sakinceyorulduum - Tumblr blog

[sakinceyorulduum]

beni yeniden buraya getirecek bir acinin icindeyim. nasil ve ne zaman gecersin bilmiyorum ama dayanamadigimi ve biraz daha surerse aklimi kaciracagimi biliyorum. ask bu mu asla karsiligini bulamadigin, anlamsiz, sadece aci veren boktan bi duygu, bi aliskanlik bi takinti.. baska bir sekilde oldugu oluyor mu mesela mutluluk verdigi, karsilik buldugu, sonu pismanlik olmayan hali var mi? bu cag ne ara bu kadar igrenclesti ya da sen ne zamandan beri boylesin, ne zaman bu kadar degistin ? sadece cinsel arzularini karsilamak icin mi beni boyle birakip gittin ? sevildigimi sanmistim ilk defa biri bana deger veriyor sanmistim. yazik gercekten cok yazik. sabaha kadar seni dinledigim oldu, hasta oldugun icin agladigim oldu, sen uzulme diye kendimi uzdugum oldu bunlarin karsiligi bu muydu ben senin icin bi kenara atilmasi bu kadar kolay biri miydim ? sen o kizla o eve girdiginde ben de burada odamda tek basima can cekistim haberin var mi ? olmasin. ne sevgimi bil ne cektigim aciyi. pisman olacaksin aklina gelir miyim pisman oldugunda bilmiyorum ama umarim gelirim ama sen bana gelemezsin.

[sakinceyorulduum]

Yazalim kenara

[sakinceyorulduum]

belki de haketmiyorum hiçbir güzelliği, elimde yitip gidiyor hepsi. bana kalan yine ben oluyorum, eksilsem de.

[sakinceyorulduum]

Sessiz kaldım, düştüğüm o derin çukurun dibinde. Kayboldum, kimsenin bilmediği bir gökyüzünde.

[sakinceyorulduum]

Sonra dayanamıyorsun. Her şeyi içine atmaktan yavaş yavaş tükendiğini hissediyorsun. Seni çok iyi anlıyorum diyen herkesin,seni anlamadığını görüyorsun. En yakınından uzaklaşıyorsun. Yapabildiğin en iyi şeyin,yazmak olduğunu görüyorsun. Yazıyorsun. Herkesten saklasan da,gizlesende tükeniyorsun. Hani o dışarıya verdiğin mutluyum imaji var ya,içini yiyip bitiriyor. Biri gelse ve gerçekten de tam anlamıyla yanında olsa,düzeleceksin gibi geliyor. Ama o kadar çok yenilgiye uğradın ki,sevmede,değer vermede,bir yanın hep kimseye güvenme diyor. O yanına yenilmeye başladığın zaman,asıl acıları tatmaya da başlıyorsun. İşte o anlar kalbinin,aklını yendiğin anlar oluyor. Ve benim kalbim aklımı hep yeniyor. Değer vermekte bir sorun yokta,aynı önemi,ilgiyi,sevgiyi,değeri göremeyince başlıyor asıl sorun. Asıl sorunlar,asıl canını yakanlar oluyor. Birde yitirdiklerin var,dönülmez yolda bıraktıkların,geri dönmeyeceğini ezberlediklerin. Hani her şeyde derler ya” hayat devam ediyor” aynen öyle. Ne giden geri geliyor,ne kalanlar değerini biliyor,ne yerin,nede kıymetin değişiyor.Sen sadece günden güne eriyorsun,tükeniyorsun,hissizleşiyorsun. Ama gerçekten de bir aklım bu savaştan üstün çıkarsa,o zaman tam anlamıyla sevdiğim insanlar,tam anlamıyla soğukluğu tadacaklar.

[sakinceyorulduum]

sonra öyle olmadı. ben hep böyle sonra öyle olur dedim. bekledim. inadına olmadı. bir yerinden çatlayabilen her şey kırılmaya başladı.

[sakinceyorulduum]

düşmekten veya yara almaktan hiç korkmadım. beni korkutan bunca şey boşunaymış dedirtecek noktaya ulaşmış olmaktı ve ben tam olarak o noktadayım.

