researchnreflectie

[researchnreflectie]

AV Essay _ Visuele metaforen in animatiefilms

[researchnreflectie]

ONDERZORKSRAPPORTAGE

Inleiding

Als maker heb ik altijd het gevoel gehad dat de essentie van een goed kunstwerk, geheel moet rusten op het verhaal erachter. Het maakt niet uit of je een schilder of filmmaker bent, een animator of een fotograaf, uiteindelijk draait alles om het verhaal.

De afgelopen jaren heb ik mij geprobeerd te ontwikkelen als animator. Naast het ontwikkelen van mijn techniek ben ik altijd gepassioneerd geweest om erachter te komen hoe ik mijn verhaal het beste kan vertellen. Animatie is een perfect medium om je fantasie in te duiken, er zijn geen beperkingen en je kan gemakkelijk gebruik maken van transformatie en overdrijvingen zonder een realistische motivatie te vereisen. (Forceville, C. J., 2013)We kunnen onze ideeën uitdrukken door middel van poëzie, metaforen of abstractie met het doel om onze kijkers emotioneel en psychologisch te beïnvloeden. Metaforen helpen ons om een verhaal diepere betekenis te geven. Hierdoor zetten we een stap verder in storytelling.

“Metaphor is for most people a device of the poetic imagination and the rhetorical   flourish a matter of extraordinary rather than ordinary language.” (Lakoff, G., & Johnson, M.,2003)

Volgend jaar ga ik afstuderen en dan wil ik mijn kans grijpen en de tijd gebruiken om mijn ideale project te maken. Mijn doel is om aan de hand van visuele metaforen een narratieve animatiefilm te maken. Op basis van dit idee heb ik mijn onderzoeksvragen gekozen. De vraag die centraal stond tijdens mijn research was:

Hoe kan een verhaal krachtiger worden verteld aan de hand van metaforen in animatie?

Om een antwoord te kunnen krijgen op deze vraag moest ik eerst door een paar deelvragen heen.

Wat wordt gezien als metafoor?

Welke vormen van metaforen bestaan er?

Waar komen metaforen en symbolen vandaan?

Wat voegt metafoor toe aan het verhaal?

Hoe kunnen we letterlijke storytelling vermijden zonder heel vaag te worden?

Methode

Tijdens mijn onderzoek begon ik met het snuffelen tussen boeken in de bibliotheek op zoek naar goede boeken, artikelen, blogs en recensies over de definitie van een metafoor. Naast het bestuderen van vakliteratuur (zowel online als op papier) en met de kennis die ik daaraan heb vergaard ben ik gaan zoeken naar relevante voorbeelden die mij aanspraken. Vervolgens heb ik geprobeerd om die kennis te gebruiken om in de praktijk, voorbeelden te kunnen analyseren. Tijdens casestudie zijn er mij nieuwe vragen binnengeschoten over de redenen achter sommige specifieke keuzes van de maker in verband met visuele metaforen. Door middel van interviewmethodes ben ik opzoek gegaan naar antwoorden op de vragen die nog niet beantwoord waren.

Wat Is Een Metafoor?

Een metafoor is een visuele of auditieve weergave van een afzonderlijke actie, ervaring of idee. Bijvoorbeeld een personage blaast (actie) een kaars uit in een slaapkamer om de dood van een geliefde te laten zien. Het verschil tussen een metafoor en een symbool is dat een symbool een ander object representeert terwijl een metafoor de representatie is van een actie. (Sherri Sheridan,2004).

De betekenis van woorden en zinnen zijn vaak afhankelijk van de context of de spreker, zo ook metaforen. Metaforen zijn gebaseerd op fysieke en culturele ervaringen. Er spelen verschillende factoren (zoals cultuur) een rol in de interpretatie van een metafoor. (Lakoff, G., & Johnson, M., 2003)

Metaforen kunnen worden verdeeld in twee groepen. 1- Statische of Universele en 2- Dynamische of personele.

Een statisch (Universal) metafoor is een soort metafoor waarvan de betekenis al duidelijk is voor iedereen. Het is gelijk herkenbaar voor de kijker en staat los van andere elementen van de film. Met andere woorden is de betekenis van een statische metafoor onafhankelijk van de context. Bijvoorbeeld: Rood staat als symbool voor passie en seksualiteit.

Aan de andere kant hebben we dynamische (Personal) metaforen. De betekenis van een dynamische metafoor is duidelijk vastgesteld bij het eerste gebruik en biedt nieuwe informatie terwijl de film verder gaat. Het is vaak verstrikt met andere personages en/of te vinden in nieuwe situaties of locaties. (Jennifer Van Sijll, 2005).

