#δαιμονική

[romios-gr]

Ο μακαριστός π. Γαβριήλ Διονυσιάτης το 1916-1917 βρισκόταν στο Ορφάνι του Παγγαίου, υπεύθυνος σε ένα μετόχι της Μονής του. Στην περιοχή εκείνη στάθμευε τότε μία μεραρχία στρατού. Μια ομάδα αξιωματικών, μυημένοι στον πνευματισμό, συνήθιζαν να συγκεντρώνονται τα βράδια γύρω από ένα τραπέζι και με την μεσολάβηση ενός στρατιώτη-μέντιουμ, καλούσαν τα πνεύματα του βασιλέως Γεωργίου, του ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/to-ekama-gia-na-peistheite-oti-stin-praxi-sas-kryvetai-daimoniki-energeia/

[burningpiratelady]

EVIL......RACOON ?

Ειλικρινά μου φέρνει γέλιο το γεγονός ότι στον πίνακα ζωγραφικής που ακολουθεί βλέπουμε ολοκάθαρα μια δαιμονική οντότητα με μορφή του κατά τα άλλα αξιαγάπητου ζώου που ονομάζεται Ρακούν...

Ο Σατανάς τώρα και σε έκδοση... racoon... 😂

[xionisgr]

ISBN: 978-960-645-614-5 Συγγραφέας: Kerri Maniscalco Εκδότης: Κλειδάριθμος Σελίδες: 800 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-06-01 Διαστάσεις: 20.5 x 14 Εξώφυλλο: Χαρτόδετο

[manpetasgr]

ISBN: 978-960-645-614-5 Συγγραφέας: Kerri Maniscalco Εκδότης: Κλειδάριθμος Σελίδες: 800 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-06-01 Διαστάσεις: 20.5 x 14 Εξώφυλλο: Χαρτόδετο

[kwstasattgr]

ISBN: 978-960-645-614-5 Συγγραφέας: Kerri Maniscalco Εκδότης: Κλειδάριθμος Σελίδες: 800 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-06-01 Διαστάσεις: 20.5 x 14 Εξώφυλλο: Χαρτόδετο

[a078740849aposts]

ISBN: 978-960-645-614-5 Συγγραφέας: Kerri Maniscalco Εκδότης: Κλειδάριθμος Σελίδες: 800 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-06-01 Διαστάσεις: 20.5 x 14 Εξώφυλλο: Χαρτόδετο

[madragoras]

Ο χριστιανισμός ... κρίθηκε άξιος να ζήσει επειδή θεωρήθηκε άξιος να πεθάνει κανείς γι' αυτόν... [Ο] Λουκιανός, ο Μάρκος Αυρήλιος, ο Γαληνός και ο Κέλσος ήταν, παρά τις απόψεις τους, εντυπωσιασμένοι από το θάρρος των χριστιανών απέναντι στο θάνατο και το μαρτύριο. Και αυτό το θάρρος πρέπει να αποτέλεσε την πρωταρχή πολλών προσηλυτισμών...

Υπήρχαν, βεβαίως, και άλλοι λόγοι για την επιτυχία του χριστιανισμού... Πρώτα πρώτα, η αποκλειστικότητά του, η άρνησή του να αναγνωρίσει οποιαδήποτε αξία σε εναλλακτικές μορφές λατρείας...

Δεύτερον ... ήταν ανοικτός σε όλους. Η αρχή του ήταν να μην κάνει κοινωνικές διακρίσεις· αποδέχθηκε το χειρώνακτα, το δούλο, τον απόκληρο, τον πρώην εγκληματία... Τρίτον ... προσέφερε στους απόκληρους την υποθετική υπόσχεση καλύτερης κληρονομιάς σε άλλον κόσμο...

Τέλος... Οι χρι��τιανικές αδελφότητες ήταν κατ' αρχάς κοινότητες... Τα μέλη τους συνδέονταν όχι μόνο με κοινές τελετουργίες αλλά με κοινό τρόπο ζωής... Η Εκκλησία προσέφερε τα απαραίτητα μιας κοινωνικής ασφάλειας: φρόντιζε τις χήρες και τα ορφανά, τους γέροντες, τους ανέργους, τους αναπήρους· προσέφερε τα έξοδα της κηδείας των φτωχών και νοσηλευτικές υπηρεσίες σε εποχές επιδημιών.

Όμως υποψιάζομαι ότι ακόμη πιο σημαντικό από αυτά τα υλικά αγαθά ήταν το αίσθημα εντάξεως... Οι χριστιανοί ήταν πολύ περισσότερο από την τυπική έννοια "ο ένας για τον άλλον": νομίζω πως αυτή ήταν από τις σπουδαιότερες αιτίες, ίσως η ισχυρότερη αιτία, για τη διάδοση του χριστιανισμού».

E. R. DODDS, «Εθνικοί και χριστιανοί σε μια εποχή αγωνίας» (1965), μτφρ. Κώστας Αντύπας, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα, 1995, σσ. 203-211.

