seagm - Tumblr blog

seagm · 5 years

Text

TITLE: I LOVE YOU

AUTHOR: SEA_GM

THEME: TRAGIC

DESCRIPTION: HINDI ITO NAKAKAKILIG DAHIL ITO'Y NAKAKAIYAK. MAY PAGKA-JEJE ITO KAYA KUNG AYAW MO HUWAG MONG BASAHIN. THIS STORY IS ABOUT THE THIRD WHEEL'S LOVE.

Sabi ni mama masarap daw magmahal lalo na kung pareho niyong mahal ang isa't-isa. Mapapa-sana-all talaga ang mga walang jowa. Kapag nagmahal daw ang mga babae sagad at tapat. So paano naman kaya ang mga lalaki? Isa silang malaking HATDOG! Kapag nagmahal ka totoong masasaktan ka kasi totoo kang nagmamahal. Oppx iyong may jowa diyan ng dalawahan, ilag! Hashtag no to salawahan.

Dalvin: Oi PAT!

Received.

At isa sa mga halimbawa na ito ay Dalvin. Bukod sa isa siyang hatdog isa din siyang lalaking salawahan. Pinagsabay lang naman niya kaming dalawa ng bestfriend ko.

Actually hindi niya kami pinagsabay ng bestfriend ko. Dahil ang totoo ako mismo ang kumabet sa kanilang dalawa. Ako ang thirdwheel. Ako ang babaeng pumupuno sa pagkukulang ng kaibigan ko kay Dalvin.

Ako: Oh bakit hatdog? Kailangan mo?

Sent.

Oo. Isa akong malaking KABET para sa relasyon nilang dalawa ni Ricca. Si Ricca naman kasi laging study first ang inaatupag kaya ayan napapabayaan na niya si Dalvin. Hindi nga natatandaan ni Ricca ang ANNIVERSARY nila ni Dalvin. At isa pa strikto ang mga magulang ni Ricca. Kaya ang relasyon nila ni Dalvin ay hashtag secret relationship.

Dalvin: Si Ricca kasi hindi pinapansin iyong mga long sweet messages ko sa kaniya.

Receive

Buti pa si Ricca may long sweet message ni Dalvin. Ako nga walang matanggap na ka-sweet-an kay Dalvin. Kakausapin lang ako ni Dalvin kapag hindi niya kausap si Ricca. Magtataka pa ba ako? Eh isa lang naman akong KABET ni Dalvin. Okay Patrice kalma lang, isa kang malaking KABET wag mag feeling na ikaw legal at original.

At syempre naiingit din ako kay Ricca. Alam niyo kung bakit? Kasi pwet mo may raket! Joke. Bukod kasi sa matalino at maganda na siya, guwapo at varsity player pa ang jowa niya which is si Dalvin iyon. Ohh saan ka pa ghorl?! Syempre ang tukmol alam niya na crush siya ni Ricca pinatulan niya para naman daw may magtuturo sa kaniya sa Calculus, Algebra, Geometry at Physics. Isang malaking HATDOG para sa iyo Dalvin.

Ako: Hoy HATDOG KA! Subukan mo din kayang gawan ako ng long sweet messages hindi lang si Ricca.

Sent

Dalvin is typing...

Ako: Hindi lang din naman si Ricca ang girlfriend mo. Baka nakakalimutan mo na isa din ako sa girlfriend mo. Baka lang naman Dalvin maisipan mo din akong gawan ng long sweet message.

Sent

Bilang babae masakit para sa akin na makita mula sa chat ang sinabi ni Dalvin. Kaya mas lalo tuloy sumidhi ang inggit ko na namumuo para kay Ricca. Buti pa si Ricca. Sana ako na lang si Ricca. Sana...

Dalvin: A. Y. O. K. O.

Received

Aray ang sakit! Ang sakit-sakit! Makita o madinig sa lalaking minamahal mo na sabihan ka ng A Y O K O. Masakit! Wala naman talaga akong karapatan na humiling sa kaniya at nasa kaniya na ang pasya kung susundin niya ako o hindi. Dahil nga sa isa akong kabet.

Ako: Ayt ano ba iyan! Maka-AYOKO ka naman parang pinanadidirihan at kinaayawan mo ako Dalvin.

Sent

Dalvin: Eh sa ayoko, anong magagawa mo? Bakit ikaw ba si Ricca?

Received

Ako: Sana man lang natuto kang mag-censored ng sasabihin mo ano.

