silaninguncesi - Tumblr blog

[silaninguncesi]

affediyorum

 

Geçmişimi, yaşadığım kötü olayları, bu olaylardaki karakterleri ve en çok kendimi. Neden en çok kendimi biliyor musunuz? 

Çünkü bu hayatta en acımazsız olduğum kişi kendimim. Başkalarından çıkartamadığım hırsı siniri kendimden bildim. Ve bunlardan kurtulmanın en iyi yolu kendimi ve yaşamam her şeyi affetmek olduğunu anladım. 

Merhaba sevgili okuyan ,

Belki o sürede içimi en rahatlatacak olan yazı budur . Çünkü geçmişi değiştiremeyizceğime insanların kafasındaki yaren Sıla’yı değiştiremeyeceğimi fark ettim. Ben de onları değiştirmek yerine oldukları gibi kabul etmeyi ,yaşanılan her durumu -iyi ya da kötü-affetmeye karar verdim.

Bu karar belki benim için uzun soluklu içinde bir sürü duygu barındıran bir karar olabilir . Benim belki de aldığım en zor kararlardan biriydi. Çünkü ben birine sinirlendigim zaman ki bu kişi sevdiğim yakınımdan biri ise sinirimin en az halini ona gösterip, geriye kalan kısmını kendimden çıkartan bir insanım.%100 haklı olduğum konuda bile karşı tarafı sevdiğim için kendimi haksız çıkartabilirim. Ya da o kişiyi çok sevdiğim için bazı şeyleri görmezden gelebilirim.

Bir de bunun değişik bir senaryosu var . Eğer bir insan bana kötülük yaptıysa ağzıyla kuş tutsa bile onu affetmem yani affetmezdim. Peki neden bunu kendime yapıyorum? Neden içimde bir kara delik oluşmasına izin veriyorum. Çünkü yaşanılan kötü olaylar beni kötü etkiliyor . kafamdaki düşünceleri, davranışlarımı, bazen de bakış açımı. 

Peki geçmişi affetmem gerektiğini nasıl anladım? Oldukça mantıklı bir soru aslında. Nerede duyduğumu hatırlamıyorum ama bir söz geliyor aklıma. Geçmiş bileğime  zincirli demirden dökülmüş bir ağırlık gibi ve bunu sen taşıyamazsın. Peki neden ben bu yükü taşıyorum diye düşündüm. Tabii ki kendi yükümü başka birine taşlamazdım . Ama geçmiş gitmiş ve değiştiremeyecek olayların yükünü neden hala taşımaya devam ediyordum. Bu şekilde düşünmek aslında biraz da beni kendime getirdi. Bütün olaylara olguları tekrardan düşündüm ve o insanları şu anki halleri ile karşılaştırdım. Belki de o insanlar şu anda bunu yaptıkları için pişmanlar. Tabi pişman olmayan insanlarda vardır onlara hayatımızdan çıkartalım. Pişman olanlar için konuşmaya devam ediyorum, ayar onların değiştiğine ve geçmişi değiştiremeyizceğimizi inanıyorsak bence affedebiliriz. Ama öncelikle kendimizi affetmeyiz.

Örneğin bir tartışma esnasında, neden onu dedim ya da neden bunu demedim? O an insanın beyninden geçenler herhangi bir şekilde süzgeçten geçmeden ağzına geliyor. Aslında en içten duyguları ya da en sinirli halleri. Neden neden neden demeyi bırakıp, ben bunu dedim ve söyledigim sözleri geri alamam. Sonucu değiştiremem. Ben kendimi affediyorum. Bunu birkaç kere kendimize söyledikten sonra eminim içinizde bir huzur olacaktır.

Ben hayatımdaki çoğu insanı affettimaf edemediklerimi de hayatımdan çıkarttım değişme insan değişim yok yapacak bir şey yok . Aslında bu yazıyor podcast olarak kaydetmeyi çok düşündüm. Ki hala bazen ikilemlerde kalıyorum. Podcast ve başlasam mı kendimi geliştirirdigim gibi sizlerle de bu bilgi aktarımını yapsam mı diye? Sonuç olarak yazmak ve konuşmak benzer şeyler ikisinde düşünerek , hazırlanarak bir şeyler ortaya koyuyoruz. Neyse daha fazla kafa karıştırmadan bu konuyu kapatalım. 

