rumeysagulsblog - Tumblr blog

[rumeysagulsblog]

Fuzuli’ye sormuşlar:

“Sevmek mi daha güzeldir, sevilmek mi?”

-Fuzuli cevap vermiş:

“Samimi değilse ikisi de fuzuli...

Sizce de sevmek veya sevilmek isterken samimi niyet aramak gerekmez mi ?

İnsanlar birbirlerine karşı ne kadar samimi kim için ne kadar değerliyiz ?peki sevmek mi sevilmek mi tek gayemiz ve hangisini daha iyi yapabiliyoruz

Kırmadan dökmeden incitmeden görmezden gelmeden niyetimizi ne kadar aşikar ediyoruz

Ne kadar belli ediyoruz birine olan sevgimizi bulanık zihinlerimizde kalıplaşmış duygularla bir kaç cümle dışında  sevgiye dair bize dair ne barındırıyoruz içimizde ...

Ne kadar fedakarca yaklaşıyoruz birbirmize  o istiyo diye nelerden vazgeçip nelere tahammül ediyoruz sevilmek isterken biz  sevenin cefasını ne kadar hissediyoruz.Sevmek en güzel şey se bu hayatta kim için nelerden feragat ediyoruz.Sevgi paylaştıkça yakınlık kurdukça samimi niyet buldukça güzelleşir diyenler ne kadar haklıysa tek tarflı paylaşmalar sevmeler beklemeler olmaz diyenler de bi o kadar haklı mı ?

Terazinin hangi kefesi daha ağır hangi çiçek daha dikenli hangi yol daha çıkmaz hangi his daha acıklı sevmek mi sevilmek mi ?

Peki ya sen hangi duygunun esirisin

Rumeysa Gül

[rumeysagulsblog]

GEÇ KALINMIŞLIK

Yitip giden hayatımıza geç kaldık...

En masum en gerçek zamanlarımızı yitirdik. Her şeyin sahte olduğu geçici  heveslere aldanıp yarım kaldık

Geçmişe geç kaldık diyorum çünkü herşey o kadar hızlı akıp giderken yarım kalmışlık hissi ile dolup taşıyor içlerimiz.

Duygularımız eksik , yakınlarımız yabancı ,hayatımız altüst ,sevinçlerimiz yarım kaldı..

Biz bu zamanın hızına yetişmeye çalışırken hatta akıntıya kapılırken kaybettik kendimizi. Kardeşlik bilincimizi, yardım severliğimizi,birlik için de yaşamanın verdiği o güveni,aile huzurunu, kaybettik.. Değerlerimizi hiçe sayıp unuttuk çoğu anlamlı örf adetlerimizi. Yabancılaştık diyorum ya en çok da kendimize yabancı kaldık sürdürmeye çalıştığımız bu yaşam serüveninde kendimize olan sayğımızı kaybettik ,her şeyin daha açık seçik olduğu samimiyetsiz,ehemmiyetsiz alanlar oluşturduk. Gerçek dostlukların yerini aldı ne idiğü belirsiz "dostluklar"... Gerçekten dost mu onlar? Kederli anlarımızda veya en mutlu anlarımızda bize yoldaş olurlar mı yoksa menfaat üzerine kurulmuş anlık gelip geçici mi dir onlar.. Uzakta kaldı herşey çok eskilerde.... O en naif sevmeler incitmeden gönlü hoş eden sevmler hep yarım kaldı şimdi çıkar ilişkisi üzerine kurulan evlilikler sevgisiz büyüyen çocuklar dağınık düzen almaya çalışırken boğulan yuvalar kaldı ne yazık ki elimizde. Oysa ki ne ummuştuk daha refah daha aydınlık daha özgür bir yaşam dilerken  biz viran olduk.

Rumeysa Gül