Visuele Metaforen

Een visuele metafoor gebruikt hetzelfde conceptuele principe als talige metaforen, maar vindt plaats op een andere manier. Een visuele metafoor is een beeld (The Target) dat vergeleken en begrepen wordt in termen van een ander beeld (The source). (Van Weelden, L., Maes, A., Schilperoord, J., & Cozijn, R)

De kunst van een metafoor geeft ons de kans om de realiteit en verbeeldingskracht te combineren. Metaforen beschrijven de relatie tussen woorden maar ook de relatie tussen beelden. Daarom worden ze veel gebruikt in film en de commerciële industrie om verhalen te vertellen of ideeën te visualiseren.

Resultaat

Het vinden van relevante voorbeelden die mij aanspreken en tegelijkertijd aansluiten aan mijn onderzoeksdoelen vond ik enorm moeilijk. Ik wilde per se de visuele metaforen in animatiefilms terugzien die een representatie waren van het concept identiteit of specifieker een innerlijke zoektocht naar ware identiteit.

De selectie die ik heb gemaakt voor mijn casestudies zijn divers. Zowel qua stijl als qua de wijze van storytelling. Bij sommige voorbeelden was het onmogelijk om erachter te komen waar het over gaat. Dit gebeurt vrijwel altijd als je de verwijzing niet kent of kan plaatsen. Terwijl bij het gebruik van universele symbolen en voorbeelden het juist makkelijk was om te begrijpen. Denk aan de animatie “La Maison en Petits Cubes” 10 .De hoofdpersonage blijft naar beneden zwemmen en hoe dieper hij zwemt, hoe verder hij terug gaat in de tijd en komt hij bij verschillende fases in zijn verleden terecht. Met de andere woorden,duikt hij naar het verleden.Hier is gebruikt gemaakt van richtingen om verloop van tijd te laten zien. (Lakoff, G., & Johnson, M., 2003) (figuur 1)

(figuur 1)

De reden waarom een maker gebruik kan maken van semiotiek of metaforen is dat hij op die manier zijn kijker onverwacht kunt verrassen, na laten denken en delen laten ontrafelen uit zijn video. Op het moment dat een kijker die link kan maken zorgt dat voor een goed gevoel en voelt het alsof hij een beloning krijgt.

Wat mij opviel tijdens de casestudie is dat in video’s door middel van metaforen wordt verwezen naar een diepere laag. Op het moment dat ik als kijker de verwijzing of koppeling die de maker maakt niet kan ontrafelen zorgt dat voor verwarring en een gevoel van falen.

De animatiefilm “Looking for something” 12 is een surrealistische film waarin de hoofdrolspeler op zoek gaat naar de “meaning of life”. De film is geïnspireerd op een droom die de maker heeft gehad. De gebruikte metaforen in deze film verwijzen nergens naar, ze creëren juist de sfeer van het verhaal. Dit past bij het concept van de maker maar tegelijkertijd zorgt dit ervoor dat de kijker zich op het einde afvraagt wat hij zojuist heeft bekeken. Het is lastig om de visuele metaforen te ontrafelen. (figuur 2)

(figuur 2)

Aan de andere kant hebben we de film “Hope for tommorow”,11 Deze film gaat over een man die vertelt over zijn gokverslaving. Hope for tommorow is een minder abstracte film dan Looking for something. Alles wat we horen in de voice-over wordt ook vertaald in visuele metaforen. De maker heeft hier een beslissing genomen om gebruik te maken van statische metaforen waardoor het voor de kijker makkelijk te begrijpen is. Zo wordt een schedel gebruikt als een teken voor dood. (figuur 3) Het gevaar van het te letterlijk maken van een visuele metafoor is dat je als kijker minder het gevoel krijgt dat je wordt uitgedaagd om beelden te ontrafelen en dat je valt in clichés.

(figuur 3)

Ondanks al deze verschillen zien we ook juist overeenkomsten die worden gebruikt in de films met visuele metaforen. Zo maakt elke film gebruik van overdrijvingen in de vorm van visuele metaforen om het concept te benadrukken. Deze overdrijvingen kunnen op verschillende manieren verbeeld worden. Soms wordt gespeeld met verhoudingen, kleur of zelfs met objecten die vervormen. Zo worden de visuele metaforen en het verhaal nog dramatischer (figuur 4)

(figuur 4)

Gebaseerd op de interviews die ik heb gelezen met de makers (mijn derde onderzoeksmethode), blijkt dat de makers vooral kiezen voor de metaforen als het over emoties gaat. Het verbeelden van emoties is een uitdaging. Emoties zijn heel persoonlijk en abstract en om dat te laten zien in een beeld is niet altijd makkelijk. Symbolen en metaforen een heel goed medium om de bedoeling te verduidelijken en de kijker te laten meeleven met het verhaal. (Figuur 5)

figuur 5 ( Somewhere,Nicolas Ménard , 2013)13 De maker wil hier eenzaamheid en gevangenschap visualiseren

Conclusie

Het mysterie van visuele metaforen en semiotiek in animatiefilms en hun rol in storytelling was een grote interesse voor mij toen ik met dit onderzoek begon. Het grootste doel van dit onderzoek was voor mij om erachter te komen hoe ik door visuele metaforen mijn verhaal krachtiger kan vertellen en hoe andere makers die mij inspireren hier gebruik van hebben gemaakt.

