Tumgik
#Lucas Bitar
ardeportal · 4 years
Text
Luca Not Dead - nuestro italiano más vivo que nunca.
Tumblr media
Hoy cumpliría 67 años Luca Prodan. Un personaje único; el músico que tuvo que llegar desde Italia, cantando en inglés, para revolucionar el rock argentino.  En Arde recordamos su legado y vigencia, desde la más profunda admiración.
Por Ginny Lupin. 
Tumblr media
“Yo vine a la Argentina con una onda muy Joy Division, con ganas de hacer una mezcla de estilos muy complicada. Por eso al principio yo tocaba la guitarra aunque no me guste tocar y cantar; yo quería incitar a los músicos que estaban conmigo. Yo rompía cuerdas y me salía sangre de los dedos, mientras que aquí todos querían ser Al Di Meola. Pero cambiaron y así llegamos a Sumo. Creo que dentro de los esquemas de los grupos de acá somos muy distintos”. - Luca entrevistado por Pipo Lernoud y Marcelo Fernández Bitar; para la revista Canta Rock número 64. 
Argentina es la gran redentora de almas perdidas. Y Luca lo sabía, o al menos lo intuía. Para el, las sierras de Córdoba, en foto de su amigo Timmy MacKern, fueron la viva imagen de la tierra prometida. Un faro de esperanza en medio de el torbellino conflictivo de sus años en Europa. Ni su Roma natal, ni Escocia en sus años de formación, ni Londres en el auge del Punk - fueron su casa. No como Argentina, Buenos Aires, Hurlingham.  Luca llegó al sur para morir, como un pájaro herido que cae del nido esperando aterrizar en manos piadosas. Pero antes de dar un último suspiro, dio vida a una escena musical y a miles de jóvenes que encontraron en Sumo una razón para existir.  Luca amó, desde lo más profundo de su ser. Fue un amigo atento, aunque invasivo, que quiso con locura y pasión. Fue amante de mujeres receptivas de su sabiduría, y de tantas otras que se acercaron a su energía magnética buscando notoriedad.  Fue disruptivo, trayendo a una mujer británica a dar clase en la batería; cuando la guerra de Malvinas polarizaba dos sociedades con la crueldad que solo un enfrentamiento bélico genera. Fue maestro, con el subte, recitales, bares y la ginebra como escuela para tantísimos transeúntes que cruzaron su camino.  Trajo consigo la revolución melancólica de Joy Division, la actitud radical de The Clash y la cadencia alegre del reggae.  En Buenos Aires se despojó de todo, abandonando y perdiendo sus pertenencias, pero aferrado a una esencia que mantuvo consigo a donde fue. 
youtube
Tuvo poco tiempo para dejarnos un legado muy extenso, que vive hoy en cada músico con el que compartió escenario, en sus canciones, en sus comentarios filosos y en el cariño de sus fieles. Porque Argentina es así, evangeliza. Y el evangelio según Luca, aquel hijo de una familia tocada por la guerra; es de una vigencia intacta.  Hoy cumpliría 67 años el hombre que renegó de su estatus; para amanecer una y otra vez en las calles porteñas, sucio y solo, conversando con fantasmas. El que gritó verdades y mitos, llenó de música Obras, Cemento y la Rural del Prado; entendiendo y definiendo nuestra cultura como ningún otro rioplatense. 
No voy a hablar de la historia de Luca o Sumo. Todo aquel que quiera acercarse a su obra puede hacerlo a través de sus discos y todo reconocimiento que llegó después: documentales, ensayos, biografías (recomiendo enfáticamente “Luca Prodan - Libertad divino tesoro, de Oscar Jalil).  Hoy, en su natalicio, desde Arde elegimos recordar a Luca por su legado, en forma física y en melodías replicadas. Luca not dead. 
Tumblr media
La Casa de Luca. 
En Mayo de 1987, semanas antes de su cumpleños; Luca - siempre nómade e itinerante - encontró refugio en el barrio de San Telmo.  “La cuarta casona más antigua del casco histórico de Buenos Aires”, ubicada en Alsina al 451 funcionaba como un “conventillo”. La vivienda comunitaria, en la que también paraba su amigo Geniol; tenía una mística particular. Se dice que en el sótano surgieron - en su momento - las primeras mazmorras de la ciudad. Luca desconocía esta información, que podría ser la explicación de sus interacciones con los fantasmas de la casa - si eligiéramos adentrarnos en ese plano de la historia. Es que, ya sea por su consumo de alucinógenos o una cercanía innata con otros planos, Prodan siempre tuvo latente un costado espiritual que trascendía los análisis en los que podemos incurrir.  Si sabemos que el músico eligió la casa - o la casa lo eligió a él - la primera vez que subió a su terraza. Desde la parte más alta de la propiedad, observando a lo lejos la cúpula de la Basílica de San Francisco, Luca confesó:
 “Esto lo soñé cuando estuve en coma en Londres. Soñé esta casa. La vi.” 
