#Βίλα Αμαλίας

[fromgreecetoanarchy]

Επιστρέφοντας στη Villa Amalias και τη μεγαλύτερη πορεία αντιεξουσιαστών που έχει καταγραφεί στον ελλαδικό χώρο (Βίντεο) Σαν σήμερα, 9 Γενάρη 2013: Υπάρχουν κάτι ξημερώματα…

“Λίγα σκόρπια λόγια, λίγες ανάκατες λέξεις για εκείνο το ξημέρωμα της 9ης Γενάρη 2013 που 92 σύντροφοι και συντρόφισσες καταστήσαμε το «αδιανόητο» σε χειροπιαστή πραγματικότητα. Για εκείνο το ξημέρωμα που το ξυπνητήρι δεν ήχησε σαν καταναγκασμός αλλά σαν προσκλητήριο για την επιβεβαίωση της κυριολεξίας των ιδεών μας, των πράξεων μας, της ίδιας της ζωής μας. Για εκείνα τα γοργά βήματα προς τη Βίλα Αμαλίας που τα κάναμε σχεδόν χωρίς να πατάμε στο έδαφος. Για την ευχαρίστηση που γεμίσαμε μόλις αντιληφθήκαμε ότι ναι τα καταφέραμε να πιάσουμε στον ύπνο τους ένοπλους φρουρούς της αστικής νομιμότητας. Για την ικανοποίηση που νοιώσαμε εκείνες τις 2 ώρες που βρεθήκαμε και πάλι μέσα στο Μεγάλο Σπίτι του Κινήματος. Για τα γρυλίσματα των ματατζήδων και των δελτάδων μόλις συνειδητοποίησαν το κάζο που είχαν πάθει και το οποίο προσπάθησαν να επουλώσουν με ότι είχαν πάνω τους και μέσα τους από βρισιές, απέλπιδες κλωτσιές στις πόρτες, δακρυγόνα και ασφυξιογόνα. Για τις καθαρές κουβέντες που τους ειπώνονταν και σίγουρα θα τις θυμούνται για όλη την υπόλοιπη δολοφονική σταδιοδρομία τους: άντε γεια, εδώ είναι το σπίτι μας, πάρτε τηλέφωνο τον Δένδια, χαιρετίσματα στον Παναγιώταρο. Για την αμηχανία που διακρινόταν κάτω από τις κουκούλες των ρόμποκοπ-εκαμιτών. Για τις συντροφικές αλυσίδες μας, τα αδιάκοπα συνθήματα μας, τα καθαρά βλέμματα μας, τα χαμόγελα μας, τις υψωμένες γροθιές μας προς τους αλληλέγγυους και τις αλληλέγγυες που βρέθηκαν κοντά μας όταν το κράτος των αφεντικών μας αιχμαλώτισε και μας στοίβαξε στις κλούβες του. Για τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που κατέλαβαν τα γραφεία της πιο ξεφτιλισμένης εκδοχής της κυβερνώσας «αριστεράς». Για την αυθόρμητη συγκέντρωση στο υπουργείο οικονομικών και τη ματαίωση της φιέστας του ρέιντζερ πρωθυπουργού. Για τη θλίψη στο άκουσμα της εκδικητικής εισβολής στην κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά. Για εκείνα τα μερόνυχτα στη γ.α.δ.α που κατά κάποιο τρόπο αποτέλεσε, ακόμα και αυτή η κτιριακή επιτομή της Εξουσίας, μια δική μας προσωρινή κατάληψη. Για τ’ αστεία μας και τους χαβαλέδες μας που τους δημιουργούσαν εκνευρισμό. Για το αντιφέγγισμα απ’ τα φώτα της Μητρόπολης πάνω στα θολά τζάμια των κρατητηρίων. Για τη μασίφ και περήφανη στάση μας μπροστά σε ένστολους και ασφαλίτες, σε ανακριτές και εισαγγελείς. Για τη χαρά στο άκουσμα κάθε κίνησης αλληλεγγύης που πραγματωνόταν εκτός των τειχών. Για τους δικηγόρους που με ανιδιοτέλεια στάθηκαν στο πλάι μας. Για όλους εμάς, αναρχικούς και κομμουνιστές, αυτόνομους και αντιεξουσιαστές, αδέσποτους και ανέστιους, τρελαμένους και σαλταρισμένους, αλάνια και μάγκισσες, «παλιούς» και «νέους», ίσους και διαφορετικούς. Για τις πολλές χιλιάδες των ανδρών και των γυναικών του κόσμου της Αντίστασης και του Αγώνα που στις 12 Γενάρη 2013 γράψανε ιστορία. Για την ατάκα συγκρατούμενου συντρόφου στο άκουσμα του μεγέθους αυτής της ανθρωπόπλημμύρας: το φυτίλι ποτέ δεν βλέπει την έκρηξη. Για όλα αυτά και για άλλα τόσα, για όλους τους λόγους του κόσμου, να μην κάνουμε βήμα πίσω, να μην υποχωρήσουμε, να μην απογοητευτούμε, να μην λιγοψυχίσουμε, να συνεχίσουμε να ζούμε και ν’ αγωνιζόμαστε με αξιοπρέπεια ενάντια στην χούντα της εποχής μας, για τον δικό μας κόσμο, για τους δικούς μας κόσμους, για τον Κομμουνισμό και την Αναρχία. Γιατί ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς. Γιατί ότι είπαμε ισχύει.

