sparklingrock - Tumblr blog

[sparklingrock]

Para sa’yo...sa takdang panahon. Puhon.

Hindi ko alam kung nako-convey ko sa’yo sa tamang paraan...sa paraan na gusto mo...sa paraan kung ano love language mo pero sana nararamdaman mo na gusto kita... as a person but more than that...gusto kita...gusto ko na maging tayo. Tayo as in mag-girlfriend, mag-jowa, mag-partner, official bb ko- official lvv mo. Gusto kong itanong sa’yo pero sobra yung kabog ng dibdib ko. Sorry pero nag-iipon ako ng lakas ng loob at naghihintay na rin ng tamang tiyempo. Ako naman talaga yung epal na may pagsabi pa na saka na lang kapag nagkita tayo pero in the end ay ako yung hulog na hulog sa’yo. Hahaha]

“Pwede na ba?”

“Sa tingin mo ba pwede na tayo?”

“Liligawan kita if papayagan mo ako. Valid pa ba yung una mong sinabi na liligawan mo ako kahit di mo kamo alam? Sana ade magliligawan tayo. Hahaha”

“Lagyan na ba natin ng label?”

“Tayo na ba?”

“Akin ka na ba? Kase kaya ko nang sabihin na pumapayag na akong maging sa’yo.”

Ano ba ‘to? Kinakabahan ako baka hindi mo na ako gusto just like before noong sinabi mo na gusto mo ako. Alam kong you’re slowly getting to know me at alam kong mas maraming hindi magaganda sakin...toxic ako e. Sorry for making you feel bad. Sorry for driving you away. Sorry. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa atin but I am really hoping na tayo sa dulo. :)

Hmmm....parang gusto kong sabihin ang l word... ang m word. Hindi ko alam pero sigurado akong kahit hindi ko kabisado ang maraming bagay ay gusto kong ituloy. 

Love kita. Mahal na nga ata kita, MM. Ops, hindi marksman sa ML ah? Ikaw mismo, Mayy.

[sparklingrock]

Today, I took a step. I don't know kung tama but It was something new...and different. I hope they won't hate me for that. 02032020

[sparklingrock]

"Kaya ikaw Ebeth h'wag kang magiging nagger kapag nag-asawa ka na." Deep inside me: lmao hindi naman na ako mag-aasawa so no worries besides hindi talaga ako nagger. :)

[sparklingrock]

My toxicity *bows*

12/08/18

At ngayong araw, napatunayan ko kung gaano ako ka-toxic dati, ngayon at sa mga susunod na panahon...(huwag naman sana pero baka) habang buhay. 

SHUTA!

Ako, lumaki na ako na nakikita kong nag-aaway ang mga magulang ko. Hanggang sa uy! Dalawang dekada na ako nabubuhay, may away pa rin. Akala ko nga nun pwedeng mamanhid yung pakiramdam sa mga away e...akala ko lang pala. Hindi pala. Ah! Baka kase anak ako. Siguro. Baka. 

Tama yung article na nabasa ko. Kids never get used to fights. Sana hindi ko nakita yung pag-aaway o sana hindi na lang sila nag-away. (Oy! Ayun oh! Nag-away na naman!)

Kaya lumaki na ako nang ayaw sa away. Ayoko ng away. Ayoko nang may kaaway. On track naman kase wala pa akong nakakaaway talaga...sa buong buhay ko. Ay naalala ko pala lagi akong nasasabihan ng mga kaklase ko...ma-pa-high school o college man na ang bait ko raw kasi wala akong kaaway. Hindi ako nagagalit. Ang kalma ko raw. Syet! Ngiti-ngiti naman si ate mo gurl kase akala ang healthy n'ya emotionally pero shuta! Recently ko lang napagtanto na ka-toxican ko pala yun. Kase sa totoo lang, napaka-objective at rational ko na tao. Yung tipong lumalabas nang insensitive ako which is I think normal kase I'm just trying to be objective diba? (Oh diba? Ang insensitive talaga.) Na-realize ko na ang toxic nun kase hindi ako marunong mag-address ng totoong problema. Lalo na kapag ayaw ko na maging dahilan yun ng away. Ngayon-ngayon ko lang napagtanto na ang unhealthy pala nun. Hindi ko kase nakita ang kahalagahan ng pag-aaway habang lumalaki ako, diba?

Ang unti-unti kong na-re-realize sa ngayon ay ang posibilidad na hindi ko pag-aasawa sa mga susunod na panahon...kung aabot ako sa susunod na panahon. Sumasagi sa isip na ayoko pa lang mag-asawa. Ayokong magpatali. Ang unhealthy ko kaya emotionally. Nafoforesee ko na agad kung paano ako mag-a-act. Lol pero seryoso. I don't even think I'll ever be married. Relationship nga di ako makapasok e, yun pa kaya? Hindi naman sa pagiging bitter ko pero ako tanggap ko lang talaga. I know things just happen and it is what it is. 