Luca vivió 7 meses en la casona de San Telmo. 
“Yo dentro de poco me voy a morir”, repitió a lo largo del 87′ a todo aquel que se detenía a escucharlo. Finalmente, el 22 de Diciembre, la muerte lo encontró en esa misma casa.  Sumo terminó, Divididos y Las Pelotas nacieron de sus cenizas; pero es esa fachada de Alsina al 451 que mantiene el auténtico recuerdo de Luca vivo y vigente.
Tumblr media
La Casa de Luca es hoy un refugio para músicos y público. El espacio artístico fue declarado de Interés Cultural por la Legislatura porteña en el año 2007, y recibe cada semana - de Jueves a Domingo - a bandas y fanáticos para compartir música y recuerdos.  Llegué a La Casa de Luca una madrugada de Noviembre de 2019. Había estado en la puerta un año antes, dejando mi firma junto a infinitas huellas de las vidas que el tano marcó. Pero esa noche había tributo a Sumo y me tocaba conocer la historia desde adentro.  Desde las escaleras que conducen al primer piso, pasando por el patio, los baños y cada uno de sus ambientes; la casona de Alsina cuenta por si misma la historia del músico. Las paredes están plagadas de fotos, dibujos y firmas de los fanáticos que llegan de todas partes del mundo a conectar con su gurú.  En La Casa de Luca se vive un ambiente de fiesta. El humo de cigarro y los vasos de cerveza invaden los pasillos, donde se baila y conversa como en cualquier otro punto de encuentro musical. Eso, hasta que suena un tema de Sumo.  Ahí el clima se mantiene, pero las caras cambian. Hay una comunión de esas almas tocadas por Sumo, que conectan apenas sienten vibrar las paredes con la música que nos convoca en ese lugar particular. Hay respeto, tristeza - como esa que nos llena el cuerpo ante la partida de un ser querido. Pero están las ganas de honrar su legado, de saltar y gritar esos temas como si fuera el pelado y su acento italiano que agitaran desde el escenario.  No soy objetiva; me motiva - como a todos allí - un amor más grande que la profesionalidad de una crónica. En más de un momento me gana la emoción; la perspectiva de imaginar a Luca haciendo crujir el piso de madera con sus pasos escuchándose más fuerte que la música. Ahí las mismas canciones suenan distinto y nos sentimos acompañados con la mirada comprensiva del resto de los asistentes. Es una noche como ninguna otra. Hasta la ginebra parece tener otro gusto - aunque mi amiga insista que no es algo bueno; que a tan significativo trago lo cortaron con vodka. Pero no importa, no cortaron la experiencia. Estamos en la casa donde, 32 años antes, Luca dejó este mundo. Pero nunca dejó la casa, y aunque no lo vea en la forma de sus amigos los fantasmas; lo siento más presente que nunca. 
Tumblr media
Contar con un lugar así en la actualidad es de extrema importancia. No es lo mismo que visitar una tumba o un monumento. Es historia viva y allí cobra incluso más valor el trabajo de aquellos que se esfuerzan en mantener el lugar.  En Agosto de 2018, poco después de mi primer visita, los graffitis que cubrían la fachada de la casa fueron borrados “por error”; las voces de cada fanático acalladas por funcionarios de la ciudad. Pero en cuestión de días el arte estaba restaurado en forma de nuevas firmas y recuerdos; ajeno a la ignorancia de quienes caminando por Alsina desconocen la historia detrás de la inmensa puerta marrón.  A principios de 2020, la casa sufrió un nuevo golpe, con el robo de sus equipos. Músicos y público se unieron para poner el lugar nuevamente en marcha; logrando que siguiera operativo hasta el cierre temporal forzoso por la cuarentena.  La Casa de Luca se mantiene en pie. Y es obligada la visita, para recordar al músico y colaborar con que nuevas generaciones puedan acceder al privilegio de existir en el mismo espacio en que él lo hizo.  
youtube
Su influencia - a ambos lados del charco.
