swiatogorcy - Tumblr blog

[swiatogorcy]

Dar dla cerkwi Wniebowstąpienia Pańskiego w Ciechanowcu

19 listopada 2023r., niedziela 24 po 50–tnicy. Dzień ten zostanie zapamiętany przez coraz zmniejszającą się liczbę wiernych, w tym przypadku dochodzącym już do kilku osób, jako dzień uroczysty, pełen radości a zarazem i nadziei. Do cerkwi Wniebowstąpienia Pańskiego w Ciechanowcu w dekanacie siemiatyckim została wprowadzona ikona Sobór Matki Bożej.

Ikona przedstawia zbiór 45 ikon, w centrum o większych wymiarach- ikona Krzew Gorejący - Nieopalimaja Kupina, ikony ściśle związanej z widzeniem proroka Mojżesza. W mniejszych rozmiarach są przedstawione m.in. ikony Pokrowskaja, Jerozolimska, Mlekopitatielnica, Zmiękczenie Złych Serc a także Dostojno Jest, ikony znajdującej się na Świętej Górze Atos.

Ikona a także kielich eucharystyczny i diskos zostały przywiezione i ofiarowany dzięki staraniom Bractwa Światogorców - Prawosławnych Pielgrzymów Św. Góry Atos. To dzięki nim wcześniej ikony z Atosu mogły trafić do Białegostoku, Warszawy, Częstochowy, Sosnowca, Poznania, Sokółki czy Wrocławia. Tym razem do lekko zapomnianej społeczności prawosławnej w Ciechanowcu. 

Ikonę i Światogorców uroczyście powitał proboszcz o. Michał Androsiuk. Po wniesieniu do cerkwi ikony została odprawiona Święta Liturgia. Odczytany został fragment rozdz. 8 ewangeli wg. Łukasza o dwóch cudach: uzdrowieniu kobiety cierpiącej na krwotok i wskrzeszenie córki przełożonrgo synagogi. Po Liturgii został odprawiony molebień. 

Bractwo Światogorców przyniosło wielką radość. To podziękowania batiuszki za te piękne chwile, które działy się tego dnia w cerkwi. Wraz ze zbliżającym się świętem Archistratega Michała i dniem urodzin o. Michał został obdarowany wielkim tortem i Mnohaja Leta w wykonaniu parafialnego chóru wzmocnionego chorzystami z Bractwa.

[swiatogorcy]

Historia i świątynie monasterów Góry Atos

Najnowsza wieloczęściowa, wielogodzinna duchowa seria. Przyjemne wirtualne pielgrzymowanie!

[swiatogorcy]

Przybycie ikony Trzech Św. Starców do wrocławskiej katedry

21 września 2023 r., kiedy katedra we Wrocławiu uroczyście obchodzi święto patronalne Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy, w dniu Święta Matki Bożej, tak umiłowanej przez mniszki we wszystkich klasztorach, ale szczególnie umiłowanej przez mnichów Świętej Góry Atos, dzięki staraniom Bractwa Swiatogorców do Wrocławia przybyła ikona Trzech Św. Starców.

Liturgii Świętej przewodniczył arcybiskup wrocławsko–szczeciński Jerzy, w asyście biskupa supraskiego Andrzeja, archimandryty Sergiusza z Monasteru w Supraślu oraz wielu duchownych. Licznie zebrali się wierni.

Władyka Jerzy dziękując wszechmogącemu Bogu za ten szczególny świąteczny dzień, wyraził ogromną radość i wdzięczność dla Pielgrzymów Świętej Góry Atos za spontaniczną, oddolną inicjatywę, zebranie funduszy i ofiarowanie ikony. 

Ikonę napisał ojciec Paisjusz, uczeń Starca Paisjusza Hagioryty. Przedstawia ona Trzech Świętych Starców: św. Porfiriusza Kawsokaliwity, św. Paisjusza Hagioryty i św. Jakuba (Tsalikisa). Wszyscy odeszli do wieczności mniej więcej w tym samym czasie i wszyscy są ogłoszeni świętymi. Aby przybliżyć żywot świętych Wydawnictwo Bratczyk wydało przetłumaczoną przez władykę Jerzego książkę "Święty starzec Jakub (Tsalikis) ihumen monasteru św. Dawida".