Pero ngayon, sasabihin ko na sa inyo ang sa tingin ko na dahilan ng ka-toxican ko at mga realization ko. Yun yung away ng mga magulang ko. Yun yung nag-impluwensya sa sarili ko kaya syempre apekatado ako. Buong pagkatao ko. Wooooow! Iyak tayo, Mae, tara! Pero hindi naman ako naninisi. Shuta! Eto totoo 'to ha? Tanggap ko na na ganito na yung nangyari sakin. *Clap clap clap* Galit is no. Tanim ng galit sa kanila is also no. Lungkot? Lungkot is oftentimes (regarding dito, ha?) Pero no hard feelings talaga sa kahit kanino except sa sarili ko for being immature, for being irrational sa bagay na ito, sa pagiging mahina pero hmmm...napatawad ko na ang sarili ko. Diyos nga, nagpapatawad, ako pa ba na tao lang? Tas duh? Sarili ko na nga e. Lol. 

 So I think that explains it. Takot ako sa away. Duwag ako sa away. I don't even think na magagamot ko pa itong ka-toxican na ito. Uy, shuta ka talaga, Mae! Bagong ka-toxican mo yang kaisipan na yan? 

Hayyyy ang toxic neto no? Hehe sorry not sorry, galing sa toxic na tao e. Ah shit! Huwag na kayong lumapit sa akin. Huwag n'yo nang subukan. :---( Ang lungkot lungkot lungkoooot ko ngayon sa loob. Oh shit! Yung puso ko...color blue. :---( 

ksigebye.

[sparklingrock]

Ah...yokshi

Na-anticipate ko na ito. :( Ganun talaga siguro, no? *buntong hininga* Basta meron pa akong isang raincheck. Balak ko sanang gamitin sa December o kung kailan malapit na akong ma-deploy para makapagsabi ako...and I don't know kung tama ang term but "magpaalam" yes, I think magpaalam is the term. Anyway, okay sana kung makapag-convey din s'ya ng mga gusto n'yang sabihin sa akin (in the future tho hindi naman ako umaasa na meron s'yang sasabihin kase may malaki pa ring chance na wala naman talaga s'yang gustong sabihin.) At heto pa rin akong naghahangad ng walang humpay na kasiyahan at lahat ng magagandang bagay sa buhay n'ya. Sabi na nga ba mago-ghost ako hehe...ahhh yokshi.

[sparklingrock]

Gust...

Gustong-gustong-gustong-gust.. 

ikawikawikawikawikawikawikawikawaadikonaalambastagustokita.

[sparklingrock]

Sinasabi ko sa’yo...

na pa-premyo ko sa sarili ko ang e-mail na iyon. Mag-aaral ako at ipapasa ko ang NDLE exam ko. ipapadala ko sa iyo ang mensaheng ibinaon ko ng mahigit sa apat na taon. 

[sparklingrock]

You don’t get to destroy the person you love!

-Grey’s Anatomy, S4 Ep4

[sparklingrock]

Lahat pala ng taong galit...inggit...

parang ako. :( Ugh. I hate myself.

[sparklingrock]

Sabi ko lang.

Deny ka kasi ng deny e. Puro ka “wala lang yun”, “sorry, hanggang pang-aasar lang kayo.” sa sarili mo e meron naman pala. Tapos iiyak iyak ka?! Hmp!

[sparklingrock]

Kaya ko pa naman pala.

On the end of the day, na-realize ko na it's all about acceptance. Hindi ko alam kung sa limitation ng kakayahan ko o sa ginawa kong paraan ng pag-aaral. Kaya pa yan. May final examination atsaka Scrapbook pa naman e. Kaya pa din naman ng hippocampus ko mag-accept e. Kaya ko 'to! Sus! Maliit na bagay. Konti pa Mae. Push mo pa Mae. Fighting! ^_^

[sparklingrock]

Show me something cool. Here it is! 

[sparklingrock]

And then all the memories of you came back and I started crying again.

[sparklingrock]

WE’RE JUST STRANGERS WITH SOME MEMORIES.

[sparklingrock]

Tito Frederick

[sparklingrock]

Now that I'm with somebody else you tell me you love  me

Taken

[sparklingrock]

Now that you can't have me, you suddenly want me

Taken by One Direction

Sorry na. Tao lang ako. And yes, I am a coward. Sorry I was afraid back then. (well, kahit  naman ngayon. Lol) I know for  fact that I can’t really have you now. I mean you like someone else, right? It’s just that...I was an “abso-f*cking-lutely” coward and shitty and stuff nung June 3. I can’t even stand on what I really want. And you know what I want that time (last year or so)? It was you.

No pressure here. I’m just saying na sorry dahil hindi ko man lang napanindigan sa’yo na gusto pala kita. Alam ko sa sarili ko. Pero hindi ko naman alam kung paano sasabihin sa’yo. (Was it my pride again? Maybe.) I still want you but I know that you don’t. I’m sorry for rejecting you. 

Salamat sa pag-ambon sa akin. Ambon na nagpasaya at nagpangiti sa akin. Sayang at hindi ito natuloy sa pag-ulan. Ulan kung saan makapagsasayaw tayong dalawa. (Kahit na parehas tayong hindi marunong magsayaw. XD) Pinigilan ko ang badya ng pag-ulan mo. Masaya sanang pag-ulan mula sa iyo. Pinagsisihan ko minsan ang pagpigil ko sa’yo. Pero tandaan mo, okay na okay ako at masaya ako para sa iyo at para sa taong gusto mo ngayon. :)