ruhsuzvehuysuzz - Tumblr blog

[ruhsuzvehuysuzz]

Umarım kendimle bile konuşamadığım tüm sessiz savaşları kazanırım.

[ruhsuzvehuysuzz]

Boş vaatler sebepsiz güven yaratır.

[ruhsuzvehuysuzz]

"bence herkesin hayatında acımasız olmayı öğrendiği bir yer var. bir şey oluyor ve sen bir daha eski sen olamıyorsun."

[ruhsuzvehuysuzz]

Kavga çıkmasın diye kendimle konuşmuyorum şu an

[ruhsuzvehuysuzz]

Ben şimdi sana, “Ben iyi bir kadın değilim, bırak, benimle uğraşma.” diyeceğim. Sen diyeceksin ki “Yok, sen aslında iyi bir kadınsın.” “Değilim” diyeceğim, “bu kadar adam yanılmış olamaz.” “Bu kez farklı,” diyeceksin, “ben farklıyım.” “Bunu duymuştım daha önce.” diyeceğim. “Bende ilginç bulduğun ne varsa sana doğru çeken, virgülüne bile dokunmadan aynı şeyleri bahane edip beni terk edeceksin.” diyeceğim. “Asla böyle bir şey olmayacak.” diyeceksin. Gülümseyerek, “Bunu da daha önce duymuştum.” diyeceğim. Konuşmaya yelteneceksin. “Sus” diyeceğim. “Sus. Söylenebilecek her şeyi daha önce duydum. Kendini yorma.” diyeceğim. “Usulca kalk ve git buradan. Ve çıkarken bana bir kahve söyle. Çünkü böyle zamanlarda kahve içmek gerekir. İnsan keyifliyken çay, hüzünlüyken de rakı içmeli. Boktan bir tekrarı durup durup yaşıyorsa da, kahve .”

[ruhsuzvehuysuzz]

mutlu olmaya çalışırken verdiğim mücadeleyi hatırlıyorum hep, geçmişte yaptıklarım geleceğimi hiç ediyor sanki. hep hatalıydım bir yerlerde vicdanlı olarak severek görerek her şeyin farkında olarak. hiç bitmeyen gücüm hiç gitmeyen umudum ile. ben daha kendime derman kendime ilaç olamazken başkalarının mutluluğunu istemiş olmayı hazmedemiyorum kendime yapılanları hazmedemiyorum bazen. herkes tekme atarken benim de kendime hiç acımadan fütursuzca zarar verişlerimi. sanardım ki yüzüm gülerse huzur gelir zamanı gelince her şey güzel olacak hep o zaman hiç gelmiyor bana ben hep bir yerlerde vâr olma savaşı veriyorum insandan uzak.

[ruhsuzvehuysuzz]

ben gerçekten çok kötü hissettiğim bir dönemden geçiyorum aylardır, kimsenin ruhu duymadan

[ruhsuzvehuysuzz]

nankörlük... harbiden şunu gördüğüm kimseden soğumama ihtimalim yok

[ruhsuzvehuysuzz]

[ruhsuzvehuysuzz]

[ruhsuzvehuysuzz]

gündüz bi şey hissetmedim, gece bıçak karnıma

[ruhsuzvehuysuzz]

Sanki kalabalıkta adım atmaya çalışan bir cesetim, sizi bilmem ama nefes almak bile zor geliyor bana artık.

[ruhsuzvehuysuzz]

anneannem ben ufakken hep "âh nazlım, iki şeye çare yok. bir ölüme, diğerini de büyüyünce öğrenirsin." derdi. geçen yine konuşuyorduk "bir ölüme bir de sevmeyene çare yok değil mi anneanne?" dedim. kırık bir gülümsemeyle "büyümüşsün" dedi.

[ruhsuzvehuysuzz]

En baştan başlasam başladığım ilk anı ateşe verirdim.

[ruhsuzvehuysuzz]

Birine dünyalar kadar kırgınsınızdır, ama ona zarar gelse yine ilk siz koşarsınız.

[ruhsuzvehuysuzz]

dışarıdan bakınca belli olmayan zor şeyler yaşadım. kendime bile açıklayamadığım şeyleri kimseye hissettirmedim. zaten pek halimden anlayan da yoktu. içimde yaşayıp bitirmeye o kadar alıştım ki gece yanlışlarımla astığım kendimi sabah umutlarımla sarılmaktan hiç çekinmedim.

[ruhsuzvehuysuzz]

nefes al. titremelerini durdur. kafanın içini sustur. şu yaralarını da sar artık.