Γιατί όπως λέει και ένα παλιό βιλιώτικο άσμα: …Η δύναμη είσαι εσύ, η δύναμη είναι μέσα σου, νιώσε ξεχειλίζει από τη θέλησή σου, ζήσε τη ζωή σου όπως εσύ τη θέλεις, η μόνη εξουσία είναι ο εαυτός σου, μαζί μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, μπορούμε να διώξουμε το όραμα του τέλους, που φαίνεται πολύ κοντά, μπορούμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι ελεύθεροι, σαν άνθρωποι περήφανοι και άνθρωποι ελεύθεροι, μπορούμε να γκρεμίσουμε τον τοίχο και να δούμε, μια ολόκληρη ζωή χαράς που μας περιμένει…

1 από τους 92 από τους 10.000 από τους… από τα σωθικά της Μητρόπολης 17.1.13″

Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε τον Γενάρη του 2013 στο villa-amalias.blogspot.com και περιλαμβάνεται στη συλλογή Λεωνίδας Βλάσσης. Η ΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ, Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΗ & ΑΛΛΑ ΓΡΑΠΤΑ [1994 – 2Ο21]. (Εκδόσεις red n’ noir. Αθήνα 2023).

🎥 Video project: Tar + Thiasus 🖥️ Video edit: @thiasusmusic 🎼 Soundtrack: Το τραγούδι γράφτηκε ειδικά για αυτό το βίντεο από τον @thiasusmusic

[alatismeni-theitsa]

Οι φορεσιές της Σύμης ως εκ τούτου είναι αστικές και ξεκίνησαν από τις πλούσιες και αρχοντικές οικογένειες,  οι οποίες είχαν όλα τα απαραίτητα υλικά για να φτιάξουν τις φορεσιές και τα  αξεσουάρ για να τις στολίσουν.

Τα κοσμήματα ήταν μεγάλης αξίας που φυσικά μόνο οι πλούσιες οικογένειες μπορούσαν να προμηθευτούν. Επένδυαν μάλιστα  με αυτόν τον τρόπο στα κοσμήματα μεγάλης αξίας για να μπορούν να εκποιηθούν σε περίπτωση οικονομικής ανάγκης.

Οι ονομασίες τους είναι φράγκικες από το gonna και  το gonnella ονομασίες που επεκράτησαν από τότε δηλαδή από την εποχή των Ιπποτών το 1300. Σήμερα η μια φορεσιά  ονομάζεται Γουννελλάτη από το gonnella και η άλλη Γούννα από το gonna.