Sumo fue una de las bandas participantes de la primer edición del Montevideo Rock, en 1986. Tocaron su controversial versión de Cambalache, y compartieron escenario con Los Estómagos. Dos grandes bandas unidas por un tango; el lazo entre dos países afianzándose en una coincidencia.  Como estandarte del rock rioplatense, la banda ha sido tributada un sin fin de veces, por artistas a ambos lados del Río de la Plata. No es raro encontrar el logo de Sumo o la mirada de Luca impresa en las camisetas de rockeros y seguidores locales. Tampoco es poco frecuente escuchar los acordes de La Rubia Tarada o Los Viejos Vinagres como elegidos por algún grupo para coronar sus presentaciones. Pero Mejor No Hablar De Ciertas Cosas merece un capítulo aparte. Nacida de la pluma de Carlos “El Indio” Solari e interpretada con maestría por el tano y los suyos, la canción es un himno indiscutido del cancionero argentino. Es el caballito de batalla, esa carta infalible que - de ser correctamente empleada - oficia de broche de oro de cualquier recital. Un buen cover de Mejor No Hablar de Ciertas Cosas consagra a una banda como ninguna otra versión. Hace vibrar al público, lucirse a los músicos y disfrutar a todos del legado de un artista que - aunque importado - es nuestro gran orgullo.  En Uruguay, muchos nos acostumbramos a escucharla por La Triple Nelson, usualmente cerrando su repertorio. El año pasado - en el marco de su regreso triunfal a los escenarios - Hablan Por La Espalda también versionó el tema; logrando sonar a Hablan y a Sumo, a los 80′ y a la más cruda actualidad, a tributo y autenticidad.  Anoche, en celebración del natalicio del músico, decidieron sacarla de la exclusividad del vivo - para que todos puedan disfrutar del tema. El video que acompaña es justo lo que éste necesita - emotivo y energético. Y es la manera perfecta para celebrar a ese músico que dio su vida y arte para abrirnos los ojos.  En esta noche de Domingo, los invito a consentirse con un vaso de ginebra, un tema de Sumo y un grito a todo pulmón: ¡LUCA VIVE!
*ambas fotos de Luca Prodan incluídas en este artículo son de autoría de  Andy Cherniavsky. 
0 notes
jornal-do-reboucas · 6 years
Text
Filmes inéditos abrem a programação do Cine Passeio na quinta-feira
Tumblr media
O Cine Passeio abre suas portas ao público na quinta-feira (28/3) com a estreia do filme Albatroz, que será exibido simultaneamente nas Salas Luz e Ritz, às 20h. O lançamento terá a presença do diretor Daniel Augusto e dos atores Alexandre Nero e Maria Flor e dará início oficialmente às atividades do novo complexo cultural, que será inaugurado pela Prefeitura e Fundação Cultural de Curitiba na quarta-feira (27/3), como parte das comemorações do aniversário da cidade.
A partir de sexta-feira (29/3) entra em cartaz uma programação de lançamentos e filmes inéditos, nacionais e estrangeiros. Além da produção Albatroz, serão exibidos na Sala Ritz os filmes Vox Lux: O preço da fama e Suspíria: a dança do medo. Na Sala Luz serão apresentados Happy hour: verdades e consequências, Uma viagem inesperada e Um banho de vida”(o único já exibido).
Outra exclusividade da programação é o filme Morto não fala, uma produção nacional inédita, do gênero terror, que só chegará ao circuito comercial em meados deste ano. O filme será mostrado na sessão da meia-noite de sexta-feira (dia 29), com a presença do diretor Dennison Ramalho.
Essa sessão especial acontecerá regularmente uma vez por mês. Haverá também a sessão matinê, aos domingos, às 10h30, duas vezes por mês. Neste primeiro domingo a atração é o filme infantil Tito e os pássaros.               
No Estúdio Valêncio Xavier (sala multiuso, com projetor móvel e tela retrátil) será exibida a Mostra Glauber Rocha, com os principais filmes do cineasta brasileiro, que estaria completando 80 anos em 2019. A mostra será aberta sábado (30/3), às 15h, com uma palestra do crítico de cinema Fernando Brito sobre a vida e a obra de Glauber Rocha (1939-1981).
Também no sábado, às 19h30, o cinema a céu aberto exibirá o filme Estômago, de Marcos Jorge, dentro do projeto Cinco Sentidos. A atriz Fabíula Nascimento, que faz parte do elenco, estará presente.
Durante a sessão haverá um evento de gastronomia e os participantes poderão degustar um menu especialmente criado pela Coffeterie Passeio. O valor do ingresso (a ser definido) inclui o menu. O cinema a céu aberto está localizado no terraço do Cine Passeio.
Curadoria          
A programação do Cine Passeio conta com curadoria do crítico de cinema Marden Machado e do cineasta Marcos Jorge. A proposta, de acordo com os curadores, é garantir ao público curitibano uma seleção de filmes de qualidade. A programação da semana inaugural é um retrato do que se pretende oferecer.
“A ideia é sair da dieta oferecida pelas salas de shopping. Há muitos filmes interessantes que não conseguem espaço de exibição. Nossa intenção é explorar esse conjunto e oferecer um cardápio diversificado, que seja representativo do cinema brasileiro e internacional, dos diferentes diretores e movimentos cinematográficos”, explica Marden.
De acordo com o curador, a Sala Ritz exibirá preferencialmente filmes com maior apelo de público, enquanto a Sala Luz será dedicada a filmes experimentais, alternativos ou pouco conhecidos, que despertam o debate e a reflexão. “Nossa intenção é que o Cine Passeio seja um porto seguro para aqueles que gostam de ir ao cinema para ver um bom filme. Queremos que essas pessoas possam ir até lá mesmo sem consultar a programação, mas tendo a certeza de que sempre vão encontrar um filme interessante, provocativo, criativo, inovador”, destaca Marden. 