İyi geceler tatlı rüyalar umarım kendinizi sever ve kendiniz affedebilirsiniz unutmayın sizi en çok sevecek kişi kendinizsiniz bu bir ego değil kendini gerçekten sevmeyen başka birini sevemez.

[silaninguncesi]

"Oğuz Atay’ın da dediği gibi görür görmez anlamıştım .Bütün kaygısız görünüşünün altında, duygulu, içine kapanık bir insan olduğunu."

Bir insanda buldum kendimi, yaklaşık 1 yıl önce ilk başta hiç anlaşamadık kavgalar ettik sonra da birbirimiz olmadan yapamayacağımızı düşündüm ve bir adım attım İyi ki o adımı atmışım boşver siktir et dememişim .Kendimi bunun için tebrik ediyorum. Çünkü bugün o insan bana o kadar iyi hissettirdi ki bu hissi tam olarak nasıl anlatırım bilmiyorum. Bugün beraber iftar yaptık. Ben hatırlar mı hatırlamaz mı bilemedim ama ilk tanıştığımız gün giydiğim kıyafetleri giydim. Hatırladı , bu şekilde küçük olaylar beni aşırı mutlu ediyor. Elinde bir gülle gelmişti. Dışarıdan bakıldığında çok farklı bir insan gibi gözüküyordu ilk tanıştığımızda her insanda olduğu gibi onun da içi ve dışı farklıymış dışarıdan bakıldığında sert ,kaygısız ,umursamaz gözüken biri ama içi duygusal , sevmeyi ve sevilmeyi bilen , düşünceli biri var. Zamanında ondan kaçtım kendimi kandırmanın bir alemi yok . Onu kendimden ben uzaklaştırdım. Hata yapmışım diye düşünmüyorum ama bunu böyle yapmam bence bizim aramızda olan sevgiyi arttırdı. Ben sevilmekten ve sevmekten korkuyordum .Sevginin iyi bir şey olmadığını düşündüğüm zamanlar bile oldu. Ama o ben onu istemediğimde bile yanımda oldu . Ben ittiğimde sarıldı. Ona çok teşekkür ederim bana ailem hariç biri tarafından sevebileceğimi ve sevilebileceğimi hatırlattığı için. Beni her konuda destekledi, düşünce elimden tuttu kaldırdı eğer kaldıramadıysa da benimle beraber düştü. Yaşadığımız her şey için ona teşekkür ediyorum. Benim antrenmana gittiğim her gün beni izlemeye geliyor sıkılmadan bıkmadan o tribünde beni bekliyor video çekiyor hatalarımı göreyim düzelteyim diye bunu yapması çok ince ve çok düşünceli bir hareket istese gelmeyebilir ama bir kere gelmeyeceğim dediğini duymadım. Geçen gün uyuyakaldı olabilir bunun içi özür diledi. İnsan sadece üzüldüğünde değil mutlu olunca da ağlayabiliyormuş ben ondan bunu öğrendim. Bu akşam çok tatlı bir akşamdı o da ilk tanıştığımızdaki gibi giyinmişti sadece gömleğinin rengi farklıydı. Bu akşam bir kere daha bir insanın koşulsuz sevebileceğine inandım . Gözümün içine bakıyor , bana bakarken gözlerinin içi parlıyor . Onun gözlerinde kendimi görebiliyorum. O benim hem sevgilim hem de en yakın arkadaşım. Hayata teşekkür ediyorum onu benim karşıma çıkarttığı için.

[silaninguncesi]

Karmankarışık

Merhaba sevgili okuyan

Kafamı karıştıran , beni üzen yıpratan o kadar fazla olay var ki hangisinden başlasam anlatmaya bilemiyorum. Bence ben hikayenin en başından beri ne olursa olsun gözümden düşen bir damla için ortalığı ayağa kaldıran, ben düşünce benimle beraber düşüp benimle beraber kalkan, her zaman elimden sıkıca tutan birine teşekkür ederek başlayayım. Seni çok seviyorum aslancık saba teşekkür ederim,bunun değişmesine hiç bir zaman izin vermeyeceğimi eklemek isterim.