Een groot voordeel van het gebruiken van visuele metaforen is dat de kijker betrokken wordt bij het verhaal. Hier wordt de kijker meer dan alleen een toeschouwer en hij zal meer nadenken over de connotaties en betekenissen. Omdat de kijker de metaforen moet ontrafelen, maakt de oplossing nu deel uit van het creatieve proces. Hierdoor is de kans groter dat de film langer blijft hangen bij de kijker nadat het afgelopen is. (Gray Hodgkinson, 2012).

Aan de hand van visuele metaforen gaan we een stapje verder in storytelling en geven we een diepere betekenis aan ons verhaal. Het gebruiken van metaforen is een kunst en geen wetenschap maar alsnog zijn er regels die ervoor zorgen dat ze kloppen. (Jane Hirshfield,TED-Ed ,2012)

Bij het toepassen van visuele metaforen is het belangrijk om de balans te vinden tussen letterlijkheid en abstractie. Zodra het te letterlijk wordt, worden de beelden te duidelijk en verlies je de voordelen van een verborgen boodschap. Als het te abstract of te cultureel gericht wordt, en geef je hier geen sleutel of hint aan de kijker, verlies je je kijkers omdat het te vaag en te verwarrend wordt. (Marianna Bolognesi, 2015)

Op het moment dat je doelgroep niet aansluit bij de kijkers van je film, kan het gebruik van visuele metaforen juist een negatieve invloed hebben op de video omdat het dan onnavolgbaar en verwarrend kan zijn.

Als we onze eigen metaforen willen creëren in een film (Dynamische metaforen) moeten we zorgen dat we een juiste betekenis geven aan die metafoor of symbool gedurende de film.

Als een maker ben ik altijd geïnteresseerd geweest in de menselijke emoties en ik zoek altijd beste manier om die emoties in mijn werk te laten zien. Emoties en gevoelens zijn meestal abstracte concepten en visuele metaforen kunnen mij hier een grote bijdrage leveren om die concepten te verbeelden. Symbolisme helpt ons om fantasie en realiteit te combineren en zorgen dat het te begrijpen is voor de kijker, daarnaast geven ze de kijker iets om erover na te denken.

BRONVERMELDING

1- Forceville, C. J. (2013). Metaphor and symbol: SEARCHING FOR ONE'S IDENTITY IS LOOKING FOR A HOME in animation film. Review of Cognitive Linguistics,

2-  Lakoff, G., & Johnson, M. (2003). Metaphors we live by . Chicago: University of ChicagoPress.

3-  Sherri Sheridan, (2004), Developing Digital Short Films (Voices that Matter), New Riders

4- Jennifer Van Sijll, (2005). Cinematic Storytelling: Dynamic Metaphors. Mishawaka, USA: Michael Wiese Productions.

5- Van Weelden, L., Maes, A., Schilperoord, J., & Cozijn, R. (submitted). Visual metaphor: The role of perceptual similarity in comparing objects.

6-  Gray Hodgkinson, (2012), Story-building techniques for animation using the power of symbolism and semiotics to increase narrative depth and meaning, Massey University Wellington, New Zealand

Video Refrencies:

7-  Charles Forceville, (2014), Life Is A Journey: An Animated Metaphor. https://www.youtube.com/watch?v=MvocTKD5o5A

8-  Jane Hirshfield,TED-Ed (2012) The Art of The Metaphor. https://www.youtube.com/watch?time_continue=25&v=A0edKgL9EgM

9- Marianna Bolognesi, (2015), Visual Metaphors, An Academic Project. https://www.youtube.com/watch?time_continue=1540&v=aAaAheCKOng

Case Studies:

10- Tsumiki No Ie,(2008), La Maison en Petits Cubes, Kunio Kato, Japan. https://www.youtube.com/watch?v=50-fWCXvhAY

11- Mantas Gr, (2018), Hope For Tomorrow. https://vimeo.com/267392220

12- César Pelizer, (2018), Looking for Something. https://vimeo.com/265045525

13- Nicolas Ménard, (2013), Somewhere. https://vimeo.com/77703019

Blogs En Interviews:

14- Erica Gorochow, (2013), Get Lost In Somewhere, A Galactic Illustration-Based Animation With An 8-Bit Heart. https://creators.vice.com/en_us/article/mgpj5p/get-lost-in-somewhere-a-galactic-illustration-based-animation-with-an-8-bit-heart

15- Daniel Savage,(2016), Making Look-See. https://medium.com/@somethingsavage/making-look-see-f32c070a0d59

[researchnreflectie]

Using Emotions As Metaphor

Daniel Savage, (2016),Look-See

BRON: Daniel Savage,(2016), Making Look-See.

