#جمیله خرازی

[jamil-kharrazi-blog]

فیلمی که درباره فولان دوی ساخته می شود، از یک الگوی انقلابی و کلیدی تجلیل می‌کند.

خانم خرازی می گوید: ” فولان دوی برای من یک سمبل است، وی یک زن نیست، یک افسانه است”. از یک سو وی از دیدگاه جامعه فردی منفور بود. وی یک قاتل و راهزن بود و کارهای اشتباه زیادی انجام داده بود. با این حال انسانیت وی را عزیر و گرامی ساخت. مردم او را به خاطر انسانیتش دوست داشتند و حتی بسیاری وی را به عنوان یک چهره ی مذهبی می پرستیدند. به همین دلیل خانم خرازی به ساخت فیلمی درباره زندگی فولان دوی کمک می کند.

فولان دوی که بود؟

فولان در خانواده ای فقیر در هندوستان به دنیا آمد. او نیز مانند بسیاری از دیگر زنانی که در چنین شرایط ناخوشایندی به سر می برند، مدام در معرض خشونت قرار داشت. با این وجود و علی رغم این آشفتگی، فولان نخواست در سایه باقی بماند بلکه اوضاع را برای سوء استفاده گران نامناسب ساخت. فولان برای طغیانی که به راه انداخت به عنوان قهرمان مردمی مورد تقدیر قرار گرفت و با رای مردم برای پارلمان هند برگزیده شد.

با این حال حرفه ی سیاسی فولان بسیار کوتاه بود و در سال 2001  به قتل رسید. به گزارش گاردین ده سال طول کشید تا قاتل وی به دادگاه کشیده شود.

زندگی فولان دوی سرشار از جرم و خشونت و البته صلح و منافع مردمی بود. بدین ترتیب وی پارادوکسی است که ارزش شناخت را دارد. در هرحال قصه ی فولان در روزگاری با اطلاعات و ارتباطات محدود اتفاق افتاد. وی دختری فقیر بود که به خانواده ای از طبقه ی اجتماعی پایین در هند تعلق داشت. سوال ارزشمندی که مطرح می شود این است که چه چیزی فولان را بر آن داشت تا علیه کسانی که وی را مورد آزار و ظلم قرار داده بودند، شورش کند.

طغیانگری فولان وی را  از بسیاری جهات به یک الگوی اصلی تبدیل نموده است.

وی الگوی اصلی همه ی ستمدیدگان است که به وی نگاه می کنند و می دانند که می توان مبارزه کرد. وی به طور ویژه الگوی اصلی زنان است. دختران و زنان بسیار در معرض خشونت، ظلم و سوء استفاده قرار دارند. فولان به این زنان نشان می دهد که می توانند در مقابل سوء استفاده کنندگان بایستند. همچنین این واقعیت که جامعه در نهایت فولان را پذیرفت می تواند برای زنانی که در فرهنگ های به شدت سنتی زندگی می کنند، امیدوارکننده باشد. شاید آنها نیز مانند فولان بتوانند در مقابل ظلم بایستند و اوضاع جامعه ی خود را بهبود دهند.

پایان دادن به خشونت و ظلم از طریق دفاع و آگاهی

خانم خرازی داستان فولان را به دلایل زیادی نشر می دهد. ” بله، شما می توانید طبقه خود را تغییر دهید. بله، امروز شما می توانید در مقابل سوء استفاده، درد و بی عدالتی ایستادگی کنید… [فولان] آن روزها از چیزهای زیادی صحبت می کرد که حتی به ذهن مردم نیز خطور نمی کرد.” بدین شکل فولان الگوی مهمی برای مردم سراسر جهان است.

خانم شوسما دات از جامعه ی تمرکز بر زنان نیز به نوبه ی خود کار خانم خرازی روی فیلم فولان را “ستودنی” می نامد.

وی می داند که خانم خرازی با فیلم سازان هیچ گونه ارتباط شخصی ندارد ولی کمک می کند تا قصه ی فولان مطرح شود. خانم خرازی با لبخند می گوید: “بله، ولی من یک زن هستم. من فولان را درک می کنم، او را حس می کنم، درد او را با تمام وجودم می فهمم… من بیش از نیمی از زندگی ام را شاهد جرم، بی عدالتی و سوء استفاده بوده ام و هیچ کس هم کاری انجام نمی داد”.

در نتیجه وی این فیلم را داستان مهمی برای دفاع و آگاهی می داند. خانم خرازی می خواهد با اشتراک گذاری داستان فولان با مردم جهان، ذهن مردم را نسبت به انواه خشونت که امروزه بسیار رایج هستند باز کند. وی امیدوار است با این کار همه ی مردم ستمدیده- به خصوص  زنان و دختران- را قدرتمند سازد.