Başıma o kadar kötü olaylar geldi ki kime nasıl anlatacağımı bilemedim. Bazı şeyler yüzünden hep kendimi suçladım , hep kendime haksızlık ettim.Olayı çok detaylı anlatmayacağım kısa ve minik bir özet geçeceğim. Eskiden olanlarla yani küçüklüğümle barıştım. Küçükken olanlar için aileme de yüklenmiyorum şöyle ki minik bir dip not olarak geçsin bu annemi gerçekten çok seviyorum . Küçüklüğüm ve ailemle ilgili sonra detaylı bir yazı yazarım şu an konu çok farklı. Sadece şunu söylemek istiyorum elimizde bir zaman makinesi yok geri alamıyoruz eskiyi anlayıp bunu kabul etmemiz gerekiyor. Evet konu olması gerekenden baya bi sapacak anlaşılan hemen geri dönelim. En yakın arkadaşım dediğim çocuktan ömrüm boyunca unutamayacağım bir olay yaşattı. Ben bu olay için deli gibi kendimi suçladım. Aslında benim hatam değildi bunu biliyorum ancak, o an belki de 20 senenin üstüne konduramadım. Oturup saatlerce özür diledim. Sadece ağlayıp özür diledim. Elimden gelen tek şey buymuş gibi geliyordu . Yaptığı davranış/ hareket için kendimi suçlamak kolaydı aslında tam tersinin daha kolay olması gerekirdi ama bende işler ters işliyor belirli kişilerde. Sonra deprem olayı oldu maalesef arkadaşlarımı kaybettim. Ülkemizde olmayan sistem yüzünden daha doğrusu sistemsizlik yüzünden çok fazla insan hayatını kaybetti. Daha bugün 5-6 saat belki biraz daha fazla olmuştur. Bir arkadaşımı kaybettiğimi öğrendim o sıra buzdaydım ve dersteydim sanki zaman durdu telefona gelen tek bir mesaja zaman durdu. Hayatımda nerdeyse hiç buzda ağlamadım dersi bırakıp çıkıp gidebilirdim. Onu da yapmadım 2-3 damla göz yaşı döktüm ve devam ettim. Eğer orda yıkılsaydım belki de şu an ayakta kalamayacaktım. Buz benim hayatım kendi özel alanımdı .Hayat çok hızlı geçiyor. Şu an ne yazdığımı emin olun bende bilmiyorum o kadar karmaşık bir yazı oldu ki .

Asıl size anlatacağım şey aslancık,

Bu minik aslancık beni olduğum gibi seven travmalarım, saçma sapan sinirlenmelerim,asla bitmeyen inadım ve hırsıma rağmen benim seviyor. Bende onu çok seviyorum. Bana bakarken gözlerinin içinin gülmesini , sinirlendiğim zaman çekip gitmemesini, (ki o giderse bende peşinden giderim ) durup dururken sarılıp saçımdan öpmesini , bazen beni deli edip sonra da tatlı tatlı konuşmasını ben onu sinirli sakin üzgün mutlu her haliyle çok seviyorum. Benim yapımdan sanırım eğer biriyle bir olay yaşıyorsam ve bu kişi sevdiğim biriyse ilk kendimi suçlarım ve herkesten kendimi uzaklaştırırım. O zamanda bile yanımda oluyor. Anksiyete krizlerinde , boş boş ağlamalarımda, saçma sapan şeylere takıldığımda, kendimi aşırı derecede haksız yere suçlayıp yaşadığım o duygu değişimlerimde bile yanımda. Benim ona olan sevgimi anlatmaya hiç bir söz hiç bir kelime yetmez. Sırf benim için buza giriyor bunun benim için değerini anlatamam anlatacak kelime de bulamam.İyisiyle kötüsüyle, ağlamasıyla gülmesiyle , düşmesiyle kalkmasıyla her zaman onun yanında olacağım aynı benim yanımda olduğu gibi. Seni çok seviyorum aslancık.

[silaninguncesi]

``Bir şeylerden kaçmak istediğinde veya korktuğunda duvarlarına değil gel bana saklan. Duvarların seni anca dış etkenlerden korur ama ben seni hem korurum hem de senle beraber savaşırım``

Y.

[silaninguncesi]

Uzun süre sonra oluşan evinde hissi …

Merhaba sevgili okuyan,

Aylar oldu yazmayalı şimdi bilgisayarın başına geçtim ve dedim artık sıla biraz düşünceleri yazıklarını toplama vakti geldi dedim.