Look-See is een korte animatiefilm van Daniel Savage. De stijl is heel simpel en we zien voornamelijk lijnen en vlakken. 

De interview met Daniel Savage geeft een beeld over het maakproces van deze film. Hij beslist om een tijdje weg te gaan en in andere steden inspiratie te zoeken. 

Hier heeft Daniel de symbolen gebruikt om zijn emoties te vertalen. dus de metaforen vertellen niet perse een verhaal maar ze zijn een visualisatie van wat hij op dat moment voelde. bijvoorbeeld zegt hij in de interview dat hij in zijn reis 2 nachten in Reno Casino moest blijven. Hij vond het niks en voelde zich gevangen. Dat gevoel heeft hij gebruikt als inspiratie om een scene uit deze film te maken.

Wat ik hier interessant aan vond, is hoe hij als maker zijn eigen gevoelens betrekt in het verhaal aan de hand van abstracte vormen. 

Voor mij voelt het als een hele fijne vertelvorm omdat je op die manier je gevoelens kan overbrengen zonder specifiek te zeggen waar het over gaat. 

[researchnreflectie]

BRONNEN:

1- Wees Haubrich (2018), Animation, Kafka, cats or dogs & identity - A chat with Jon Frickey, director of Cat Days.

2- John Witiw,(2018), Jon Frickey: Exploring Self-Identity In International Animation, Cat.

Cat Days is een korte animatiefilm van Jon Frickey. De film is in 2018 gemaakt en er is helaas nog niet online te vinden. Ik heb alleen de treiler kunnen vinden en paar interviews met de maker. Deze animatie film heeft enorm veel prijzen gewonen over de hele wereld. het onderwerp is heel fascinerend en de manier waarop hij gebruik heeft gemaakt van metafoor en het verbeelden van “exploring the identity” aan de hand van de symbolen, vond ik heel relevant voor mijn eigen werk en onderzoeksvraag. 

Jiro, een kleine jongen, voelt zich ziek. Zijn vader neemt hem mee naar de dokter. Ze vertelt de vader dat Jiro kattengriep heeft. Volgens de arts is dit onschadelijk. Omdat echter alleen katten kattengriep krijgen, gelooft ze dat Jiro waarschijnlijk een kat is. Zijn wereld wordt geschokt en zijn identiteit schuilt in het lot van een nogal bizarre entiteit.

De maker verteld vervolgens dat het verhaal is geînspirreerd of het werk van Kafka (The Metamorphosis) waar een zoektocht naar identiteit wordt verteld aan de hand van insecten als metafoor.  

in structurele termen van verhalen vertellen, kan de kat een voorbeeld zijn voor elke niet-gekozen identiteit. Hiermee bedoel ik een identiteit die aan u is gegeven, terwijl het voor jou absoluut duidelijk is dat DIT IS NIET WIE JE BENT. En aangezien de gegeven identiteit een kat is, moet het voor het publiek duidelijk zijn dat er iets niet klopt. Ik had waarschijnlijk elk dier kunnen kiezen, maar ik vond dat een kat de beste keus was: ze zijn onvoorspelbaar en hebben een wilde persoonlijkheid maar ook een zachte, bijna menselijke kant.

Natuurlijk is het moeilijk om mijn intrepatatie van de film te vertellen zonder de film te hebben gezien maar gebasseerd op wat ik heb gelezen in verschillende interviews en na het zien van de trailer kan ik zeggen dat hij een hele goede metafoor heeft gokozen om zijn verhaal te vertellen.  

Ik denk dat deze film heel goed aansluit op wat ik volgend jaar wil gaan maken. De manier waarop identiteit wordt verbeeld op een bizarre manier spreekt mij ontzettend aan. 

[researchnreflectie]

Nicolas Ménard, (2013), Somewhere.

BRON: Erica Gorochow, (2013), Get Lost In Somewhere, A Galactic Illustration-Based AnimationWith An 8-Bit Heart.

