psychoticgr - Tumblr blog

[psychoticgr]

[psychoticgr]

Angela Lindvall | © Norbert Schoerner

[psychoticgr]

kattyschiebeck

[psychoticgr]

Gisele Bündchen, 1998 © Jork Weismann

[psychoticgr]

07.07.23 | Βερολίνο Πώς η αντίληψη των ανθρώπων μπορεί να οδηγήσει στη σύλληψή σου

"Τι σημασία έχει ένα όνομα;", θρηνεί η Τζούλιετ στον αγαπημένο της Ρωμαίο στο περίφημο έργο του Σαίξπηρ με το ίδιο όνομα. Αυτό, αν δεν ήταν Μοντέκιου και Καπουλέτ (όνομα), θα ήταν τέλειοι μαζί. Δυστυχώς, το Υπουργείο Εσωτερικών της Βρετανίας διαφωνεί. Η θεία μου, που μεγάλωσε ως έφηβη στους δρόμους της αστικής περιοχής Crouch End στη δεκαετία του 1980, ερευνήθηκε για μερικούς μήνες λόγω της ελληνικής (παρανοήσεις) ορθογραφίας του ονόματός της. Το YEOPOULLA δεν είναι το ίδιο με το GEORGINA. Εφάνη ότι το Υπουργείο Εσωτερικών πίστευε ότι μπορεί να υπάρχουν δύο διαφορετικά άτομα και ότι οι παππούδες μου είχαν εμπορεύσει κάποιο πειρατικό παιδί, σαν από την ελληνική ταινία Eternity and a Day (υπάρχει μια σκηνή όπου ο πρωταγωνιστής σώζει ένα αλβανικό παιδί στη Θεσσαλονίκη από ανθρώπους που θέλουν να υιοθετήσουν παράνομα παιδιά). Ακόμα μένει στο Crouch End, όπου μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια ότι δεν ερευνιέται στο κατάστημά της στο M&S, αλλά έπρεπε να αλλάξει το όνομά της μέσω διακήρυξης.

Αντίστοιχα, τον Ιανουάριο του φετινού έτους, ο Σεάν Μπίντερ, ένας γερμανοϊρλανδός δύτης από την Συρία, και η Σάρα Μαρντίνι, μια πρόσφυγας από τη Συρία που πρωταγωνιστεί στη σειρά του Netflix "The Swimmers", δικάστηκαν στην Ελλάδα με την ΜΚΟ διάσωσης που εθελοντεύονταν. Ενώ το ελληνικό δικαστήριο απέρριψε τις κατηγορίες για κατασκοπεία, εξακολουθούν να ερευνώνται για εμπορία ανθρώπων, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και απάτη, με τον εισαγγελέα να καταθέτει πρόσφατα έφεση για την επαναφορά των κατηγοριών κατασκοπείας. Ο Σεάν εξήγησε ότι, κατά τη στιγμή της σύλληψής του, ένα άρθρο από τοπικά ελληνικά μέσα ανέφερε ότι "ένας γερμανικός κατάσκοπος είχε συλληφθεί σε στρατιωτικό τζιπ προσπαθώντας να διεισδύσει σε ναυτική βάση για να κλέψει κρατικά μυστικά". Δυστυχώς, οι ελληνογερμανικές σχέσεις είναι ακόμα αρκετά πικρές. Ολόκληρη η υπόθεση μπορεί να συγκριθεί με την ταινία του Νίκου Περάκη "Οι Σειρήνες στο Αιγαίο", μια ελληνική σάτιρα που ακολουθεί στρατιώτες που έχουν ανατεθεί να φυλάξουν ένα μικρό νησί από τρομοκράτες της Τουρκίας. Στην ταινία, ένα τουρκικό σκάφος στέλνεται εκεί για μια φωτογράφιση μοντέλων, με αποτέλεσμα να προκαλέσει αρκετές κωμικές καταστάσεις. Σε ένα σημείο, οι στρατιώτες πιστεύουν ότι κάποιος προσποιείται ότι είναι Κούρδος για να ζητήσει πολιτικό άσυλο ή ότι θα μπορούσε να είναι κατάσκοπος. Ο Οξφορδικός ανθρωπολόγος, Ρούμπεν Άντερσον, έχει εντοπίσει πώς οι ρίζες της "ασφάλειας των συνόρων λειτουργούν πολύ παρόμοια με αυτό που ο Ζίγκμουντ Φρόυν θα αποκαλούσε προβολή, τη διαδικασία με την οποία τα καταπιεσμένα συναισθήματα και οι προβληματισμοί ενός ατόμου μεταφέρονται σε έναν άλλο ή πράγμα (δηλαδή ένας ανεπίσημος μετανάστης ή αιτούντας άσυλο) ". Ίσως ο Σον και η Σάρα να αποτελέσουν έμπνευση για μια συνέχεια πριν αποχωρήσει ο Περάκης.