Hepimizin Küçüklüğümüzde yaşadığımız ve olaylarda takılı kaldığımız durumlar vardır misal benim sevilemeyeceğimi düşünmemin sebebi buydu. Sevginin insana iyi geldiğini değil zarar verdiğini düşünüyordum . Bu düşüncem kesinlikle ve kesinlikle yanlış mı yanlış farkındaydım sadece kabul edemiyordum. İnsanlara düşman olmanın onlara yumuşak tarafını göstermemeni kendinden sevdiklerini nefret ettirmenin bir koruma kalkanı olduğunu sanıyordum. Bu düşüncem o kadar yanlışmış ki bunu çok yakın bir zamanda fark ettim insan sevdiğinin hissettiğini peşinden gitmeli. Ne olursa olsun o sevgi duygusuna sahip çıkmadım ben bunu yapmam gereken zamanda değil çok sonrasında yaptım.

Hala bir şeyleri düzeltmek için şansım var mı var o kişi yanında mı evet yanında ve beni olduğum gibi travmalarımla korkularımla kararsızlıklarımla kabul ediyorum ne olursa olsun beni seviyor. Ben sevginin bana zarar vermeyeceğini ondan öğrendim ne olursa olsun sevgisi bana zarar vermeyecek. Yaşanılan her şey eskide kaldı küçüklükte kaldı ve o tramvaların sonuçlarını başka insanlardan çıkartmıycağım. Bu insan benim yanımda ve beni seviyor koşulsuz şartsız inanıyorum gelecekti gösterecek bilmiyorum ama kesinlikle ve kesinlikle pişman olmayacağımı biliyorum. Ne olursa olsun o kişinin elini hiç bırakmayacağım. sizde sevdiklerinizin sevginin peşinden gidin. Sevgi insana zarar vermez çünkü…

Bir dahaki yazıda görüşmek üzere ..

[silaninguncesi]

“Kendimle gurur duyuyorum ”

Merhaba sevgili okuyan kişi ,

Her zaman ne olursa olsun geri dönme arkana bakma diyen ben bugün bi arkamı dönüp baktım. Bazen bunu yapmak gerekiyormuş. Ne kadar yol aldığını , nelerin üstesinden geldiğini görmek için bu gerekliymiş. Kendine biraz güvenmen için belki de…

Bugün şöyle bi durup arkama bakınca fark ettim. Şu birkaç ayda neler başarmışım. 14 günde bir yarışmaya hazırlandım en basitinden. 0 dan bir şarkı seçtim. Gece gündüz çalıştım ve başardım. İstediğimi yaptım . Dizlerim titreye titreye kaydım pistte kendime güvenmediğim için değil heyecanımdan en çok korktuğum şey o piste çıktığımda koreografiyi heyecandan unutmaktı. Bunu yapmadım. Kendimle bu sene cidden gurur duyuyorum. Çok istediğim bir şeyi yaptım. Sonucunu sizinle paylaşırım, istediğim gibi sonuçlanırsa tabi. Okulda staja başladım. Bir sürü şey oldu bunların hepsini ben kendi başıma yaptım. Bugün iyi ki bi dönüp arkama bakmışım. Şu an kendimle gurur duyuyorum. Aferin Sıla diyorum kendime. Senin kimseye ihtiyacın yok kendinden başka. Sizde bi dönün bakın arkanıza neler başarmışsınız.

Elbet de her şey mükemmel sonuçlanacak değil. Benim hayatımda da her şey mükemmel sonuçlanmadı. Ama ben iyilere bakıyorum. Sizde öyle yapın. Bu şekilde kendinizi seversiniz ve kendinize güvenirsiniz. Bir sonraki görüşmemize kadar hoşçakalın ve kendinize çok iyi bakın…

[silaninguncesi]

Türkiye’de Kadın Olmak

Maalesef Türkiye’de kadın olmak çok zor. Nedenini merak eden var mı? Eminim herkes biliyordur ama ben yine de şöyle küçük bir özet geçeyim. Dışarı çıktığımızda acaba takip ediliyor muyum? başıma bir şey gelecek mi korkusu? öldürülen ya da tacize uğrayan bir sürü kadın, laf atılması o an yaşanılan panik. Bunları hiç yaşadınız mı? Eminim Türkiye’de yaşayan birçok kadın bunları yaşamıştır.