O curador enfatiza que o Cine Passeio será um espaço onde o audiovisual poderá ser apreciado não só como um produto acabado, mas será discutido e conversado, fazendo com que a experiência cinematográfica não fique limitada somente à sala de cinema. “O Cine Passeio é um oásis dentro da vida cultural da cidade, não só pelo resgate de um espaço físico, mas pelo resgate da tradição do cinema de rua”, afirma.
Casa do cinema
O cineasta paranaense Marcos Jorge explica que a proposta curatorial é oferecer um mix equilibrado de filme autorais e comerciais, com particular cuidado com o cinema brasileiro. Marcos Jorge destaca as várias outras atividades que acontecerão no Cine Passeio, envolvendo antologias temáticas e de autores, como a Mostra Glauber Rocha, além de master classes com importantes profissionais do cinema.
Ele lembra que as sessões da meia-noite e as matinês de domingo também foram inseridas na programação por fazer parte da tradição dos antigos cinemas de rua. “São tradições nostálgicas. Eu cresci e despertei para a arte do cinema vendo filmes nas matinês”, conta. E da mesma forma, foi numa sessão da meia-noite do antigo Cine Astor, na Rua Voluntários da Pátria, que Marcos assistiu ao filme que considera ser a sua maior influência – Koyaanisqatsi, de Godfley Reggio.
O cineasta acredita que o Cine Passeio será a casa do cinema paranaense e um espaço que chamará a atenção do país. “O Cine Passeio se apresenta ao mesmo tempo como algo de vanguarda e de resgate do cinema clássico. Isso é algo muito raro no cinema brasileiro”, avalia.
Ingressos
As sessões têm horários variados e os ingressos poderão ser adquiridos na própria bilheteria a R$ 16 (inteira) e R$ 8 (meia-entrada).
A Coffeterie Passeio funcionará de terça-feira a domingo, das 10h às 22h. Haverá dois estacionamentos conveniados na região: Tri Park (Rua 13 de Maio, 411) e Cine Park (Rua Presidente Carlos Cavalcanti, 347).
Programação do Cine Passeio de 28/3 a 3/4
Sala Ritz
Albatroz
(Brasil/Israel, nacional, 2017, suspense, 93’)
Casado com Catarina, Simão se apaixona pela atriz judia Renée, com quem viaja a Jerusalém. Ali o fotógrafo registra um atentado terrorista e se torna mundialmente famoso, porém muitos disparam críticas à sua atitude: em vez de tentar evitar a tragédia, preferiu fotografar.
Elenco: Alexandre Nero, Andréa Beltrão, Maria Flor, Camila Morgado
Direção: Daniel Augusto
Classificação Indicativa: 12 anos
Estreia: 28/3 – 20h (abertura oficial das salas de exibição)
Data e horário: 29/03 a 03/04 – 14h45
$ 16 | 8
Suspíria: A Dança do Medo
(EUA, leg, 2018, suspense/terror, 152’)
Susie Bannion, uma bailarina americana, vai para a prestigiada Markos Tanz Company, em Berlim. Assim que ela chega, Patricia desaparece. Tendo um progresso extraordinário com a orientação de Madame Blanc, Susie faz amizade com outra dançarina, Sara, que compartilha com ela todas suas suspeitas obscuras.
Elenco: Dakota Johnson, Tilda Swinton, Doris Hick
Direção: Luca Guadagnino
Classificação Indicativa: 16 anos
Data e horário: 29/3 a 3/4 – 17h30
$ 16 | 8
Vox Lux: O Preço da Fama
(EUA, leg, 2018, drama, 170’)
Celeste (Natalie Portman) é uma menina que sobrevive após uma grande tragédia, o que a torna conhecida nacionalmente. Após um tempo, ela se lança como cantora e alcança o estrelato.
Elenco: Natalie Portman, Jude Law, Stacy Martin, Raffey Cassidy
Direção: Brady Corbet
Classificação Indicativa: 16 anos
Data e Horário: 29/3 a 3/4 – 20h15
$ 16 | 8
Sala Luz
Um Banho de Vida
(França, leg, 2018, Comédia, 122’)
Bertrand está no auge dos seus 40 anos e sofre de depressão. Depois de usar uma série de medicamentos que não surtiram nenhum efeito, ele começa a frequentar a piscina do bairro em que vive. Lá ele conhece outros homens com histórias semelhantes à sua.
Elenco: Mathieu Amalric, Guillaume Canet, Benoît Poelvoorde
Direção: Giles Lellouche
Classificação Indicativa: 14 anos
Data e horário: 29/3 a 3/4 – 15h
$ 16 | 8
Uma Viagem Inesperada
(Brasil, leg, 2018, Drama, 86’)
Pablo é um engenheiro argentino que mora no Brasil. Ele trabalha como responsável pela criação de uma nova plataforma de petróleo numa empresa localizada no Rio de Janeiro. Porém, quando seu filho passa por um problema, Pablo retorna em busca de soluções.