Dalvin: EDIWOW!

EDIWOW talaga ang feelings ko! EDIWOW kasi kabet mo lang naman talaga ako Dalvin. EDIWOW sa akin kasi ako ang nakikisawsaw sa relasyon niyong dalawa ni Ricca. EDIWOW Patrice! Isang EDIWOW sa iyo kasi pumatol ka sa jowa ng bestfriend mo.

Ako: talagang hindi ako si Ricca kasi ako si Patrice! Depungal 'to!

Sent

Masakit Dalvin. Sobrang sakit. Parang sa pagkakapana ng puso ni Kupido may kalakip na asido at muriatic acid na unti-unting lumulusaw sa puso ko.

Dalvin: Alam mo Pat maganda ka sana kaso PAT-PATin ka e.

Simula bata pa lang ako payat na talaga ako. Malakas naman ako lumamon pero hindi ako tumataba. Ultimo lahat na yata ng unli-rice na restaurant kinainan ko na. Lahat ng eat all you can na restaurant pinasyalan ko na. Pero wala e. Payat pa din ako kahit anong mangyari.

Ako: At least ako sexy hindi tulad ni Ricca may fats sa tyan!

Ganting chat ko naman sa kaniya. Pero kahit ganoon mahal ko pa din ang bestfriend ko kahit na nakikihalubilo ako sa relasyon nila ni Dalvin. Mahal ko pa din si Ricca kahit mataba siya.

At saka si Ricca maganda na kahit pa na mataba siya. Kumapara naman sa kabet na kagaya ko na payatot na nga humahaba na ang baba dahil sa kapayatan ko. Oo sabihin na natin na kumakain na ako ng baboy at manok. Na magandang pampalakas ng katawan. Na umiinom naman ako lahat ng vitamins na nirereseta sa akin pero wala. Hindi aiya umeepekto sa katawan ko kahit na ano pa ang gawin ko. Si Ricca kahit walang tulog maganda siya. Ako kumpleto na ang tulog ko mukha pa din ang patay. Oo patay na ako. Patay na patay kay Dalvin. Awit naisingit ko pa ang pickup line na iyon. Pero oo, parang patay na din naman ako kasi ilang ulit na pinapatay ni Dalvin ang puso kong umaasa na mahalin niya din ako kagaya ng pagmamahal niya kay Ricca. Isang kutsilyong matulis ang mga salitang binibitawan ni Dalvin at ginigising niya ang nahihimlay kong diwa na hindi niya ako kayang mahalin kagaya ng pagmamahal ko sa kaniya. Wala akong magagawa dahil kabet lamang ako. Pero nagpapasalamat ako kay Dalvin dahil pumayag siya na maging kasintahan ko siya kahit na malabong mahalin niya ako. Dahil si Ricca lang naman ang laman ng puso at isipan niya.

Dalvin: Voluptuous body kasi si Ricca. Eh ikaw? Payat ka na nga hindi ka pa sexy, walang ka-kurba-kurbada ang katawan mo at dalawa pa likod mo saka damay mo na wala ka din p'wet. Hahaha!

Dalvin: Sabi ko naman kasi sa iyo kain din ng baboy kapag may time. Buti pa ang baboy may p'wet ikaw wala. Ahaha!

Ayy aray! Grabe talaga itong si Dalvin maka-panlait sa akin akala mo naman talaga kalakihan ang etits! Ayt joke. Dapat sini-censored ko ang sasabihin ko ipapasa ko pa naman ito sa writing contest baka maudlot pa. Beke nemen.

Ako: Makalait kala mo naman pang-KNIGHT ALISTAIR MINROD VELASQUEZ ang haba ng ano mo... #JUTAYISREAL!

Dalvin: Namo Patrice! Hindi ako JUTAY at mas lalong wala akong lahing espanyol na sintu-sintu. Eh sa ano bang magagawa ko size nine lang ako. Pang Lysander Callahan lang 'to.

Ayt gumanti ang gago.

Ako: Ehh~~

Aray! Sumasakit na naman ang ulo ko. Ito na naman tayo. Ganito na lang ba lagi ang scenario? Sana kunin na lang niya ako para naman hindi na ako mahirapan pa.

Sa hindi sinasadya na-send ko ang hindi ko pa natatapos na chat sa kaniya. Bigla kasing sumakit ang ulo ko. Ano na naman kayang trip ng utak ko at bigla itong sumakit.