Θα αρχίσουμε την παρουσίαση και για τις δύο φορεσιές παράλληλα γιατί έχουν σχεδόν τα ίδια κομμάτια.

Το πουκάμισο το οποίο είναι μακρύ και έφθανε μέχρι τους αστραγάλους, με μακριά μανίκια, συνήθως χρησιμοποιούσαν μεταξωτό ύφασμα. Στο ποδόγυρο είχε κέντημα και στα μανίκια δαντέλα λεπτή συνήθως πλεγμένη από τις ίδιες τις γυναίκες, επίσης γύρω από το άνοιγμα του λαιμού που ήταν βαθύ μέχρι την μέση.

Το αντερί ή καββάδι όπως ονομαζόταν παλαιότερα το οποίο φοριόταν πάνω από το πουκάμισο και έφθανε πέντε εκατοστά πιο πάνω από το πουκάμισο. Είναι ένας μακρύς χιτώνας χωρίς μανίκια σε υφαντό βυσσινή χρώμα στην Γουννελλάτη και χρυσούφαντο στην Γούννα στολισμένο με χρυσή μπορντούρα στο ποδόγυρο. Το άνοιγμα μπροστά στο στήθος έκλειναν με 3 ή 4 πόρπες.

Το ζωνάρι που είχε μήκος 3 με 4 μέτρα και φάρδος 40 εκ. ριγωτό μεταξωτό τυλιγόταν στην μέση πάνω από τα δύο μισοφόρια και δενόταν αριστερά.

Πάνω από τα μισοφόρια έμπαινε η ριγέ ζακέτα το τσουρδί στη γουννέλλα που είναι σταρωμένη με βάτα για να στέκεται και για να είναι πιο ζεστή για το χειμώνα, εφαρμοστή στη μέση και άνοιγε στα πλάγια και το μάκρος της έφθανε στους 75 πόντους. Στο ίδιο πατρόν και η γούννα με χρυσούφαντο ύφασμα αλλά έφθανε μέχρι τους αστραγάλους.

Πάνω από το τσουρδί έμπαινε ο μποξάς τετράγωνο μαντήλι, 1.50 – 1.50 εκ. με αραιά κρόσσια μάλλινος ή μεταξωτός διπλώνεται για να σχηματίσει τρίγωνο και ρίχνεται στους ώμους με το τρίγωνο στη πλάτη και οι δύο άκρες περνούσαν σταυρωτά μπροστά από τον θώρακα και τους ώμους και κατέληγαν οι δύο άκρες στη πλάτη.

Ο κεφαλόδεσμος σχηματιζόταν από 22 ή και περισσότερα τριγωνικά μαντήλια δεμένα το ένα πάνω από το άλλο και σχηματιζόταν ένα πυργωτό κάλυμμα περίπου 50 εκ. Πάνω από τον επιβλητικό κεφαλόδεσμο έμπαινε η βέργωση.

Η βέργωση ήταν ένα κόσμημα χρυσό στολισμένο με πολύτιμους λίθους, χρυσά φλουριά και δικέφαλους αετούς. Στοιχεία που αντλούμε από προικοσύμφωνα του 1786 δημοσιευμένα στον β΄ τόμο των Συμαικών εκδόσεων αναφέρει για μονές βέργες, ζευγάρι βέργες από δύο φλουριά η κάθε μια, αλλά μέχρι και 12 που κούμπωναν στο πλάι σε κάθετη μπάρα και αγκάλιαζε όλο τον κεφαλόδεσμο με σκοπό να συγκρατεί τα πολλά μεταξωτά μαντήλια. Η αξία του εκείνη την εποχή έφθανε όσο κοστίζει μια βίλα σήμερα και ο λόγος που επένδυαν σε αυτό το κόσμημα ήταν σε περίπτωση οικονομικής κατάρρευσης να μπορούν να το εκποιήσουν εύκολα.