Η αντίθεση επίγειου και ουράνιου κόσμου και η διχοτόμηση σώματος και ψυχής βρίσκονταν ήδη στο κέντρο του ελληνικού φιλοσοφικού στοχασμού της κλασικής περιόδου. Ωστόσο η απαξίωση της «ύλης» ως πηγής του κακού και η συνακόλουθη εχθρότητα προς το σώμα εκδηλώνονται ευρύτατα στην ύστερη αρχαιότητα και ειδικότερα στους χρόνους από την ανάρρηση του Μάρκου Αυρηλίου ως τη θρησκευτική μεταστροφή του Κωνσταντίνου. Αυτή την «εποχή αγωνίας», κατά την οποία η άκρα υλική και ηθική ανασφάλεια στρέφει τους ανθρώπους στην αναζήτηση του θεού, παρουσιάζει ο καθηγητής Ε. Ρ. Ντοντς μέσα από το έργο των πρωταγωνιστών της. Εξετάζοντας πρώτα τις γενικές αντιλήψεις για τον κόσμο και την ανθρώπινη κατάσταση, στρέφεται στη συνέχεια σε ορισμένες χαρακτηριστικές μορφές θρησκευτικής εμπειρίας - ασκητισμός, δαιμονική κατοχή, μυστική ένωση, έκσταση, προφητεία - και ολοκληρώνει τη ρηξικέλευθη μελέτη του με μια αναφορά στις διαδοχικές φάσεις του διαλόγου «εθνικών» και χριστιανών, που καταγράφονται στις μαρτυρίες της εποχής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το παρόν βιβλίο, δεν είναι μόνο μια σημαντική μελέτη των κοινών στοιχείων μεταξύ εθνικών και χριστιανών της εποχής, αλλά και μια αυτοπροσωπογραφία του ίδιου του Dodds, ειρωνική, αυστηρή, ανθρώπινη, ενδεικτική της απορίας του απέναντι στη δική του εποχή αγωνίας... η ευρύτητα της οπτικής και η αμέριστη συμπάθεια με την οποία ο Dodds προσεγγίζει το θέμα του, συνδυασμένη με την πυκνότητα της γραφής του, τοποθετούν αυτό το έργο σε εξέχουσα θέση ανάμεσα στις διακεκριμένες μελέτες του. (Henry Chadwick) Τα εξέχοντα χαρακτηριστικά του έργου [του Dodds] ... είναι η σπάνια συνύφανση κριτικής απόστασης και συμπάθειας, η αυστηρή επιστημονική μέθοδος συνδυασμένη με ένα βαθμό εξοικείωσης με τις σύγχρονες ψυχολογικές θεωρίες ασυνήθιστο για κλασικό φιλόλογο, τελευταίο δε, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, η ικανότητά του να γράφει πολύ ωραία... Παρουσιάζει εδώ μια σύντομη, αλλά μεγάλης εμβέλειας, ακριβή και καλά τεκμηριωμένη μελέτη της θρησκευτικής ζωής σε ό,τι ονομάζει Εποχή της Αγωνίας, εστιάζοντας μάλλον περισσότερο σε ό,τι είχαν κοινό εθνικοί και χριστιανοί παρά σε ό,τι τους χώριζε... Τελειώνει με ορισμένα σύντομα, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέροντα, σχόλια για τους λόγους της επιτυχίας που είχε ο Χριστιανισμός. (Times Literary Supplement)

[technationgr]

Shin Megami Tensei III Nocturne HD Remaster PS4

Ξυπνήστε τον εσωτερικό σας δαίμονα σε μια remastered έκδοση του αναγνωρισμένου ATLUS classic, Shin Megami Tensei III Nocturne HD Remaster. Αυτό που ξεκινά ως κανονική μέρα στο Τόκιο αποδεικνύεται ότι είναι τα πάντα, αλλά όταν επικαλείται η Conception, μια αιθερική αποκάλυψη. Ό,τι έμεινε στον κόσμο καταπίνοται από το χάος, σαν μία δαιμονική επανάσταση. Πιασμένος ανάμεσα σε μια μάχη των Θεών και…

[orthodoxyrodos]

Κυριακή Ι’ Ματθαίου: Η δαιμονική απιστία https://orthodoxy.rodos-island.gr/kyriaki-i-matthaiou-i-daimoniki-apistia/

[romios-gr]

Ἕνα ἀπό τά πιό σημαντικά ζητήματα στή θρησκευτική παράδοση καί στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι αὐτό τῶν δαιμονίων. Πρόκειται γιάπνευματικές ὑπάρξεις οἱ ὁποῖες συνυπάρχουν μέ τούς ἀγγέλους, τούς ἀνθρώπους καί τόν κόσμο. Ὑπάρξεις πού ἔχουν ὡς νόημα μόνο τόν ἑαυτό τους. Ἀποσκοποῦν νά προσελκύσουν ὅλα τά δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, νά τά ἐξουσιάσουν καί νά τά ἀποξενώσουν ἀπό τόν Δημιουργό. Δέν... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/kyriaki-i-matthaioy-i-daimoniki-apistia/

