sensedimsblog

[sensedimsblog]

Artık pespembe hayaller kurmanın vakti geldi. Bunları düşünmekten kimse beni alıkoyamaz. Arkama yaslanıp, gözlerimi kapatıp atanacağım şehri o şehirde kiraladığım 1+1 evimde huzurla oturduğumu saatlerce hayal edeceğim. Bazen işimde çok başarılı olacağım, bazen tüm işlerimi eksiksiz yapacağım. Hayal benim değil mi, bu hayale son noktayı da yine ben koyacağım.

[sensedimsblog]

Uzaktan gördüğünde ne güzel gözleri var diyeceğin cinsten bir adam. Sahiplenen, göğüs geren, yol vermeyen adam gibi adam. Ben hiç böylesini görmedim biliyor musun? Daha tanımadan, sarılınca güvende hissedeceğimi söyleseler, bir adama güvenmenin saçmalığını anlatırdım saatlerce.

Ben aşık oldum hem de sadece yazdıklarına; yazdıklarından farklı bir adam çıkarsa yaşayacağım hayal kırıklığını tasvir edecek kelime yok. Çünkü ben artık bir şeyleri tasvir etmenin değil hayal etmenin peşindeyim. Gerçekliğe dönüştükçe kaybolan her şeyi silip kafamda canlandırdığım o adamda kaybolmanın eşiğindeyim. Benim birine bağlanmaya ihtiyacım var ve o adamın göz kıvrımında uyumak istiyorum. Onun aç gözlülüğünde harcanacak olmak göğüs boşluğumu yakıyor. Herhangi bir boşluk anında daha kurban gidecek sabır yok bende. Her gün yazsın. Hep yazsın. Sadece okusam yeter gibi geliyor. Yazılmış saçma sapan bir cümlenin verdiği sıcaklığı veremeyen onlarca insan tanıdım çünkü.

Çok yoruldum, seslerden, sözlerden, yüzlerden. Görüşeceğiz biliyorum. Bir kere sarılmak istiyorum. Kimse yokken, konuşmadan hatta bakmadan. Bu sarılma hissi tüm cinsel dürtülerin ötesinde. Düşündüğüm gibi olmayacak biliyorum. Olmayacak şeyler istiyorum. Oldurmaya çalışmıyorum çünkü değişeceği düşüncesi beni ezip geçiyor. Bugünkü hislerimin beni yeniden, en baştan, sanki hiç bunları yaşamamışım gibi paramparça edeceğine o kadar eminim ki bazı şeyler imkansız olsun istiyorum. Sarılma isteğim içimi delsin, ama dokunamıyım, görmek için delirsem de ulaşamıyım. Bu yaşadıklarımın tükeneceğini düşündükçe olmasa mı acaba diyorum. Masumluğu kaybettikçe çoğalan isteklerimle, elimdekini de kaybetmekten o kadar korkuyorum ki tek fotoğrafa bakarak saatlerce hayal kurmak daha mantıklı bir karar gibi geliyor. Sonra mantığımı kaybediyorum, görmek dokunmak istiyorum.

Hep istiyorum. Her zaman birbirine zıt şeyleri istiyorum. İstemekle başlayan cümlelerimle tüketiyorum her şeyi. Ben o adamın göz kıvrımlarında uyuyup, dudaklarında rüyaya dalmak, kollarında eriyip, cümlelerinde son bulmanın hayalini kuruyorum.

[sensedimsblog]

Ey gülüşü gönlüme nağme,ey fikirlerim, zihnim, yüreğim, köklü sevdam.Damarlarımda akan kanıma sızısın ömrün bereket bulsun.Yük değil omuzlarıma sevdan,hasretindir boynumu büken.Gülüşün bin şiir olur da,yine kısılan gözlerindir bende hüküm süren.

[sensedimsblog]

Her şeyden biraz uzaklaşsak seninle.
Bir şehir öteye gitsek mesela.
Bir yıldız boyu kaybolsak sonra.
Bulutlara salıncak kursak geceleri.
Dünyadaymış gibi olsak ama olmasak.
Bir sevda çizsek gökyüzüne.