Somewhere’ van Nicalas Ménard Is een inspirerende animatiefilm gebaseerd op de ervaring van de maker. Het verhaal gaat over de maker die van Canada naar Londen is geëmigreerd. Hij heeft zijn bestemming vertaald naar de ruimte en zichzelf als een ruimtevaarder. Daardoor voelen we de eenzaamheid van de hoofdpersoon. We zien dat hij rondloopt met één arm en zijn andere arm is achter gebleven bij zijn liefde. Hij heeft zijn gevoel van migratie heel goed verbeeld.

metaforen die we hier zien verwijzen naar dynamische metaforen (Zie blog Hier onder)   Dus we kunnen het niet koppelen aan ons beeldgeheugen maar toch begrijpen we wat de bedoeling van de maker is. Wij voelen wat hij ons wilt laten voelen. Als wij de personage helemaal vervormd in een box zien zitten krijgen we het gevoel van beklemt zitten of als wij de astronaut zien lopen krijgen we het gevoel van eenzaamheid. Hij heeft in dit filmpje letterlijk zijn gevoelen naar beeld vertaald. Voor het begrijpen van deze beelden hebben wij geen instructie of kennis van metaforen nodig.

Hij zegt in zijn interview 

I wanted to illustrate this feeling that comes with immigration in this film — and the feeling of missing someone in the distance — so I came up with the idea of an astronaut leaving his arm behind. The fact that the missing arm doesn’t seem to really affect the physical abilities of the character illustrates more a symbolic, emotional handicap than a physical one.

[researchnreflectie]

Displaced is een metaforische animatie film van Gary Hodgskin. De film gaat over een vluchtelingensituatie in Australie dat in 2001 is gebeurd.  De stijl van de animatie spreekt mij persoonlijk niet erg aan. Het is niet iets dat ik zou maken maar het interview met de maker over zijn keuzes vond ik erg interessant en toepasselijk voor mijn onderzoek.  

http://www.designspace.co.nz/uploads/9/8/3/5/9835758/gray_hodgkinsonanimated_symbolism.pdf

In zijn artikel begint hij met het uitleggen van het belang van metaforen & symbolisme. Hij verwijst hier naar het boek:

 ASHBY, F. G., ISEN, A. M., & TURKEN, A. U. (1999). A neuropsychological theory of positive affect and its influence on cognition. Psychological Review

Aan de hand van het gebruik van metaforen geven we de kijker de kans om zelf aan de slag te gaan om te puzzelen en raadjes op te lossen en daardoor meer verbonden te voelen met het werk. Als een probleem wordt opgelost voelt de persoon zich goed. Dit betekent dat als we symbolen in ons verhaal verstoppen gaat de kijker actief mee doen aan het ontrafelen van raadsel waardoor de kijker zich meer verbonden voelt en zich ook beter voelt. 

Vervolgens legt hij uit hoe wat zijn gedachte gang is wat betreft het gebruik van Metaforen en symbolisme.  Zoals hij zegt: 

“ If I were too literal, the inferences would be obvious, and I would lose the benefits of the coded message. If I were too obscure or culturally specific, the messages would fail outright or be limited to a specific audience. ”

Verder vond ik het heel interessant aan het artikel dat hij de de feiten noemt die de basis maken van het plot. Dus hij hij heeft eerst een realistisch verhaald dat vervolgens wordt omgezet naar symbolen daardoor blijft het verhaal duidelijk voor zowel de maker als de kijker omdat het gebaseerd is op de realiteit.

Hij heeft drie jaar in een vluchtelingenkamp doorgebracht waardoor hij precies weet de gevoelens van de vluchtelingen zijn. Dit maakt het makkelijker voor hem als maker om die emoties te vertalen naar symbolen. 

Wat ik hiervan heb geleerd is dat ik eerst een verhaal (concept) helemaal concreet moet formuleren voordat ik ga nadenken over de vertaling naar visuele metaforen. Hierdoor kan concept sterk en voorkom je dat het vaag wordt.

BRON:  Gray Hodgkinson, (2012), Story-building techniques for animation using the power ofsymbolism and semiotics to increase narrative depth and meaning , Massey UniversityWellington, New Zealand

[researchnreflectie]

Feedback moment WEEK 3

Na een week onderzoeken naar relevante voorbeelden voor mijn onderwerp en proberen om die filmpjes te analyseren, heb ik vorige week het resultaat aan de klas gepresenteerd.

De feedback die ik kreeg was heel behulpzaam en hebben mij geholpen om een concretere richting te kunnen kiezen voor mijn onderzoek.

Aan de hand van de voorbeelden die ik had gekozen en mijn interesse, heb ik besloten om mijn onderzoek meer te richten op de rol van visuele metaforen in het beschrijven van identiteit in animatiefilms.

Ik moet mijn onderzoek steeds meer beperken tot de voorbeelden en stijlen die ik persoonlijk inspirerend vind en die bijdragen om mijn concrete stijl te bepalen als een maker.

