rouxel1

[rouxel1]

"Varolmak yeterince uğraştırıyor beni."

[rouxel1]

Sarıl, kokla, hisset, uyu, sarıl, kokla, hisset, uyu, sarıl, kokla, hisset, uyu, sarıl, kokla, hisset, uyu, sarıl, kokla, hisset, uyu, sarıl, kokla, hisset, uyu, sarıl, kokla, hisset, uyu, sarıl, kokla, hisset, uyu, sarıl, kokla, hisset, uyu, sarıl, kokla, hisset, uyu…

[rouxel1]

Yok mu şöyle sallayacak, beyni düşük IQ belirtileri uyarısı veren birisi? Sıkıldım.

[rouxel1]

Hem sarsılarak ağlamak istiyordum hem de saatlerce susup bir duvarı izlemek. Hem yıkılmak istiyordum hem de kıpırtısız dikilmek. Hem gitsin istiyordum hem de hep kalsın istiyordum. Hem kaçmak istiyordum hem de kalmak istiyordum…. Kafamın içi mayın tarlasıydı.

[rouxel1]

Hangi toplumun ürünüsünüz lan!

[rouxel1]

Zihnimde sonbahardan kalan bir hatıra gibisin. Seni düşündükçe ısınırım hep. Kalbime düşer hep yağmurların, kaçmam. Kaçmak da istemem. Gel gidelim buralardan, tüm aşıklar gibi.

[rouxel1]

Çiğneyemediğim bir yasak gibisin, hep aklımda bir yerlerde. Keşke olmasan orada.

[rouxel1]

Ulan yaşamak ayrı dert, yaşadığını anlatamamak ayrı dert. Anlatsan, seni anlayacakları bile şüpheli, sadece bu yetmez mi insana?

[rouxel1]

Kaybolmus, hiçbir yere ait degilmis gibi hissediyorum...

[rouxel1]

Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım.

[rouxel1]

Endişesi yarındı, gece öldü.

[rouxel1]

Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında , sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin...

[rouxel1]

Onu gülümseterek bana aşık olacağını düşünmüştüm ama her gülümsediğini gördüğümde ona daha çok aşık oldum.

[rouxel1]

Balıkları kıyıya vurmuş bir okyanus gibi küskünüm dünyaya. Gidemiyorum, kalabilmiş de değilim.

[rouxel1]

Daraldı göğsüme dayandı dünya

[rouxel1]

Sabah verdiğin teselliye akşam sen muhtaç oluyorsun. Dünya böyle işte.

[rouxel1]

Ait olduğumuz yeri bulamamış insanlarız, o gözleri dört duvar bir ev zannediyoruz. Halbuki kaç kişiye ev olmuş o gözler bilmiyoruz…