Πολλοί φιλόσοφοι έχουν προσπαθήσει να κατανοήσουν πώς η αντίληψη του ατόμου επηρεάζει τη δημόσια πολιτική. Στη Φαινομενολογία της Αντίληψης (1945), ο Μορίς Μερλό-Πόντυ ορίζει τη φαινομενολογία ως μια μέθοδο περιγραφής της φύσης της αντίληψής μας για τον κόσμο και υποστηρίζει ότι η τελική πηγή του νοήματος και της αξίας είναι η ζωντανή εμπειρία, με την ανθρώπινη συνείδηση να αποδίδει πάντα νόημα - αληθές ή ψευδές - στον κόσμο. Έτσι, υπάρχει πάντα η αλληλεπίδραση μεταξύ ατόμων (που διαμορφώνεται από τον "πολιτιστικό τους περίγυρο") που καθοδηγεί κάθε συνειδητή πράξη. Για παράδειγμα, η δημοσιογράφος Άννα Φούντερ στο βιβλίο της "Χώρα της Στάσης" συνεντεύξεις πρώην Ανατολικογερμανών μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Στην ιστορία της Μίριαμ, που συνελήφθη ως 16χρονη για το κόλλημα αφισών, προσπάθησε να δραπετεύσει προς τη Δύση μια νύχτα και φτάνει μέχρι το τελευταίο σύρμα στα σύνορα πριν ξεσπάσουν οι σειρήνες. Υπέστη βασανισμό μέσω απαίτησης ύπνου, επειδή, παρόλο που ενήργησε μόνη της και αποφάσισε να δραπετεύσει απότομα, η Στάσι ήθελε να εξαγάγει το όνομα του μυστικού υπόγειου οργανισμού που ήταν μέλος. Δεν μπορούσαν απλά να κατανοήσουν πώς μια "16χρονη χωρίς εργαλεία, εκπαίδευση ή βοήθεια μπορούσε να οργιάσει πάνω στο αντιφασιστικό προστατευτικό μέτρο τους, συμπεριλαμβανομένου ενός σκύλου, με τα χέρια και τα γόνατά της". Έτσι, μετά από 10 ημέρες ανάκρισης, η Μίριαμ εξήγαγε μια ιστορία με εμπνευστή τον Φάουστ του Γκαίτε. Παρά τις πολλές κενές θέσεις και αντιφάσεις, η Στάσι το πίστεψε επειδή ήθελε μια ιστορία. Αφού έστειλε τους ανθρώπους του να αναζητήσουν αυτόν τον οργανισμό, ο ανακριτής συνειδητοποίησε ότι ψεύδονταν επειδή ήθελε να κοιμηθεί. Καταδικάστηκε σε 1,5 χρόνο στο Στάουερμπεργκ.

Προσπαθώ ακόμα να καταλάβω πώς να αποφύγω τις (παρα)νοήσεις των άλλων, ενώ εργάζομαι και για τις δικές μου. Αποδεικνύεται ότι δεν μπορούμε να χωρίσουμε τον εαυτό μας από τις αντιλήψεις μας για τον κόσμο και είμαστε όλοι σε δύσκολη θέση.

[psychoticgr]

05.07.2023 | Βερολίνο Το (Θηλυκό) Σώμα ως Καμβάς

Επεκτείνοντας το προηγούμενο άρθρο, το σώμα ή η σάρκα μπορεί να γίνουν ένας καμβάς για την έκφραση και έκθεση του πόνου. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι συνήθιζα, σε στιγμές αυξημένης συναισθηματικής αναταραχής, να τραβάω το δέρμα μου, ιδιαίτερα στα χέρια μου. Το διαταραχή τριχοτιλλομανίας (επίσης γνωστή ως διαταραχή δέρματος) είναι μια μορφή αυτο-τραυματικών επαναλαμβανόμενων συμπεριφορών επικεντρωμένων στο σώμα, όπου οι άνθρωποι επιπλήττουν συμπεριφερόμενοι επιθετικά, τραβώντας και σκαρφαλώνοντας το δέρμα τους με τρόπους που προκαλούν φυσική βλάβη (ουλές) και ψυχολογικό αγχος (αισθήματα ενοχής μετά το τράβηγμα) - παρά το γεγονός ότι αποτελεί έναν τρόπο αντιμετώπισης για να ανακουφιστεί η εσωτερική ένταση, ειδικά όταν κάποιος αισθάνεται ότι χάνει τον έλεγχο ή δεν αισθάνεται ασφάλεια. Αρκετοί ψυχολόγοι έχουν ισχυριστεί ότι μπορεί να είναι αποτέλεσμα καταπιεσμένης οργής που νιώθεται προς ανησυχογόνους συντρόφους ή γονείς. Για εμένα, πέρυσι, είχα έναν έντονο έξιμηνο περίοδο καταπίεσης του δέρματος των χεριών μου. Όταν θα επουλώνονταν, θα ξεκινούσα ξανά. Αυτό προκλήθηκε από επεισόδια που συνέβαιναν με δύο άτομα που αντιμετώπισα για να συζητήσω για παρελθοντικές καταχρήσεις. Αντί για αυτό, αντιμετώπισα το τοίχο της απροθυμίας (το κλείσιμο και η αρνητική αντίδραση), την αμφισημία (την άρνηση και το να με πουν τρελή), και την αποσπασμένη προσοχή (την αποσπασμένη απόκριση πίσω σε μένα).