Elenco: Pablo Rago,Tomás Wicz, Débora Nascimento
Direção: Juan José Jusid
Classificação Indicativa: 14 anos
Data e horário: 29/3 a 3/4 – 17h45
$ 16 | 8
Happy Hour: Verdades e Consequências
(Argentina, leg, 2018, Comédia, 115’)
Após um acidente, Horácio muda completamente suas perspectivas de vida e decide confessar para sua esposa, Vera, que deseja ter relações com outras pessoas, embora ainda queira continuar o casamento.
Elenco: Letícia Sabatella, Pablo Echarri, Luciano Cáceres
Direção: Eduardo Albergaria
Classificação Indicativa: 14 anos
Data e horário: 29/3 a 3/4 – 20h
$ 16 | 8
Sessão da Meia-noite
Morto Não Fala
(Brasil, nacional, 2018, terror, 110’)
Plantonista de um necrotério, Stênio possui um dom paranormal de se comunicar com os mortos. Porém, quando essas conversas revelam segredos sobre sua própria vida, o homem ativa uma maldição perigosa para si e todos a sua volta.
Elenco: Daniel de Oliveira, Fabíula Nascimento, Bianca Comparato, Marco Ricca
Direção: Dennison Ramalho
Classificação Indicativa: 16 anos
Data e horário: 29/3 (sexta-feira) – meia-noite
Local: Salas Luz e Ritz
$ 16 | 8
Cinema a céu aberto
Estômago
(Brasil, nacional, 2007, Drama, 110’)
Raimundo Nonato é um migrante nordestino que chega à cidade grande em busca de oportunidade. Aprende a profissão de cozinheiro, na qual se desenvolve e recebe uma melhor oportunidade de trabalho. Sua vida se complica ao se envolver com a prostituta Iria.
Elenco: João Miguel Serrano, Fabíula Nascimento, Babu Santana, Carlo Briani
Direção: Marcos Jorge
Classificação Indicativa: 16 anos
Data e Horário: 30/3 (sábado) – 19h30
Local: Terraço
$ confirmar
Mostra Glauber Rocha - 80 Anos
30/03   - 15h Palestra Glauber Rocha - 80 anos, com Fernando Brito                                      
                - 17h Exibição do filme Barravento                                        
31/03    - 17h Deus e o Diabo na Terra do Sol                                    
02/04    - 19h Terra em Transe                                 
03/04    - 19h O Dragão da Maldade contra o Santo Guerreiro                                  
04/04    - 19h O Leão de Sete Cabeças                                  
05/04    - 19h A Idade da Terra
Local: Estúdio Valêncio Xavier                                  
$ gratuito
Sessão Matinê
Tito e os Pássaros
(Brasil, nacional, 2018, Animação, 73’)
O filme conta a história de um menino que é responsável, junto com seu pai, por achar a cura para uma doença que é contraída após a pessoa tomar um susto.
Elenco: Pedro Henrique, Marina Serretiello, Matheus Solano, Enrico Cardoso
Direção: Gustavo Steinberg/Gabriel Bitar/André Catoto
Classificação Indicativa: livre
Data e horário: 31/3 (domingo) – 10h30
Local: Salas Luz e Ritz
$ 16 | 8
0 notes
louiseeklund · 5 years
Text
13 November 2019 Onsdag
00:07 Jag höll sökert på i en halvtimma med att försöka sätta på en plastfilm ovanpå min nya iPhone. ”Invisible” står det att den är och det var den sannerligen. Jag vet inte hur jag klantade till mig, men fel blev det. Det är för fasiken inget plastskydd på!!!!!!! 02:07 Det är så dåligt att det är så roligt!! Hypnotiserande. Jag får ingen sömn. Jag har påbörjat så många konstvideor nu…. Vi ska visa upp på fredag, så tänker att jag kommer att behöva visa lite snuttar från flera olika. Visa olika tekniker jag prövat. Typ. Det kanske inspirerar någon annan att fortsätta. 02:09 Nej. Nu får jag inte vara vaken längre!!!!! 23:11 Jävlar vilken dag ändå. Så himla bra och gud, hur kan jag fortfarande vara vaken? 23:12 Vi jobbar med rörlig bild även denna vecka och den här veckan går ut på att göra en konstfilm. Jag har bytt idé minst en gång, varenda dag. Nu när jag kom hem, gick jag till köket och lagade middag, klockan var då efter nio. Magnus Ringborg satt inslukad i soffan, framtill att jag började käka och då gav han mig socialt sällskap. Bjöd på vin och choklad. Jag tackade nej till vinet. Hur som helst så hade jag inte tänkt skriva om det än, dock vill jag flika in att han pratade med någon i veckan som påstå sig ha ”intellektuell adhd” vilket han då kände sig manad att säga då han hörde om allt jag vill göra och är intresserad av då han frågade vilket medie jag använder mig av. Han har en dotter som heter Lovisa, som är en otrolig konstnär. Själv lärde han mig hur bronsgjutning fungerar och sten och så pratade vi om filmskapande och ja. Det är sådant snack jag vill ha när jag äter middag, jag vill lära mig något, hela tiden. Hursomhelst så valde jag att arbeta i skolan idag och då kom jag på den fenomenala idén att sitta i ”uthuset” som jag kallar det. Så jag satt i en skön fåtölj i en inglasad veranda själv hela förmiddagen. Alltså. Bra det gjorde min dag. Vädret var på topp. Sedan åt jag lunch och pratade med Julia och när jag ätit färdigt gick jag tillbaka till min nya arbetsplats och arbetade vidare tills att Julia kom och frågade om hjälp i Premier Pro programmet, som jag tydligen hanterar mycket bra nu. Jag lär mig snabbt när jag väl är intresserad av något och då det går att prova sig fram och se direkta resultat. 