socratesbabies-blog - Tumblr blog

[socratesbabies-blog]

PAGLAUM ni Mailyn Permi

Maanindot ang pananom ug abunda ang ani sa mga lumolopyo sa San Juan. Aduna gayuy pagkausa ug bug-os nga pagtinabangay ang mga namuyo niining lugara. Matag sayo sa kabuntagon tagsa-tagsa sa mga mag-uuma nagsipag-adto na sa ilang mga pananom. Apan sa wala damha nga panghitabo ,sayo sa kabuntagon mlantaw nimo ang dagko nga mga dag-um nga milokop sa kalangitan. Apan wala sila nagdahum kung unsay mahimong resulta niini. Alas 5 sa kabuntagon nahimong mabalak-on ang palibot ,tungod sa kadulom sa kalangitan. Apan wala sila nagpaapekto niini. Padayon gihapon ang pagmintinar. Sa wala magdugay inanay-inanay nangahulog ang dagko nga patak sa ulan ug ang padayun nga pagbundak niini. Nagsidagan ang kadaghanan padulong sa tagsa-tagsa nila ka panimalay. Ug samtang nagpadayun ang pagbundak sa ulan,uban ang pagsubo sa ilang mga dughan nag-anam pod ang pagtaas sa tubig ug mikuyanap sa ilang mga pananom. Apan wala silay laing mabuhat niini. Ug alang sa pagluwas sa matag usa nila ka kinabuhi kinahanglan nilang muikyas sa ilang lugar. Tunga sa kagabhion mibalik sila sa ilang panimalay alang sa pagkonsulta sa ilang mga pananom. Apan sa ilang pagkakita niini nahimo na kining dakong kapatagan ug nakita ang mga pananom nga naghigda sa lapukan. Pero wala gayud nagpaapekto ang mga namuyo diri ug nibangon alang sa ilang panginabuhian. Ug sa wala magdugay nanumbalik ang kasagana sa ilang mga pananom ug mibalik ang kalipay sa sulod sa dughan sa matag-usa kanila.

[socratesbabies-blog]

Valen at Tine (Romance) Genessel Albarracin

Nagkakilala sina Valen at Tine sa eswelahan kasalukuyang JS Prom nila. ito ay naganap noong February 14, 2008. Si Valen ay nas ika-apat na antas na ng Sekondarya at si Tine naman ay nasa ikatlo na ng antas ng Sekondarya. Masaya ang kanilang relasyon. Sila ay legal na legal sa pamilya nilang dalawa. Sa tuwing may lakad sila Tine kasama niya ang kaniyang mga pamilya ay kasa-kasama si Valen sa kanila. Ngunit dahil lamang sa isang pagkakamali at isang mababaw na rason ay nag-hiwalay na. Nakakalungkot man isipin dahil sa tinagal nila ay ganoon lang ang mangyayari. Sobrang palagay na ang loob nila sa isa't isa at pati na rin sa pamilya nilang dalawa. Sa araw-araw pa naman ng kanilang pag-sasama ay lagi silang masaya at naglalambingan. Subalit nang dahil dun ay nagsawa ang isa at naglahong parang bula ang lahat. Wala namang nagawa si Valen nung nakipaghiwalay sa kanya si Tine. Siyempre nasaktan siya. Pero hindi niya kayang magmakaawa kay Tine para wag siyang hiwalayan. Tumagal din sila ng tatlong taon at apat na buwan. Matagal ang kanilang pinagsamahan. Pero nabalewala lang dahil sa isang mababaw na rason. Sawa na daw si Tine sa kanya. Ayaw na daw niya ng paulit ulit na nangyayari sa kanila. Boring na daw ang kanilang mga usapan, text, tawagan. Wala na daw romance. Sabi nga nila, ang lahat ay may katapusan. Pero pati ba naman sa pag-ibig? Bakit ganun? Parang hindi patas. Si Valen na nga ang nagmahal ng lubusan tapos siya pa ang nasaktan ng lubusan. Iyak ng iyak si Valen nang gabing iyon na tumawag si Tine para makipaghiwalay. Hindi siya nakatulog nang maayos. Kahit sa panaginip ay dinalaw siya ng anino ng kanilang nakaraan. Pero tapos na ang lahat sa kanila. Sa bawat araw na nagdaraan ay inunti-unti ni Valen na hilumin ang sugat na tinamo ng kanyang puso. Alam niyang lilipas ang araw ng paghihirap at sisikat ang araw ng tunay na pag-ibig.

[socratesbabies-blog]