Η Ταλούλα Γουίλις, κόρη των αμερικανών ηθοποιών Μπρους Γουίλις και Ντέμι Μουρ, δήλωσε ότι το "δέρμα της γίνεται το δοχείο όλων των υψηλωμένων αγχωτικών/φόβων/κατάθλιψης της". Για παράδειγμα, μια αιτία επεισοδίου τριχοτιλλομανίας ήταν ο "άγχος της μετακόμισης - να αισθάνεσαι ότι χάνεις τον έλεγχο, οπότε συγκεντρώνεσαι σε κάτι που μπορείς να ελέγξεις, έτσι τα νύχια συνάντησαν το πρόσωπο." Η Γουίλις αναγνώρισε επίσης ότι η διαδικασία της ανάρρωσης δεν είναι γραμμική (όπως η δική μου). Ακόμη, η κινηματογραφική βιομηχανία απεικόνισε τη διαταραχή δέρματος στην ταινία Μαύρος Κύκνος, ως ένα σύμπτωμα της άγχους και του ΟΚΕ της χορεύτριας μπαλέτου Νίνα Σέγιερς. Στην ταινία, ζει με μια ελεγχόμενη και ναρκισσιστική μητέρα. Τώρα, δεν ξέρω σε ποιο περιβάλλον μεγάλωσε η Ταλούλα ή ποια παρέα την περιβάλλει (οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν μικρή), αλλά δεν χρειάζεται ένας ψυχίατρος για να πει ότι πιθανόν έχει κάποια ενσωματωμένη οργή που εκφράζεται μέσω του δέρματός της αντί να απευθύνεται προς αυτό που θα έπρεπε ή προς έναν πραγματικό καμβά.

Στο ξεκατίνιαστο μυθιστόρημα, "Η εικόνα του Ντόριαν Γκρέι" (1890), η πορτρέτα του ναρκισσιστικού Ντόριαν, ζωγραφισμένη από τον χαρακτήρα του Μπέιζιλ, αντιπροσωπεύει το εσωτερικό και αληθινό του εαυτό. Καθώς η ψυχή του Ντόριαν υποβιβάζεται και διαφθείρεται, η κακία του εμφανίζεται στον καμβά καθώς το πορτρέτο γίνεται αηδέστερο, ενώ η φυσική σάρκα του φαίνεται υγιής και νεανική. Το πορτρέτο λειτουργεί ως "δοχείο" για όλη τη διαφθορά του Ντόριαν, γι' αυτό το κρατά κλειδωμένο και καλυμμένο στο σπίτι του. Περνούν αρκετά χρόνια και ο Μπέιζιλ έρχεται να δει το πορτρέτο. Τρομοκρατημένος από αυτό ή από τον ίδιο τον Ντόριαν, ο Μπέιζιλ παρακαλεί τον Ντόριαν. Ως αντίδραση, ο Ντόριαν εκδικείται και σκοτώνει τον Μπέιζιλ. Ο Ντόριαν αποφασίζει να καταστρέψει τη μοναδική απόδειξη που απομένει από τις αμαρτίες του, μαχαιρώνοντας το πορτρέτο (που τον κράταγε αθάνατο). Οι υπηρέτες του σπιτιού ξυπνούν και βρίσκουν έναν ηλικιωμένο άνδρα με τρύπα στην καρδιά, ενώ το πορτρέτο δίπλα του είναι και πάλι όμορφο.

Στη σύγχρονη κοινωνία, άτομα που έχουν μια "αρχέτυπη" συμπεριφορά του Ντόριαν, αποκρούουν, το οποίο είναι ένα ψυχολογικό μηχανισμό άμυνας που τους προστατεύει από το να βιώσουν άβολα συναισθήματα όπως η ενοχή, η ντροπή και η ευθύνη. Έτσι, άτομα που είναι κοντά στα "Ντόριαν Γκρέι" μπορούν στον πολύν καιρό να γίνουν ο καμβάς για τις αμαρτίες τους. Αυτό μπορεί να εκφραστεί μέσω της διαταραχής τριχοτιλλομανίας και να εμφανίζεται ως ουλές, βεβηλώνοντας τον εαυτό τους όπως το πορτρέτο βεβηλώθηκε από τον Ντόριαν. Όλα αυτά, ενώ οι "Ντόριαν Γκρέι" προσπαθούν να διατηρήσουν την εικόνα τους. Με μια διαταραχή τριχοτιλλομανίας, το σώμα πραγματικά αποτυπώνει τον λογαριασμό και είναι μια πολύ εμφανής έκφραση ενσωματωμένου τραύματος που δεν πρέπει να θεωρείται με αηδία, αλλά με συμπόνια. Όπως ένας χρήστης στο Tumblr έγραψε, "μια κοπέλα γίνεται γυναίκα όταν οι φαντασιώσεις της βίας δεν εστιάζονται πλέον προς τα εσωτερικά, προς τον εαυτό της, αλλά προς τα έξω".