23:21 Vi skulle träffas kvart i fyra med klassen för att mötas upp innan vi slutade en kvart senare och där innan tog jag en tiominuters paus, det fick bli en promenad som slutade i att jag beskådade fåglarna som svävade ovan havets vattenyta medan jag i bakgrunden hörde Lucas göra lite övningar på en av bryggorna vid samtidigt som jag själv sjöng någon melodi. Sedan kom jag tillbaka till skolan för den sista kvarten och efter det skyndade jag mig för att ta cykeln till Fliseberget för att umgås mer med hav och vind. Så jag slog mig ned på trampolinen och vinglade med fötterna och sjöng mer och mer. Klockan fem var jag tillbaka i skolan för att Hanna skulle ha ett föredrag om sin konst, Det föredraget tog kanske en och en halv timma och herregud vilka otroliga konstnärer vi har att göra med här borta. Hon hade dukat upp ett långbord fyllt med fika i form av kakor och frukt, kaffe och te. Mot slutet blev jag svintrött, så jag gick ut ur rummet och kokade en kopp te och gick runt lite, när jag kom tillbaka valde jag att stå upp och lyssna istället för att sitta. Jakob och Lucas från scenkonst var med. I slutet bjöd Jakob in alla till Scenstudion för poesikväll. Jag gick såklart dit, jag och Julia. Till min stora förvåning var inte ens Jakob där. Gloria var där men ingen annan från hans klass. Hälften av hans klasskompisar är sjuka och resten trötta. Det förklarar frånvaron från deras sida den här veckan. Poesikvällen var underbar. Det var två på scen i varav den ena jobbar på Scenstudion på något sätt, hon läste och pratade om poeten medan den andra spelade gitarr och sjöng poesin han i vars namn jag glömt. Jag satt där och mindes tillbaka till Brasilien. Till Rio de Janeiro. Det var samma stämning som när jag, mamma och pappa var på en bossanova clubb och lyssnade på de som uppträdde. Magiskt på alla sätt. Därefter tog jag och Julia för oss varm dryck och tårta. Gloria var fikaansvarig så vi hängde med honom. Något senare om Janolof fram till mig och anmärka hur trevligt det var att träffa min moder. Sedan pratade vi om det ena och det andra och någongång där i mitten gav han ett tips. Var var det för tips. Juste. Ge aldrig ifrån ett verk, så fort du gjort klart det. Låt det vila i ett par dagar, minst och se med klara ögon vad som fattas eller skall justeras. Jag, Julia och Gloria gick så småningom från huset på kullen. Gloria räckte över en matlåda med två bitar från citrontårtan som var kvar, ”här, ta den, jag vill inte ha”. Så när vi tagit sällskap med Gloria till där våra vägar skiljs, satte jag och Julia våra fötter på tramporna som for cyklarna framåt. Det var fullmåne idag och himlen var klar för stjärnor att lysa. Vi cyklade där på den oupplysta vägen och jag höll matlådan öppen i ena handen och vi åt tårtan i farten. Det blev kladdigt och jag ramlade av cykeln en gång men det var det värt. Jag har aldrig ätit tårta cyklandes innan. Sedan svängde jag in till mig och hon fortsatte vidare till sig. Jag lämnade cykeln på sin plats och kastade in min väska hemma hos mig, tog tag i en spagettiförpackning så att all spagetti låg överallt förutom i sin plast. Jag tog upp de gula pinnarna och lade den större delen i en soppåse som jag här borta förvarar allt i som inte har en sluten förpackning eller burk. Därefter gick jag med min pasta och in till köket och kökshistorien har ni redan hört.  Ja ni hör. Jag kommer sova gott ikväll. 23:46 Jag kom att få en intressant tanke när jag satt där och gungade i takt till musiken på scenstudion. Jag har till min fördel en annan synvinkel på livet på grund av att jag rest så mycket och valt att bli tryggare i mig själv och att få en grundförståelse för vad jag vill och tycker är viktigt på grund av det. Det är därför jag går på så mycket av det som händer här i trakten. För det är mycket viktigare än att avsluta dagen när skoltiden upphör. Själva skolan får inte ta över mitt liv, det blir inte kul då. Kanske är det därför jag trivs här så väl, i skolan för att jag tar vara på det som händer utanför skolan. Nä nu är jag för trött för att tänka. Godnatt! Hoppas du har haft en lika bra dag!