[jamil-kharrazi-blog]

فولان دوی که بود؟

فولان در خانواده ای فقیر در هندوستان به دنیا آمد. او نیز مانند بسیاری از دیگر زنانی که در چنین شرایط ناخوشایندی به سر می برند، مدام در معرض خشونت قرار داشت. با این وجود و علی رغم این آشفتگی، فولان نخواست در سایه باقی بماند بلکه اوضاع را برای سوء استفاده گران نامناسب ساخت. فولان برای طغیانی که به راه انداخت به عنوان قهرمان مردمی مورد تقدیر قرار گرفت و با رای مردم برای پارلمان هند برگزیده شد

با این حال حرفه ی سیاسی فولان بسیار کوتاه بود و در سال ۲۰۰۱  به قتل رسید. به گزارش گاردین ده سال طول کشید تا قاتل وی به دادگاه کشیده شود.

زندگی فولان دوی سرشار از جرم و خشونت و البته صلح و منافع مردمی بود. بدین ترتیب وی پارادوکسی است که ارزش شناخت را دارد. در هرحال قصه ی فولان در روزگاری با اطلاعات و ارتباطات محدود اتفاق افتاد. وی دختری فقیر بود که به خانواده ای از طبقه ی اجتماعی پایین در هند تعلق داشت. سوال ارزشمندی که مطرح می شود این است که چه چیزی فولان را بر آن داشت تا علیه کسانی که وی را مورد آزار و ظلم قرار داده بودند، شورش کند

www.jamilehkharrazi.co.uk/blog/2018/06/جمیله-خرازی-و-فولان-دوی/

[jamil-kharrazi-blog]

شرکت کنندگان گلدن گلوب لباس مشکی پوشیدند تا نسبت به خشونت و آزار زنان اعتراض کنند

گلدن گلوب از دستاوردهای فیلم، تلویزیون و رسانه تجلیل می کند. با این حال مراسم هفتم ژانویه رنگ اعتراض به خود گرفته بود- رنگ مشکی.

در یک ماه منتهی به مراسم، بازیگران زن برجسته ای همانند مریل استریپ و اما استون به رسانه ها متذکر شدند که در حال برنامه ریزی برای اعتراض به آزار جنسی در هالیوود هستند. آنان برای این کار پوشیدن لباس مشکی را برگزیدند تا همبستگی خود را با تمام زنانی نشان دهند که در هرجایی از جهان مورد آزار و خشونت جنسی قرار گرفته اند. به گزارش مجله ی پیپل مردان برجسته ای نیز در هالیوود به این جنبش اعتراضی پیوستند.

در سایه ی خشونتی که غالبا با فعال گرایی اجتماعی همراه است، اعتراض گلدن گلوب کاملا صلح آمیز بود. همچنین به دلیل آنکه شرکت کنندگان آن بسیار در معرض دید قرار دارند، اعتراض بسیار موثری بود و پیام آن کاملا پخش شد. این موج جدید اعتراض صلح آمیز مسیر جدیدی را پیش روی تغیرات اجتماعی باز نموده است. این اعتراض همانند زنانی که آن را انجام دادند، همراه با زیبایی و لطافت بود که معرف جنس لطیف زن است.

مطلب درتارنما بانو جمیله خرازی

[jamil-kharrazi-blog]

پروین رخشنده اعتصامی

پروین در نزد پدرش و در خانه درس آموخت و اکثر اوقات پدرش قصیاد سعدی را به او میداد که بتواند شبیه آنها را بسراید و از هفت سالگی مشغول سرودن شعر بود و یکی از اشعار او در ۱۴ سالگی منتشر شد که:

نخودی گفت لوبیائی را         کز چه من گیردم این چنین تو دراز

گفت ما هر دو باید پخت         چاره ای نیست با زمانه بساز

مطلب درتارنما بانو جمیله خرازی

[jamil-kharrazi-blog]

استاد شهریار

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی

سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست

من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم

دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند

در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین

خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر

این سفر راه قیامت میروی تنها چرا

مطلب درتارنما بانو جمیله خرازی

[jamil-kharrazi-blog]

دگرگونی عقاب در سن ۴۰ سالگی

عقابها از دیر باز پرندگان محبوب پادشا هان وسمبل قدرت در جهان بوده اند این جانور که غالبا با بدن تنومند و بالهای بسیار بلند گاهی تا دو متر که به.  رنگهای  قهوه ای و گاها سیاه میباشند درارتفاعات بالای ٣۵٠ متری از زمین و روی درختان بسیار بلند اشیانه میسازد .

در بعضیها میتواند به اندازه یک متر هم طول بدنش برسد و هنوز هیچ موجودی چشمی به تیز بینی عقاب ندارد بطوریکه از فاصله بسیار دور میتواند برق یک سوزن را ببیند و اگر موشی در معرض شکارش قرار بگیرد به سرعت ماورای صوت ان را در پنجه های قوی خود فشرده و شکار نماید .

