rosecolouredken

[rosecolouredken]

buong buhay ko, namulat ako sa ideya na baka hindi nga ako pwedeng magmahal, at mahalin pabalik. na baka ‘yan ang isang bagay na hindi ko kailanman makakamtan. lumipas ang mga taon hanggang sa aking pagtanda, na mas nalaman ko na baka tama nga talaga, hindi nga yata talaga. mula sa mga taong minahal kung saan ibinigay ko nang buo ang aking puso, pati na rin sa mga laban na alam kong walang pupuntahan. sa paghihinalang kahit papaano, kahit saglit, may taong yayakap sa akin, kasama ang mga sugat na hindi pa nagawang gumaling. ngunit kahit ano pang laban ang ibigay ko, tumataya ako sa sugal na alam kong sa dulo, talo ako.

at dumating ka, itinuro mo sa akin na hindi sa lahat ng oras, puwedeng manalo, at sa mga kahirapan hindi rin laging talo. itinuro mo sa akin kung paano yakapin ang sarili, katulad ng pagyakap mo sa akin. kung paano makita ang panalo kahit napuno nalang ng talo.

salamat sa mga pagkapit kahit na masakit, sa pagtitiis kahit puno nalang ng hinagpis, at sa mga panahon na nanatili kahit paglisan nalang ang mas madali.

araw-araw kitang gugustuhin, araw-araw kang pipiliin at mamahalin.

ikaw ang aking pangarap na natupad at patuloy na pinapangarap.

happy anniversary

@papertabs

[rosecolouredken]

ngayon ko lang narealize how much i was longing for the human connection, to really go outside and talk to people. and it’s so much better doing it pa with my circle. i need to go out more and don’t let the anxiety get in my way. these past few months, i have never been so anxious, parties and clubs. i do love drinking pero iba pa rin kapag masa comfort zone? ewan. pero today was really, really fun. sobrang pagod pero sobrang worth it.

[rosecolouredken]

life at 23:

i left my job after 2 years of being fed up doing something that doesn’t even made a spark in my heart. tried going back to school just to realize that this isn’t the right path that i should be taking. got a job, and again, left. aside from it having a negative impact physically, it doesn’t helped me mentally either. got a job interview and felt like that i was not able to reach their expectations.

i feel sorry for me, specially the “young me”. he has no idea that his life will be like this, confused....

i passed. it’s funny that i was so close of breaking down while typing this and moments later, i received a congratulatory email saying that i passed.

[rosecolouredken]

after 30 years of marriage, my parents are now finally calling it off. i’m the one who convinced my mom to do it kasi it’s been years na, literally hindi pa ako pinapanganak, grabe na ang sacrifices and sufferings nya. she’s old enough to just enjoy life nalang, and ‘yan ang gusto ko. kinausap ako ni mommy kasi bigla nya ako tinawag tapos sabi nya nang nakangiti “malaya na ako”, i was happy kasi narealize nya na rin after 30 years pero bumaba agad ako tapos hindi ko alam bakit humahagulgol ako, iyak ako nang iyak putangina. dapat masaya ako kasi makakalaya na kami sa treatment ni dad pero siguro totoo yung sinasabi nila na kahit anong mangyari, magulang pa rin natin sila.

pero kasi dad putangina naman, bakit mo kasi ginawa yon.

[rosecolouredken]

booked a psychiatric appointment today. i wanted to this for a long time now. ang tanga nung thought if i’m qualified to do this “check up” kaya hindi ko magawa. pero tbh natatakot lang talaga ako, either sa kung matutulungan ba talaga ako or sa effect afterwards kapag nalaman ko kung ano ba talaga yung problema ko.

[rosecolouredken]

we prayed together for the first time, that felt good.