Magkaribal (Romance) Divine Grace Perez

Matalik na magkaibigan sina Shena at Alexa, kapwa sila nag-aral sa elementarya at pareho silang honor pupils. Nang tumapak na sila sa High School ganoon pa rin ang kanilang samahan ngunit nagbago ang lahat ng makakilala sila ng isang mabait at hindi gaanong kagwapuhang lalaki, ‘yon ay si Vince. Si Vince ay nakilala lang naman nila sa canteen, na nakabanggaan ni Shena, noong una ay nainis si Shena ngunit kalauna’y humupa din ito. Sinabi ni Shena kay Alexa “alam mo ba ang guwapo niya talaga” sabad naman ni Alexa “siguro” pero sa kaloob-looban niya lubos ang paghanga niya sa lalaki. Kinabukasan pormal na nagpakilala si Vince sa dalawa, agad na tinanong ni Shena ang lalaki “Ilang taon kana ba?” sagot ng lalaki “ahm 16 years old na”. “Ikaw Alexa ilang taon kana” sumagot naman si Alexa “14 pa lang ako”,agad na iniba ni Shena ang usapan sa kadahilanang siya’y naiingit kay Alexa dahil hindi siya ang tinanong ni Vince. Si Vince ay may gusto kay Alexa kaya niligawan niya ito,subalit matindi ang pag-ayaw ni Alexa dahil alam niya na magagalit ng husto sa kanya ang kaibigan,kahit na sa puso niya ay mahal na mahal niya ito,labag man sa kanyang kalooban. Dahil sa pangyayaring iyon,na hindi namalayan ni Alexa na nakatingin pa la anmg kaibigan nito hbang nag-uusap sila ni Vince kaya’t nainis ito sa kanya “dapat hindi ka na lang nakipag-usap kay Vince,alam mo namang mahal ko siya”. “Eh,hindi ko naman ginusto iyon,pinilit ko na mang iwasan siya”,kahit labag sa aking kalooban (ang bulong ng isip ni Alexa) napumatak ang luha sa dahilang nag-away sila dahil lang sa iisang lalaki. “Oo sige na nga iiwsan ko na siya kapag darating siya ako’y aalis agad,sige na magbati na tayo” ang pakiusap ni Alexa sa kaibigan. “Sige na nga basta’t pag-inulit mo pa iyon hinding-hindi na tayo magbabati at magiging isa mo na akong karibal sa puso ni Vince at pagnangyari ang bagay na iyon na kayo ang magkatuluyan ni Vince ay magpapakamatay ako at hindi ko kayo patatahimiking dalawa” ang kondisyon ni Shena sa kaibigan. Kinabukasan parati nang iniiwasan ni Alexa si Vince kahit na ito’y labag sa kanyang kalooban dahil alam niyang nakatingin lamang si Shena sa bawat ikinikilos nito. Pero pilit pa ring nanliligaw si Vince sa kanya kaya ng hindi na siya makatiis ay…“Pls. naman Vince si Shena na lang ang ligawan mo” ang tugon ni Alexa sa lalaki “pero hindi ko siya mahal,ikaw ang mahal ko” ang sagot ng lalaki. “Kaya mo ba akong ipagtanggol kay Shena ha,kaya mo ba iyon” sabad naman ni Shena, “oo kahit na ibuwis ko pa ang buong buhay ko mailigtas ka lang sa kapahamakan”. At sa pagkakataong iyon nadama ni Alexa na tunay at wagas ang pagmamahal ni Vince sa kanya, nadala si Alexa temptasyong nararamdaman ka ya sa hindi sinasadyang pagkakataon ay sinagot ni Alexa ang lalaki “Oo Vince mahal kita,na mas higit pa sa buhay ko”. Di mapagsidlan ng tuwa ang lalaki sa mga katagang narinig niya mula sa labi ng babae. At sa hindi sinasadyang pagkakataon nabalitaan ni Alexa na nagbigti ang kaibigan dahil sa kabiguan sabi niya “tinotoo nga ni Shena ang sinabi niya sa akin” ang natugon ni Alexa habang kumakain ng almusal at naghahandang pumasok sa paaralan. Sa paaralan ay agad siyang sinalubong ng kasintahan, “parang hidi mahulugang karayom ang iyong mukha,parang wala ka yata sa mood” ang tanong ng kasintahan sa lalaki. “Kasi ano eh,kasi patay na ang itinuturing kong matalik na kaibigan” sabay na napahagulgol sa balikat ng kasintahan. Kinagabihan ay nakiramay si Alexa sa mga inulila ni Shena “nakikiramay po ako sa pagkamatay ng matalik kong kaibigan”, “salamat sa iyong pakikiramay iha” ang sabi ng ina ni Shena. Habang binabagtas ni Alexa ang daan patungo sa kanila ay may napapansin siyang isang babaeng nakasunod sa kanya na animo’y kilalang-kilala siya “parang si Shena iyon ah” ang sabi ni Alexa na may halong kaba at takot. Si Alexa ay mag-isa lang sa bahay nila ng gabing iyon dahil ang kanyang ina ay nagpunta sa kabilang bayan para bisitahin ang kanyang lola Pacita,iniisip ni Alexa kung sino ang babaeng sumusunod sa kanya,hindi maalis sa isip ni Alexa ang mga katagang sinabi ni Shena bago ito pumanaw “kapag kayo ang nagkatuluyan ni Vince ay magpapakamatay ako at hindi ko kayo papatahimiking dalawa”. Agad na nag-suspitsiya si Alexa na si Shena ang babaeng sumusunod sa kanya,at nabasag ang pagmumuni-muni ni Alexa ng makarinig siya ng ingay na nanggagaling sa loob ng kanilang kusina,nang tingnan naman niya ay walang tao doon bagkus ay isang anino ang kanyang nakita anino ng isang babae na pawang nagmamasid lang sa kanya. Binalot ng tensyon at kaba si Alexa ng matanto niyang tama ang kanyang hinala na si Shena ang nagmumulto sa kanya,hindi nakatulog si Alexa sa nasaksihan ng gabing iyon,nang hanggang mag-umaga ay nasa-isip pa rin ni Alexa ang nangyari ng gabing iyon. Sa paaralan ay hindi malaman ni Vince kung ano ang problema ng kasintahan at parang balisa ito at siya’y nag-umpisang magtanong “ano bang problema mo at kahapon ka pa balisa, ano ba talaga ang problema mo” ang tanong ni Vince kay Alexa. “Kasi parang nagpaparamdam sa akin si Shena na para bang ayaw niyang tayo ang magkatuluyan” ang tugon ni Alexa sa mga katanungang bumababagabag sa isipan ng kasintahan. “Ano ka ba naman hanggang ngayon ba naman ay nagpapaniwala ka pa rin sa mga ganoon” ang sagot ni Vince sa kasintahan upang mabawasan ang pagkabalisa nito. “Hindi Vince totoo ang sinasabi ko, hindi ako nagbibiro totoo ang mga nakita ko kagabi”. “Nakita, anong nakita mo kagabi” ang tanong ulit ng lalaki. “Kasi kagabi nakiramay ako kina Shena tapos ng papauwi na ako ay may napansin akong sumusunod sa akin, at tiyaka sa bahay din ay nakarinig ako ng ingay subalit wala namang tao sa bahay at may nakita akong nakitang anino ng isang babae ang hinala ko ay si Shena ang nagmumulto sa akin”. “Ok,fine hindi na ako magtatanong, alam mo ang mabuti pa ay kumain muna tayo ng mabawasan yang pagkabalisa mo” ang tugon ng lalaki sa kasintahan. Sa canteenan ay ganoon pa rin ang nangyari, balisa pa rin si Alexa at kalaunan ay nakapansin si Alexa ng panlalamig ng buong katawan na para bang may katabi siya sa kanyang upuan. Iniba ni Vince ang usapan “so, ano sure kana na magde-date tayo sa darating na Valentines Day” ang pananabik na tanong ng lalaki. “Ahm oo naman, alanga naman hindi kita siputin noh, mahal na mahal yata kita” ang sagot ni Alexa. Sa pag-uwi niya galing sa paaralan ay dumaan muna siya sa bahay nina Shena para makiramay at para maki-usap kay Shena na patahimikin na siya. Pagdating ni Alexa sa kanilang bahay, agad siyang nagtungo sa kwarto at nagsusukat kung ano ang isusuot niya sa date nila ni Vince. Habang siya’y nagsusukat ay nakita niya sa salamin ang mukha ni Shena, agad siyang napa “ha………….” sa takot. “Pls. naman Shena patahimikin mo na kami, pls.” at sa ilang sandali ay umihip ang isang malamig na hangin na dumaan sa kanyang harapan at ito’y nadama niya tagos hanggang sa buto. Bisperas ng araw ng mga puso ito ay ang araw ng libing ni Shena, si Alexa nama’y naghahanda para sa date nila bukas ni Vince, subalit napasok sa isipan niya na “libing pala ngayon ni Shena kailangan kong pumunta”. Pero sa hindi sinasadyang pagkakataon ay nagkasakit ang kanyang ina at kailangan niya itong alagaan kaya’t hindi siya nakapunta sa libing ng kaibigan. Kinagabihan ay iniisip pa rin ni Alexa kung ano ang nangyari sa libing ng kaibigan,pero nabasag ang katahimikan ng makarinig uli siya ng ingay na nanggagaling sa loob ng kanilang kusina sa di sinasadyang pangyayari ay nakita ni Alexa ang kaluluwa ni Shena na nakatingin sa kanya ng masama “hinding-hindi ko kayo hahayaang maging masaya” ang sabi ng nagngingit-ngit na kaluluwa ni Shena. Kinabukasan ay araw na ng mga puso ang araw na kung saan ay magiging maligaya na si Alexa subalit may hindi inaasahang pangyayayri ang gumimbal sa buong pagkatao niya ito ay ang pagkamatay ng kaisa-isang tao mahalaga sa kanya si Vince, sabi ng ilan ay naaksidente daw ito sa hindi malamang dahilan. Ang masaya sanang araw ni Alexa ay naging isang masalimuot na pangyayari na hinding-hindi niya makakalimutan, at ang araw na sinuway niya ang kondisyon ng kanyang kaibigan. At dito nasabi niya sa sarili “mali ba ang magmahal ng lubos at mali ba na maging karibal ang kaibigan mo,hindi ko inaasahan ang ganitong bagay sana ay hindi ko na lang naranasang magmahal ng ganito”. At sa huli naging normal na muli ang buhay ni Alexa kasama ang kanyang ina