ادامه مطلب درتارنما بانو جمیله خرازی

[jamil-kharrazi-blog]

برنامه های بنیاد توس – یادبود برنامه “گلهای جاویدان” در لندن

https://youtu.be/WR-IVAVJxlA

[jamil-kharrazi-blog]

تاثیر رنگ لباس بر محیط اطراف

ما به صورت فیزیکی به رنگ ها عکس العمل نشان می دهیم. رنگ ها در واقع انواع طول موج ها هستند و در این میان قرمز بلندترین و آبی کوتاه ترین طول موج را دارد. بنابراین رنگ ها دارای انرژی هستند و می توانند تاثیرگذار باشند. رنگ لباس های درون کمد ما نشان دهنده پیام هایی هستند که ما به افراد اطرافمان منتقل می کنیم.

قرمز : باعث افزایش فشار خون می شود چیزی که باعث ماندگاری در ذهن می گردد. بنابراین وقتی که می خواهیم امری را ارائه کنیم می توانیم رنگ قرمز را در لباس های خود بگنجانیم. قرمز می تواند منجر به تکانشگری شود به همین دلیل بهتر است در موارد زیر از آن استفاده نکرد: هنگام انتقال اخبار ناگوار، در مقابل مخاطبان سخت و طبقات متخاصم یا هنگام جمع آوری هزینه ها.

کروات قرمز نشانگر جسارت، اراده و قدرت می باشد.

مشکی : این رنگ کمد لباس بسیاری از خانم ها را اشغال کرده است با این طرز تفکر که این رنگ فرد را لاغر تر نشان می دهد، که البته صحت ندارد. مشکی رنگی شهری و شیک است. کاستی ها را می پوشاند ولی در لاغر نشان دادن نقشی ندارد و از طرفی ممکن است باعث حس ناهنجاری شود.

کروات مشکی نشانگر قدرت، وقار، کمال و سردی است.

زرد : رنگ جلب توجه که نمی توان آن را نادیده گرفت. برجسته ترین رنگ در طبیعت، گرم و ساطع کننده مثبت اندیشی. رنگی پر انرژی بالا که به همین علت خیلی مناسب محیط کار نمی باشد. به طور کلی زرد برای کودکان پر جنب و جوش مناسب نمی باشد. ترکیب زرد و مشکی هشدار دهنده و ترسناک است. در طبیعت نیز استفاده از این رنگ ها نشانگر خطر می باشد.

کروات زرد پیام علاقه، هوشیاری، مثبت اندیشی، اعتماد به نفس و برونگرایی را منتقل می کند.

نارنجی : رنگ شادی، انرژی و حرارت، مناسب رویداد های ورزشی و فعالیت های خارج از اداره. رنگی قوی که در طولانی مدت منجر به حس نامطلوب می شود و به همین دلیل برای محیط کاری مناسب نیست.

کروات نارنجی پیام شادی، گرما و باز بودن را با خود به همراه دارد.

صورتی : رنگی که افراد را جوان تر از سن شان نشان می  دهد و موجب می شود که افراد بلافاصه به شما نزدیک شوند. صورتی رنگی آرامش بخش است و برای وقتی که می خواهید پیام های سخت را منتقل کنید بسیار مناسب می باشد. اگرچه یک رنگ زنانه به حساب می آید ولی امروزه آقایان نیز از آن استفاده می کنند که این باعث می شود پیام های سخت مردانه ملایم تر شده و ارتباط با آنها متوازن شود، امری که استفاده از صورتی را برای آقایان راحت تر می کند.

کروات صورتی آرامش بخش، اجتماعی و روان است.

بنفش : رنگی که معمولا بار معنوی دارد، طیف های روشن بر قراری ارتباط با دیگران را ساده تر می کنند. طیف های تیره تر نشانگر ارزش و پیچیدگی می باشند. مناسب افراد درمانگر چرا که باعث کاهش اضطراب شده و آرامش بخش است.

کروات بنفش تیره نشانگر شیکی و پیچیدگی همراه با افکاری باز است.

سبز : رنگ تازگی و طبیعت، طیف های روشن آن نشانگر افکار نوین هستند. سبز رنگی است که حس آرامش و لذت را تداعی می کند. امری بسیار هماهنگ در آن وجود داردذ.

کروات سبز پیام سکوت، آرامش، هماهنگی و تاثیر را تداعی می کند.

آبی: رنگی بی انتها در دنیای کار. ساطع کننده اطمینان و وفاداری، تمرکز و تعهد. ثبات حس تسلط. آرامش بخش و نشانگر مهارت. رنگی مناسب برای تصویر برداری که به همین علت سیاستمداران معمولا ترجیح می دهند از آن استفاده کنند.

کروات آبی پیام اطمینان، ذکاوت، صداقت و تسلط را منتقل می کند.

قهوه ای: رنگی کاربردی که به افراد کمک می کند با واقعیت ارتباط بر قرار کنند. رنگ مناسب کار مخصوصا کار با دست که به همین دلیل در دنیای مشاغل مردانه چندان رایج نیست. خانم ها می توانند از طیف های روشن آن استفاده کنند.