Jak powiedział władyka Jerzy: „to jest sprawa wiary, że św. Jakub nie przyszedł sam, a przyprowadził ze sobą najbliższych współbraci. Oni między sobą często tak rozmawiali, jeden odsyłał do drugiego, gdyż uważał za lepszego od siebie. I taka ikona powstała praktycznie za ich życia, a teraz już jako ogłoszeni świętymi, przychodzą do Wrocławia.

Nie prosiliśmy o tę ikonę, Starcy zechcieli sami do nas przyjść – kontynuował władyka – dlatego powinniśmy bardzo podziękować i prosić ich o to, żeby pomogli w naszym chrześcijańskim życiu i w rozwiązaniu wielu problemów, które nam doskwierają. Pokój szczególnie jest nam potrzebny i spokój, aby święci Starcy pobłogosławili trochę miasto Wrocław i ubogacili jego życie duchowe.” 

[swiatogorcy]

Przekazanie relikwii św. Spirydona i kamienia do cerkwi w Ostrowiu Północnym

W dniu 28 maja 2023 r. Zespół Souvenir przekazał do Cerkwi w Ostrowiu Północnym cząstkę prawej ręki św. Spirydona oraz kamień z predstoła św. Spirydona z XVI-wiecznej cerkwi znajdującej się 400 km za Moskwą.

[swiatogorcy]

Parafia w Bielsku Podlaskim przyjęła ikonę św. Zofii

Parafia Prawosławna pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Bielsku Podlaskim przyjęła ikonę św. Zofii, księżnej słuckiej, sprawiedliwej.

ZOFIA, księżna słucka, sprawiedliwa (Prawiednaja Sofija, kniażna Słuckaja) była ostatnią księżną ze znanego rodu książąt słuckich i kopylskich, potomków Wielkiego Księcia Litewskiego Olgierda.

Księżna troszczyła się o własne zbawienie i broniła prawosławnej wiary przed wprowadzoną w 1596 r. unią. Wystarała się m.in. o wydanie przez króla polskiego dokumentu zabezpieczającego miejscową ludność prawosławną przed wpływem unii.

Zofia materialnie wspierała monastery i cerkwie, złotymi i srebrnymi nićmi wyszywała szaty dla duchownych, wielokrotnie jako pielgrzym odwiedzała lokalne parafie. Słuck, gdzie mieszkała, był w tym czasie centrum prawosławia na ziemiach białoruskich.

Księżna Zofia zmarła 19 marca 1612 r. podczas pierwszego porodu, mając dwadzieścia sześć lat. Nie przeżyło go również dziecko. Była ostatnim członkiem swojego rodu. Obecnie relikwie świętej znajdują się w soborze Świętego Ducha w Mińsku. Na Białorusi jej kult jest największy.

W ikonografii święta przedstawiana jest jako młodziutka kobieta, zwykle w ciemnych książęcych szatach, z białą chustą spadającą na ramiona spod książęcej czapy. Dłonie ma zazwyczaj złożone na piersi w modlitewnym geście. Jest jedną ze stałych postaci występujących na ikonach "Soboru świętych białoruskich".

Imię Zofia pochodzi od greckiego słowa sofia - "mądrość".

[swiatogorcy]

Ikona św. Paisjusza dotarła do cerkwi w Sokółce

Tłumy parafian powitały ikonę św. Paisjusza, przywiezioną do Sokółki przez Bractwo Swiatogorców, wprost ze św. Góry Atos. Parafianom służyć będą odtąd nie tylko cenne nauki świętego – zawarte w sześciu tomach jego Słów, ale też Jego osobiste wstawiennictwo przed tronem Najwyższego Boga.