"Miss Patrice Sandoval, are you alright?" Buti na lang at pumasok si nurse Kate sa kuwarto ko.

Umiling ako. Iniaangat niya ang kaniyang kamay at kinuha ko iyon bilang alalay sa aking nanghihinang katawan.

"Yeah kanina lang okay lang ang utak ko ngayon hindi na. Bigla siyang sumakit," At naging otomatiko naman ang kamay ni nurse Kate sa ulo ko at minasahe niya ito ng marahan. Ibinaba niya muli ang kaniyang kamay upang kumuha siya ng madaming gamot at inilagay iyon sa kamay ko. Grabe kaya ayaw ko ng sumasakit ang ulo ko kasi naman eh ang dami-daming gamot ang ipapainom sa akin. Feeling ko tuloy mado-droga ako sa ginagawa nila.

"Pahinga~~~" Hindi ko siya pinatapos.

"Nurse Kate, alam niyo naman po na hindi uso sa akin ang salitang 'tulog' at 'pahinga' hahaha," Pilit akong tumawa. Kahit sa loob-loob ko ay nasasaktan na ako. I am dying physically, emotionally and spiritually. So ano pa idadagdag niyo? Lubos-lubosin niyo na?!

"Hahaha!" Pakikisabay ni nurse Kate sa tawa ko.

Hindi ako natutulog kasi ako si NENENG B AT HINAHANAP KO SI BOY PICKUP. Hindi ako natutulog kasi baka hindi na ako magising pa. Baka hindi ko na makita ang mga taong minahal ko habang nabubuhay ako at habang nandito ako sa mundong ito.

Sasabihin ko na sa inyo ang katotohanan. May ruptured brain aneurysm ako. Madalas ay masakit ang ulo ko. Hindi ako gumagamit ng anong nakakasama sa akin pero ang sakit na ito ay namana ko sa aking ina na yumao na. Kaya inggit na inggit ako kay Ricca kasi ang healthy and fit niya samantalang ako ang payat-payat at kulang sa sustansya.

Kaya ako naging kabet ni Dalvin kasi gusto ko bago ako mawala sa mundong ito ay hindi ako mamatay na NBSB. Hindi ako mamatay ng VIRGIN. Ay sorey! Matagal ko ng crush si Dalvin ang kaso nga lang ay wala siyang pagtingin sa akin pero gayunpaman gusto ko pa din siya. Kaya ako na ang gimawa ng sarili kong tadhana.

Gusto kita na mapasakin

kahit na mali

Katabi ka ng matagal at

di lang ngayong gabi

Hiling ko sanay matupad

ako'y di na mapakali

Gawin nating lagi

nakaw nating sandali

Nilandi ko si Dalvin habang okupado ng panahon si Ricca dahil nag-aaral siya at strict ang parents niya. Samantalang ako kinalimutan na ako ng tatay ko dito sa hospital. Ayaw niya kasi mag-alaga ng may sakit. Kumabaga ang moto ng tatay ko 'inalagaan ko na nga ang nanay mo noong may sakit siya tapos ikaw naman? Nakakasawa na.'

Oo totoo nakakasawa mag-alaga ng taong may sakit. Nakakasawang alagaan ang isang katulad ko na kaunti na lamang ang tyansa na mabuhay sa mundong ito. Buti nga kahit nakakasawa na maraming tao ang gustong manatili at mamuhay. Kagaya ko. Gusto ko pang mabuhay. Gusto ko pang maranasan ang mga bagay na alam ko sa langit ay hindi ko makikita at mararamdaman.

At dahil na naiinip ako sa loob ng aking kuwarto. Para akong sinasakal ng hangin na nanggagaling sa air-con. Kahit na masakit ang ulo ko pinilit kong lumakad patungo sa pintuan at lumabas na. Pagkabukas ko ng pinto sumalubong sa akin ang init ng hangin. Nilanghap ko ito at mas lalong bumigat ang pakiramdam ko. Naglakad ako papalabas aking kuwarto dala-dala ang aking dextrose. Nakatingin sa akin ang mga nurse at mga doctor.

"Miss Patrice, saan ka pupunta? Bumalik ka na sa iyong kuwarto," Pahayag ng isang nurse habang hawak niya ang aking kamay pabalik sa aking kuwarto. Hinablot ko ang aking kamay mula sa kaniya. Tinignan niya ako na tila siya ay nagtataka.

