#Doğum günün kutlu olsun Efe | Explore Tumblr Posts and Blogs

meltemgucel · 5 years

Text

Bugün bu vatadaşın doğuşu şerefine, bu güzel anılarımızı yâd edip, hem doğum gününü hem de arkadaşlığımızı kutluyorum.

Tarih, 6 Şubat 2018.

Çan’da dört haftalık bir sürgündeyiz.

Denetim ve konsolide SPK raporu,

Eşşek yüküyle işimiz ve sevdiklerimizle aramızda kilometreler var.

Çalışmaktan başka yapacak hiçbir şey yok ve zamanımız dar.

Haftasonu İstanbul’a dönmeyi vakit kaybı olarak görüyor,

Dönmüyor, çalışıyoruz.

Sadece pazar günleri öğlen,

Çarşı iznine, Biga’ya gidiyoruz.

Akşam çalışmaya devam ediyoruz.

Ekibin motivasyonu için top falan almışım,

Mesai bitip de insanlar dağılınca, fabrikada voleybol oynuyoruz.

Pek tercih etmeyeceğim, Tufan müziklerine katlanıyorum,

(Şimdi O’nu rezil etmemek için örnek vermiyorum)

Esnaf ve diğer mahalle sakinleri, çarşısında sokaklarında haftalardır gezen bu yabancıların kim olduğunu, burda ne yaptığını merak ediyor Ama sormaya çekiniyor.

Sonunda birgün tekel bayii Engin, benim yokluğumu fırsat biliyor ve cesaret edip bizimkilere soruyor,

- Siz fabrikada mı çalışıyorsunuz?

Bizimkiler cevap vermeye çekiniyorlar. Çünkü mesai öncesi ve sonrası hayatlarımız birbirine karışsın istemiyoruz. Denetçi olarak korumamız gereken bir duruşumuz var. Ve attığımız her adımın fabrikadakiler tarafından bilinmesini istemiyoruz.

Tekel Engin bir şarap önerirken sürekli, Italya’da bulunan küçük bir bağlı ortaklık vesilesiyle Çan’a gelen Italyanları referans gösteriyor.

- Italyanlar bu şaraptan içiyor, diyor.

Her defasında inanıyoruz, başka çaremiz de yok.

Ama şaraplar her defasında berbat çıkıyor.

Bulabildiğim en güzel şarap, Yakut.

Kulağımıza dilimizden anlayan birileri, çarşıda rakı içilebilecek bir yer olduğunu fısıldıyor

Mekana bakmaya gidiyoruz,

Efes sponsorluğundaki tabelanın altından mekana giriyoruz.

Gündüz vakti ortalık sakin

Meze dolabında terlemiş birkaç meze,

Havada burun direği katili tütün, rakı ve testosteron kokusu hüküm sürüyor.

Pencere yok.

Beyazı kirlenmiş plastik masa ve sandalyeler var.

Öyle çaresizsiz ki vazgeçmiyoruz. Yine de gelmek istiyoruz. Ben soruyorum

- Kadınlar gelebiliyor mu?

Yüzü gömleğinden kırışık ama gömleği yüzünden beyaz, siz de kimsiniz bakışlı, gelmeseniz de burası doluyorcu umarsız tok satıcı amca afallıyor.

- Kadın? E olur yani, tabi gelebilir.

Hiçbir zaman kullanılmayacak vizeler arşivime +1

Ben gitmiyorum.

O akşam bizimkileri azad ediyorum. Gidiyorlar.

Hayatlarında unutamayacakları bir gece geçiriyorlar.

Bu kısmı ayrı bir hikaye ve hikayeler silsilesi. Geçiyorum.

Velhasıl,

Burak’ın mutabakatlarla başı dertte ama emin adımlarla ilerliyor. Efendiliğine ve disiplinine hayranız. Aslında şarkı söylemese harika bir insan! Bir de her gün sular kesilmesin de Burak duş alabilsin diye dua ediyoruz. Çünkü duş alamadığı sabahlar, Burak’ın performansı düşüyor.

Tufan hayatının en iyi pricing costing çalışmasını yapıyor. Gururluyuz. Denetim çalışmaları çiçek! Ben utanıyorum. Çünkü bir önceki sene Tufan’a;

- Denetçi olmak istediğine emin misin?, diye sormuşum. Ben bunu unutmuştum. Ama Tufan unutmamış. Ve o zaman buna çok üzülmüş. Bir yıl sonra bana hatırlatıyor, beni utandırıyor. Özür diliyorum, kaba davranmışım diyorum. O’nu kırmak istemezdim elbet ama benim de yöntemim bu. Pişman değilim, iyi ki de demişim diyorum. Ya benden denetçi olmaz deyip vazgeçecekti ya da benden denetçi olur deyip, olacaktı. Oldu.

Kendisini severim.

Asker arkadaşım gibi,

Yolculuk arkadaşım gibi,

Ekip arkadaşım gibi,

Rakı masası arkadaşım gibi.

Doğum günün kutlu olsun arkadaşım.

0 notes