[psychoticgr]

03.07.23 | Βερολίνο Τραύμα στο αίμα

Περίπου ένα χρόνο πριν, σταμάτησα να παίρνω ορμονικά χάπια για τον έλεγχο της γέννησης και ξανάρχισα να έχω φυσικό κύκλο περιόδων. Αγόρασα επίσης ένα θερμόμετρο για να ελέγχω τη βασική θερμοκρασία του σώματός μου. Η μόνη τρομάρα που είχα ποτέ με το χάπι ήταν όταν άλλαξα μάρκα και απέβαλα έναν ορθόχρονο κομμάτι (το μήτρα απορροφά την επικάλυψή της με μια κίνηση). Ο καλύτερος τρόπος να περιγράψω την εμφάνισή του είναι "εξωγήινο μωρό" και, κοιτώντας πίσω, το σώμα μου προσπαθούσε να μου πει ότι δεν του άρεσε αυτό που του έβαζα (δηλαδή συνθετικές ορμόνες). Αντ' αυτού, αγνόησα απλά τα σήματά του, κάτι που δυστυχώς κάνει η κοινωνία γενικά όσον αφορά τον αναπαραγωγικό πόνο και το τραυματισμένο τραύμα των γυναικών. Τα πρώτα 6 μήνες με φυσικό κύκλο, είχα κύκλους 22-23 ημερών, η βασική θερμοκρασία του σώματος ήταν ανεπίτακτη, οι μαστοί μου είχαν σμικρύνει και τότε μου διαγνώστηκε κόπωση των επινεφριδίων, όταν τα επινεφριδιακά αδένες εξαντλούνται. Την εποχή εκείνη, διάβαζα το βιβλίο της Maisie Hill "Δύναμη Περιόδου", η οποία αναφέρει ότι τόσο ένας κύκλος μικρότερος από 24 ημέρες όσο και μια ασταθής βασική θερμοκρασία κάτω από 36 βαθμούς Κελσίου είναι πιθανόν ένδειξη ανευρυσματικότητας (μπορείτε να έχετε ανευρυσματικούς κύκλους με αιμορραγία της μήτρας). Η αιτία της ανευρυσματικότητας συνήθως είναι η ανισορροπία των ορμονών. Η υπερβολική συναισθηματική ένταση προκαλεί το γυναικείο σώμα να παράγει περισσότερες "αρρενωπές" ανδρογόνες ορμόνες, όπως την κορτιζόλη και την αδρεναλίνη, που επηρεάζουν την ωορρηξία. Επιπλέον, πήγα σε ένα ρεφλεξολόγο για τα πόδια μου που έβρεχαν διαρκώς από ιδρώτα, σαν να ήμουν σε φυγή. Εξήγησε ότι ήταν μια ανισορροπία των ορμονών.

Τον Ιούνιο, είχα μια φρικτή αιμορραγία από τη μύτη κατά την περίοδο που ήταν έτοιμη να ξεκινήσει. Με συνεδρίες σωματικού και ψυχοθεραπείας, μόλις είχα "απελευθερώσει ενεργητικά" πολλές ψευδείς πεποιθήσεις και συναισθηματικό πόνο. Σίγουρα μεγάλωσα αισθανόμενη πολύ, πολύ ανασφαλής στο σώμα μου, που είναι πιθανότατα γιατί "ήμουν πάντα σε φυγή". Έτσι αναζήτησα πληροφορίες σχετικά με αιμορραγίες από τη μύτη και την περίοδο, και βρήκα μερικά ενδιαφέροντα πράγματα. Στην αρχαία Αίγυπτο, το γυναικολογικό κείμενο Kahun Papyrus αναφέρει ότι οι αιμορραγίες από τη μύτη θεωρούνταν ως ένδειξη γονιμότητας (ωορρηξίας). Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το γυναικείο σώμα περιείχε έναν "σωλήνα" που συνδέει τη μύτη με τα γεννητικά όργανα, με τον ιατρό Ιπποκράτη να συνδέει επίσης την πρώτη περίοδο ενός κοριτσιού και την αιμορραγία από τη μύτη ως ένδειξη γονιμότητας. Αυτός ο κύκλος περιόδου του Ιουνίου ήταν 28-29 ημέρες και ήταν σχετικά ανώδυνος. Όταν ελέγχθηκα για πιθανή αιμορραγία από τη μύτη, δεν βρέθηκε κάτι παράξενο, και μου πρότειναν να αποφύγω τη στρενούμπα. Η υπέρτασή μου είναι σταθερά χαμηλή. Σήμερα, η βασική θερμοκρασία του σώματος μου αυξήθηκε κατά 0,5 βαθμούς Κελσίου, οι μαστοί μου αυξήθηκαν εκ νέου και η αίσθηση του σώματός μου είναι διαφορετική. Το αίσθημα της ωρίμανσης ήρθε ξαφνικά και θεωρώ ότι είναι ένα σημάδι ότι η ωορρηξία μπορεί να αρχίσει να επανέλθει. Είμαι περίεργη να δω πώς θα εξελιχθεί ο κύκλος μου από εδώ και στο εξής.