W ramach swojej działalności, pielgrzymi Świętej Góry Atos, ofiarowują ikony różnym parafiom w całej Polsce.

„Do tej pory ikony przekazaliśmy do cerkwi św. Jerzego w Białymstoku, do świątyń w Siemiatyczach i Hajnówce, do cerkwi Hagia Sophia w Warszawie, do cerkwi w Częstochowie i Sosnowcu, a ostatnio do świątyni w Poznaniu. Ikonę św. Paisjusza napisał jego uczeń, też o. Paisjusz. Miałem okazję spotkać się z nim osobiście w styczniu tego roku. Jest on niezwykle uduchowionym człowiekiem. Ta ikona przyjechała bezpośrednio z Salonik do Krakowa i wczorajszego poranka przywieźliśmy ją na Podlasie, a dziś właśnie tu do Sokółki” – mówił Andrzej Żamojda, jeden z członków Bractwa Swiatogorców. 

Po uroczystym powitaniu ikony sprawowana była Boska Liturgia oraz molebien z okazji Niedzieli Triumfu Prawosławia. Modlitwa w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu ustanowiona została w 842 r., w Konstantynopolu, na pamiątkę zwycięstwa nad ikonoklazmem i przywrócenia kultu ikon w Cerkwi. 

Ikonoklazm był niebezpieczną herezją, która miała miejsce pod koniec VIII w. Przeciwnicy ikon twierdzili, iż wierni oddają cześć desce i farbie, co by było bałwochwalstwem. Ojcowie Cerkwi bronili ikon wyjaśniając, iż wierni z miłością i szacunkiem odnoszą się do świętych, a nie do materiału, na którym zostały one uwiecznione.

„Gdy czcimy ikonę, nasza uwaga i pamięć przenosi się ku świętemu, do którego wznosimy modlitwy. To co ewangeliści zapisali słowem, ikonopiscy pokazali w obrazie i kolorze. Ikony powstały po to, by zawsze, w każdym czasie i miejscu człowiek miał coś, co pomoże mu przenieść modlitwy ku Bogu (...). 

Ikona, którą przywieźli pielgrzymi Świętej Góry Atos przypomina nam o tym, iż świętości nie powinniśmy szukać jedynie w czasach biblijnych. Św. Paisjusz był naszym rówieśnikiem, to człowiek, który żył w naszych czasach. Nie mówmy więc, że świat jest zły, ale stańmy w prawdzie, jak św. Paisjusz przez całe swoje życie. Był bowiem godny tego, że przychodzących doń ludzi obdarowywał nie tylko cennymi naukami, ale niejednokrotnie też ich uzdrawiał (...). 

Ważne, by ikona nie pozostała tylko dekoracją, obiektem muzealnym naszej cerkwi, ale by nas związała, zapoznała z miejscami i życiem św. Paisjusza. Ważne, byśmy poczuli, że nie jesteśmy tak daleko, bo wiara nas jednoczy i prowadzi przez życie, a święci do których się modlimy, nam w tym pomagają. Nie zapominajmy o niej, nie zapominajmy o modlitwie” – powiedział proboszcz zwracając się do zgromadzonych w świątyni wiernych.

W dalszych słowach duchowny podziękował Bractwu Światogorców za ofiarowaną ikonę, podkreślając jak wielką radość tym gestem sprawili całej parafialnej wspólnocie. Przedstawił też po krótce drogę, jaką przebyła ikona ze świętej Góry Atos do niewielkiego miasteczka w północno-wschodniej Polsce.