Vanaf deze week gaan we de derde onderzoeksmethode toepassen aan onze research om de inzichten uit onze onderzoek aan te scherpen.

Ik heb gekozen voor interviews met de makers van mijn favoriete animatiefilms. Wat mij aanspreekt in deze films zijn de vertaling van de gedachten van de makers naar bepaalde visuele metaforen. Ik vraag me af hoe ze tot die symbolen zijn gekomen en hoe dachten ze dat het verhaal op deze manier krachtiger wordt vertaald. waar hebben ze op gelet voordat ze deze keuzes maakten. De beste manier om antwoordt te krijgen op mijn vragen is door contact op te nemen met de makers.

Ik probeer om mijn vragen zo duidelijk en concreet mogelijk te formulieren zodat ik het juiste antwoord kan krijgen. Deze antwoorden kunnen mij helpen om mijn volgende stap te zetten als een maker naar het maken van mijn ideale animatiefilm.

De makers zijn allemaal ervaren animatoren en kunstenaars. met behulp van hun antwoorden kan ik mijn literatuuronderzoek vertalen naar de praktijk.

[researchnreflectie]

Looking For Something,César Pelizer, 2018

A surreal journey of a man wondering about the meaning of life and looking for answers within his own consciousness while snoozing at his desk during working hours.

“Looking for something” is een surrealistisch en metaforische film. in eerste instantie moest ik denken aan de film “Truman show” waar de hoofdpersoon vast zit in zijn wereld en wordt overal bekeken en gecontroleerd. uiteindelijk vindt hij een deur naar buiten en dat verbeeld de vrijheid. 

in “Looking for something” komt deze shot constant terug. een deur naar Nowhere. 

De ruimte en licht is niet realistisch waardoor een dromerig sfeer is gecreëerd. Aan het begin zegt de stem: “I got a wake up call”. Wakker worden heeft hier een metaforische betekenis. We zien daarna juist heel dromerige beelden, alsof hij in slaap is gevallen maar aan andere kant is hij bewust geworden van de wereld om zich heen en gaat hij op zoek naar de “meaning” van zijn wereld. 

Uiteindelijk fluistert hij: “ Life has no meaning” en springt hij door een gat heen die precies even groot is als hij. Daarna wordt hij wakker ( of komt hij terug) in waar hij zat en dat is zijn realiteit.

[researchnreflectie]

Metamorphosis / Good Books,Buck Studio, 2012

Deze video een een commercial voor een website: GoodBooks zei verkopen boeken en de winst gaat 100% naar oxfam projecten.  

Het bedrijf “Goodbooks” heeft een thema gekozen voor het maken van een serie. ze kiezen goede boeken uit en combineren ze het verhaal en elementen. in dit geval zijn Metamorphosis(Kafka) en Fear & Laothing In las Vegas ( Hunter S. Thompson) die twee keuzes. het script is door Hunter S. Thompson geschreven van zijn perspectief over Goodbooks. 

De video verwijst naar  het karakter Dr. Gonzo uit de film Fear & Loathing inLas Vegas (Hunter S. Thompson zelf). De hoofdpersoon wilt een boek kopen omdat zijn bureau stuk is. Het boek van Kafka is precies zo groot als de gat tussen de grond en de poten van zijn bureau. 

de stijl verwijst helemaal naar de film Fear & Loathing in Las Vegas en de elementen zijn geleend uit het boek Metamorphosis. 

De video gaat enorm snel en op die manier is het vaak voor de kijker onduidelijk wat er precies wordt gezegd en wordt bedoeld.

De kijker wordt meegesleurd door verschillende verbeeldingen uit de boeken van Metamorphosis(Kafka) en Fear & Laothing In las Vegas ( Hunter S. Thompson). Het boek van Kafka: (gedaanteverwisseling) gaat over een jongen die veranderd in een insect en die uit eindelijk ook dood gaat als hij door krijgt dat zijn familie hem dood wilt hebben. Dit zien we terug in de video. 

[researchnreflectie]

Hope For Tomorrow, Mantas Gr, 2018

A gambler, who is trapped in a life-threatening mindstate, confesses the dark story of his life on how much he lost by chasing his losses.

Analyse 

In deze korte film wordt heel constant gebruik gemaakt van metaforen. De film begint met een shot van het opsteken van een sigaret. Dan horen we de stem van de verteller die zijn verhaal over een periode in zijn leven waarin hij gokverslaafd was verteld. Aan het eind van het verhaal dooft de hoofdpersoon zijn sigaret. Hiermee laten ze zien dat hij die periode heeft afgesloten. 