Στην γούνα φοριόταν τον χειμώνα τυλιγμένη στους ώμους γούνα λόγω του ότι η συγκεκριμένη φορεσιά είναι λεπτή αλλά χωρίς να είναι μόνιμο αξεσουάρ.

Και τις δύο φορεσιές στόλιζαν τα μαλαματικά, αγκόρφια, μπούκλες, κρικέλια ( σκουλαρίκια) βραχιόλα και η βέργωση.

Τα υποδήματα ήταν χρυσοκέντητες παντόφλες. Ανάλογα με την προέλευση τους τα έλεγαν παντούφλες, εμπούφλες, ταπούνια, πασούμια, γεμενιά και τσεσμέδες.

Η φύλαξη του ρουχισμού και των μαλαματικών γινόταν με τάξη μέσα σε ξύλινη κασέλα και ήταν για την Συμιακιά ιεροτελεστία.

Υπάρχει ακόμη μία γυναικεία φορεσιά αντίγραφο της φορεσιάς της Βασίλισσας Αμαλίας με κάποιες τροποποιήσεις, η οποία επεκράτησε από τις αρχές του 20ου αιώνα και η οποία υπήρχε σχεδόν σε όλα τα νοικοκυριά γιατί ήταν εύκολη στην κατασκευή της.

[periodikonet]

Τα 10 πιο ιδιαίτερα σχολεία της Αθήνας έχουν να διηγηθούν τη δική τους, μοναδική ιστορία

Τα 10 πιο ιδιαίτερα σχολεία της Αθήνας έχουν να διηγηθούν τη δική τους, μοναδική ιστορία

Η Αθήνα έχει τη φήμη μιας άσχημης πόλης. Παραμελημένη από πολιτεία και κατοίκους, βουλιάζοντας μέσα σε τόνους από γκρίζο μπετόν, αυτή η φήμη δεν φαίνεται να αλλάζει σύντομα.

Όμως, κάθε Σεπτέμβρη, κάποιες γωνιές της τινάζουν από πάνω τους τη σκόνη του καλοκαιριού και υποδέχονται μια καινούργια ζωή. Όπως το μεγάλο αρχοντικό στη γωνία Α��αρνών και Χέυδεν. Η Βίλα Αμαλίας, ανακαινισμένη, ανοίγει ξανά…

[isnoyourjob]

Άνομοι στην νομιμότητά της παρανο(μ)ιας τους

Άνομη είναι η φτώχεια

άνομη του συστήματος η μπόχα.

Άνομη είναι η ανεργία,

Άνομη η μη πρόσβαση στην Υγεία.

Άνομη είναι η μαύρη εργασία,

Άνομη η απλήρωτη υπερωρία ,

Άνομο να δουλεύεις την καθορισμένη αργία.

Άνομο είναι να κλείνουν σχολεία,

άνομα της Χαλκιδικής τα μεταλλεία,

τα άνευ γιατρών νοσοκομεία,

και κάτι καταθέσεις σε Ελβετία.

Άνομη η παρεμπόδιση της απεργίας,

και το καθεστώς τρομοκρατίας.

Άνομη είναι η αυτοχειρία,

η ρατσιστική δολοφονία,

Άνομα τα ΜΑΤ και η ''αστυ''νομία.

Άνομη είναι η εκκλησία

και η διαρκής δυστυχία.

Άνομοι όσοι σβήστηκαν απ' τη λίστα,

και το νεκρό φυτό στην πίστα.

Ανομή είναι η φόλα

 και η εξουσία η καριόλα.

Αντίσταση και βία στη βία,

η Ελευθερία δεν είναι ανομία,

αγώνας ως την ουτοπία.