"Miss Patrice kinakailangan niyo na po na bumalik sa inyong kuwarto. Magpahinga po muna kayo sa inyong kuwarto. Mamaya na lamang po kayo lumabas kapag napainom na kayo ni Nurse Kate ng inyong gamot," Saad niya.

"Magpapahangin lang naman ako sa garden," Umiling ang nurse sa aking rason sa kaniya.

"Hindi maaari Miss Patrice," Saad niya at ibinalik niya ako sa aking kuwarto. Wala na akong lakas para pigilan siya at pwersahan niya akong idinala sa aking kuwarto kahit na ayoko. Sa pagbukas niya sa aking kuwarto bumungad sa akin ang napakalamig na hangin na nanggagaling sa air-con. Ang kuwarto ko ay parang ako laging nag-iisa, laging malungkot at laging hindi binibigyang pansin ng karamihan. Walang nagmamahal, walang kumakalinga at walang silbi sa mundong ito.

"Miss Patrice kailangan mo ng magpahinga. Iyon ang best weapon para gumaling ka," Ako? Ako gagaling? Parang ang liit na lamang na tyansa na mabuhay ako. At kahit mabuhay ako wala namang tao ang gustong mabuhay at mahalin ang kagaya ko at mas maganda pa na mamatay na lang din ako. Huminga ako ng malalim ng umupo ako sa aking kama.

Tinanggal ko ang aking dextrose pati na ang ibang mga karayom na nakapasak pa sa aking katawan. Hindi ko alam kung ano ang tawag sa mga iyon at hindi ko din alam kung para saan ang mga iyon. Nang tinanggal ko ang mga karayom na nakatusok sa akin may mga dugong tumilansik sa sahig at sa mismong hose. Ang aking balat ay nagkulay lila. Matapos ay kumuha ako ng aking damit sa aking bag at nagbihis.

Para akong magnanakaw. Naka-all black at naka-cap din na black. Patakbo kong tinahak papalabas ng aking kuwarto at hindi ako nakikipag-eye contact sa mga nurse at doctor. Ang balak ko ay sa garden lang ng hospital pero hindi na namalayan ng aking mga paa na sumakay na ako ng jeep patungo sa bahay ni Dalvin.

Nasa tapat na ako ng mismong bahay ni Dalvin. Nasa may bakuran ang nanay nanay ni Dalvin at kinausap ako.

"Anong kailangan mo?" Mataray na pagtatanong sa akin ng nanay niya.

"Si Dalvin po ba nandiyan?" Magalang na pagtatanong ko sa nanay niya.

"Wala siya dito. Hindi mo na siya makikita dahil na kila Ricca siya," Proud niyang pagkakasabi ng pangalan ni Ricca. Hindi naman masakit dahil legal na girlfriend siya at ako kabet lamang.

"Ahh ganoon po ba pakisabi po na binisita ko po siya," Saad ko na ikinataas ng kilay ng nanay niya.

"Bakit ko sasabihin kay Dalvin? Hindi ka naman si Ricca," Mataray na sagot niya sa akin.

"Ganoon po ba. Sige aalis na po ako," Pagpapaalam ko sa kaniya. Hindi pa din umaalis ang pagkakataas ng kilay niya.

Habang naglalakad ako papuntang kanto para makasakay pabalik sa hospital nakasalubong ko ang tatay ni Dalvin. Binati ko ito.

"Magandang hapon po sir," Magmamano sana ako ng inilayo niya ang kaniyang kamay sa akin.

"Anong ginagawa mo dito? Binisita mo ba si Dalvin?" Tumango ako bilang sagot sa tanong ng tatay niya.

"Opo sana ang kaso wala po si Dalvin sa bahay niyo po," Saad ko. Ngumiti ng pagkalaki-laki ang tatay ni Dalvin.

"Ahh oo. Wala si Dalvin sa bahay kasi na kila Ricca siya. Alam mo Patrice hindi ka nababagay sa anak namin kasi isa kang mahinang babae. Tignan mo ang sarili mo. Ang payat-payat mo, ang putla ng labi mo at ang lalim ng mata mo. Saka mo na pangarapin si Dalvin kapag iniwan na siya ni Ricca. Pero mukhang malayo iyon dahil sa pagkakaalam ko hindi ka na makatatagal sa mundong ito," Kahit pala ang tatay ni Dalvin na isa akong kabet. Isang sakiting kabet.