Door de film heen zijn verschillende metaforen van zijn gevoel te zien.  HIj staat op de top van losse stenen die zijn onbelans laten zien van zijn leven. 

De hoofdpersoon legt uit dat zijn gokverslaving voelt als het nemen van drugs. Elke keer is hij opzoek naar een nieuwe shot van de gokmachine. HIj heeft heft gevoel dat hij verdrinkt dat wordt laten zien aan de hand van iemand die onderwater gaat in een schedel.  De schedel staat als symbool voor de dood. Als hij geen uitweg meer ziet wil hij zelfmoord plegen. We zien iemand zich letterlijk ophangen maar in het shot daarna zien we dat hij de deur opendoet voor een laatste kans op een beter leven. Het slot van de deur is een scheermesje dat verwijst naar de zelfmoordpoging. 

Op alle andere shots hiervoor hebben we een helemaal donkere kamer gezien dat verwijst naar zijn leven maar als hij de deur open doet zien we langzaam de gebouwen in de achtergrond verschijnen. Dit representeert de hoop die hij krijgt als de laatste kans. Hij doet dus de stappen om weer in de samenleving terug te gaan. 

[researchnreflectie]

El Empleo / The Employment ,(2008),Direction: Santiago 'Bou' Grasso,Idea: Patricio Plaza

“The Employment” is een kritische film met een oog voor de maatschapij waarin wij leven. Iedereen in de film is slechts een klein object van de gehele machine waar niemand uit kan. Door middel van sobere kleuren en langzame shots wordt een deprimerend beeld geschetst van de huidige samenleving. De mensen hebben geen interactie met elkaar maar hebben allemaal hun eigen taak waarin ze geen eigen wil hebben. 

In Empleo wordt gebruikt gemaakt van metaforen door alle objecten te vervangen door mensen. Hierdoor laten ze een troosteloos beeld zien van de loonslaven. 

[researchnreflectie]

BRONNEN:

The Lost Thing (Shaun Tan & Andrew Ruhemann, 2010, 15’)

Forceville, C. J. (2013). Metaphor and symbol: SEARCHING FOR ONE'S IDENTITY IS LOOKING FOR A HOME in animation film . Review of Cognitive Linguistics,

Summary

A boy, bottle cap collecting on the beach, runs into a large machine-like

creature with which he plays. At the end of the day he realizes it has nowhere

to go and decides to take care of it. After investigating this “Lost Thing,” his

scientifically minded friend Pete says that he “didn’t think the Lost Thing

came from anywhere, and didn’t belong anywhere either.” The boy then takes

it home. His parents are not very interested and he installs the Lost Thing in

the shed behind the house, where it “seemed happy.” But this can only be a

temporary solution, and the next day he takes the creature to the “Federal

Department of Odds and Ends.” However, in this depressively dark building,

the Lost Thing would just be stored away and forgotten. A cleaner advises

the boy to take his ward to a place he can find by following a wobbly arrow

sign. Eventually, they arrive at “what seemed to be the right place, in a dark

little gap, off some anonymous little street.” After opening a door, a brightly

lit world appears where all kinds of oddly-shaped “lost things” happily play

around. The boy takes leave of his friend, who from now on lives in this haven

for lost things.

Analyse 

While the place the Lost Thing ends up living in is not, in the strict sense, a house,the world in which it is finally “home” has house-like qualities: its entrance is a door-like porch, and it is partly “enclosed” (Plate 5). The fact that it is obviously too big to live in a normal house (as transpires from its size when it sits on the roof of Pete’s house, and when it occupies too much space in the parental living room) further supports the idea that the bright world is its new, and definitive home. Here, too, spatial dimensions are important. In the search for a home, the Lost Thing generally moves screen-right (Plate 6), and the camera’s panning (= moving horizontally) reinforces this left-right direction. Thus, the past is screen-left, and the future is screen-right.

[researchnreflectie]

La Maison en Petits Cubes/Tsumiki No Ie (Kunio Kato, Japan 2008, 12’)

Summary

In this wordless film (which won an Oscar in 2009), an old man lives alone in a house that stands in a sea, along with many other houses (Plate 7). But due to persistent rain the water keeps rising, so with regular intervals he needs to add a new floor to his house (Plate 8). Each floor is separated from a lower one by a trapdoor. One time, he drops his pipe, which floats down through the open trapdoor. He swims down in a diver’s suit to retrieve it, but then decides to go even further down, through more trapdoors. At each underwater floor he  relives the period of his life spent there – with his ageing wife, with his youngwife, the birth of their daughter, his marriage … – the shift to memory-statusbeing signalled by a warm yellow glow as opposed to the real, greyish blue ofthe underwater world. At the bottom of the sea we see how he meets his futurewife and together with her builds the first story of their house. He also finds awine glass there. When he is up again, he pours two glasses of wine, toasting hisnow dead wife.