کروات قهوه ای پیام “می توان اطمینان کرد”، در دسترس بودن، ثبات و صبر را به همراه دارد

[jamil-kharrazi-blog]

Nowruz by Jamileh Kharrazi

برایت سال خوشحالی، که باشد حال تو عالی

برایت تخمه و فندق، طلا و نقره در صندوق برایت پسته ها در باز، برایت خانه ای دلباز برایت ماهی و سبزه، کبابی خوب خوشمزه برایت پرتغال و سیب، تراول های نو در جیب برایت اجیل و بادام، برایت خاطری آرام برایت بهترین همسر، که بگذارد تو را بر سر برایت ده پسر دختر، یکی از دیگری بهتر برایت بالشی از پر، برایت کیسه های زر برایت عطر و بوی مشک، سه گونی اسکناس خشک برایت شربتی از قند، همیشه بر لبت لبخند برایت کار و بار جور، خبر های خوشی از دور در آخر صد سفر پرواز کنی سال خوشی آغاز سال نو مبارك

جمیله خرازی

[jamil-kharrazi-blog]

Lady Jamileh Kharrazi: Congratulations to Asghar Farhadi

Lady Jamileh Kharrazi excerpts from the Forbes article by Luisa  Kroll “New York Real Estate Billionaire Scores With Oscar Winning Iranian Film The Salesman.” The Iranian film The Salesman took home the Academy Award for best foreign-language film on Sunday night. In a statement read by Anousheh Ansari on behalf of the film’s director, Asghar Farhadi, he boycotted the awards ceremony to protest President Donald Trump’s January ban barring travelers from seven countries, including Iran. Cohen Media Group acquired the rights to the film in May at Cannes; the man behind the successful distribution business is Charles Cohen, a New York real estate billionaire who was also an executive producer of Frozen River, which received nominations in 2009. “It’s a great feeling of bringing an important film to American audiences from an accomplished and masterful director” said Cohen. This is Asghar Farhadi’s second Academy Award. He won in this category for 2012 for “A Separation.” Special gratitude to Mr. Farhadi for bringing this prize to a well deserved group of artists and to the iranian people. More Articles available on The Guardian, NYTimes, Reuters, Washington Post,  The Nation, Miami Herald and many more. Both Asghar Farhadi and Lady Jamileh Kharrazi alike have and will continue promoting Iranian Art via music, dance, pictures and movies to the world that has been blinded by the politicians and governments.

[jamil-kharrazi-blog]

Jamileh Kharrazi: سالار زنان جهان

منصوره پيرنيا: دختران ايران، سالار زنان جهان

جميله خرازی: پشتيبانان هنر و انسانيت

ليدی جميله خرازی، موسس ومديرعامل بنياد توس٬ پشتيبان هنر و فرهنگ، و مدافع حقوق بشرسرمايه داری موفق است. وی بالرين وخواننده كلاسيك است و برنامه های  مختلفى در اروپا٬آمريكا و خاورميانه به روی صحنه آورده است و درزمينه تجارت در شركت ها و تراست های متعددی ايجاد كرده است و با شركت های زيادی به سمت مشاور فعاليت دارد. ليدی خرازی سال ها در رياست بيناد جميل خرازی به فعاليت های در آسيا و خاورميانه درزمينه كمك رسانى به كودكان آسيب ديده در جنگ و يا هنرمندانی كه بر اثركهولت احتياج به پرداخت هزينه ای پزشكی داشته و يا برای توليد آثارشان به اين بنياد مراجعه می كنند كمک می كند و تكفل مالی هزينه های تحصيلى تعدادی از دانشجويان آسيايى و آفريقايى را در دانشگاه های غربى به عهده گرفته است

درخاورميانه فعاليت داشته وی از اعضای شورای بين المللى وحامى رئيس مدرسه هاريس در دانشگاه شيكاگو (Harris School of Public Policy – University of Chicago) و از اعضای تصميم گيرنده انستيتو باک (The Buck Institute) در سانفرانسيسكو می باشد. جميله خرازی مدارک تحصيلی خود را در زمينه عضويت و وابستگی جوايز و افتخارات هنر٬ معماری و مديريت بازرگانی بدست آورده است. اركستر فيلارمونيک جديد لندن، و فرانسه، كانون حمايت و بازپروری خيريه ای از كودكان آشفته و نابسامان، عضو شورای بين المللی دين، دانشكده هريس و دانشگاه شيكاگو، عضو شورای بين المللی رياست دانشگاه ومدرسه دولتی جان اف كندی و دانشگاه هاروارد، عضو دانشگاه هاروارد درخاورميانه و كمک هزينه تحصيلی برای دانش آموزان فارغ التحصيل هاروارد (لبنان)  هنرمندان بدون مرز و حامی دانش آموزان فارغ التحصيل جهان سوم در رشته های علمی و علوم انسانی در برخی از دانشگاه های برتر غرب، حامی درمان پزشكی به نيازمندان در صورت لزوم، موسس، مدرسه هنر و فرهنگ در United Kingdom امانت دار هيئت مديره ايران داس، موسس، سازمان فرهنگ عامه ملی ايران(به درخواست شاه ايران) عضو شورای مشورتی باک، و موسسه تحقيقات باک در پيری(CA ،Novato) است.