[socratesbabies-blog]

Bakit laging nag-aaway ang aso at pusa (fable) Divine Frace Perez

Noong unang panahon, ang mga hayop ay nakapagsasalita at nagkakaintindihan. Sila ay magkakaibigan. Ang daigdig ay napakapayapa at animo'y isang paraiso. Ang mga aso, pusa at daga ay mabubuting magkakaibigan. Sama-sama silang kumakain. Lagi silang nagbibigayan at nagtutulungan sa kani·kanilang mga suliranin. Subali't ang lahat ng ito ay nasira dahil lamang sa isang pangyayari. Isang araw, umuwi ang aso na may dala-dalang buto para pagsaluhan nila ng kaniyang mga kaibigang pusa at daga. Wala doon sina pusa at daga dahil naghahanap pa rin ang mga ito ng pagkain. Nakarinig ng ingay ang aso sa pintuan ng bahay. Inilapag ng aso ang buto at tumakbo sa labas upang tingnan kung ligtas ang kaniyang amo. Sa oras naman na iyon ay dumating ang daga. Malungkot siya dahil wala siyang nakuhang pagkain. Nakita niya ang buto. Kinuha niya ito at dinala sa bubungan ng bahay. "Mamayang gabi ay may pagsasaluhan kami ng aking mga kaibigang aso at pusa." bulong ng daga sa sarili. Pagbalik ng aso sa bahay ay nagulat ito ng makitang walana ang iniwang buto. Naghanap nang naghanap ang aso subalit hindi rin niya makita ang buto. Dumating ang pusa na wala ring dalang pagkain. Tinulungan niya ang asc sa paghahanap ng buto. Nakarating sila sa itaas ng bahay hanggang sa kinaroroonan ng daga. Nagulat ang aso at pusa. Akala nila ay sadyang kinuha ng daga ang buto para masolo niya ito. Mabilis na lumapit ang pusa sa daga at pinagalitan ito. Nagpaliwanag ang daga nguni't hindi rin siya pinakinggan ng pusa. Nag-away silang dalawa kaya't ang buto ay nalaglag. Nasalo ito ng aso at dali-daling tumakbo hanggang sa likods ng bahay. "Hah..hah.. hihintayin ko na lang sila ditl. Siguro mamaya ay magkakasundo na rin sila at masaya naming pagsasaluhan itong buto." bulong ng asong humihingal. Dahil sa pagod at matagal-tagal ding paghihintay sa pagdating ng dalawang kaibigan, kinain na ng aso ang ikatlong bahagi ng buto. Itinira niya ang parte ng daga at ng pusa. Mainit pa ang ulo ng pusa dahil sagalit nang ito ay dumating sa kinaroroonan ng aso. Inabutan niya ang aso na kumakai ng mag-isa. Bigla niyang inangilan ang aso. Nagkasagutan silang dalawa hanggang sa sila ay magkasakitan ng katawan. Narinig ng may-ari ng bahay ang ingay na dulot ng pag-aaway ng aso at pusa. Inawat silang dalawa at pinaghiwalay. Naghiwalay ang aso at pusa na kapwa may tanim na galit sa isa't isa. Iyon na ang simula ng kanilang pagiging magkaaway. Magmula noon, sa tuwing makikita ng asc ang pusa ay kinakahulan niya ito. Ang pusa naman ay di padadaig, lagi siyang sumasagot at lumalaban sa aso. At sa tuwi namang makikita ng pusa ang daga ay hinahabol niya ito. Dahil naman sa takot ang daga ay pumapasok sa isang maliit na lungga at lumalabas lamang doon kapag wala na ang pusa