1 note · View note
christianworldf · 5 years
Text
New Post has been published on Christian Worldview Institute
New Post has been published on https://christianworldviewinstitute.com/bible-prophecies/end-time-events/book-of-daniel/can-sober-people-guess-food-explained-by-high-people/
Can Sober People Guess Food Explained By High People?
Watch all Can People Guess Eps: https://fbereact.com/PeopleGuess Join the SuperFam and support FBE: https://www.youtube.com/user/React/join SUBSCRIBE & HIT THE 🔔. New Videos 12pm PT on REACT: http://fbereact.com/SubscribeREACT Watch More from React: http://fbereact.com/REACTallepisodes Watch More from FBE: http://fbereact.com/FBEallreactepisodes Join us LIVE on FBE2 every Tuesday and Friday at 3pm PST. Sign Up for Our Newsletter: http://fbereact.com/info
Sober people try to guess food explained by high people. Watch to see their reactions!
Reactors Featured: STONERS: Cake https://www.instagram.com/mscakemoss/ Daniel https://www.instagram.com/dannyplots/ Hannah Mike https://www.instagram.com/officialmikegill/ Morgan https://www.youtube.com/c/MorganTebbe Terrell https://www.instagram.com/trendsettahazey/
ADULTS: Ashby https://www.instagram.com/theashbyclark/ Brittany https://www.instagram.com/brittcuadra/ Eric https://www.youtube.com/4N1 Faith https://www.instagram.com/faithcollinsfc/ Labib https://www.instagram.com/labibyasir/ Malcolm https://www.instagram.com/malcolmmstewart/ Mikaela https://www.youtube.com/mikaelapascal Tom https://www.youtube.com/user/ImBostonTom Trudi https://www.youtube.com/c/ItsTheTruStory Vanessa https://www.instagram.com/v_mcryden/
MERCH 👕 https://www.shopfbe.com
Follow FBE: FBE WEBSITE: https://fbeteam.com/ FBE: http://www.youtube.com/FBE REACT: http://www.youtube.com/REACT FBE2: https://www.youtube.com/FBE2 FBELive: https://www.youtube.com/fbelive FACEBOOK: http://www.facebook.com/FBE FACEBOOK: http://www.facebook.com/FBEShows TWITTER: http://www.twitter.com/fbe INSTAGRAM: http://www.instagram.com/f/fbe SNAPCHAT: https://fbereact.com/snapchat DISCORD: https://fbereact.com/FBEdiscord TWITCH: https://www.twitch.tv/fbelive AMAZON: https://www.amazon.com/v/FBE XUMO: https://fbereact.com/xumo
SEND US STUFF: FBE P.O. BOX 4324 Valley Village, CA 91617-4324
Credits: Creators & Executive Producers – Benny Fine & Rafi Fine VP Production – Nick Bergthold Head of Production – Harris Sherman Director of Production – Levi Smock Sr. Supervising Producer – Kyle Segal Creative Director – Derek Baynham Executive Producer – Ricky Sans Producer – Sierra Middlebrooks Production Coordinator – Alberto Aguirre Asst. Production Coordinator – Laura Lareau Post Manager – Emily McGuiness Post Supervisor – Adam Ganser Editor – Alyssa Salter Assistant Editor – Lucas Griffith Studio Manager – Sam Kim Jr. Studio Technicians – Jayden Romero Production Assistant – Micah Kearny, Edgar Plascencia, Ryan Johnson, Ashley Paz, Francois El-Bitar, Michael Jerrett Graphics Lead – Lindsey Kindt Graphics – Kat Nieto & James Jennings Set Design – Melissa Judson Theme Music – Cyrus Ghahremani
© FBE, Inc
Can Sober People Guess Food Explained By High People? source
0 notes
revistaliterar · 7 years
Text
Con destacadas figuras del mundo de la literatura y el periodismo nacional, la música, el cine y el teatro de la región el Instituto de Cultura de Corrientes invita a entrar en la dimensión del lector en esta 7ª Feria Provincial del Libro. La misma se desarrollará del 19 al 29 de julio en el predio del Tekové Potí.
This slideshow requires JavaScript.