ليدی خرازی، در سال های اخير از طريق هنر و فرهنگ برای ايجاد و درک تفاهم بيشتر ميان ” شرق و غرب ” سخت كوشيده است ايجاد دارالايتام در پاكستان و پرداخت هزينه های دانشجوئی در دانشكده سواز لندن و پزشكی درلندن و بوسنيا ،ايجاد مركز فرهنگی به نام خانه فرهنگ و هنردر لندن و تامين بودجه برای دانشجويان رتبه اول در مقطع فوق ليسانس و دكتری در دانشگاه هاروارد. جميل خرازی در سال ٢٠٠۵ به مقام ليدی در انگلستان نائل آمد. ليدی جميل در سال ٢٠٠۶ ميلادی بنياد توس، را جهت حفظ ميراث های فرهنگی ايران در انگلستان به ثبت رسانيد. بنياد توس با اجرای برنامه هايی به درك هرچه بيشتر فرهنگ ايران مبادرت كرده است و نخستين برنامه برگزاری شبی در بزرگداشت بانوی نويسنده ، شاعره لعبت والا بود و با حضور سيمين بهبهانی و شاعران ، نويسندگان و اهل قلم در لندن برگزار شد. بنياد،گذری اجمالی در تاريخ و سرن��شت ترانه در ١٠٠ سال اخير داشت و همچنين به بررسی تاريخ ٣٠٠٠ سال رقص در ايران پرداخت.

چگونگی پيدايش برنامه راديوئی گلهای جاودان در شب بزرگداشت زنده ياد داود پيرنيا برنامه ای پر تماشاچی در سالن دانشگاه لندن برگزار شد. برنامه گل ها به مدت ١١ سال از راديو ايران پخش می شد و در شب بزرگداشت داود پيرنيا وگل های جاويدان، برنامه با سخنان داريوش پيرنيا پزوهشگر گشايش يافت و در آن برنامه منتخب زيباترين اشعار شعرای ايرانی به زبان فارسی و انگليسی اجرا شد. تاريخ پيدايش اپرا وباله در ايران و تاثير پذيری آهنگسازان ايرانی از موسيقی غرب در شب بزرگداشت حسين دهلوی و اولين باغچه بان با حضور هنرمندان انجام شد. بنياد توس در برنامه ديگری گشت و گذاری به مناطق بومی، موسيقی و رقص های نقاط عشاير داشت كه در شب تقدير از مقام رابرت دووارن رئيس سازمان فولكلور ايران برگزار شد و فرزانه كابلی استاد رقص های بومی در آن حضور پيدا كرد. بنياد توس،گذری نيز درتاريخ تصوف وعرفان داشت و شبی يادواره ای از بزرگان عرفان ايرانی جون مولانا و شمس تبريزی برگزار كرد. در تازه ترين برنامه بنياد توس جاده ابريشم و تاثير پذيری فرهنگ های گوناگون بر اثر وجود اين جاده در بيش از هزار سال در جهان بود و شب به مقام شاعر ،عارف و نويسنده اميرخسرو )دهلوی( تقديم شد اين برنامه سه اجرا در لندن و يک اجرا در آمريكا داشت و در اين برنامه كه تلفيقی از نمايش رقص و موسيقی بود تماشاچيان از دوازده كشور در مسير جاده ابريشم حركت كرده و شاهد رقص ها ، موسيقی و تاريخ آن ممالک بودند. در ماه اكتبر ٢٠١۵ برنامه ”ترنم يادها وخاطره ها در غربت ” مجموعه ای از موسيقی و آثار هنرمندان ايرانی و يا غير ايرانی كه به ايران دعوت شدند و اشعار آن ها خاطره انگيز ترين دوران طلائی موسيقی ايران دوباره زنده شده و به اجرا درآمد.

In today’s turbulent world, it is most important to continue the message of Rosie the Riveter on a global scale. 75 years ago in United States women alongside men worked in factories and shipyards during World War II, many of whom produced munitions and war supplies. These women sometimes took entirely new jobs replacing the male workers who were in the military. It is important to bring together and unite  female strong figures in order to defend a common goal of “equality” which would ultimately bring peace and understanding to replace tolerance and war.  Organization such as UNWomen, Aspire, Nobel Women’s Initiative – founded by women Nobel Peace Prize winners, Council of Women World Leaders  and many more continue to empowering Women Leaders to Make A Difference in Life, Work and World. For many decades women such as Lady Jamileh Kharrazi have vigorously worked to empower women through education and defend human rights. In 2013, Her Majesty Queen Elizabeth II with a stroke of her pen is giving royal support to equal rights. The charter declared the core values for the 54 member states, most of which were once under British rule. The section on gender states: “We recognise that gender equality and women’s empowerment are essential components of human development and basic human rights.” This has been a goal of many women including Lady Jamileh Kharrazi.

[jamil-kharrazi-blog]

گروه رقص عرفان در همکاری با بنیاد توس

برنامه تازه بنیاد توس؛ “عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد  “

به گزارش دویچه وله فارسی ، بنیاد توس، بیستم نوامبر۲۰۱۱ در سالن “لوگان هال” لندن، برنامه‌ای را با عنوان “عشق آمد و آتش به همه عالم زد” به صحنه می‌برد. این بنیاد در هفتمین برنامه به عرفان و تصوف می‌پردازد و برای نخستین بار آن را به روی صحنه می‌آورد.