[sakinceyorulduum]

güzel değil hiçbir yol ve anlamlı değil yürümek. koşmak gereksiz, durmak mantıksız. sen seviyorsun diye mi güzel, çukurlarını görüyorsun diye güvenli mi yol? unut bütün kaldırımları, anlam çıkarma taştan, sevme kalbi olmayan hiçbir şeyi ve sıkıl artık ezbere bildiğin yollarda yürümekten. yeni yollar keşfet. ya da kaybol nereye istersen.

[sakinceyorulduum]

zaten hiç haberin olmadan kurulan bir masaya doğuyorsun. sevdiğin yemekler kimsenin umrunda değil. ne bulduysan onu yemek zorunda kalıyorsun. yanında kimin oturacağına, karşında kimi seyredeceğine karar veren sen değilsin. kısa bir süre hoşuna gidiyor seyredilmek. gözlerin senin üzerinde oluşunu bilmek güzel bir his gibi geliyor. sonradan anlıyorsun neden baktıklarını. aslında seyredilecek hiçbir şeyinin olmadığını, ruh güzelliğinin ve ahlakın bir boka yaramadığını, okuduğun kitapların sana bir şey katmadığını, izlediğin filmlerin gerçeği anlatmadığını.. anlıyorsun. her şey bittiğinde ve herkes gittiğinde, ki her zaman böyle olur.. masada duran ne kadar boş, gereksiz şey varsa gözüne takılır. oturup her şeye anlam yüklemek olur hayat. şu bardak nasıl güldü sana, bu vazo bak neden kırıldı.. her şey biter ve herkes gider demene rağmen her seferinde kimsenin gitmeyeceğine ve yanında daima birilerinin kalacağına inandırır seni umut. boşalan sandalyeler senindir, masada duran alkol senin, sigara senin, kaşık atılmış o anlamsız yiyecekler senin, masa senin, oda senin, dünya senin. devrilmemesi için kollarını feda ettiğin masada beklersin bir şeyler olsun da bitsin diye. olsun da bitsin. “olsun” da bitsin. hiçbir şey olmaz. bazı hayatlarda da sadece durursun öyle kimsenin olmadığı bir masada durduğun gibi. her şey senin, sen kimsenin değilsin.

[sakinceyorulduum]

Ben artık birini, gideceğini bile bile hayatıma almak istemiyorum

[sakinceyorulduum]

zaman kimseyi beklemiyor. yaşlanıyor ve yıpranıyorum. ileride dolu gözlerle bu günleri hatırlayacağım.

[sakinceyorulduum]

Belki bir daha yan yana gelmeyeceğiz, belki yalnızca bir fotoğrafın metruk anısı olacak, öylece kalacağız ama güzeldi; sana sarılmak, benim cennetimdi.

[sakinceyorulduum]

uzaklaşmam gerek. evimden, şehrimden, bildiğim her şeyden. arkama bakmadan gitmeliyim tanıdığım herkesten.

[sakinceyorulduum]

Hatrı var diye dönüp gidemediğin insanların, artık sadece kötü izler bıraktığını ve yaşanmışlığa kimsenin senin kadar değer verip saygı duymadığını fark ettiğinde, hiçbir şeyi bu anıdır deyip kendi içinde farklı bir yere koyamıyorsun.

[sakinceyorulduum]

“Ufacık bir sevinçle nasıl havalara uçup minicik bir düşünceyle kendimi nasıl yerden yere vurduğumu anlatamıyorum. Herkesten nasıl kaçmaya çalıştığımı, zaman ve mekandan nasıl koptuğumu, koskoca evrende kendime nasıl yer bulamadığımı anlatacak söz bulamıyorum. İyi bir insan olmak için nasıl tüm ruhumla uğraştığımı ama tüm dünyanın yükünü, suçlarını ve yanlışlarını sırtlanmışçasına her sabah kendimi yataktan çekip çıkardığımı da anlatamıyorum. Kendimi neden hiçbir güzelliğe değer görmediğimi de. Bu buz gibi yalnızlık ve kor gibi korkuyu tarif edemiyorum.”

[sakinceyorulduum]

sana yemin ederim bu hayat bizi tekrar bir araya getirecek.

[sakinceyorulduum]

çok samimi soruyorum beni neden sevmediniz amına koyayım herkesi ya herkesi sevdiniz bir ben mi fazla geldim.