promaja-e

[promaja-e]

Yokluğum seni zerre rahatsız etmiyor çünkü yanında olduğumun farkında bile değildin.

[promaja-e]

Ben güzel olmak istemiyorum; ben sevilmek istiyorum.

[promaja-e]

Bir tek sen anlarsın ama ben bir tek sana anlatmam.

[promaja-e]

Hayatımın hiçbir bölümünde yerin yoktu ama nereye baksam seni görüyorum şimdi. Neden?

[promaja-e]

Kalbimi kırmaktan çekinmedin ama dokunmaya elin varmıyor şimdi.

[promaja-e]

En kötüsü de ne biliyor musun? Bir gün olur da bana ihtiyacın olursa sana kıyabilir miyim bilmiyorum.

[promaja-e]

Şimdi gövdemde büyüyen bu, arsız, kimsesiz, topraksız çiçek.

[promaja-e]

Biri yıldızlarla doldurduğum o kavanozu parçalamış gibi.

[promaja-e]

Gözümün önündesin ama uzanıp çekemeyeceğim kadar uzaksın. Bazen gözlerin değiyor bana ama ben artık seni okuyamıyorum gözlerinden.

[promaja-e]

Gözlerine bakmayı özledim.

[promaja-e]

Seninle yeniden konuşmak, sana el uzatmak içimde öldürdüğüm o eski sana ihanet olur.

[promaja-e]

Geliyor muyum aklına kötü hissettiğinde? Bir el vardı orada, ben o eli ittim diyor musun yalnız kaldığında?

[promaja-e]

Bana neden mutlu olamadığını sorduğunda ne dediğimi hatırlıyor musun? “Çünkü bununla büyüdün, buna alıştın sen. Mutsuz olmak normal olan sandın.” Seninle konuşuyordum aslında ama sözlerim kendimeydi ve hatta belki de seni kendime benzettiğimdendi bu kadar bağlanmam. Şimdi yoksun, benim de parça parça hiç olduğum gibi.

[promaja-e]

Zavallı kız kalbindeki boşluk bir gün elbet dolar sanıyor.

[promaja-e]

İçim yanıyor ama tir tir titriyorum, sen üşürken montunu giymeye bile kıyamıyorum.

[promaja-e]

Bir gece sabaha kadar kalbindeki boşluk yüzünden kıvranınca anlıyorsun ve ağlamak için çok geç oluyor.

[promaja-e]

Yemek sofrasında neden o kadar çok konuştuğunu hiç anlamayacaklar.