گروه رقص عرفان، در همکاری با “بنیاد توس”

بنیاد توس” را نخستین بار پنج سال پیش با بزرگداشتی که برای لعبت والا، شاعر و روزنامه‌نگار برگزار کرد، شناختیم. سالن بزرگ بود و برنامه‌گذاران در انتظار جمعیتی نزدیک به هزار نفر بودند. باور نمی‌کردیم که با تمام کوشش‌هائی که پیش از شروع برنامه ما هم در جریانش بودیم، برنامه‌گذاران موفق شوند چنین جمعیتی را در سالن گرد هم آورند.

رفتیم و دیدیم. موفقیت بیش از انتظار ما بود. نظم و ترتیبی کم‌سابقه در خلال اجرای برنامه در جریان بود که کمتر در میان برنامه‌های ایرانی دیده بودیم. اما از آن مهم‌تر، نوع پرداختن به زندگی شاعر و روزنامه‌نگاری بود که نزدیک به هشت دهه را پشت سر گذاشته است.

دومین برنامه با فاصله‌ای یک ساله، زیر عنوان “صد سال ترانه” با پشتوانه‌ای تاریخی از آغاز مشروطیت تا به امروز، باز هم با توفیق برگزار شد. از آن پس “بنیاد توس” هر سال موضوعی را با پیش‌زمینه‌های تاریخی آن به صحنه برده است.

تاریخ سه هزار ساله‌ی رقص در ایران، گل‌ها و بزرگداشت داوود پیرنیا، بنیانگذار آن، تاریخ موسیقی سنتی ایران با عنوان “شعر، رقص، ترانه/ در سرزمین چنگ و چغانه” و امسال با عنوانی آتشین که کنجکاوی‌ها را بیش از همیشه برانگیخته است: “عشق آمد و آتش بر همه عالم زد”.

عرفان در صحنه

جمیله خرازی، بنیانگذار “بنیاد توس” در هفتمین برنامه این نهاد به عرفان و تصوف پرداخته است. هفت در ضمن عددی است که در عرفان و در ادیان گوناگون معانی ویژه‌ای دارد.

او برای نخستین بار عرفان را با زبانی صحنه‌ای، همراه با پیشینه‌ی تاریخی آن در ایران، در معرض نگاه بینندگان می‌گذارد. مجموعه‌ای که با یاری از رقص و موسیقی و تئاتر، می‌کوشد شمه‌ای از عرفان و تصوف، تفاوت میان آن دو و چگونگی پیدایش آن از نخستین عارفان تا به امروز را برای تماشاگران بیان کند. برنامه‌ای که نه تنها برای بینندگان ایرانی، که برای انگلیسی‌زبانان و جوانانی که به علت دوری از زادگاه، دریافت زبان ادبی فارسی برایشان ثقیل است، همزمان به دو زبان فارسی و انگلیسی به صحنه می‌رود.

جمیله خرازی، بنیانگذار بنیاد توس

جمیله خرازی، بنیانگذار “بنیاد توس”

اما پرسش این جاست که در شرایط امروز سیاسی / اجتماعی ایران، آیا جایی خالی هم برای چنین برنامه‌ای وجود دارد؟ جمیله خرازی، انگشت بر همین شرایط ویژه امروز می گذارد و می‌گوید:

«ما همیشه سعی برآن داریم که در هر برنامه بتوانیم به شرح گوشه‌ای از تاریخ و فرهنگ و ادب و هنر ایران بپردازیم و با توجه به مشکلاتی که داریم، هربار پژوهش چند موضوع را با هم شروع می‌کنیم. معمولاً این تحقیقات هر کدام یک سال و بیشتر وقت می‌گیرد و بنا بر سهولت مراحل بعدی، مثلاً ازجمله اخذ ویزا برای هنرمندان میهمان، آن برنامه را اعلام می‌کنیم و به صحنه می‌بریم. اما این که چرا در شرایط کنونی اجتماعی‌‌ـ سیاسی ایران به این برنامه پرداخته‌ایم.

باید بگویم دقیقاً در این شرایط لازم بود. چون سرزمین ما دوران بسیار سخت تاریخی رامی‌گذراند و فرصتی بهتر از حالا پیش نمی‌آمد که به این مهم پرداخته شود.»

بشنوید: مصاحبه با جمیله خرازی

می‌دانیم که موضوع انتخاب شده بسیار حساس است و نمی‌توان تنها با اتکا به چند سند و یا کسانی که آگاهی اندکی در این زمینه دارند، چنین کاری را صحنه‌ای کرد. جمیله خرازی توضیحی هم در این باره دارد:

انتقاد از گزینه‌ها

«ما از کمک محققان بسیاری در کشورهای گوناگون در رابطه با موضوعات مختلف استفاده می‌کنیم. کار من گلچینی از این بوستان است به ترتیبی که مطالب مشابه را از لحاظ زمان‌های تاریخی موضوعات مختلف با یکدیگر مقایسه می‌کنم. بعد به کار خطیر خلاصه کردن باید بپردازم. چون واقعاً سخت‌ترین کار برای من که  وسواس دارم، کوتاه و حذف کردن جزییات تاریخ است و راستی وقتی گلی را ازساقه‌ای جدا می‌کنم، دلم بیش از باغبان اصلی به درد می‌آید.