Hiçbir kadın bunları yaşamak zorunda değil. Biz bunları yaşamak zorunda değiliz. Hakkımızı arıyoruz da ne oluyor diye düşünüyorum cidden hiçbir şey olmuyor. Kadın hakları diye bir şey var neden var o zaman biz bu haldeysek? Eğer biz sokakta rahat rahat gezemeyeceksek neden kadın hakları var tabi o haklar bu ülkede hiçbir şeye yaramıyor. İstanbul sözleşmesi vardı bir tek bizi koruyabileceğine inandığımız artık o da yok. Bir kadın cidden bu kadar değersiz mi?

Gece dışarı çıksak kadın başına dışarıda ne işi var? Açık giyinince bakılınca eee giymeseymiş diyorlar. Pardon da biz biblo falan mıyız ? Siz istediğinizi giyiyorsunuz biz neden giyemiyoruz istediğiniz saatte çıkıyorsunuz biz neden çıkmayalım. Bu saçma algı nerden geliyor? Ben bir kadın olarak susmayacağım. Hakkımı elimden geldiği kadar arayacağım.

Bu ülkede kadınların haklarını araması çok zor. Polise bildiriliyor 3 gün sonra serbest kadınlar kendilerini eve kilitliyorlar sırf korkularından ya da susuyorlar. Aman ölmeyelim başımıza bir şey gelmesin çünkü adalet yok. Biz sadece adalet istiyoruz. Can güvenliği istiyoruz. Kız çocuklarınızı koruyun demek yerine oğlan çocuklarınızı eğitin. Kızlara susmayı değil sesini çıkartmayı öğretin. O erkek diye bir savunma olmaz.

Ben her zaman hakkımı savundum. Bundan sonra da savunmaya devam edeceğim bu düzen elbet değişecek. Ne zaman olacak bilmiyorum ama elbet değişecek. Kadın hakları politiktir. Yazmamın sebebi sesini çıkartamayan kadınların biraz da olsa sesi olmak. Kadın dediğin evde oturacak diye bir şey yok. İş dünyasında bir sürü kadın var ve dahası da olacak.

[silaninguncesi]

Dürüstlük

“ Biliyorum, uyumak istiyorsun.

Tüm gün yatağından kalkmayıp uyumak istiyorsun, uyumak ve uyanmamak.

Ama hayat devam ediyor…

Günün sonunda kalkman gerek…

Şimdi kalk ve yüzüne soğuk su çarp ve bak aynada kendine.

Böylelikle hafifleyeceksin.

Böylelikle, önüne bakabileceksin. Her zamanki gibi…

Sen hep bir şekilde ayağa kalkıp devam edebildin zaten…”

Merhaba okuyan kişi,

Açıkçası bu şekilde buraya yazacağımı düşünmemiştim hiç… Benim düşündüğüm, kafamı iyice toparlayıp, defterimdekileri okuduğumda aldığım güzel hislerle bu klavyede parmaklarımı gezdirmekti ancak şimdi elimde kalan tek his olan hayal kırıklığıyla buradayım.

Hayatım büyük ölçüde yoluna giriyor gibi sanırım, özel durumlar hariç. Okulu bir şekilde idare ediyorum, dönem sonu yaklaştığı için biraz zorlaştı haliyle fakat şu anlık her şey yolunda. Paten de iyi gidiyor diyebiliriz, güzel bir düzen kurdum. Kendimce bir şeyleri başarmaya çalışıyorum.

Bu çabalarımın iyi dönüşleri olsun istiyorum… Bunu söylüyorum çünkü nedense zaman zaman boşa kürek çekiyormuş hissine kapılmaktan kendimi alıkoyamıyorum. Derin, upuzun bir nefes almak istiyorum böyle zamanlarda. Alıyorum… Derin bir nefes… Daha sakin bir ben olmasam da en azından aklımdaki düşünceleri dizginleyebilen bir ben oluyorum. Unutuyorum nefes almayı buna ihtiyacım olduğunu unutuyorum…

Kendime kızıyorum. Her zaman olduğu gibi en çok kendime yükleniyorum. Bu kendimi bir robot gibi görme olayından vazgeçmeliyim belki de. Kendime karşı dürüst olmayı öğrenmeliyim. Bütün her şeyi içimde yaşamamalıyım belki de. Bugün bir arkadaşım şu cümleyi kurdu: “Sen bir robot değilsin, sende bir insansın kendine haksızlık etmekten vazgeç” bu cümle sayesinde oturdum yazıyorum belki de… Evet Sıla sen bir robot değilsin. Programlanamazsın. Her şeyi yönetemezsin. Kimseye dürüst olmasam da bu konuda kendime dürüst olmalıyım. Bu yüzden yazıyorum, yazmak iyi geliyor içimi rahatlatıyor. Umarım bir robot olmadığımı da anlarım.