Adı sen, adı ben, adı biz olan…
Çocuklarımızın adını aşk koysak.
Uçsak sonsuzluğa doğru el ele.
Yeryüzündeki sevginin tarifi biz olsak.

Tüm çıkmaz sokaklarımın tek yönü,

Sahil-i selametim.

Gel, gel tut elimi, aşalım tüm meşakkate çıkan yolları.

[sensedimsblog]

"öyle güzelsin ki tüm bu telâşın, kötülüğün ve kaosun içinden çıkıp ne zaman biraz nefes almak istesem, durup sana bakıyorum."

[sensedimsblog]

Ne diyor sezen aksu ;

Gitme dur yalan söyledim.

[sensedimsblog]

Maybe in another life...

(belki başka bir hayatta...)

[sensedimsblog]

Kalplerimizde gök gürültüsü var.

[sensedimsblog]

"Uzaktan seviyorum seni; elini tutmadan,yüreğine dokunmadan, gözlerinde dalıp dalıp gitmeden..

Şu üç günlük sevdalara inat, serserice değil adam gibi seviyorum. öyle uzaktan seviyorum seni...

Yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden en çılgın kahkahalarına ortak olmadan en sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan öyle uzaktan seviyorum seni...

Kırmadan, dökmeden, parçalamadan, üzmeden, ağlatmadan uzaktan seviyorum öyle...

Uzaktan seviyorum seni; sana söylemek istediğim her kelimeyi dilimde parçalayarak seviyorum damla damla dökülürken kelimelerim masum beyaz bir kağıtta seviyorum...”

[sensedimsblog]

Gidenler nerde kaldılar, özledim gülüşlerini

Bir kenti güzelleştiren yalnız onlardı sanki..

[sensedimsblog]

Bilmem bugün kaçıncı gün. Saymayı bıraktım. Seni beklerken günler artık bana ızdırap gibi geliyor. Sabırla bekliyorum seni, umudum olmasa bile. Ben asla gitmem demiştin, sen bile gittin. Artık hiçbir şeye inancım kalmadı canımın içi. Arkanda bıraktığın bir sürü söz ve hayal var. Unutma olur mu? Çok özledim be. Kalbim sızlıyor artık. Nedeni özlemden mi yoksa gidişinden mi bilmem. Kendimi zincirlere bağlanmış gibi hissediyorum. Elim kolum bağlı, bekliyorum sadece. Zincirler canımı acıyor artık gel de çöz. Gel ve yüzüm gülsün biraz. Hiçbir şeye inancım kalmamışken beni tekrar inandır...

[sensedimsblog]

Ne tuhaf; bir zamanlar hayatımızdaki en büyük boşluğu dolduranlar, hayatımızı bir boşluğa

bırakan oldular..

Sevdik anlamadılar, övdük anlamadılar.

Defalarca anlattık yine anlamadılar. Sonra sustuk..

Kalbimizi söküp biraktık...

Belki suskunluk anlatır dedik.

Daha fazla konuşsak kıracaktık, biliyorduk.

Çünkü bir yerden sonra içine

de atamaz insan.

Sığmayınca taşar ya her kap...

Taşmayalım diye direndik.

Sonra bir yol olsun önümüzde, nereye olursa artık

dedik...

Velhasıl gittik işte.

Önümüze baka baka gözümüzü bıraktık geride.

Yine anlamadılar.

Korktuk sandılar,

Bir savaştı bu ve bizi kaybetti saydılar..

Oysa kaybettiğimiz tek şey hislerimizdi bizim.

Bunu da bir gün pişman olduklarında anlayacaklar,

Çünkü geldiklerinde hiç bir şeyi bıraktıkları gibi bulamayacaklar.

Haberleri olsun..