[socratesbabies-blog]

Ang ibon at ang aso (Fable) Genessel Albarracin

May ibong uwak na nakakita ng karne na nakabilad sa araw. Tinangay niya ito at lumipad nang malayo. Sa dulo ng sanga ng isang puno, sinimulan niyang kainin ang karne. Ngunit narinig niya ang malakas na boses ng isang aso na nagsabi: "Sa lahat ng ibon, ang uwak ang pinaka-magaling. Walang kakumpara!" Natuwa ang uwak at binukas ang bibig para humalakhak. Ang nangyari ay nalaglag ang karne mula sa kanyang bibig. Nahulog ito sa lupa kung saan kaagad sinunggaban ng aso. Ngayon alam na natin na ang papuri ay maaaring uri ng panloloko rin.

[socratesbabies-blog]

Dark Mirror (horror) Genessel Albarracin

In the summer of 2013, I found myself driving home alone on highway 902 from a party. It was almost midnight, and needless to say it was pitch black. As was usual at night, I was on edge. I had the radio off, and could hear nothing but the muffle roar of tires on pavement and the dull hum of the engine. I stole a glance into the middle rear view mirror, and saw nothing but darkness through the back window. I know that I looked backward and saw nothing. I’m sure of it. Just the seemingly endless blackness of the night. I remember it so clearly because not 10 seconds later a car passed me to the left. Headlights on. I had one of those sudden adrenaline rushes like when you think you see a person outside your bedroom window when it’s just a tree, or when you start awake at night with the feeling of falling. Ten seconds earlier, nothing had been behind me. Suddenly, a car. I drove the rest of the way home shivering and knowing something was off. The next morning, I found two sets of scratches near the back of my van. One was on the left rear, one was on the right. The car was pretty old. They could have been there for months, but that was the first time that I distinctly remembered seeing them. In hindsight, there are two possibilities for what happened that night. Possibility one. By some glitch in reality, or something paranormal, this other car had somehow appeared behind me within 10 seconds of me checking my mirror. Like some weird ghost crap or something. However, the second option is what makes my blood run cold whenever I consider it. It didn’t even occur to me until months after the fact, but it makes me dread driving alone at night even more. Possibility two. The car was normal. It had approached me from the rear and passed me to my left. However, something large, and wide, and as black as the night had been clinging to the rear of my car, obscuring my view through the window and leaving deep scratches on the sides. And I had inadvertently driven it home with me.

[socratesbabies-blog]

Bato- Joma Tate

Sabayan ng Tamok,provi­ncial ng Agusan, may grupong tambay na nakatayo sa may nangyari at ito ay sina Dearbs, Jh­ong, Jhon, at sila Ham. M­atagal na silang makaki­lala simula pagkabata ay sabay na silang namul­at sa kanilang kapaligi­ran. Isa sila sa mga mand­urugas na kabataan sa kanilang bayan. Palagi­silang nasasangkot sa k­ahit na anong bagay na la­bag sa batas. Isang napaka malalim na­kalawakan sa alas onse n­g gabi, habang ang apat n­a kabataan ay bumabatak (naniti o gum­amit ng shabu) may nakit­a si Ham na parang tigasi­n na lalaki, kaya nya ito na diskubre dahil sy­a ay lulong na lulong na s­a droga (high) kaya agad­niya itong isinumbong kay Derbz at sabi nya "Br­uh may nakita akong tiga­sin na chuy." Sagot ni De­rbz "Sino ba yun?" "Ewan ko" sabi ni H­am. At hindi nila inakal­a na nilapitan na pala it­o ni Florinoldz at agad tinanong at sabi "oh par­e ano ba ang pangalan mo?­" sabay sapak sa ulo at sumagot ang lalaki "Hans,ano ba ang paki mo­?" sabay sigaw at nagali­t si Florinoldz at sumag­ot ito "Gago ka pala ha, suntukan nalang". A­t agad sumagot "sige" sa­bay suntok ng malakas sa mukha ni Florinoldz na agad itong natumba at hi­ndi nagpadaig ang mga ta­mbay at nakipag away si D­erbz at Ham, si Chris Jhon naman ay kumu­ha ng leepeak at agad ito­ng sinaksak ng limang be­ses sa dibdib at tyan at doo n agad na huminto s­i Hans at natumaba hangg­ang sa huling hantungan­ng kanyang buhay. At ang nakapatay kinakabah­an sa nangyari at napag i­sipan ni Derbz na ilibin­g o itapon sa sapa. At sumangayon sil­a na ilibing nalang at ag­ad silang naghukay at pa­gkatapos ay naglinis ng­ kanilang sarili para hi­ndi mahuli sanasabing c­rimen. At dito nagtatap­os ang kwento.

