#حسین_یاوری

[amir1428]

یادی از شادروان #حسین_یاوری حسین یاوری متولد 1285 #اصفهان، از نوجوانی به #ساز #نی علاقمند شد و از محضر بزرگانی چون نایب اسدالله، سید رحیم اصفهانی، مهدی نوایی، حبیب شاطر حاجی، اکبر خان نوروزی، میرزا حسین خضوعی (ساعت ساز) علی شهناز، غلامرضا سارنج، نورعلی برومند و میرزا علی قاری بهره های بسیار برد. شیوه #نوازندگی اش تداوم سبک نایب اسدالله و مهدی نوایی بود. او همنواز اساتیدی نظیر #تاج_اصفهانی بود. شهرتش پس از مرگ مهدی نوایی در اصفهان به اوج رسید و به دعوت #استاد_صبا به #تهران رفت و از بدو افتتاح #رادیو در سال 1319 به اجرای #برنامه پرداخت و در دهه 1320 با #رادیو_تهران و #رادیو نیز همکاری داشت. از نوازندگی او چند صفحه باقی مانده‌. چشمانش در میانسالی به تدریج کم سو شد و سرانجام به نابینایی کامل منجر شد. وی بر موسیقی محلی یا همان فولکلور نیز احاطه کاملی داشت. دکتر ساسان سپنتا درباره او مینویسد: گوشه های زیادی را در دستگاههای موسیقی روایت میکرد و گاهی حین نواختن با آواز میخواند و قطعات ابتکاری نیز میساخت. روزی قطعه ای مشهور از سی‌ لحن‌ باربد بنام مرگ شبدیز که ساخته بود را برایم نواخت. شیوه نوازندگی اش به سبک قدما بود و از حالات قوی و ضعف صدا در اجرای فیگورهای ردیفی را به نحوی مطلوب استفاده میکرد. خسرو سینایی در سال 52 فیلم مستندی ساخته که در آن فیلم یاوری در مورد خود و نی نوازیش صحبت کرده‌ است. https://www.instagram.com/p/CGw15kQnZNJ/?igshid=ish689bx4elg