„W życiu nie ma przypadków!” – powiedział o. Włodzimierz, kończąc okolicznościowe kazanie i zwracając uwagę na piękną, niemal słoneczną pogodę, podczas powitania ikony, podczas gdy i w przededniu i kilka godzin później nad miastem przechodziła śnieżyca. Nie jest też przypadkiem, że ikona znalazła się właśnie w Sokółce. Jest to po trosze zasługą 29-letniej współpracy parafii z Wydawnictwem Bratczyk, po części faktem decyzji Bractwa Swiatogorców, z których kilkoro jest związanych z Sokólszczyzną, a jak mówią duchowni – sam św. Paisjusz z pewnością chciał tu być.

fot. Adam Matyszczyk fot. Swiatogorcy

[swiatogorcy]

Święta Góra Athos – Starcy i Pustelnicy – Psalm 50

Różnią się od świata szczególnym postępowaniem i wzorowym życiem etycznym. Nazywani są „anachoretami” (od αναχόρευσης: odejście, ucieczka); pustelnikami (od ερημος: pustynia); mnichami (od μόνος: sam, ponieważ mnich „żyje sam w obecności Boga”).

[swiatogorcy]

Pomoc duchowa dla uchodźców

Prawosławni Pielgrzymi Św. Góry Atos otrzymują wyrazy wdzięczności za umocnienie duchowości Ukraińców przebywających w Polsce. Dotychczas pomoc, w postaci książek ze wspomnieniami o św. Paisjuszu pt. „Co widzieliśmy i słyszeliśmy”, trafiła do diecezji łódzko-poznańskiej, wrocławsko-szczecińskiej oraz lubelsko-chełmskiej. Akcja ma miejsce głównie w miastach zachodniej Polski ale także w dekanacie warszawskim i w poszczególnych parafiach, w których św. Paisjusz jest szczególnie znany.

Wśród wielu historii z życia św. starca, w kolportowanej książce znajdziemy m.in. takie pouczenie: „Najważniejsze jest zrozumienie sensu swojego istnienia – życie w przekonaniu, że jesteśmy tutaj tylko tymczasowo i przygotowujemy się do powrotu do naszej wiecznej ojczyzny”. 

A jak czytamy na wielu ikonach św. Paisjusza: „duchowe życie to nie jest nieszczęsny los, ale to jest radość, odwaga i to jest szaleństwo w Chrystusie”.

Niech nam wszystkim dopomoże Bóg, byśmy takiego szaleństwa dostąpili!

[swiatogorcy]

Ikony ze Świętej Góry Atos przybyły do Poznania

18 grudnia do cerkwi św. Mikołaja w Poznaniu przybyły dwie ikony bardzo znanych i lubianych świętych, dzielących się swoim bogactwem z potrzebującymi: Św. Mikołaja Cudotwórcy i św. Paisjusza Hagioryty.

[swiatogorcy]

Ikona Matki Bożej "Skoroposłsznica" przybła do Siemiatycz

16 października do cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Siemiatyczach przybyła ikona Matki Bożej "Skoroposłsznica". To kolejna ikona – po ikonie św. Paisjusza Hagioryty – którą ze Świętej Góry Atos przyjęła siemiatycka parafia.

[swiatogorcy]

Poczwórne święto w cerkwi w Sosnowcu

2 października 2022 roku parafia prawosławna pw św. Św. Wiary, Nadziei, Luby i matki ich Zofii w Sosnowcu uroczyście obchodziła święto parafialne. Było to poczwórne święto, ponieważ cztery wydarzenia tego dnia podkreślały wyjątkowość chwili. 

Po pierwsze, wierni zebrali się na Boskiej Liturgii. Każda niedzielna Liturgia jest małą Paschą i jest świętem samym w sobie. Po drugie, wspominano liturgicznie święte męczennice Wiarę, Nadzieję, Lubę i matkę ich Zofię. Trzecim powodem do świętowania był przyjazd Ordynariusza Diecezji Łódzko-Poznańskiej, biskupa Atanazego. Zgodnie z prawosławną eklezjologią Liturgia sprawowana przez samego Biskupa jest pełnią wyrażającą apostolskość naszej Cerkwi. Bez służby biskupa Cerkiew nie może istnieć. Czwartym podniosłym wydarzeniem tego dnia było przybycie ikony św. Paisjusza Hagioryty ze Świętej Góry Atos.