[fromgreecetoanarchy]

[Video] On days like these back in 2013, 92 anarchists fight their way in against the riot police and reoccupy Villa Amalias Squat On December 2012 as part of a far-right delirium, the State targets Squats and proceeds to evict several of them in Greece. On 20 December 2012 the State evicts one of the historical and oldest squats in Athens (since 1991) named Villa Amalias. In the morning of 9 January 2013, 92 comrades moving collectively and decisively fight their way in against riot policemen that continue to guard the building and succeed to retake the grounds, sending a message of resistance and solidarity, against the onslaught of State and capitalist barbarism. After a few hours special police forces invade the building and arrest the 92 activists. After more than 4 years, (a usual State and judicial tactic to keep activists's lives “imprisoned” in perpetual waiting) on March 28, 2017, the 92 are being taken to trial for the reccupation  of Villa Amalias, because they dared to disturb the “peace” during the regime's war and because they remained unruly against the imposed state of emergency and the authoritarian rules, whilst they declare that 'for the “crime” of fighting for a world of equality, solidarity and freedom they remain consciously “guilty”'.

[fromgreecetoanarchy]

Σαν σήμερα το 2013, 92 σύντροφοι και συντρόφισσες δίνουν μάχη με τα ΜΑΤ και ανακαταλαμβάνουν συμβολικά τη Βίλα Αμαλίας On December 2012 as part of a far-right delirium, the State targets Squats and proceeds to evict several of them in Greece. On 20 December 2012 the State evicts one of the historical and oldest squats in Athens (since 1991) named Villa Amalias. In the morning of 9 January 2013, 92 comrades moving collectively and decisively fight their way in against riot policemen that continue to guard the building and succeed to retake the grounds, sending a message of resistance and solidarity, against the onslaught of State and capitalist barbarism.

[fromgreecetoanarchy]

On December 2012 as part of a far-right delirium, the State targets Squats and proceeds to evict several of them in Greece. On 20 December 2012 the State evicts one of the historical and oldest squats in Athens (since 1991) named Villa Amalias. In the morning of 9 January 2013, 92 comrades moving collectively and decisively fight their way in against riot policemen that continue to guard the building and succeed to retake the grounds, sending a message of resistance and solidarity, against the onslaught of State and capitalist barbarism. After a few hours special police forces invade the building and arrest the 92 activists.

After more than 4 years, (a usual State and judicial tactic to keep activists's lives “imprisoned” in perpetual waiting) on November 15, 2017, the 92 are being taken to trial for the reccupation  of Villa Amalias, because they dared to disturb the “peace” during the regime's war and because they remained unruly against the imposed state of emergency and the authoritarian rules, whilst they declare that 'for the “crime” of fighting for a world of equality, solidarity and freedom they remain consciously “guilty”'.

Solidarity to the 92 activists that retook the grounds of Villa Amalias Squat.

[fromgreecetoanarchy]

[fromgreecetoanarchy]

Αλληλεγγύη στους 92 κατηγορούμενους-ες για την ανακατάληψη της Villa Amalias που δικάζονται την Τετάρτη 15 Νοέμβριου 2017, 9πμ, στα δικαστήρια της Ευελπίδων κτήριο 8. Στο έγκλημα του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας δηλώνουμε συνειδητά συνένοχοι/-ες

[fromgreecetoanarchy]

Αλληλεγγύη όπως τότε!

ΔΙΚΗ: Τρίτη 28 Μαρτίου 2017, 9πµ Δικαστήρια Ευελπίδων

[fromgreecetoanarchy]

Αλληλεγγύη όπως τότε! ΔΙΚΗ: Τρίτη 28 Μαρτίου 2017, 9πµ  Δικαστήρια Ευελπίδων Παρέμβαση αναρχικών σε ομιλία του Καμίνη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (LSE)