Bir dahaki yazıda görüşmek üzere…

[silaninguncesi]

“Dost demek “

Herkes gitmişse

Sakince arkana dön bir bak

Dostun kalmış mı?

Aşkın solmuş mu?

Dön bak dünyaya

Merhaba okuyan kişi ,

Son yazımı yazmamın üzerinden çok fazla zaman geçmedi. İçimden yazmak geldi. Konumuz dostluk, arkadaşlık , dost sandıklarımız. İlk başlarda bi yazsam mı yazmasam mı düşüncesine kapıldım. Sonra dedim ki “Sıla burası senin alanın burda kimse seni yargılayamaz , insanların ne düşündüğü kimin umrunda”.

Hayatıma arkadaş olarak bir çok insan girip çıktı ben bile sayamadım. Bazılarına ailem dedim ve öyle olmadıklarını anladım. Arkamdan vuran oldu eminim herkesin olmuştur. Olmadıysa da aman olmasın çok da gerek yok. Blog üzerinden bir kaç kişiyle tanıştım. Gerçek bir ortam değil nasıl arkadaş oldun nasıl samimi oldun düşünceleri aklınızdan geçiyor olabilir. Cidden o kadar güzel arkadaş oluyor ki o kişiler kendini çok iyi biliyor okurken de anlayacaklardır. Onlar sadece arkadaşım olmadılar dostum , kardeşim hatta ailem oldular. Şu an içlerinden birini arayıp yardıma ihtiyacım var desem düşünmeden yardım ederler. Evet sıla neden bunu anlatıyorsun şimdi ? Belki bilirsiniz pinhani grubunun bir şarkısı var “ Dön bak dünyaya” diye oradaki bir söz bu yazıyı yazmamı sağladı şu an

“Herkes gitmişse

Sakince arkana dön bir bak

Dostun kalmış mı? “

Bir tane değil bir sürü dostum var ve onlar iyi ki var. Aklınıza takılırsa diye normal hayatta da bir kaç dostum deyip gözümü kırpmadan güvendiğim insanlar var. Hepsi iyi ki varlar.

Bir başka yazıda görüşmek üzere….

[silaninguncesi]

“Gitmek gereken zaman”

Yaşadığım her güzellik için , her çirkinlik için teşekkür ederim. Ben burda gideyim. Çünkü zedelenmiş , çökmüş yol. O yüzden burada gideyim ne biraz önce ne de biraz sonra . Tam olarak burda gitmeliyim.

İçimde hiç bir şey yok bir mutluluk , gözyaşı hiçbir şey. Belki de sen almışsındır farkettirmeden.

İlerde bir sapak var ben oraya yalnız yürürüm. Ordan sapınca kendin olmak suç değil, yasak değil. Ordan sonra içinde tuttuğun o hisleri , duyguları bağıra çağıra söylemek serbest. Orda bir sınırlama yok , kaçış yok, güçlü durmaya çalışmak yok. Orda kendinle baş başasın.

Merhaba okuyan kişi,

İçinden çıkamadığım duygular yaşadığım için yazdığım bir yazıya hoş geldin.

Yine duygusal karmaşaların tam ortasındayım. Sadece duygu olarak karmaşık değilim aslında hayatımın hepsi karmaşık. Hayatımdaki her şeyi yönetmeye çalışmak beni çok yoruyor. İstemsizce bünyem zayıf düşüyor ve toparlayamıyorum. Duygularımı belirli kalıplara sokmak da beni çok yoruyor. Robot değilim biliyorum ama belki de öyle olmak istiyorum...