Wala na akong ibang sinabi at nagpaalam na lamang na babalik na ako sa hospital. Nang makasakay na ako ng jeep binuksan ko ang cellphone ko at tinext si Dalvin ng;

"I LOVE YOU."

Mahal kita Dalvin kahit kabet mo lang ako. Kahit alam kong hindi mo ako mahal Dalvin mahal pa din kita. Lagi kang nandito sa puso ko kahit ano pa man ang mangyari. Minahal kita kasi tinanggap mo ako at pinayagan na pumasok sa buhay kahit na ganito na ang kalagayan ko. Mahal kita kahit ako lang ang nagmamahal. Lumalaban ako kahit alam ko na ako lang lumalaban para sa ating dalawa.

Pero ngayon... Sa araw na ito sumusuko na ako. Susuko na ako sa relasyon na ito ngunit hindi sa pagmamahal ko sa iyo. Ako na ang magpaparaya. Ako na ang magpapaubaya. Alam ko na hindi ka talaga para sa akin. Ngunit nagpapasalamat ako sa Poong Maykapal dahil hinayaan niya na makilala kita at mahalin kita. Kahit alam ko sa sarili ko na napipilitan at pinandidirihan mo ako. Pumayag ka na maging kabet ko kahit na ang dami naming ipinagkaiba ni Ricca. Siguro hanggang dito na lang talaga tayo. Ayy ako lang pala. Kasi ako lang ang nagmamahal sa ating dalawa. Hiling ko na sana maging magaan at masaya ang pagsasama niyong dalawa ni Ricca.

Ako si Patrice at namamaalam na ako sa mundong ito. Namamaalam na ako sa iyo Dalvin. Mahal kita lagi mo iyang tatandaan. Patrice is now signing off.

Pagkababa ko ng jeep na sinasakyan ko mas lalong sumakit ang ulo ko na parang pinupukpok. Napahawak ako ng mahigpit sa aking ulo. Sinabunutan ko na ang aking buhok pero hindi pa din nawawala ang sakit ng ulo ko. Nahihirapan akong maglakad step by step ang lakad ko. May mga malakas na busina akong nadidinig sa aking gilid.

Lumingon ako sa aking gilid at nakikita ko ang mabilis na paparating na truck. Wala na akong lakas upang tumakbo papaalis sa aking kinalalagyan. Hanggang dito na lamang talaga ako. Tanggap ko na ang buhay ko ay hanggang dito na lamang ako.

~~~ •_• ~~~

Sa pagkawala ng malay tao ni Patrice habang siya ay nasa daan. May paparating na truck na kay bilis magpatakbo. Ang driver ng truck ay nakainom pa kaya hindi na nito nakuha pang ipreno ang truck. Kaya naman ang truck ay nadaganan si Patrice. Basag ang ulo ni Patrice halos hindi na siya nakilala. Madaming tao ang nakakita sa nangyari. Nagtulungan ang mga tao na ikulong ang may sala, ang driver. Ngayong wala na si Patrice. Wala ng kakabet pa sa pagmamahalan ni Ricca at ni Dalvin. Wala na ang babaeng may sakit na kabet.

Ang mapayat at mapagmahal na Patrice ay ngayong mamahinga na. Hindi na niya mararanasan ang luha, ang maiwanan at masaktan sa lalaking minahal niya kahit hindi siya mahal. Sa lalaking ipinagpipilitan niya ang sarili niya kahit na siya ay ipinagtatabuyan. Sa lalaking pumayag sa relasyon pero parang wala naman dahil si Patrice lamang ang nagmamahal. Si Patrice na isang kabet dahil nais lamang niya maranasan ang mahalin at magmahal. Si Patrice na kabet dahil alam niya na bilang na lamang oras niya na nalalabi niya sa mundo. Si Patrice na ngayon masaya na at wala ng sakit na mararamdaman sa mundong mapanghusga at sa mga taong mapang-mata. Iiwan niya ang mundong pinunuan niya ng pagmamahal niya ngunit hindi ganoong kasaya ang naging karanasan niya sa pag-ibig sa mundong ginagalawan niya. You may now rest in peace Patrice.

Sa pagmamahal walang tama o mali basta mahal mo ang isang tao nagagawa mo na ang lahat ng mga bagay na hindi mo inaakala o inaasahan. Sa pag-ibig lahat pantay-pantay. Ang pagmamahal ng isang babae ay walang kapantay at walang kawangis.

Let the love lived with us.

S E A _ G M

T H E E N D

0 notes