#نیما_خان_یوشیج

[amir1428]

#علی_اسفندیاری , زاده ۲۱ آبان ۱۲۷۶ در ۱۳۰۰ نام خود را به #نیما_یوشیج تغییر داد, بنیان‌گذار شعر نوین و ملقب به #پدر_شعر_نو_فارسی است --- علی اسفندیاری , نیما یوشیج (زادهٔ ۲۱ آبان ۱۲۷۶ در #روستای_یوش– درگذشتهٔ ۱۳ دی ۱۳۳۸) بنیان‌گذار شعر نوین و ملقب به پدر شعر نو فارسی است. در سال ۱۳۰۰ خورشیدی نام خود را به #نیما تغییر داد. نیما نام یکی از #اسپهبدان_طبرستان بود و به معنی #کمان_بزرگ است. او با همین نام شعرهای خود را امضاء می‌کرد. در نخستین سال‌های صدور شناسنامه نام وی #نیما_خان_یوشیج ثبت شده‌است. خاندان مادری نیما ریشه و اصالتی #گرجی داشتند. نیما یوشیج با مجموعه تأثیرگذار #افسانه، که #مانیفست شعر نو فارسی بود، در فضای راکد شعر ایران، انقلابی به پا کرد. نیما آگاهانه تمام بنیادها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید. شعر نو عنوانی بود که خودِ نیما بر هنر خویش نهاده بود. بسیاری از جریان‌های اصلی شعر معاصر فارسی وامدار این انقلاب و تحولی هستند که نیما نوآور آن بود. بسیاری از شاعران و منتقدان معاصر، اشعار نیما را نمادین می‌دانند و او را هم‌پایهٔ شاعران سمبولیست بنام جهان می‌دانند. نیما همچنین اشعاری به #زبان_مازندرانی دارد که با نام «#روجا» چاپ شده‌است نیما در سال ۱۳۰۰ #منظومه_قصه_رنگ_پریده را که یک سال پیشتر از آن سروده بود در هفته‌نامه قرن بیستم #میرزاده_عشقی به چاپ رساند. این منظومه مخالفت بسیاری از شاعران سنتی و پیرو سبک قدیم مانند #ملک_الشعرا_بهار و #مهدی_حمیدی #شیرازی را برانگیخت. شاعران سنتی به مسخره و آزار وی دست زدند. نیما پس از مدتی به تدریس در مدرسه‌های مختلف از جمله مدرسه عالی صنعتی تهران و همکاری با روزنامه‌هایی چون #مجله_موسیقی و #مجله_کویر پرداخت. انقلاب نیما با دو شعر «#ققنوس» (بهمن ۱۳۱۶ ش) و «#غراب» (مهر ۱۳۱۷ ش) آغاز شد و او این دو شعر را در مجلهٔ «موسیقی» که یک مجلهٔ دولتی بود، منتشر کرد. او در ۶۴ سال زندگی خود توانست معیارهای هزارساله شعر فارسی را که تغییرناپذیر و مقدس و ابدی می‌نمود، با شعرهایش تحول بخشد. نیما در سرمای شدید یوش، ذات‌الریه گرفت و برای درمان به #تهران آمد که سودی نداشت و در ۱۳ دی ۱۳۳۸ درگذشت که بنا به وصیت وی پیکر او را به خانه‌اش در #یوش منتقل کردند. https://www.instagram.com/p/CWRWZxYvvzd/?utm_medium=tumblr