Bu ara hangi arkadaşımla konuşsam mutsuz , üzgün bir dönemden geçiyor. Herkes bitkin , bıkmış, yorulmuş halde . Bizim gençliğimiz en çok eğlenmemiz gereken zaman belki de bu şekilde harcanmamalıydı. Bu kadar karamsar olunmamalıydı. Herkesin olduğu gibi benim de bu günlerde hiçbir şey yapasım gelmiyor. Sadece yapmakta zorunlu olduğum şeyleri yapıyorum kurulu bir robot gibi. O sebeple ; sadece kendimi mutlu etmek için buraya koştum. Buraya yazmak bana iyi geliyor. Burada olmayı seviyorum.

Hiç bir şeyden kaçmamak istiyorum. Hem de her şeyden küçük bir çocuk gibi kaçıp saklanmak...

Daha önce okuduğum bir yazıya benziyor oradan ilham aldım . Umarım sizde beğenirsiniz. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere ...

[silaninguncesi]

"Anılar"

Size biraz kendi çocukluğumdan bahsetmek istiyorum. Ve bu hikayenin baş kahramanından.

Çocukluğumdan beri güçlü bir karaktere sahip olmam gerektiğini düşündüm hep , oldum da. Herkes "Sıla çok güçlü " dedi hep peki ben böyle olmak istedim mi ? bunu hiç kimse sormadı. Güçlü olduğum için pişman değilim yanlış anlamayın ben lütfen. Hep güçlü oldum diyemem yeri geldi oturup ağladım , korkularımdan sorunlarımdan kaçtım. Kendimi çok güçsüz hissettim. Bu maç buradan dönmez dediğimde bile yanımda olan iki kişi vardı. Her olayımı bilen ve yanımda olan en yakın arkadaşım diğeri de her konuda sırtımı rahatlıkla yasladığım annem. Annem benim hayatımda tanıdığım en güçlü kadın. Her zaman bir çıkış yolu vardır diyen ve o çıkış yolunu aramaktan asla vazgeçmeyen mükemmel kadın. Bir diğer bahsedeceğim ve yavaş yavaş çocukluğuma giden insan ise en yakın arkadaşım Emir.

Biz küçükken bütün yazı emirle beraber geçirirdik. Köyde evlerimiz karşılıklıydı. Her çarşamba ve cuma dondurma arabası gelirdi akşam 7 de onu o kadar büyük bir heyecanla beklerdik ki size bu hissi tarif edemem. Emirlerin traktör koydukları bir garaj gibi tahtadan bir yer vardı. Küçükken bizim buluşma noktamız orasıydı. Oraya evimiz diyorduk neden bilmiyorum ama cidden orayı ev yapmaya çalışıyorduk. Evden minderler , örtüler , sandalye hatta masa götürüyorduk. Tabi evde eksik bir şey olunca hemen fark ediliyordu. Bozuk odadan eşya alabilirsin sadece diyorlardı. Orda da fare olduğunu düşünüp korkuyordum ve annem olmadan giremiyordum. Kendimize ev olarak seçtiğimiz yerin bir kapısı , penceresi yoktu. Fındık toplama bittikten sonra hep orada buluşurduk. Bunu hala yapıyoruz. O küçükken ev olarak seçtiğimiz yer hala bizim evimiz. Evimizin önündeki bahçeye kilim serip gökyüzünü izliyorduk . Kendimi kötü hissettiğimde hep o evde düşünüyorum . Çocukluğumu düşünüyorum. Mükemmel geçirdiğim yaz tatillerimi ve diyorum ki iyi ki benim böyle bir kaçış noktam ve iyi ki böyle mükemmel bir arkadaşım var.

Neden bu saatte bunları yazdın? Bu aklından geçiyor olabilir. Emirle az önce konuştuk kendini kötü hissettiği için küçükken olduğu gibi kendimizi evimizde düşünerek beraber hayal kurduk ben o güzel zamanlarımı hatırlayınca nedense yazmak istedim. O çocukken kurduğumuz hayaller gibi çocukça , minik bir dondurmadan bile mutlu olan çocuklar gibi...