[socratesbabies-blog]

The coward cow (fable) Joma Tate

Once upon a time,in the town of Oklahoma,there was a cow who named Howard,he's from a poor family of cows but he has the kind of his goo­dness.He works at the barnyard of his uncle, he's alsoan intelligent cow. One day as he walk through his a uncle's yard, he saw a group of wolves who is heading to where he is.And he felt n­ervous because he's so s­cared and one of the wolv­e's leader talks to Howard and said "I smells fresh meat of your's"and Howard is freezing to death and said "Please don't eat me". But the wo­lve's was so hungry and a­s the wolves sticky sali­va nearly reach the ground because they feel so "gigil"about that cow,until Howard ran through his house, but he was cornered by the wolves and how hard plead, and his coward n­esscame. Until he feels his courageous an­d bravest attitude give­s presence on him to figh­t until death using only­ his barehands he won and­ he went home happy without any scratch in the body. TheE­nd.

[socratesbabies-blog]

Go teddy go! (Children stor) Joma Tate

By:JomaTate Onceuponatime,inthet­ownofOklahoma,therew­asacowwhonamedHoward­,he'sfroma poorfamilyofcow'sbut­hehasthekindofhisgoo­dness.Heworksattheba­rnyardofhisauncle, he'salsoananintelleg­entcow. Onedayashewalkthroug­hhisauncle'syard,hes­awagroupofwolveswhoi­sheadingtowards whereheis.Andhefeltn­ervousbecausehe'ssos­caredandoneofthewolv­e'sleadertalksto Howardandsaid"Ismell­freshmeatofyour's"an­dHowardisfreezingtod­eathandsaid"Please don'teatme".Butthewo­lve'swassohungryanda­sthewolvesstickysali­vanearlyreachthe groundbecausetheyfee­lso"gigil"aboutthatc­ow,untilHowardranthr­oughhishouse,buthe wascorneredbythewolv­e'sandHowardpleededf­orhelp,andhiscowardn­esscame.Untilhe feelshiscourageousan­dbravestattitudegive­spresenceonhimtofigh­tuntildeathusingonly­ hisbarehandshewonand­hewenthomehappy.TheE­nd.

[socratesbabies-blog]

Romance Jhon Michael Tate

Isang araw si Anjun at Ad­riane ay nag lalaro ng ba­sketbol.Napabilib si A­njun sa galing at lakas ng mga katawan ni Adrian­e. At duon nagsimulang l­umabas ang tunay na kasa­rian na matagal na niyang itinago simula pa ­nung high school pa sila­. Pagsapit ng gabi inemb­entahan ni Adriane si Anjun para mag-inoman s­a bar dahil may problema ­ito at sinabing "Hoy par­e! Punta tayo sa bar, libre kita".sumagot si­ Anjun "sige".At doon sa­ bar lasing na lasing na si Adriane.At si Anjun naman ay nakatingala la­ng at hanggang nakatulo­g si Adriane. At duon mas ­lalong nahulog ang loob ni Anjun para sa kai­bigan niya. Habang natu­tulog ay binubulong niy­a na "Pare nais ko sanang malaman mo na mah­al kita mula pagkabata h­anggang ngayon at sana a­y maramdaman no ang nadarama ko para say­o pare .Hindi niya alam­ nagising pa pala ito at a­gad tumayo si Adriane. "Pare patawar­in mo ako, diba't kaibig­an lang kita, hindi na ma­babago yun at kung ano man ang iyong nararanda­man para saakin ay ok lan­g basta magkaibigan lan­g tayo pare." At namumuot ang pakiramda­m ni Anjun ngunit napuka­w ang kanyang isip at dam­damin at natanggap ang pagiging ­magkaibigan lang dahil­ pareho silang lalake.A­t hanggang ngayon patuloy parin sila sa ka­nilang pangarap at pagi­ging magkaibigan. At di­to lang nagtatapos ang kanilang kwento.

[socratesbabies-blog]

Alamat ng ilog (Legend) Gennesel Albaracin

Sa bayan ng Anolingan, Esperanza Agusan del Sur may isang ilog na pinapaliguan ng mga tagaroon tuwing tag-init. Noon may isang mangangaso na nagngangalang Sam. Siya ay makisig at gwapo kaya maraming kababaihan ang nahuhumaling sa kaniya. Ngunit wala siyang pinansin dahil mas masaya siya sa pangangaso. Sa gubat kaniyang pingangasoan, nakilala niya su Kim. Hindi nagtagal ay nagkalapit sila at kanilang damdamin. Naging madalas na anf pagkikita nila sa gubat malapit sa ilog. Hindi naglaoy naging magkasintahan sila at napagkasundoang magpakasal. Nakalimutan ni Kim na siya ay isang imortal at di pwedeng umibig sa isang mortal. Sa oras ng kasal sa simbahan habang ang pari ay nag ebemdisyon sa kanilang dalawa takda ng pagiging mag-asawa ay biglang nawala si Kim. Tumakbo si Sam papuntang ilog kung saan sila nagtatagpo. Sumigaw siya ng pangalan ni Kim at may sumagot na isang tinig na Sam. Mula nooy hi di na nakita pang muli ang anino ni Sam. Ayon sa mga taga roon ay may mga panahon dawng naririnig nila ang tawagan ng magkasintahan. At ang tawag sa ilog na iyon ay SamKim.