[orthodoxiaonline]

Ποια ευχή διώχνει το κακό από πάνω μου; Πώς να διώξω το κακό από το σπίτι μου; Πώς να σταματήσω τη κακή ενέργεια που με τυραννά; Ποια ευχή θα με βοηθήσει να διώξω κάθε δαιμονική ενέργεια; Ποια προσευχή είναι δυνατή και διώχνει το κακό από τη ζωή μου και το σπίτι μου; Ποιες ευχές παραδέχεται η εκκλη... https://orthodoxia.online/orthodoxia-vinteo/poia-efchi-diochnei-to-kako-apo-pano-mou/?feed_id=37391&_unique_id=64837e87a8bd5

[xamenotalento]

Αλλά το βιβλίο δεν θα με ενδιέφερε τόσο αν μου μίλαγε μόνο για ό,τι γνωρίζω. Όλα όσα έβαζα, τα χρησιμοποίησε για να με προσελκύσει παραπέρα. Χάρη σ΄αυτά τα σημεία, για τα οποία εγώ και ο συγγραφέας είμαστε συμφωνημένοι, γιατί μιλάμε την ίδια γλώσσα, μ΄έκανε ακριβώς να πιστέψω ότι βρισκόμασταν πάνω στο ήδη κοινό έδαφος των διαθέσιμων σημασιών. Εγκαταστάθηκε στον κόσμο μου. Έπειτα, ασυναίσθητα, παρέκκλινε τα σημεία από το συνηθισμένο τους νόημα και με παρέσυρε σαν ανεμοστρόβιλος προς εκείνο το άλλο νόημα που πηγαίνω να βρω. Ξέρω, προτού διαβάσω Σταντάλ, τι είναι ένας απατεώνας και μπορώ, λοιπόν, να καταλάβω τι θέλει να πει, όταν γράφει ότι ο εφοριακός Rossi είναι απατεώνας. Αλλά όταν αρχίζει να ζει, δεν είναι πια ο εφοριακός Rossi ένας απατεώνας, ο απατεώνας είναι ένας εφοριακός Rossi. Μπαίνω στον κόσμο του Σταντάλ με τις λέξεις, αλλά αυτές οι λέξεις υπέστησαν στα χέρια του μια μυστική συστροφή. Όσο οι διασταυρώσεις πολλαπλασιάζονται και περισσότερα βέλη σχεδιάζονται προς εκείνον τον τόπο σκέψης όπου δεν έχω πάει ποτέ προηγουμένως, όπου ίσως δίχως τον Σταντάλ δεν θα είχα πάει ποτέ, ενώ οι περιστάσεις στις οποίες τα χρησιμοποιεί ο Σταντάλ δείχνουν όλο και επιτακτικότερα το καινούριο νόημα που τους δίνει, τόσο περισσότερο τον πλησιάζω ώσπου, επιτέλους, να διαβάζω τις λέξεις του στην ίδια την πρόθεση με την οποία τις έγραψε. Δεν μπορούμε να μιμηθούμε τη φωνή κάποιου χωρίς να πάρουμε κάτι από τη φυσιογνωμία του και, τελικά, από το προσωπικό του ύφος. Έτσι, η φωνή του συγγραφέα καταλήγει να προωθεί μέσα μου τη σκέψη του. Κοινές λέξεις, επεισόδια στο κάτω κάτω ήδη γνώριμα- μια μονομαχία, μία ζήλια- που με παρέπεμπαν στην αρχή στον κόσμο όλων, λειτουργούν αίφνης ως αγγελιαφόρος του κόσμου του Σταντάλ και καταλήγουν να εγκαταστήσουν, αν όχι στην εμπειρική του ύπαρξη, τουλάχιστον σ΄αυτό το φαντασιακό εγώ με το οποίο συνδιαλέχθηκε με τον εαυτό του επί πενήντα χρόνια, ενώ συγχρόνως το εξαργύρωνε σε έργα. Τότε μόνο ο αναγνώστης ή ο συγγραφέας μπορεί να πει μαζί με τον Paulhan: «Σ’ αυτή την αστραπή τουλάχιστον υπήρξα εσύ». Δημιουργώ τον Σταντάλ, είμαι ο Σταντάλ διαβάζοντάς τον, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί κατ΄αρχήν κατόρθωσε να με εγκαταστήσει σπίτι του. Η βασιλεία του αναγνώστη δεν είναι παρά φανταστική, αφού οφείλει όλη της τη δύναμη σ΄αυτή τη δαιμονική μηχανή που είναι το βιβλίο, συσκευή δημιουργίας σημασιών.