[silaninguncesi]

Gökyüzü

‘’İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım ‘‘

Ne zaman canım sıkılsa içim daralsa açıp camı gökyüzüne bakarım. Neden yapıyorum bunu hiçbir fikrim yok. Küçükken köyde verandanın üstüne yatıp yıldızları saymaya çalışırdım o zamandan itibaren ne zaman canım sıkılsa hemen gökyüzüne bakıp huzurlu hissederim. Şimdi eskisi kadar köye gidemiyorum gitsem bile koşup sarılacağım hiç kimse yok o koskocaman ev bomboş.İnsan bazen kendini kalabalık içinde yalnız hisseder ya tam ı hissi yaşıyorum. Gökyüzünün maviliği, verdiği huzur beni kendime getirir. Eğer canınınız sıkılıyorsa içiniz daralıyorsa kısa bir yürüyüşe çıkın ya da camınızı açın gökyüzüne bakın eğer rüzgar esiyorsa o rüzgara hissettiklerinizi fısıldayın. Kesin bir çözüm bulmak için değil  sadece içinizi rahatlatmak ferahlatmak için yapın bunu. 

Turgut Uyar ne güzel demiş

 “Durma kendini hatırlat Durma göğe bakalım “

[silaninguncesi]

“Bir kitabın neden bahsettiğini anlamanın en güzel yolu okumaktır.”

İnsanlar kitapları kapağına , karşısındaki insanı işe dış görünüşüne göre yargılıyor. Peki bu yapılan ne kadar doğru ?

Bunu istemeyerek ya da isteyerek yapıyoruz. Bazen farkında bile olmadan oluyor bu durum. Keşke kitapların okunduğu gibi insanlar da okunabilse..

Aslında kitabı okuyunca anladığımız gibi insanı tanıdıkça onunla konuştukça da onu anlıyoruz. Belki bir kitap kadar kolay anlayamıyoruz biraz onun hakkında bilgi sahibi olmamız gerekiyor belki biraz empati yapmamız gerekiyor . Dışarıdan çok mutlu olup içinin çok mutsuz olduğunu çok gördüm. Bir insanı tanımak onu dış görünüşüne göre yargılamamak gerekiyor. Nasıl bir kitabı okumadan bilemiyorsak bir insanı da tanımadan bilemeyiz.

[silaninguncesi]

“Geleceğin senin elinde “

Yaklaşık 4.5 yaşında başlayıp 7-8 yaşında bazı sebeplerden dolayı bıraktığım bundan 3 sene önce tekrar başladığım buz patenine bugün lisans başvurumu yaptım.

Hayatta ne olursa olsun kendinize güvenin ,vazgeçmeyin , çalışın çabalayın bir zaman olmadı diye hep olmayacak anlamına gelmiyor ki zamanı gelince olacaktır. Oturun düşünün , biraz ara verin ama asla pes etmeyin o kurduğunuz hayalden vazgeçmeyin. Siz kendinize inanın. O kişi bu kişi inanmıyorsa inanmasın sizin kendinize inanmanız ben bunu yapabilirim demeniz en önemli olan . Siz kendinize inanın ki bir gün o şeyi başardığınızda göğsünüzü kabartarak ben bunu kendim başardım diyebilin. Sizin kendinizden başka kimseye ihtiyacınız yok. O güvenmiyor , inanmıyor bana demeyin. Sadece kendinizde güvenin. Çünkü geleceğiniz sizin ellerinizde ....

[silaninguncesi]

“ Her kilitli kapının bir anahtarı vardır “

Bu söz okuduğum bir kitaptan ve cidden çok hoşuma giden bir söz ya o kapının anahtarı yoksa ? Bu olamaz mı ? Belki de anahtarı yanlış yerde aramışımdır ? Bir sürü soru tek bir cevap .

Bir kaç haftadır içimi dökmek istiyorum bunu nasıl yaparım yazsam mı yazmasam mı bilemedim. Bugün hatta şu an itibariyle karar verdim burası benim alanım istediğimi yapabilirim yazacağım bu yüzden. Belki en iyi bildiğim şey yazmak değil ama deneyeceğim. Evet konumuza geri dönersek bu anahtar nerede ? Arkadaşlar hiç içinden çıkamadığınız bir sorun oldu mu sonra sakince düşününce aklınıza çözümlerin geldiği işte bu anahtarı bulmak . Kilidi yoksa da aman kırın gitsin kapıyı ne diyebilirim ki ama önce o anahtarı bulmak için çabalayın, araştırın ,düşünün, en en en son ihtimal o kapıyı kırmak olsun çünkü o kapıyı kırarsanız bir daha o kapıyı kapatamazsınız.