Πολλά αρχαία ιατρικά συστήματα θεωρούσαν τη μήτρα ως το ενεργειακό κέντρο μιας γυναίκας. Επίσης, η βιβλική λειτουργία χρησιμοποιεί τη λέξη "δοχείο" για να υποδηλώσει το σώμα ως έναν ιερό χώρο για την "θεία" εξουσία (ψυχή/πνεύμα) του "Θεού", με το αίμα να είναι ο αγγελιοφόρος ή μεταφορέας του δοχείου. Έτσι, ως ένα κενό όργανο, η μήτρα είναι σαν ένα κενό που μπορεί να γεμίσει με οποιαδήποτε ενέργεια αντιμετωπίζεται γύρω της μέχρι να απελευθερωθεί με σκόπιμο τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι ο τραύμα μπορεί να παραμείνει αποθηκευμένος, οδηγώντας σε βαριές, πονηρές περίοδους ή σε πιο σοβαρές αναπαραγωγικές παθήσεις. Από την πρακτική της, η νευροπαθής Jennifer Eisenecker αναγνωρίζει τρεις κύριες πηγές που φέρουν τραύματα στη μήτρα: 1) εμπειρίες σεξουαλικής βίας, 2) το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσατε (π.χ. μαρτυρία κατάχρησης κατά των γυναικών) και 3) μέσω της επιγενετικής και της διαγενεαλογικής τραυματοποίησης. Εξηγεί: "αφού το ωάριο από το οποίο αναπτύχθηκες είχε ήδη διαμορφωθεί ενώ η γιαγιά σου ήταν έγκυος με τη μητέρα σου, το τραύμα (επιγενετικές πληροφορίες) μπορεί να μεταβιβαστεί εύκολα". Όπως και εγώ, μία από τις πελάτισσες της Eisenecker γράφει ότι χρειάστηκε μόνο μία συνεδρία για να απελευθερωθεί συναισθηματικά και να συλλάβει φυσιολογικά. Δεν είμαι υπέρ της επαναφοράς της αιμορραγίας, αλλά με την πάροδο του χρόνου, το γυναικείο σώμα έχει γίνει - για να χρησιμοποιήσω τη βιβλική λειτουργία - ένα δοχείο πόνου αντί για ένα δοχείο φωτός και αίματος, τον μεταφορέα και αγγελιοφόρο αυτών των τραυμάτων. Έτσι, πραγματικά απαιτείται μια διαγενεαλογική θεραπεία και η περίοδος (αιμορραγία) μπορεί να είναι ένα από τα πρώτα σημάδια απελευθέρωσής της.

[psychoticgr]

01.07.23 | Βερολίνο Κορίτσι τρελό

Σε ένα επεισόδιο από την κινούμενη σειρά της Disney, Hercules (1998), η Αφροδίτη, υποσχείται να δημιουργήσει τη Γαλάτεια ως χαρακτήρας που υποδύεται η Lisa Kudrow (η μυρωδιάρα γάτα Phoebe από τους Φίλους), ώστε ο Ήρακλής να έχει συντροφιά για το χορό. Δυστυχώς, ο Ήρακλής, ως αδύναμος χαμένος, δεν μπορούσε να βρει μια πραγματική γυναίκα, οπότε προσευχήθηκε στη Θεά της Αγάπης και της Ομορφιάς να δημιουργήσει μια για αυτόν... από μια πέτρινη γλυπτή. Αυτό είναι σαν την αρχαία ελληνική εκδοχή της εξελιγμένης τεχνητής νοημοσύνης φίλης που εμφανίζεται στο Blade Runner (2017). Ο Ήρακλής ζητά από τη Γαλάτεια να είναι ψηλή και καλλίγραμμη, και όταν η Αφροδίτη του υποδεικνύει ότι ξεχνάει την προσωπικότητά της, ο Ήρακλής απλά απαντά "κάν' την ΤΡΕΛΗ για εμένα". Η 'Τρελή Γυναίκα' είναι ένα παλιό παραμύθι, που για ορισμένους άνδρες σημαίνει ότι είναι τρελή στο κρεβάτι ή τρελά ερωτευμένη μαζί τους. Όπως έγραψε ένας χρήστης στο Reddit, "οι τρελές γυναίκες σε θαυμάζουν σαν κάποιο είδος θεού (...) και δεν σου ζητούν πολλά, απλά να παίζεις το παιχνίδι". Έτσι, όπως λέει η Katie Davies, αν είσαι ένας άνδρας που χρειάζεται σε πολλούς τομείς (όπως ο ντροπαλός και ακαταπόνητος Ήρακλής), μια 'τρελή' γυναίκα που φαίνεται μαγεμένη από εσένα είναι εκπληκτική. Αυτό συμβαίνει γιατί κυνηγάς ένα 'υψηλό' (είτε είναι ερωτευμένος είτε εξωτερική διέγερση), ενώ είσαι σε μια χαμηλή κατάσταση. Η εμφάνισή της να σε αγαπάει είναι η ίδια με τον τρόπο που φαίνεται να αγαπάει όλους τους άλλους άντρες που έχουν ανάγκη και είναι ερωτευμένοι με τρελές γυναίκες (που έχουν επίσης ανάγκη) - αυτές οι ομάδες ανθρώπων τείνουν να προσελκύονται.