Uroczystości rozpoczęły się od procesyjnego przybycia biskupa Atanazego wraz z towarzyszącym duchowieństwem i ikoną św. Paisjusza Hagioryty niesioną przez przedstawicieli Swiatogorców –  Prawosławnych Pielgrzymów Świętej Góry Atos. 

Ikona przy śpiewie troparionu wychwalającego św. Paisjusza Hagiorytę została na stale umieszczona w sosnowieckiej świątyni.

Wyjątkową częścią sosnowieckiego święta parafialnego była uroczysta procesja wokół świątyni z ikoną Świętych Męczennic – patronek sosnowieckiej świątyni oraz z nowoprzybyłą ikoną św. Paisjusza Hagioryty. 

Procesja prawosławna wokół świątyni jest niezwykle malownicza i barwna, uczestniczą w niej wszyscy zebrani, niesione są ikony, chorągwie oraz krzyż. Wierni okrążają ze śpiewem na ustach świątynię, chwaląc Boga oraz Świętych. 

Procesja ma też wielki walor duchowy, gdyż w trakcie procesji czytana jest Święta Ewangelia na cztery strony świata, a lud Boży okrapiany jest wodą święconą.

Na koniec Biskup Atanazy podziękował raz jeszcze Swiatogorcom –  Prawosławnym Pielgrzymom Świętej Góry Atos za przywiezienie ikony św. Paisjusza Hagioryty. 

Zwrócił uwagę, że obecność ikony nie jest przypadkowa, nie jest wypadkową wyłącznie ludzkiej determinacji i woli a jest widocznym skutkiem błogosławieństwa Bożego i samej Świętej Góry Atos.

[swiatogorcy]

Podwójne święto w Bielsku Podlaskim

8 sierpnia parafia prawosławna pw. Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy (Preczystienskaja) w Bielsku Podlaskim uroczyście obchodziła święto Zaśnięcia Sprawiedliwej Anny. Święto miało bardzo uroczysty charakter, po pierwsze dlatego, że jest mu poświęcony boczny ołtarz w cerkwi i po drugie, że w tym roku ze św. Góry Atos przybyły tam dwie ikony: Bogarodzica, ihumenia świętej Góry i św. starzec Paisjusz Hagioryta.

[swiatogorcy]

Spotkanie Pielgrzymów na Św. Górę Atos

W dniu 24 lipca na Podlasiu odbyło się spotkanie Prawosławnych Pielgrzymów na Świętą Górę Atos. W spotkaniu wzięło udział ponad 40 osób, w tym 10 duchownych; wśród nich arcybiskup bielski Grzegorz, o. mitrat Leoncjusz Tofiluk, o. Adam Misiejuk oraz kapłani, diakoni, dyrygenci i liderzy poszczególnych grup pielgrzymów.

Jak powiedział władyka Grzegorz: “Atos – to akademia pokory, cierpliwości, to uniwersytet nieustającej modlitwy i świętości”. Spotkanie dla wszystkich było wielka radością i w sercach zebranych zapisało się wiele wartościowych myśli. Można było wiele pouczającego usłyszeć z ust o. Pawła Samoluka, który bardzo często przebywa na św. Górze Atos i niczym pszczoła zbiera nektar z rożnych monasterów, relikwii, ikon, rozmów ze starcami.

Spotkanie rozpoczęło się akatystem i modlitwą do Przenajświętszej Bogurodzicy, a podczas wspólnego posiłku przez wideorozmowę do spotkania dołączyli także mnisi ze Św. Góry Atos: ihumen Kielii św. Modesta o. Abraham oraz strzec Paisjusz (matematyk), uczeń cytujący samego św. Starca Paisjusza, który mówił: “Duchowe życie to nie jest nieszczęsny los, ale to jest odwaga, radość i szaleństwo w Chrystusie”. 