[sensedimsblog]

Sen onun her anında yanında oldun. Mutluluğunda, acısınıda hüznünde; kısacası her şeyini onunla paylaştın onun gözlerinin alabildiği her yerde olmaya çalıştın. onu başkaları üzdü yine sen yanındaydın düştü ayağa kaldırmaya çalıştın. onu toparlamak adına her şeyi yaptın Bir insan bir insana toparlanması için ne kadar çaba gösterebilirse o kadar çabaladı. belki yaptıklarının değeri bilinmedi Ama sen o yolun doğru olmadığını bildiğin halde yürümekten vazgeçmedin. hem de hak edip etmediğini bir an olsun düşünmeden sadece o an istiyorsun diye ona hissettiğin duygu seline kapılıp Onun için her şeyi yaptın. o ne yaptı? Ayağa kalkınca seni hatırlamadı. iyileşince seni tanımadı. yaptığın onca şeyi, verdiğin mücadeleyi görmezden geldi. zaten hangisi yaptıklarının ve sunduğun sevginin değerini bildi ki? hiç biri değer sandıkların, hiçbir şeye değmedi. Bu da bir başkasına seni seveceğine olan inancını bitirdi. kalbini ortaya koyarak seven herkes kaybetti.

[sensedimsblog]

Var mı daha ağır yük zamanı çekmek kadar

Yaşama sebebimsin su kadar, ekmek kadar

Ayrılığın, özlemin her şeyin bir hazzı var

Seni anmak da güzel, seni beklemek kadar

Ömer Hayyam…

[sensedimsblog]

Bir yerde okumuştum diyordu ki "Olurda birgün bana bir şey olursa, hayallerim sana emanet, sende Allah'a emanet. "Hasretini helal et" bu sözün ağırlığını kaldıramadı kanatlarım. Yutkunamadım bir müddet. Ölüm vardı ve her geçen saniye daha da yaklaşıyordu enseme. Ölüm vardı ve görememiştim hala seni. Ölüm vardı ve itmiştin o derin uçurumdan beni.Aklımda kalansa bana bakan gözlerindi halbuki. Söylesene, bakacak mısın bir başkasına da öyle? Cehennem esasen cidden bu dünyada başlarmış. Annem hep sen kendi ellerini tut kimse seni düştüğünde kaldırmaz derdi. Sahi sen neden düşürmüştün ki beni...Ruhum yüzlerini aşmış kalbim hala çocuk gibi, her gördüğünde yine çarpar sana. Küçük bir çocuğun annesinden istediği oyuncak gibi, diyorum ki artık olmaz kalbim, ama hala ister ya çocuk, ağlar ya gözlerim, vazgeçer sonunda ama esirgemez ya hayallerini bir gün onu alacağının hayaliyle yatar kalkar ya, söylesene bu kalp nasıl unutsun seni? İstemem başka yıldız, gözlerin gelsin bana bi. İstemem başka milat bana sen gel bi...Biliyorum bir gün geleceğim aklına sızlayacak için, gülümsersin belki, dersin ki güzel günlerdi, olabilirdi ama olduramadık, hakkı var çok sevdi ama veremedim kırılmış umutlarımı, tamamlayamazdı dersin belki...

Bi şehir vardı sen vardın bir başka şehir vardı ben vardım, uzaktık, yaklaşamadık. Sorun mesafeler değildi belki, tutamadım ellerini, bakamadım gözlerine, sarılamadım bedenine, gözlerim açık gitmeme izin verecek misin? Ruhun ruhuma elzem, tenim tenine hep hasret ve sen bana hep ukte kalacaksın.

[sensedimsblog]

 Frida Kahlo şu sözlerle sanki beni anlatıyor; "Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun. Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben,eziliyorum...

[sensedimsblog]

Olmayacağının farkındaydım. Bir sonu olduğunu, tadının damağımda acı bir tat bırakacağını biliyordum. Sonucunda uzun süre düzelemeyeceğimi hissetmiştim. dedim ki kendime, bu ayaklar kangren olana kadar bu insanla bu yol yürünür. İki adım bile atamadım ama olsun işte, güzel sevdim.