sayemderd - Tumblr blog

[sayemderd]

"Birinin hayatının neresinde olduğumu çözemediğim zaman hiçbir yerinde olmamayı tercih ederim. Çünkü belirsizlik, değersizliktir.

[sayemderd]

[sayemderd]

summer strike (2022)

[sayemderd]

Bağırda, sönmeyen ateş bırakan felaket ne söylesem ne hissetsem eksik kalacak biliyorum. Ama bu facia bu bedende ne hissettirdi diye sorarsam kendime korku ve endişe dışında pür acizlik diyebilirim.Bu sorunun karşısına hangi duygumu oturtsam hepsi yarım ve tamamlanmamış kalacak gibi hissediyorum.Deprem bölgesinde olan birkaç fotoğraftan bahsedeceğim; tam olarak toz olmamış, sağa doğru yatmış bir yapının uzaktan çekilmiş olduğu birkaç fotoğraftan. Yeşil renkli koltuk takımı, üzerinde yıkık tavan parçaları. Bir başka fotoğraf; genç bir kızın odası, sevdiği insanların fayda yahut zarar düşüncesi gütmeden hevesle astığı, bazısının kendini yere bıraktığı posterleri. Öbür oda, çocuk odası; barbie etiketli bir çocuk odası. Oyuncaklar için planlanmış birkaç düzenleyici, çocuk yahut çocuk kahkahasına dair zerre iz yok. Ve son fotoğraf, sanırım “işte hayat” dediğim o fotoğraf ise şuydu; bir buzdolabı, içerisi neredeyse boş denilecek kadar az, ne derler; ‘tam takır, kuru bakır’. Kuvvetle ihtimal, yarın alışveriş yapılacak. Kim bilir belki evin sahibi maaş gününü bekliyor, belki emekli, belki yardım? Dolabın iç kısmında yemek tenceresi, çok yapmış bölgenin can insanı, hep öyle değil midir zaten? Bir tabak, bir kaşık ve çatal fazladır hep soframızda. Ekşime olmazsa yarın öğlende yenilebilecek o günün taze sıcak yemeği, düşünüyorum; hiç aklından geçmiş midir ki gece vakti yakalanacağı deprem? Sanmam, kim yarın yiyeceği bugünün yemeğini buzdolabına koyarken düşünür ki ölümü? Kim yakıştırır ki ölüm meleğini bir evlat yanına, anneye babaya? İçi gider, yüreği sızlar, bir başka olur ya insan; öyle işte. Bu duyguyu acizlik olarak adlandırmam mübalağa durmaz diye umuyorum; elden ne gelir? Şimdilik geriye kalan insanlar ve kendim için yeni bir buzdolabı aldım, adını mecburi bir istikametle ‘metanet’ koydum. İçine şimdilik alabildiğince yetim çocuk kahkahası, eli eşinin mezar taşına değmiş birkaç yurdum insanı sığdırabileceğim. Geriye kalan insanlar ve kendim için yeni bir yemek pişireceğim, üstelik yeteri kadar, yarına bırakmadan ve oldukça lezzetli. Ve şimdilik geriye kalan insanlar ve kendim için bir iman ateşi yakacağım, adını sevgi ve kurtuluş koyacağım, biliyorum ki; hakkını verebilirsem bu ateş bizleri ruh enkazımızdan kurtaracak o ateştir ve umuyorum ki; bu ağzımdan ateş diye çıkan dava aşkı; nice milletin gördüğü ibrahim peygamberin gül bahçesi olacak.

-nevizâde

[sayemderd]

Sayem sandın ve daha da büyük yanıldın

[sayemderd]

Tuvalete kitapla girdiğinde anlarsın bir şeylerin değiştiğini

[sayemderd]

Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?

-Bilinmeyen bir kadının mektubu

-STEFAN ZWEİG

[sayemderd]

Yalnızlığı sevdirdiler, yorulduk insanlardan.

[sayemderd]

Herkesin gözlerindeki ışığı kaybettiği bir sene vardır...

[sayemderd]

bir gün benden alınanları kendim kazanacağım için bu kadar sakinim.siz de kendinizde belanızı bulun.

[sayemderd]

Sadece aşk böyle acıtmaz. Yemin ederim acıtmaz, aşk olsaydı bu kadar acımazdı.

[sayemderd]

benim cehennemim kendi içim.

[sayemderd]

acısını kendinden çıkaranların enkazdır zihinleri.

[sayemderd]

Onlar benim favorilerim

[sayemderd]

bugünde ne dediğimi sorgulamadan iki üç kelime sallamışım benim bile kendimi anlamdığım bu evrende birde yakınıyorum kimse beni anlamıyp diye la havle velaa

[sayemderd]

Düşen umutları tutamam belki ama yenilerini dikebilirim değil mi?

Yeniden öldurmek için yenilerini dikmek lazım.

[sayemderd]

Çabuk sıkılan çabukta demeyelim tek hareketle çabuk sıkılan biriyim yani bana tamam desen bile ben senden soğurum. Tamam dememen gerekiyodu.