Σε μια συνέντευξη του 2004 με τον Howard Stern για την ηθοποιό Lindsay Lohan, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ / κύριος πατάτα Donald Trump εκφράζει την άποψη ότι οι "βαθιά, βαθιά ταραγμένες" γυναίκες είναι "πάντα οι καλύτερες στο κρεβάτι". Σε απάντηση, ο Stern λέει: "Γιατί ψάχνουν για αγάπη, θετική επιβεβαίωση, έναν πατέρα (…) και όσες φορές και να τους πεις ότι είναι όμορφες και τις αγαπάς, θέλουν να το χωνέψουν ακόμα περισσότερο." Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, John F. Kennedy, υποτίθεται ότι είχε σχέσεις με πολλές 'τρελές' ηθοποιούς, συμπεριλαμβανομένης της Gene Tierney (που είχε διπολική διαταραχή και ηλεκτροθεραπεία) και της Marilyn Monroe (μεγαλοφυής εξάρτηση και προβλήματα ψυχικής υγείας). Πήγε ο JFK στις ψυχιατρικές ή τις θεραπευτικές συνεδρίες τους; Ήταν εκεί όταν είχαν κρίση; Έχουν οι άνδρες που είναι ενδιαφέρονται για τις 'τρελές' γυναίκες πραγματικά εμφανιστεί στις πραγματικά τρελές στιγμές; Όχι, είναι εκεί για καλή διασκέδαση, όχι για μακροπρόθεσμες σχέσεις. Αυτό συμβολίζει το "μου αρέσουν οι γυναίκες με έντονο πάθος που δημιουργούν δράμα για να με κρατήσουν, επειδή δεν μπορώ να πληγωθώ συναισθηματικά και αισθάνομαι ότι αυτό μου αξίζει."

Οποιος γνωρίζει την ελληνική μυθολογία καταλαβαίνει ότι όταν η Αφροδίτη σου δίνει μια γυναίκα, ξεσπάει ολόκληρος ο κόσμος. Ο Τρωικός Πόλεμος ξεκίνησε όταν ο ανταλλακτικός κληρονόμος Πάρις (επίσης γνωστός ως ο Πρίγκιπας Harry της Τροίας) έλαβε την όμορφη, αλλά ήδη παντρεμένη, Ελένη. Η Γαλάτεια γίνεται σταδιακά εμμονική, επιβιβασμένη και απόλυτα νευρωτική. Τελικά, ο Ηρακλής κουράζεται και την εγκαταλείπει σε ένα απομονωμένο νησί, αλλά αυτή καταφέρνει να επιστρέψει. Ο Ηρακλής παρακαλεί την Αφροδίτη να αλλάξει την προσωπικότητα της Γαλάτειας και έτσι η Αφροδίτη της δίνει ελεύθερη βούληση. Αυτό οδηγεί στο να χάνει το ενδιαφέρον της και να αφήνει τον Ηρακλή, επειδή όταν μια γυναίκα έχει πραγματικά τον δικό της νου, βλέπει την αξία της και της συντρόφου της. Στο μύθο, ο Ηρακλής περιγράφεται ως ο ημιθεός γιος του Δία που αντιμετωπίζει προκλήσεις για να γίνει αθάνατος.

Καθώς ο Ηρακλής ολοκληρώνει το ηρωικό του ταξίδι στη σειρά/ταινία, γίνεται τόσο πειθαρχημένος και αποφασισμένος που δεν χρειάζεται αυτή την "αδρεναλίνη", φυσικά αλλάζει και φαίνεται πιο "αρρενωπός". Έτσι προσελκύει μια πολύ καλύτερη (αν και όχι τέλεια) σύντροφο που ονομάζεται Μεγκάρα. Έχει ατέλειες και ανάγκες, έχει περάσει δύσκολα στο ταξίδι της και έχει πουλήσει την ψυχή της στον Άδη, τον Θεό του Κάτω Κόσμου. Το σημαντικό είναι ότι έχει προσωπικότητα και πιθανώς είναι "τρελή" όσον αφορά την ευαισθησία, την κακοποίηση και την αποφασιστικότητα. Ένα πράγμα που το Disney's Hercules παίρνει σωστά είναι όταν ο Ηρακλής λέει να την κάνει να τρελαίνεται για εκείνον. Όχι να την κάνει τρελή. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του είδος "τρέλας". Απλά, όχι όλοι είναι "τρελοί" για εσένα, αγάπη μου.

[psychoticgr]

30.06.23 | Βερολίνο Όταν η Εύα άνοιξε το κουτί της Πανδώρας

Ενώ ο ψυχωτικός παραφρονών είχε συνωνυμία με τον περίφημο τρελό καριόλι (δείτε προηγούμενο άρθρο), η διαφορά είναι ότι το τρελό καριόλι έχει ηρεμήσει μέσω απάτης και γοητείας, αλλά ο ψυχωτικός καριόλι δεν έχει, οπότε παραμένει απειλή. Επομένως, προκαλεί φόβο και τρόμο λόγω της ανυπακοής που ενσωματώνει. Στην ελληνική μυθολογία, ο θεός Δίας τιμώρησε την ανθρωπότητα για την αποδοχή της κλεμμένης φωτιάς δημιουργώντας την πρώτη γυναίκα, την Πανδώρα. Ανοίγοντας το κουτί της, η Πανδώρα προκάλεσε χάος και πόνο στον αντρικά οργανωμένο κόσμο. Με παρόμοιο τρόπο, η Εύα από το Βιβλίο της Γένεσης της Βίβλου περιγράφεται σε κάποιες περιπτώσεις ως η πρώτη "Πανδώρα", με την Πανδώρα να είναι ευφημισμός για τη γυναίκα. Δε νομίζω ότι η εξώστρακσή της και του Άδαμ από τον Παράδεισο χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση.

Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι το μήλο της Εύας και το κουτί της Πανδώρας είναι συμβολισμοί, αντίστοιχα, για το "προσωπικό" και "συλλογικό" ασυνείδητο της ψυχής. Το ασυνείδητο είναι ο χώρος όπου κρύβονται όλα τα κρυφά μέρη του εαυτού μας, όπως οι ατέλειες και οι ατέλειες που δε θέλουμε να δουν οι άλλοι. Ο ψυχίατρος Carl Jung έβαλε τον όρο σκιά για να περιγράψει αυτό το σκοτεινό, προσωπικό ασυνείδητο και υποστήριξε ότι "όσο λιγότερο η σκιά ενσωματώνεται στη συνειδητή ζωή του ατόμου, τόσο πιο σκούρα και πυκνή είναι". Έτσι, το φαγητό του μήλου με την Εύα (συμβολίζοντας τα ψυχεδελικά) ή η εξερεύνηση του ασυνείδητου μέσω εργασίας με τη σκιά (θεραπεία) προκαλεί καταστροφική μεταμόρφωση στον κόσμο, γιατί αφαιρεί το "καπάκι" από το κουτί που κρύβει αυτές τις ασυνείδητες σκιές. Παραφράζοντας την Claire Nakti, "η απλή παρουσία της γυναίκας αποτελεί ροπή για τους εσωτερικούς δαίμονες των αντρών. Η φυσική της απαλότητα είναι τόσο τρομακτική για τον άνδρα, καθώς έχει τη δυνατότητα να τον κατακτήσει και να τον απορροφήσει. Όταν η θηλυκότητα εκτίθεται εξωτερικά, αποκαλύπτει την εσωτερική του φύση". Έτσι, ενώ κατηγορούμε τις Εύες ως τις πρώτες Πανδώρες, απλά αντανακλούν τη σκιά μέσα μας.

Εάν κάτι, οι ψυχωτικοί καριόλια της σημερινής εποχής είναι εκδηλώσεις της ινδικής θεάς Τρίπουρα Μπαιραβί, η οποία είναι γνωστή ως η αγέρωχη θεά και διαθέτει τη δύναμη της φωτιάς. Εφόσον η φωτιά χρειάζεται καύσιμο, το καύσιμο της είναι όλες οι ακαθαρσίες που βρίσκονται στην ψυχή (η σκιά), τις οποίες καταστρέφει για να μεταμορφωθούν σε μια υψηλότερη συνείδηση (ενσωμάτωση ολότητας). Καθώς καίει αυτές τις ακαθαρσίες, είναι μια "τρομοκρατία" για τους αδύναμους που καθορίζονται από αυτές τις αυταπάτες και τις ψευδείς πεποιθήσεις, αλλά "εμπνέει θαυμασμό" στους δυνατούς, γιατί αφαιρεί τον φόβο και τους οδηγεί στην αλήθεια και, τελικά, την ομορφιά. Δεν είπε ο Πλάτωνας "η ομορφιά είναι η λάμψη της αλήθειας"; Αυτό είναι γιατί η Μπαιραβί συνδέεται με την ινδική θεά Τρίπουρα Σουνταρί (Λαλίτα), που είναι γνωστή ως η πιο υπέροχη ή όμορφη θεά. Πρέπει να υποστούμε τη μετασχηματική θερμότητα και φως της φωτιάς (Τρίπουρα Μπαιραβί) για να απολαύσουμε την "ψυχρή", θεϊκή ομορφιά που προσφέρεται από τη Σουνταρί. Σε ορισμένα κλαδιά του ινδουιστικού Τάντρα, η Μπαιραβί θεωρείται η κουνταλίνι ενέργεια που περιπλέκεται στον χαμηλότερο ριζικό τσάκρα, αναζητώντας την αλήθεια και την απελευθέρωση, ενώ η Σουνταρί δημιουργεί και μετακινεί αυτήν την ενέργεια προς τα επάνω για να ενωθεί με το αρσενικό στο υψηλότερο τσάκρα, το στέμμα.

Μπορούμε να αναφερθούμε στη μυστική Γκίγκι Γιανγκ, η οποία λέει: "ο φίδιας στη βίβλο που 'πειράζει' την Εύα είναι η ίδια η κουνταλίνι ενέργειά της που αναδύεται σε αυτόν τον κόσμο και η αναπόφευκτη επίδρασή της που αντηχεί στον ιστό του συλλογικού. Ο ντροπή, η κρίση και η δίωξη της Εύας και του φιδιού της αντιπροσωπεύουν τα συναισθήματα του πληθυσμού (της εποχής) για τη θηλυκή δύναμη. Ας χορεύουν όλες οι 'Ευες' άγρια με τους φίδιες τους για πάντα!".

