderlijks toch iets neer kan zetten wat als seksueel opgevat kan worden. Wat is mijn lichaam? tot hoever strekkend de grenzen van mijn “ik”? wanneer is iets mijn lichaam en wanneer de omgeving? Kan ik voorwerpen als een zelf zien? Wellicht een beetje trippy gedachtes maar ja soms ben ik een beetje in de war, ookal zie ik het zelf als helder.

De lamp die ik hier gebruik is een lamp die mij eigelijk altijd comfort gegeven heeft. komt gewoon van de kringloopwinkel, maar als ik me rot voel zet ik deze lamp aan en het geeft van dat heerlijke warme licht waardoor je het gevoel hebt dat je bij oma logeert. 

De citroenen wil ik doormidden zagen met een cirkelzaag in combinatie met het beeld van het drankje. “If life gives you lemons, make lemonade”. Dat proces tot limonade is echter makkelijker gezegd dan gedaan. 

[proceslisa]

Ik wilde mij wat meer bezig houden emt omgeving in mijn film, omdat eht toch gaat over hoe ik mij verhoud tot de omgeving, en de omgeving tot mijn zelfbeeld.

Ik wilde een ander eblangrijk onderwerp in mijn leven visueel maken namelijk mijn copingsmechanisme, of zal ik zeggen “dopingsmechanisme” HAHA.

Het gaat dus over drankgebruik bijv, het vergiftigen van mijzelf. daarom schenk ik met bleek een drankglas vol. De omgeving is kleurrijk en vrolijk, maar de handeling en het drankje giftig. 

[proceslisa]

hier is de film, nog zonder geluid. ik probeer heir te experimenteren met licht en beweging en de combinatie hiervan.

experiment met licht

[proceslisa]

Masker maken van huiselijke voorwerpen

Hier heb ik een masker gemaakt van huishoudelijke objecten, ik vind het interessant dat ik iets herkenbaars omtover tot iets wat minder herkenbaar is. namelijk dit masker. De vervreemding, stoerheid etc is wat ik iwl neerzette. Ik wil een soort kracht en rauwheid belichamen die ook in mij schuilt en deze tegenover de fragiliteit zetten die ik voel wanneer ik geobserveerd wordt binnen een voorbepaalde omgeving of norm. Ik heb ook besloten om de beelden naast elkaar t presenteren omdat ik een soort tweestrijd voel binnen de beelden. Ik denk dat de verschillende beelden, namelijk studiobeeld en thuisbeeld heel goed een interessant contrast en spanning kunnen geven aan de film.

masker van notenkraker en kurkentrekker

[proceslisa]

tweede huid, gefilmd met fotograaf. ik weet niet zo goed of ik dit vind passen bij mijn andere beeldmateriaal omdat ik dit toch iets te sierlijk en zwevend vind, minder rauw en “struggelend” dan ik eigelijk zou willen.

[proceslisa]

met fotograaf samenwerken

ik weet niet zeker of ik tevreden ben met deze beelden in verhouding tot mijn film