[socratesbabies-blog]

Friends (Children Story) ni Mary Joy Panangin

Once upon a time in the village of Sedia there was a girl named Menia and she had a friend named Trisha.They are happy and enjoy being a friends, they loved each other more than a sisters.They promise each other to not brake their friendship for a small reason. But one day,Menia got bored of it and thought of going to some place to seek for a new friends. She hide her plan to her friend Trisha.She travelled to the city and enjoy her life without Trisha and time passed,there was a girl named Zea,her faced are so innocent and kind, her eyes are so cute and her smile are so nice,so Menia decided to introduce her self to Zea to make her friend. And then for a short time that they introduce each other they became friends. After 5 months being together she realized, Zea is not a true friend for her but a gold digger unlike Trisha her old friend. Then Menia went back to her friend and apologise to her friend and promise that she will not leave her again for a small reason,for a small purpose and desires. Menia and Trisha lived happily ever after as a very good friends. The End

[socratesbabies-blog]

Ang maya at agila (fable) Divine Grace Perez

Isang Agila ang kasalukuyang lumilipad sa kalawakan, buong yabang niyang iniladlad at ibinuka ang kanyang malalapad na pakpak. Habang patuloy siya sa kanyang paglipad ay nakasalubong niya ang isang maliit na ibong Maya at hinamon niya ito. "Hoy Maya, baka gusto mong subukan kung sino sa ating dalawa ang mabilis lumipad?" buong kayabangan ni Agila, kaya naipasya niyang tanggapin ang hamon nito para maturuan niya ng leksyon. "Sige! Tinatanggap ko ang hamon mo. Kailan mo gustong magsimula tayo?" Natuwa ang Agila, himdi niya akalain na tatanggapin nito ang hamon niya. "Aba, nasa sa iyon 'yan. Kung kailan mo gusto," buong kayabangang sagot ni Agila. Napatingin ang Maya sa kalawakan. Nakita niyang nagdidilim ang kalangitan, natitiyak niyang ang kasunod niyon ay malakas sa pag-ulan. "Sige Agila, gusto kong umpisahan na natin ang karera ngayon na. Pero, para lalong maging masaya ang paligsahan natin ay kailangang bawat isa sa atin ay magdadala ng kahit ano ng bagay. Halimbawa ang dadalhin ko ay asukal ikaw nman ay bulak." Tumawa ang Agila sa narinig na sinabi ni Maya. Tuwang-tuwa talaga siya, bakit nga naman hindi eh, mas hamak na magaan ang bulak na dadalhin niya kumpara sa mabigat na asukal na dadalhin naman nito. "O ano, Agila, payag ka ba?" untag ni Maya. "Aba oo, payag na payag ako." "Sige doon tayo mag-uumpisa sa ilog na 'yon at doon tayo hihinto sa ituktok ng mataas na bundok na iyon," wika pa ni Maya. Gusto ng matawa ni Agila sa katuwaan dahil tiyak na ang panalo niya, subalit hindi siya nagpahalata. At sisimulan nga nila ang paligsahan. Habang nasa kalagitnaan na sila ng kalawakan ay siya namang pagbuhos ng malakas na ulan. Nabasa ang bulak na dala-dala ni Agila kaya bumigat ito ng husto. Nahirapan si Agila , kaya bumagal ang lipad niya. Samantalang ang mabigat sa asukal na dala-dala naman ni Maya ay nabasa din ulan kaya natunaw ito. Napabilis ang lipad ni Maya. Dahilan sa pangyayari, unang nakarating si Maya sa ituktok ng mataas na bundok at tinalo niya ang mayabang na Agila.

[socratesbabies-blog]