[psychoticgr]

29.06.23 | Βερολίνο Το παιχνίδι της "ζουρλαίνω"

Μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι οι περισσότερες γυναίκες έχουν ακουστεί να αποκαλούνται "τρελά καριόλια" μία φορά στη ζωή τους - το κλασικό μισογυνικό υβριστικό προσβλητικό όταν "ασυμπεριφέρονται". Συχνά, η ασυμπεριφορά τους είναι η εκφρογή μιας αναξιόλογης αλήθειας ή της δικής τους αλήθειας. Στην Ανατολική Μυστικιστική, η φωνή συνδέεται με το χακρά του λάρυγγα (Vishuddha), το κανάλι επικοινωνίας μέσω του οποίου η ψυχή και οι εσωτερικές της επιθυμίες εκφράζονται και εκδηλώνονται στον εξωτερικό, υλικό κόσμο. Εννοώ, η Αριέλ είναι αρκετά ανίσχυρη χωρίς τη φωνή της στην ταινία της Disney, "Η Μικρή Γοργόνα". Αυτό είναι το πρόβλημα με το στίγμα του "τρελού καριόλιου": μειώνει, αποδυναμώνει και σιωπά τη γυναικεία φωνή και απομονώνει το εσωτερικό από το εξωτερικό. Διότι αυτά που λέει απορρίπτονται ως "τρελοί" λόγοι, την οδηγούν σε μια θέση υποταγής όπου υποχωρεί στην ανδρική αντίληψη της πραγματικότητας. Για παράδειγμα, αν μια γυναίκα καταγγείλει τη συμπεριφορά του αγοριού της, π.χ. που περνάει κατακόρυφα γυναίκες μπροστά της ή αφήνει σεξουαλικά υπονοούμενα σχόλια στις αναρτήσεις τους στο Instagram (ξέρεις ποιοι είστε), μπορεί να απορρίπτεται ως υπερβολική ανάλυση της κατάστασης, υπεραντιδρά, ανασφαλής ή ζηλιάρα: "Είσαι ένα τρελό καριόλι". Θα έπρεπε να κοιτάξουμε την κωμικό Leslie Jones, που φωνάζει: "Έχετε το θράσος να αποκαλείτε μια γυναίκα τρελή, οι άνδρες είναι εξίσου τρελοί. Δεν μπορείτε να αντέξετε τα σώματά μας, χάνετε την λογική σας κοιτάζοντας το μπούστο μας!".



Αυτό με φέρνει στο δεύτερο σημείο μου. Η θηλυκή φύση έχει είναι θύμα ψυχολογικής αποπροσανατολισμού για αιώνες. Μετά από όλα, η θηλυκή υστερία του 19ου αιώνα - που ήταν μια νόμιμη ιατρική διάγνωση - έχει εξελιχθεί στο "τρελό καριόλι" του 21ου αιώνα. Ο αποπροσανατολισμός είναι μια ψυχολογική πράξη παραπλάνησης όπου ένα άτομο ανατρέπει την πραγματικότητα ενός άλλου ατόμου αρνούμενο ή παραμορφώνοντας γεγονότα για το περιβάλλον τους, με σκοπό να ελέγξει την αφήγηση. Όπως λέει η Paige Sweet, ακαδημαϊκή του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, "Θεωρώ τον αποπροσανατολισμό ως προσπάθεια να συνδέσουμε κάποιον με τον χαρακτηρισμό 'τρελός'. Είναι να κάνουμε κάποιον να φαίνεται ασταθής και μη αξιόπιστος, να τους κάνουμε να νιώθουν ότι αυτό που βιώνουν δεν είναι πραγματικό, ότι το εκτυλισσόμενο στο μυαλό τους είναι κατασκεύασμα, και ότι κανείς δεν θα τους πιστέψει". Νομίζω ότι πολλές γυναίκες φοβούνται τόσο πολύ να τις αποκαλούν τρελές, ώστε να παίρνει τη θέση τους η "Pick-me Girl" ή "Cool Girl", όπως φαίνεται στο "Η Κοπέλα Από Το Παρελθόν" της Gillian Flynn (όταν πάει πολύ στραβά), και να γίνει πραγματικότητα.

Αλλά όταν το σκεφτείτε πραγματικά, ο αποπροσανατολισμός πετυχαίνει μόνο εάν το θύμα αμφισβητεί και αμφιβάλλει την αντίληψή του σε σημείο που να μην εμπιστεύεται πια τον εαυτό του και να συμφωνεί με τον αποπροσανατολιστή του. Παρόλο που μπορεί να μην το γνωρίζουν, η πραγματική δύναμη βρίσκεται πραγματικά σε αυτές. Έτσι, κάθε περίπτωση αποπροσανατολισμού αποτελεί ένα "τεστ" για να βρεθούν οι ίδιες βελτιώνοντας την ικανότητά τους να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα. Είναι σαν την Αριέλ και τη φωνή της. Πρέπει να παλέψει για να ανακτήσει τη δύναμή της. Μπορεί να την αποκαλούν "τρελό καριόλι" γι' αυτό, αλλά άνδρες, πραγματικά πρέπει να αναρωτηθείτε αν θέλετε να παντρευτείτε την Ούρσουλα, γιατί αυτή θα γίνει η επιλογή σας όταν ασκείτε αποπροσανατολισμό 101. Και γυναίκες, πρέπει επίσης να αναρωτηθείτε αν θέλετε να γίνετε Ούρσουλα, γιατί αυτή θα γίνετε αν δεν βρείτε τη φωνή σας (ξανά, δείτε το "Η Κοπέλα Από Το Παρελθόν").