ولی تصدیق بفرمایید که امکان آن نیست که قصه‌های تاریخی و سرنوشت قهرمانان آن را در طی قرون با صداقت در چند ساعت خلاصه کرد. البته کوله‌باری از انتقاد هم همیشه با خودمان حمل می‌کنیم. همیشه این سئوال پیش می‌آید که از کجا می‌دانستید، با چه معیاری خلاصه میزان زده‌اید، این قهرمان از آن قهرمان، یا این سرنوشت از آن سرنوشت صحیح‌تر است یا نه. به‌هرحال ما چون درون این تاریخ را می‌کاویم، باید ببینیم مطالبی که به موضوع‌مان مربوط است، کدامیک را بیشتر و بهتر می‌توانیم در برنامه‌مان بگنجانیم.»

چرا شجریان نه؟

“بنیاد توس” برای خواندن ترانه‌های عرفانی، “محمد معتمدی” را در نظر گرفته است. بسیاری می پرسند چرا محمد رضا شجریان یا دیگرانی که آوازه‌شان بیشتر است در این برنامه حضور ندارند. خانم خرازی گویا کوشش‌هایی کرده اما ناموفق بوده است.

«این پرسش هزار جواب دارد. ولی اجازه دهید با یکی فقط سرتان را درد بیآورم. این بار بزرگترین مسئله نزدیکی زمان برنامه‌ی ما که از سال گذشته سالن را رزرو کرده بودیم با تاریخ کنسرت استاد شجریان بود که ماه پیش اتفاق افتاد. طبیعتاً ایشان نمی‌توانستند در ظرف کمتر از یکماه در دو برنامه حضور داشته باشند یا تاریخ بقیه تور اروپایی‌شان را عوض کنند. و اصولاً ایشان به گذاشتن کنسرت و بیشتر در حضور مردم بودن راغب هستند و بیشتر برنامه‌ی ما صرف توضیح تاریخی یک موضوع می‌شود. لذا این بار هم متاسفانه باید از فیض حضورشان می‌گذشتیم »

پس از شش برنامه‌ی صحنه‌ای، بدون تردید برنامه‌گذار می‌تواند توفیق یا عدم توفیق آن را ارزیابی کند. جمیله خرازی هم از موافقان و هم از مخالفان این نوع برنامه‌ها می‌گوید:

«هدف پیدایش بنیاد توس از روز اول بر اساس شناسایی فرهنگ و پرداختن به موضوعات تاریخی ایران بوده است. طبیعی است که این نوع برنامه‌ها خوشایند عده‌ای نباشد که فقط به کنسرت می‌روند تا اوقات خوشی به روزهای زندگی‌شان بیفزایند. ما بارها انتقاد شده‌ایم. بله، ولی در عوض علاقمندانی داریم که جای خالی این برنامه‌ها را همیشه در طی سالهای گذشته احساس می‌کردند و پشتوانه و دلگرمی ما همین یاران و دوستان هستند که با حضورشان مصائب و مشکلات را سهل می‌کنند.»

آنگونه که بنیانگذار بنیاد توس می‌گوید برای صحنه‌ای کردن چنین برنامه‌ای ۵۰ نفر دست‌اندر کار هستند.

کنجکاوانه در انتظاریم تا ببینیم آن عشقی که قرار است آتشی به عالم بزند، تا چه اندازه شعله‌اش گیرا خواهد بود

[jamil-kharrazi-blog]

ورزشکار المپیکی که ماموریتش پیروزی بر تصویرکلیشه ای زنان بود

فروغ عباسی هم چون دیگر ورزشکاران المپیک بازی های امسال، هدفش برنده شدن بود. او یک اسکی بازآلپاین ورزیده و ماهراست که از کودکی در رقابت های ورزشی شرکت داشته است. او از همان نوجوانی به شرکت درمسابقات اسکی علاقه خاصی داشته است. او در نواحی کوهستانی زیبای شهرشیراز درجنوب غربی کشور به یادگیری ورزش اسکی پرداخت.a

ازهمانجا بود که زندگی حرفه ای  فروغ با اسکی بازی آلپاین و مسابقات دوچرخه سواری کوهی ادامه پیدا کرد. او برای نخستین بار در مسابقات المپیک سوچی 2014 به رقابت پرداخت. در آن زمان، او دومین زن اسکی باز آلپاین بود که به عنوان نماینده ایران دراین مسابقات شرکت می کرد.