Si Mimi at ang tatlong bilog (Children Story) ni Divine Grace Perez

Labing dalawang taong gulang na ang batang si Mimi at nasa ika-Limang baitang na siya sa kanyang pag-aaral. Siya ang pinaka mahusay sa kanilang klase. Bata pa lamang kasi siya ay tinuturuan na siya ng kanyang mga magulang para mag-basa, sumulat at bumilang. Kaya naman naging mahusay na siya sa kaniyang unang pag-pasok sa paaralan. Ipinag-mamalaki siya ng kanyang magulang kahit kanino. "Ang anak ko ang pinaka mahusay sa kanilang klase." Pag-mamalaki ng kanyang ama sa kasamahan nito sa bukid. Kahit mahirap ang buhay ng batankg si Mimi ay nag tatiyaga siya sa kanyang eskwela. Araw-araw niyang tinatawid ang dalawang ilog sa kanilang lugar upang siya ay makapasok lamang sa kanyang paaralan. Kahit ganoon man ay pinipilit parin niyang mag-sumikap upang marating niya ang nais niyang kurso pag tapak niya sa kolehiyo. Marami siyang kaibigan, mabait kasi si Mimi. Magalang sa matatanda at masunurin sa mga utos nito.At sa mura niyang edad ay alam na niya ang dapat niyang gawin sa araw-araw. Katulong siya ng kanyang ina sa sa pag-hahatid ng pag-kain ng kanyang ama sa bukid, sa tuwing wala siyang klase. Tumutulong din siya sa gawaing bahay at pagluluto tuwing siya ay libre. Ngunit ng araw na iyon ay mag isa lamang siyang mag hahatid ng lutong pag-kain sa kanyang ama. Naglalaba kasi ang kanyang ina ng araw na iyon. Linggo ng tanghali ang araw na iyon, may dalang basket si Mimi upang dalhin sa knayang ama sa bukid. Masaya siyang nag-lalakad sa pilapil ng bukid at paawit-awit pa, ng bigla siyang matapilok at mawalan ng balanse. Nalag-lag sa bukid ang bata. Naputikan ang kanyang mga kamay at paa, subalit hindi iyon ang kanyang ikinagulat ng sandaling iyon. May nakita kasi siyang tatlong bilog sa kanyang pinag bag-sakan. Hindi niya alam kung anung uri ng bagay ang mga iyon. Kulay pula , asul at puti ang mga kulay nito. "Itlog ba ang mga ito? " Pag tatanong niya sa sarili. "Hindi naman siguro malaki ito sa normal na itlog at iba ang kulay nitong dalawa." Inilapit pa ng bata ang isang bilog na bagay sa kanyang tainga. Para pinakikinggan nito kung anu man ang nasa loob ng bagay na iyon. Inalog alog pa at sinuring mabuti. "Naku! Baka magalit na si itay ang mga pag-kain niya . " Naalalang bigla ni Mimi. Dali-dali siyang tumayo at inilapag ang mga itlog sa loob ng kanyang basket. "Ama! Nandito na po ako. Andito na po ang inyong tang-halian. " Masaya nyang bungad sa ama habang tintawag niya ito mula sa bukid. "Anong nang-yari sa iyo anak?" May halong pag-tataka niya sa anak. "Naglaro kaba sa putikan?" "Naku! Hindi po, nalalag-lag po ako sa bukid." Natatawang sabi ni Mimi. Dahil sa pagkukwento ng bata sa kanyang ama ,nalimutan niya ang mga itlog na napulot niya sa putikan ng siya ay mahulog dito. Pauwi na siya at pabalik na sa kanilang tahanan ng ma-alala ulit niya ang mga bagay na napulot niya. Napag pasyahan niyang huminto muna at umupo sa ilalim ng punong mangga na nadaanan niya. Tahimik siya umupo at kinuha ang isang bilog sa kanyang bitbit na basket. "Ano kaya ito?" Muli niyang tanong sa kanyang sarili. Habang pinag mamasdan ay naisip niyang ilagay sa kanyang harapan ang dalawa pang nasa kanyang lalagyan. Humiga siya sa damuhan at humarap sa kanyang nasa harapan. Hanggang sa makatulog siya sa kanyang posisyon. Pahapon na ng siya ay magising,pag mulat niya ay nasa harapan pa rin niya ang tatlong bagay sa kanyang harapan. "Hinahanap na ako ng ina sigurado." Pag-aalala niyang sambit. Iiwanan sana niya ang makukulay na bilog na natagpuan niya kanina. Subalit naisip niyang kunin na lamang ito at gawing palamuti sa kanyang silid. Nadatnan niyang na-nanahi ng sirang bao ang kanyang ina sa harap ng pintuan. Agad siyang nag mano at pumasok sa kanyang silid. Kasama niyang inakayat ang tatlong bilog at inilagay iyon sa lamesita nasa tabi ng kanyang higaang kawayan. Matapos niyon ay bumaba n siya at nagluto ng kanilang hapunan, pag-dating ng kanyang ama ay sabay sabay silang nagsalo-salo sa hapag. Matapos non ay nag-linis siya ng kanyang katawan at pumanhik na muli sa kanyang silid. Nag-basa ng aklat at nag-aral sa kanyang mga aralin. Nananalagin na siya para sa kanyang pag-tulog ng mapansin niyang muli ang tatlong bagay na napulot sa bukiran. Pinagmasdan niyang muli ang bagay na iyon. Inilagay sa kanyang mga kamay at ipinatong ang isa sa kanyang sikmura. Hanggang sa mahimbing na siya. Kalagitnaan iyon ng tulog ng bata ng magising siya. Nakarinig kasi siya ng hindi kilalang ingay. Para iyong isang pagaspas ng malaking ibon sa tabi ng kanyang silid. Dudungaw sana siya sa binatana ng mapansin niyang may-kakaiba sa mga bagay na nakuha niya sa bukid. Maya liwanag kasi na nang-gagaling sa paligid nito. Animoy parang mabibiyak. Lalong lumakas ang ugong sa labas ng kanyang silid, kasunod nito ang isang huni na parang pito sa pandinig niya ng malaking ibon. Napaupo siya sa isang sulok ng kanyang kwarto ng makitta niya na isang dambuhalang ibon ang sumungaw sa kanyang bintana. "Inay! Itay!" Sigaw ni Mimi na may halong takot at kaba. Subalit parang hindi siya naririnig ng mga ito. Napansin ni Mimi na nakatuon ang pansin ng malaking ibon sa mga bagay na nasa kanyang higaan. Umiilaw ang mga ito na parang may lalabas mula sa loob ng tatlong bagay na iyon. Humuhuni oa rin ang ibon. Lakas loob na lumapit ang bata sa kanyang higaan dahan-dahang hinawakan ang umiilaw na bagay. Para namang nagalit ang malaking ibon at sumigaw ito ng malakas. Napaatras si Mimi, subalit muli siyang sumulong sa pag-lakad. Hinawakan niya ang mga ito at kinuha ng dahan-dahan. Ganoon din ang ginawa niyang pag-lakad papunta sa ibon. Marahan niyang inaabot ang bagay na pinagtutuunan ng pansin ng malaking ibon nkatoon ito sa hawak niya. Para namang nakaintindi ang ibon. Mula sa kanyang mga tuka ay binit-bit ng ibon. Mula sa kanyang silid ay marahang lumabas ng bahay ang batang si Mimi naroroon kasi ang bata .Muli pa'y nakita ni Mimi ang napakalaking ibon na maaring sumakop sa kanilang munting tahanan. Tatlong maliliit na huni ang narinig ng bata. Mula sa tatlong bagay pala na napulot niya ay may mga munting ibon na magmumula sa loob nito mabuti na lamag at hindi niya naisipang pag-laruan ang mga iyon. Sa kanyang kinalalagayan ay muling humarap sa kanya ang malaking nilalang at humuni ito ng marahan paharap sa kanya. Natuwa ang bata, ilang saglit pa'y muling kumampay ang pak-pak nito at marahang inisakay ang tatlong maliliit pang ibon sa likuran nito. Umangat na ito sa lupa marahang-marahan. Para namang nag papasalamat ang malaking ibon sa kanya. Nginitian niya ito hanggang sa lumipad ito palayo ng palayo. Naging maganda ang kinabukasan ni Mimi ng sumunod na araw ,hindi maalis sa isipan niya ang mga pangyayari sa kanya ng nagdaang gabi. Umaasa siya na makikita pa niyang muli ang mga nilalang na hinid nawala sa isipan niya..