Powinniśmy więc cieszyć się i być dumni z tego, że jesteśmy prawosławnymi i najważniejsze jest, aby żyć po chrześcijańsku. O. Paisjusz wspominał, że Chrystus jest światłością tego świata i dodając słowa św. Jana Chryzostoma zwrócił uwagę, że: “lepiej aby słońce nie świeciło, niż był jakiś chrześcijanin, który nie świeci przykładem chrześcijaństwa”.

W dzisiejszych czasach bardzo lekko można wpaść pod różne wpływy muzyki, książek lub towarzystwa, a potem szybko zejść z dobrej drogi... Dlatego w duchowym życiu ważne jest by pomagać i podtrzymywać się nawzajem. Wielu zebranych wyraziło zatem swą radość, że udało się im spotykać, być razem, gdyż to jest dobre i budujące.

[swiatogorcy]

Przybycie ikony św. Paisjusza Hagioryty do Częstochowy

Niedziela 26 czerwca 2022 roku na długo zapisze się w sercach mieszkańców ziemi częstochowskiej. Nie tylko dlatego, że był to jeden z najdłuższych dni w roku, ale w związku z przybyciem ikony św. Paisjusza Hagoryty. Wydarzenie zjednoczyło i dało pocieszenie wielu ludziom. Liturgię Świętą celebrował Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Atanazy Biskup Łódzki i Poznański wraz z przybyłym duchowieństwem z Krakowa, Radomia oraz Piotrkowa Trybunalskiego. Ustanowiono, by w każdą ostatnią niedzielę miesiąca czerwca wspominać św. Paisjusza i przybycie ikony. 

Jak powiedział władyka: „Jest to bardzo ważne duchowo, że oto ze świętej Góry Atos, gdzie mnisi poświęcają całe swoje życie, by zbawiać siebie i cały świat, teraz przybyła do częstochowskiej parafii „nić” w postaci ikony św. Paisjusza”. 

Władyka podziękował redaktorowi Wydawnictwa „Bratczyk” Markowi Jakimiukowi, ojcu Gabrielowi (Krańczukowi) oraz wszystkim członkom bractwa Światogorców, którzy przyłożyli swoją rękę i modlitwę, aby ta ikona znalazł się w Częstochowie. 

Data przybycia ikony przypadła w dniu wspomnienia Wszystkich Świętych Ziemi Ruskiej i Świętych Ojców z Góry Atos. Tego dnia społeczność częstochowska wspominała także zbliżającą się rocznicę odejścia do wieczności niestrudzonego budowniczego cerkwi o. mitrata Mirosława Drabiuka.

Swiatogorcy wraz z ikoną do Częstochowy wyruszyli ze swoich domów jeszcze w nocy, na długo przed świtem. Na postoju po drodze czytany był akatyst do świętego.

Powitanie ikony było modlitewne, ciepłe i wniosło do świątyni wiele radości.

 Zgromadziło wielu wielu parafian oraz wiernych z Ukrainy.

Proboszcz Marcin Bielawski zapoznał swiatogroców z wyzwaniami, jakie aktualnie ma przed sobą społeczność częstochowska – zabezpieczenie ścian cerkwi przed biologiczna korozją oraz remont kamienicy parafialnej.

[swiatogorcy]

[swiatogorcy]

Przybycie ikony św. Eufrozyny Połockiej do Siemiatycz

5 czerwca, w dniu pamięci św. Eufrozyny Połockiej, światogorcy wnieśli jej ikonę do cerkwi w Siemiatyczach. 

Troparion, ton 4 Naśladując, jako dwunastoletnia, dwunastoletniego Chrystusa, nauczającego w świątyni poszłaś, Eufrozyno za słowem Bożym, porzuciłaś przemijającą chwałę i ziemskiego oblubieńca i pogardziwszy wszystkim, co ziemskie stałaś się oblubienicą najpiękniejszego ze wszystkich Chrystusa krzyż wziąwszy szłaś drogą anielskiego życia i wielu do niego kierując w wonności mirry weszłaś do niebieskiego pałacu gdzie, do Tego, którego ukochałaś módl się za tymi, którzy pobożnie czczą Twoją pamięć.