sevgiacitir - Tumblr blog

[sevgiacitir]

Yeni yıla girmemize çok az kaldı ve ben onsuzum bu da beni çok üzüyor. Onsuz geçen 1. ayım. Tam tanışmamızın 1. yılında küstük. En mutlu olacağımı düşündüğüm gün kabus oldu. Başkasıyla mutlu, başkasını seviyor. Üzgünüm, keşke beni sevseydi. Hep onu ne çok sevdiğimden bahsederdim, onun için yapmadığım şey kalmadı. Annemi karşıma aldım onun için, arkadaşlarımla aramı bozdum, herkese onu savundum. Çok sevdim, çok güvendim, bırakmaz dedim. Herkes gider ama o gitmez beni bırakmaz dedim. Gitti. Yeni yıla onunla girmeyi dilerdim, ama maalesef yalnız başıma gireceğim. Evimdi o benim, üzüldüğümde, sıkıldığımda ağlayabileceğim tek liman oydu. Şimdi ise ben yalnızım, evsizim. Özlemim çok ağır, her sabah seni aramaktan bıktım. Baktığım her yerde gözlerim seni görmek istiyor. Gidebileceğin yerlere gittiğimde kalbim heyecanla atıyor. Bazen seni görmüş gibi oluyorum, işte o zaman hayat bir kez daha vuruyor beni. Oturuyorum bir kaldırıma, bekliyorum öylece. Gökyüzü bana bakıyor, üzgün duruyoruz. Yanımdan bir kedi geçiyor, kulaklığımdan dolayı ses edip etmediğini duyamıyorum. O da gidiyor öylece. Sokak lambasının ışığı sönüyor, güneş ilk ışıklarını sunuyor gökyüzüne. Derin bir nefes alıyorum. Artık kalkma vakti, gitme vakti. Aklımdan çık bir an önce, bak güneş kaçıncı kez doğdu gittin gideli. Güneşim doğuyor da sabahlarım olmuyor. Sen gittin başkasına, neden ben acı çekiyorum? Neden kabullenemiyorum sensiziği? Alışacağım bir gün ama, merak etme. Bunca acı boşuna biliyorum, geri dön istiyorum. Ama geri dönsen düşünmeden git diyeceğim sana, tekrar olamayacağız dönsen de. Çık git kalbimden istemiyorum seni.

[sevgiacitir]

Bak sevgilim öldüm ben senin için, sen başkası için yaşarken ben senin için kendimden vazgeçtim. Keşke sende sevseydin beni. Bilirsin sen beni, çok şey istemem. Lakin, hayatımda ilk kez bir şeyi çok istemiştim. Beni sev istemiştim. Olmadı değil mi, sevdiremedim kendimi sana. Suç bende birtanem, hayat böyledir, sizi seveni üzer, üzeni seversiniz.

[sevgiacitir]

merhaba bay fıstık, bugün de her gün olduğu gibi sizi çok özledim. Özlemim geçmek bilmiyor, ne yaparım bilmiyorum bu acıyla. Eskileri de çok özlüyorum, anılar ağır geliyor bana, dayanamıyorum bazen. Siz gittikten sonra hayatım çok değişti, anılarımızın olduğu o sokaktan taşındık, hiçbir ortak arkadaşımızla konuşmuyorum. Bazen gidiyorum o sokağa, beni eve bırakırken elimi tuttuğun benim utançtan yüzüne bakamadığım o sokak, ilk kez sarıldığımız o sitenin bahçesi, ilk kez beni öptüğün o park. Hepsine tek tek gittim, her yerde seni aradım, o banka oturdum, seni bekledim, gelmeyeceğini bilerek. Beni salladığın o salıncağa bindim, bu sefer esen rüzgar salladı beni. Özledim her şeyi kısacası, geri gelmeni çok isterdim, ama biz imkansızız, biz bu dünyanın aşıkları değiliz.