Analyse

The home symbolizes the old man’s identity, each floor representing an episode in his life. No words are needed, because we understand this, again, thanks to the visually presented metaphor TIME IS SPACE (see Forceville, 2011b; Forceville & Jeulink, 2011). Interestingly, TIME/SPACE is represented on a vertical, not the more customary horizontal dimension. In this orientation, PAST IS DOWN and FUTURE IS UP. So the man needs to literally descend into his past (cf. “digging into the past”). The homes the man is diving into are earlier versions of the home he is currently living in. In order to understand the film, we need to recruit both the REMEMBERING THE PAST IS GOING DOWNWARDS metaphor as a specific instantiation of the TIME IS SPACE metaphor, and the home as symbol of identity. The old man thus literally dives into his earlier identities as husband, father, young man, and child. These two conceptual schemas (TIME-AS-SPACE and HOME-FOR-IDENTITY) are productive throughout the film. The higher the story the old man builds, the older he is . The rising sea level exemplifies thus the inexorable progress of time; the moment the man can no longer summon the strength or will to build a new story on top of his house, he will drown in the sea of time. The TIME IS SPACE metaphor is also supported by the fact that, in the first scene, we see the man fishing through the trapdoor in his house, presumably angling for memories of the past. It is also telling that each time he has to move to a higher story, he takes part of his furniture with him. But as we can witness during his diving to lower floors, he also left some furniture behind – a chair, the bed in which his wife was ill and possibly died and, lower down yet, a couch where he remembers photographing his daughter and son-in-law with their child. Moreover, his initial motivation for diving down is that he lost his pipe, and although he at first considers the option of buying a new pipe from a travelling salesman, he rather dives down in the hope of retrieving his beloved old pipe. These events reinforce the idea that the home and the objects used in it are closely related to the man’s identity: the bed is tied to his identity as married man, and when his wife is dead he no longer wants the bed; but the pipe is part of an older identity he is not yet ready to relinquish.

Bron: Metaphor and symbolSearching for one’s identity is lookingfor a home in animation film, Charles Forceville, University of Amsterdam

[researchnreflectie]

Voorbeelden van metafoor in street art

[researchnreflectie]

Visual Metaphors

BRONNEN:

1- Marianna Bolognesi, (2015), Visual Metaphors, An Academic Project.

2- Kourtney Klein, (2013), Visual Metaphors.

Tot dit punt van mijn onderzoek had ik vooral gefocust op de definitie van metaforen. Natuurlijk wat ik tot nu toe over metaforen heb gelezen, gezien en gehoord gaan over metafoor in taal en poëzie. Hoe meer ik over metaforen las hoe nieuwsgieriger ik werd of de metaforen in poëzie zelfde betekenen als die in beeld. Het antwoord is : NEE

Deze video gaat over een project heet: COGVIM PROJECT. 

in dit project heeft Marianna Bolognesi onderzoek gedaan naar “Visual Metaphors”

zij verwijst naar de theorie van George Lakoff en zegt :”metaphors are matters of thoughts rather than just figures and speeches.”

We denken door metaforen. Abstract concepten worden begrijpelijk gemaakt door metaforen en in dit geval moeten we die concepten en metaforen kunnen uitdrukken in alle mogelijke vormen, Zelfs beeld en geluid. 

metaforen beschrijven de relatie tussen woorden maar ook de relatie tussen beelden. soms worden de metaforen in een directe manier gebruikt maar ze kunnen ook in een indirecte manier gebruikt worden. in dit geval hebben we een hint of sleutel nodig. de context is de sleutel naar de betekenis van de metafoor. 

[researchnreflectie]

BRON: Jane Hirshfield,TED-Ed (2012) The Art of The Metaphor.

In deze video wordt heel duidelijk en simpel uitgelegd wat metafoor betekent. De kunst van metafoor geeft ons de kans om de realiteit en verbeeldingskracht te combineren. metaforen zijn kunst en niet wetenschappelijke feiten maar alsnog kunnen ze correct of incorrect voelen. een niet kloppende metafoor kan leiden tot verwarring. 

Een goede metafoor is niet een ingewikkeld puzzel. het is een duidelijk manier om jou verschillende dingen te laten voelen en ervaren. Metaforen maken ons verhaal voelbaar en onvergetelijk. 

[researchnreflectie]

BRON: Charles Forceville, (2014), Life Is A Journey: An Animated Metaphor.

In deze video zien we de visualisatie van de hoofdstuk “Orientational Metaphors” uit het boek “Metaphors we live by.” (George Lakoff and Mark Johnsen (2003)  London: The university of Chicago press.)