Το απόγευμα της Δευτέρας 4 Μάρτη, ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης μίλησε στο London School of Economics σε εκδήλωση του συλλόγου ελλήνων φοιτητών με θέμα την "έξοδο από την κρίση". Είχε το θράσος ο κύριος δήμαρχος να μιλήσει για έξοδο από την κρίση, ενώ ξέρει πολύ καλά πως η πολιτική που ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια το μόνο που κάνει είναι να βαθαίνει την κρίση για συγκεκριμένους πληθυσμούς της Αθήνας. Την ίδια στιγμή που τα τσογλάνια της δημοτικής αστυνομίας του κυνηγούν, κλέβουν και κακοποιούν μετανάστες μικροπωλητές. Την ίδια περίοδο που η δολοφονία του Cheikh Ndiaye στο Θησείο φέρει τη σφραγίδα του. Μερικούς μήνες μετά από την εκκένωση της Villa Amalias και τη μέριμνά του να δώσει επιπλέον εδάφη στους χρυσαυγίτες και στην παρέα του Άγιου Παντελεήμονα. Επειδή, λοιπόν, το όραμά του για καθαρή Αθήνα βρωμάει αίμα και πογκρόμ. Επειδή η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει την περιστολή των διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων που ζητάει επίμονα ο κύριος δήμαρχος από την αρχή της θητείας του, την καταστολή των καταλήψεων, και το τέλος της "ανομίας". Επειδή, λοιπόν, η έξοδος από την κρίση σημαίνει "βγάζω από τη μέση αυτές/ούς που αντιστέκονται και όσες/ους δεν κολλάνε στο όραμά μου", περίπου 35 συντρόφισσες/οι είπαμε να του υπενθυμίσουμε πως δε θα βρει πουθενά ηρεμία..."

[fromgreecetoanarchy]

Αλληλεγγύη στους 93 αγωνιστές-τριες που διώκονται για την ανακατάληψη της villa amalias όπως εκείνη τη νύχτα έξω απ'τη ΓΑΔΑ. ΔΙΚΗ: Τρίτη 28 Μαρτίου 2017, 9 πµ, Δικαστήρια Ευελπίδων

[fromgreecetoanarchy]

Villa Amalias Squat: 93 anarchists fight their way against riot police in and re-occupy the Squat

On December 2012 as part of a far-right delirium, the State targets Squats and proceeds to evict several of them in Greece. On 20 December 2012 the State evicts one of the historical and oldest squats in Athens (since 1991) named Villa Amalias. In the morning of 9 January 2013, 93 comrades moving collectively and decisively fight their way in against riot policemen that continue to guard the building and succeed to retake the grounds, sending a message of resistance and solidarity, against the onslaught of State and capitalist barbarism. After a few hours special police forces invade the building and arrest the 93 activists. After more than 4 years, (a usual State and judicial tactic to keep activists's lives “imprisoned” in perpetual waiting) on March 28, 2017, the 93 are being taken to trial for the reccupation of Villa Amalias, because they dared to disturb the “peace” during the regime's war and because they remained unruly against the imposed state of emergency and the authoritarian rules, whilst they declare that 'for the “crime” of fighting for a world of equality, solidarity and freedom they remain consciously “guilty”'.

Solidarity to the 93 activists that retook the grounds of Villa Amalias Squat.

[fromgreecetoanarchy]

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 93 αγωνιστές-τριες που διώκονται για την ανακατάληψη της villa amalias

ΔΙΚΗ: Τρίτη 28 Μαρτίου 2017, 9πµ Δικαστήρια Ευελπίδων

(Ακολουθεί κείμενο των ιδίων) Οι καταλήψεις είναι οδοφράγματα απέναντι στον πολιτισμό της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και την επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Είναι ορµητήρια αγώνα και εργαστήρια αυτοοργάνωσης, πολιτικής ζύµωσης και αλληλοβοήθειας. Αποτελούν αναπόσπαστο κοµµάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και είναι σηµεία επικοινωνίας για τους αντιστεκόµενους και τους καταπιεσµένους. Η κατάληψη villa amalias στα 23 χρόνια του ταξιδιού της αποτέλεσε σηµείο αναφοράς για το αντιφασιστικό/αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνηµα.