اما برنده شدن در بازی های المپیک پیونگ چانگ تنها هدف عباسی نبود. هرچند او برای شرکت درمسابقات به آنجا رفته بود اما هدف دیگرش این بود که استعداد و شایستگی های زنان ایرانی را به جهانیان نشان بدهد. در این راه، او مصمم  بود که با تصویرکلیشه ای که از زنان ایران و خاورمیانه بدست داده شده مبارزه کند.

 عباسی به شبکه خبری ان بی سی گفت: “همه مردم دنیا فکر می کنند که خانم های ایرانی نمی توانند جایی بروند و  یا کاری ازجمله شرکت در مسابقات ورزشی انجام بدهند. اما درواقع، ما در مملکتمان آزادیم که هرکاری که می خواهیم انجام بدهیم. بنابراین من خوشحالم که یک زن ایرانی و یک زن مسلمان هستم و درعین حال می توانم درهررشته ورزشی که بخواهم شرکت کنم. برای من همه چیز خوشایند و دلپذیربوده است!”

باقی مانده مطلب درتارنما بانو جمیله خرازی

[jamil-kharrazi-blog]

بهارعربی در تونس زبانه می کشد، نطفه تغییرات جوانه می زند

در اکتبرسال 2011، تونس نخستین انتخابات آزاد و دمکراتیک خود را برگزار کرد. با این وجود، این  تغییرات بدون جنگیدن اتفاق نیافتاد. بعد از چندین دهه دشواری های اقتصادی و ظلم و وستم، مردم تونس دست به انقلاب زدند. صدها نفر درجریان شورش ها کشته شدند. اما، بعد ازیک آرامش نسبی، رهبراصولگرایی که در طول 23 سال گذشته براین ملت حکمرانی می کرد مجبور به استعفا شد. از آن زمان تاکنون، جهان شاهد پیشرفت و ترقی مردم این کشور بوده است. بعد از یک آغاز پرتلاطم، بنظر می رسد کشور تونس درحال حاضر در یک مسیر مثبت قدم برمی دارد.

بنا برگزارش بی بی سی، تونس درسال 2014 قانون اساسی تازه ای را تصویب کرد. این اساسنامه شامل اهدای حقوق و آزادی های تازه ای به مردم است. برای مثال، قانون اساسی تازه حق آزادی عبادت را تضمین می کند. درمملکتی که 99 درصد مسلمان در آن زندگی می کنند، این قدم بزرگی درزمینه آزادی های شخصی به شمار می رود. با این همه، شاید مهم ترین جنبه های نظام تازه این کشور روش های رفتاری آن با زنان است. قانون اساسی تازه برابری جنسیتی را به رسمیت می شناسد.  در تونس و کشورهای دیگر منطقه، این یک ایده تازه ، پیشرفته و ترقی خواهانه به شمار می رود

باقی مانده مطلب درتارنما بانو جمیله خرازی

[jamil-kharrazi-blog]

بازداشت زنان بخاطرتظاهرات علیه حجاب اجباری

ایران بتازگی اعلام کرد که از بازداشت کسانی که ارزش های اسلامی را زیرپا می گذارند خودداری خواهد کرد. بنا بر اظهارات رئیس پلیس تهران، رژیم درنظرداشت تا دراین مورد سختگیری نکند. درعوض، قرار بود تا از طریق روش های آموزشی نظم اجتماعی برقرارشود.

این اعلامیه در اوج تظاهرات علیه قوانین سخت پوشش اسلامی منتشر شد. پس از گذشت چند دهه  از لزوم رعایت این قوانین دشوار، زنان برروی شبکه های اجتماعی زبان به اعتراض گشودند و بعد هم  به خیابان ها آمدند.  هنگامی که این تظاهرات جدی شد، افراد پلیس ایران وارد معرکه شدند.  تا امروز، حداقل ۲۹ زن بخاطر تظاهرات علیه حجاب اجباری دستگیر و بازداشت شده اند

باقی مانده مطلب درتارنما بانو جمیله خرازی

[jamil-kharrazi-blog]

ایران برای نخستین بار موزه ای را درتقدیر از یک هنرمند زن افتتاح می کند

درطول تاریخ، زنان برای رسیدن به جایگاهی حرفه ای در جهانی مردسالارجنگیده اند. این مسئله هنوزهم  تا امروز ادامه دارد.  زنان تنها بخش کوچکی ازمشاغل و مقام های دولتی را برعهده دارند.  این مسئله بیشتر به خاطرچرخه اقتصادی و سیاسی است که کنترل آن دردست مردان می باشد. با این وجود، با گذشت زمان، زنان انگشت شماری توانسته ند از این موانع اجتماعی گذر کرده و به نوعی شهرت و معروفیت حرفه ای دست پیدا کنند.

    منیرشاهرودی فرمانفرمائیان یکی از این زنان است. او درسنین بیش از 90 سالگی

توانسته است از میان هنرمندان خاورمیانه ای به جایگاه  ویژه ای برسد.  او  توانسته است به یکی از بزرگترین افتخارات جهان هنر  یعنی داشتن موزه اختصاصی خود دست پیدا کند.

باقی مانده مطلب درتارنما بانو جمیله خرازی