[socratesbabies-blog]

The deer and the tiger (fable) Divine Grace Perez

There was a dense forest on the sides of a mountain. Many kinds of animals lived in the forest. A deer was eating grass and leaves with her two young ones. The young ones wandered happily here and there. The deer followed her fawns. The young ones entered a cave. The deer was frightened. It was a tiger’s cave. There were bones of dead animals all over the cave. Fortunately, the tiger was not inside the cave at the time. The deer was trying to lead her young ones out of the cave. AT that time she heard a loud roar. She saw the tiger at a distance. The tiger was coming towards the cave. It was dangerous to go out of the cave now. She thought of a plan. The tiger had come closer to the cave. The deer raised her voice and shouted, “My deer young children do not weep. I shall capture a tiger for you to eat. You can have a good dinner." The tiger heard these words. He was disturbed. He said to himself, “Whose is that strange voice from the cave? A dangerous animal is staying inside to capture me. I shall run away to escape death." So saying, the tiger began to run away from there as fast as possible. A jackal saw the running tiger. “Why are you running in great fear?" the jackal asked. The tiger said, “My friend, a powerful and fierce animal has come to stay in my cave. The young ones are crying for a tiger to eat. The mother is promising to capture a tiger for them. So, I am running away in great fear." The cunning jackal was now sure. The tiger was a coward. It said to the tiger. “Do not be afraid. No animal is fiercer or stronger than a tiger. Let us go together to find out." But the tiger said, “I do not want to take a chance. You may run away. I will be left alone to die. So, I will not come with you." The jackal said, “Trust me. Let us knot our tails together. Then I will not be able to leave you." The tiger agreed unwillingly to this proposal. The jackal tied their tails in a knot. Now they walked towards the cave together. The deer saw the jackal and the tiger coming together. She again raised her voice. She shouted towards her children standing inside the cave, “My dear children, I had requested her friend, the clever jackal, to capture a tiger for us. Now look the jackal has captured a tiger for us. He has tied the tiger’s tail to his tail. This is to prevent the tiger from escaping. You will soon have the tiger for our dinner." The tiger heard this. He was shocked. He was sure now. The jackal cheated him. So, the tiger decided to escape from the terrible animal standing inside his cave. He started running. He forgot about the jackal. He dragged the jackal over rocks and thorns. In the mad escape the jackal was caught between two rocks. The tiger pulled with all his might. His tail got cut. The jackal was killed in this incident. The tail-less tiger ran away to another part of the forest. The deer and her young ones left the tiger’s cave. They joined their herd safely.

[socratesbabies-blog]

Mag kamag-anak na langgam (fable) Mailyn Permi

Malapit-lapit na naman ang tag-ulan kung kaya’t ang isang mag-anak na langgam ay abalang-abala sa paghahakot ng pagkain para sa kanilang pinagtataguan. Huwag kayong lilihis ng landas patungo sa ating lungga, dahil sa may gawing kaliwa ay may munting kanal, sabi ni Tatay Langgam. Hindi po kami lalayo, sabi ni Unang Munting Langgam. Abala sa paghahakot ng mga pagkain ang bawat isa, kung kayat hindi nila napansing ang Bunsong Langgam ay unti-unting humiwalay sa pila. Nakakapagod naman ang paghahakot ng pagkain, matagal pa naman ang tag-ulan ay naghahanda na kami, sabi sa sarili ng Bunsong Langgam. Buti pa’y maghanap ako ng mas masarap na pagkain. Walang anu-ano’y nakakita ng isang kendi na malapit na malapit sa kanal na ipinagbabawal na puntahan ng kanyang ama. Siguro naman ay hindi ako mahuhulog sa kanal kung dahan-dahan kong kukunin ang kendi. Sa kasabikan niyang makuha ang kendi ay hindi niya napansin ang munting sinulid na kinapatiran ng kanyang paa, kaya nawalan siya ng panimbang at tuloy-tuloy na nahulog sa kanal. Hindi mapakali ang Amang Langgam nang hindi niya makita ang kanyang Bunsong anak sa pila. Kaya dali-dali siyang umalis upang ito’y hanapin, hanggang sa siya’y mapadako sa ipinagbabawal na pook. Pagtingin niya sa ibaba ay nakita niyang nakalutang sa tubig ang kanyang bunsong anak.

[socratesbabies-blog]

OPEN ME WITH A PURE HEART (ROMANCE) Mailyn Permi

Once upon a time there was a Palace in the highest peak of Mt. Calyon. Solomon is the ruler of that Crystal Palace ,with her other half named Queen Alyssa. They had a daughter ,she is Princess Sophia. Sophia is an adventurous child ,although she is still innocent but she's an independent child. She did'nt want to have servant eventhough she came from a royal family. Sophia wants to experience difficulties ,scarcity ,and know the through meaning of life. It's a brand new day . Princess Sophia went to her small crystal garden .While she watered the plants ,she saw a hole covered with metal. She get confused about a certain hole , that's why Sophia find random ways for her to open and find out what is inside of it .At the bottom of metal she saw a scramble letters "PENOEMWTIHPARUEEHRT­A" She even try to puzzle it, she took a 5times but unfortunately she didn't get the correct for her to open and see what is inside of it. Afterwards ,her servant call her to take her breakfast. While doing her personal preparation those scrambled letters instil in her mind. Because of her curiosity she went back to the crystal garden, while analyzing she remembered the story that she had read . "The magic door" and try to remember the pattern or the scramble letters "OPENMEWITHAPUREHEAR­T" to open the magic door and enter the magical land. Then she get happy when she saw the same letters from the story and from the letters that is being put on the bottom of the metal. When she arranged the letters the metal shine and began to open ... "KRINGGGGGG.. KRINGGGGGGG" ! Sophia get up from her bed without knowing what's the secret inside the Hole in her dream .