Το Δεκέµβρη του 2012 στο πλαίσιο ενός ακροδεξιού και αντιεξεγερτικού παραληρήµατος το κράτος στοχοποιεί τις καταλήψεις ως εστίες ανοµίας και εκκενώνει κάποιες από αυτές. Στις 20/12 το κράτος προχωράει στην εκκένωση της κατάληψης Villa Amalias. Στις 9/1/13 το πρωί 93 σύντροφοι και συντρόφισσες κινούµενοι συλλογικά και αποφασιστικά ανακαταλάβαµε το κτίριο της villas, στέλνοντας ένα µήνυµα αντίστασης και αλληλεγγύης, απέναντι στην επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Μετά από µερικές ώρες ειδικές δυνάµεις της αστυνοµίας εισβάλλουν στο κτήριο και συλλαµβάνουν τους 93 αγωνιστές-τριες.

Στις 28 Μάρτη 2017 δικαζόµαστε για την κίνηση της ανακατάληψης της villa amalias και δηλώνουµε οτι διαταράξαµε την πολεµική ειρήνη του καθεστώτος και παραµείναµε απείθαρχοι/-ες απέναντι στη συνθήκη έκτακτης ανάγκης και τις εξουσιαστικές επιταγές για εξατοµίκευση και υποταγή. Σταθερά αλληλέγγυοι-ες στις καταλήψεις και στους αυτοδιαχειριζόµενους χώρους, που και αυτή την περίοδο δέχονται επιθέσεις από τις κάθε λογής εξουσίες και αφεντικά. Στο έγκλημα του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας δηλώνουμε συνειδητά συνένοχοι/-ες.

[fromgreecetoanarchy]

Αλληλεγγύη όπως τότε! ΔΙΚΗ: Τρίτη 28 Μαρτίου 2017, 9πµ Δικαστήρια Ευελπίδων Αιφνίδια πορεία στο Μοναστηράκι Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2013: Μετά την αιφνιδιαστική συγκέντρωση, από περίπου 200 σε ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες από την πρωινή ανακατάληψη της Villa Amalias και την κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ, έξω από το Υπ. Οικονομικών όπου αναμένοταν ο Σαμαράς με τον Χατζηδάκη για να δώσουν από κοινού συνέντευξη τύπου, και αφότου η συγκέντρωση χτυπήθηκε από διμοιρίες των ΜΑΤ, ο κόσμος ανασυντάχθηκε στην Ερμού και κατευθύνθηκε στην πλατεία στο Μοναστηράκι όπου πραγματοποίησε νεα συγκέτρωση και λίγο αργότερα δυναμική πορεία μέσα από την Αθηνάς προς το Πολυτεχνείο. Η πορεία έκανε στάση μπορστά από το Δημαρχείο Αθηνών όπου γράφτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης στην πρόσοψη του κι έγινε υποστολή κάθε είδους σημαία μπροστά από αυτό.

[fromgreecetoanarchy]

Αλληλεγγύη όπως τότε! ΔΙΚΗ: Τρίτη 28 Μαρτίου 2017, 9πµ Δικαστήρια Ευελπίδων Αιφνίδια συγκέντρωση στο Υπ. Οικονομικών ματαιώνει συνέντευξη του πρωθυπουργού Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2013: Αιφνιδιαστική συγκέντρωση στις 12:15 το μεσημερι έξω απ' το Υπουργείο Οικονομικών στην οδό Νίκης, όπου αναμένοταν ο Σαμαράς με τον Χατζηδάκη για να δώσει συνέντευξη τύπου, από περίπου 200 σε ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες από την πρωινή ανακατάληψη της Villa Amalias αλλά και από την συμβολική κατάληψη στα κεντρικά γραφεία της ΔΗΜΑΡ. Η συνέντευξη τύπου ακυρώθηκε και μεταφέρηθκε αργότερα σε άλλο υπουργείο. Η συγκέντρωση χτυπήθηκε από διμοιρίες των ΜΑΤ οι οποίες αυξάνονταν με την ώρα με αποτέλεσμα ο κόσμος να ανασυνταχθεί στην πλατεία στο Μοναστηράκι και να πραγματοποιήσει δυναμική πορεία μέσα από την Αθηνάς στο Πολυτεχνείο.