Con una carpa para el sector editorial con capacidad para más de 40 puestos de venta, salón auditorio para 300 personas, 4 salas para conferencias y presentaciones de libro, sala de teatro, espacio para actividades de circo y el clásico espacio del café literario; esta edición se propone poner al alcance del público todos los lenguajes: letras, música, teatro, cine y circo. Además de cierres musicales para cada jornada.
Bajo el lema “Dime qué lees”, la programación tiene prevista la presencia de figuras del ámbito de la crítica literaria como la reconocida escritora, periodista y ensayista Beatriz Sarlo. Además estarán los escritores Marcos Aguinis, Eduardo Sacheri, María Rosa Lojo, Gabriela Cabezón Cámara y el político, escritor y periodista Fernando Iglesias.
También serán de la partida Edi Zunino, periodista de larga trayectoria en medios gráficos del país, presentando “Locos de amor, odio y fracaso” su libro publicado recientemente; la periodista y consultora Silvia Mercado y el historiador y periodista Marcelo Larraquy.
Todos los lenguajes y para todos los públicos
El lema de este año retoma la idea de la lectura como una dimensión dinámica que ya estaba incluida en la propuesta del 2012, y propone como parte de la programación no sólo charlas, conferencias, presentaciones de libros y ciclos de poesía, sino además, un Ciclo de Cine Regional con los directores Nelson Schmunk proyectando “Entre Ríos, todo lo que no dijimos” y “Esteros” de Pepe Curotto, y Eduardo Sacheri, autor del libro en el que se basa la película “El secreto de sus ojos”, de Juan José Campanella, y de la que fue guionista junto con el director.
Además, habrá una jornada dedicada al rock, con la presencia de Marcelo Moura presentando “Virus”  junto a Marcelo Fernández Bitar y su libro “50 años de rock en argentina”, con Javier Vallejos Amil.
También habrá propuestas para el público adolescente. En esta oportunidad estarán el youtuber Lucas Lezin, actor cordobés que se popularizó en Instagram y que sigue creciendo en las redes junto a su grupo Hecatombe y el booktuber Leo Teti.
El público infantil tendrá su espacio en la programación en la que habrá también obras de teatro y actividades a través de la presencia del Instituto Nacional del Teatro y funciones de circo.
IX Congreso Nacional de Didáctica de la Lengua y la Literatura
Y como broche de oro, cerrando esta 7ª edición, los días 27, 28 y 29 de julio se desarrollará el IX Congreso Nacional de Didáctica de la Lengua y la Literatura, que nuclea a la UNNE, UNTucumán, UNSalta, UNLP, UNSAM, UNaM, UNR, UBA-UNIPE, UNC y UNComahue y el Instituto de Cultura de Corrientes participa como uno de los organizadores.
El congreso se constituye como un espacio de intercambio de experiencias, de investigaciones y de propuestas e interrogantes que problematizan el campo de la didáctica específica desde una perspectiva necesariamente interdisciplinar.
Letras locales
Los escritores locales serán parte de la programación de la feria. En esta edición están previstas más de 40 presentaciones de libro de autores locales.
Además, la oportunidad servirá como marco para la presentación de los libros ganadores del Concurso Literario Anual, Edición 2016. “Brasil, decime qué se siente” de Fabián Yausáz, en Categoría Cuento y “Se llama Epífora” de Tony Zalazar, en Categoría Poesía. Ambos libros serán editados por el Instituto de Cultura de Corrientes.
Llega la 7ª Feria Provincial del Libro bajo el lema “Dime qué lees”
0 notes
ulisesbarreiro · 24 days
Text
    1953: Historia del básquet xeneize
   
Recordamos a Juan Humberto Pangrazzi hincha, deportista, director técnico y dirigente del básquet del Club Atlético Boca Juniors, es uno de esos ídolos que tuvo el club de La Ribera y que actualmente permanecen olvidados, y desde el espacio de Arriba Boca queremos recordar, y en el futuro cuando seamos parte de la gobernanza del club poder rendirle un homenaje oficial. Homenaje que los actuales directivos del club tienen pendiente. 
Tumblr media
Podemos apreciar el registro de viajeros de 1947, de la compañia de navegación Dodero S.A. que tiene en su registro a varios socios de Boca Juniros de ese momento, y entre ellos Juan Humberto Pangrazzi, quien realizó un viaje a la ciudad de Montevideo para alentar al xeneize.
En la actualidad pocos seguidores del básquet xeneize del presente saben quien fue el socio xeneize Juan Humberto Pangrazzi, pero no solo del básquet sino de la masa societaria en general, motivo por el cual nos pareció oportuno contar en este artículo su historia, dado que en el glorioso presente del básquet xeneize hay que buscar su historia del pasado para comprender lo que significa este deporte para gran parte de la masa societaria del club xeneize. Donde veremos que como nos pasa a todos los jugadores N12 
Pangrazzi en la temporada de 1953, era el Director Técnico de las inferiores del básquet xeneize, y durante esta misma temporada, en la fecha N8, asume la dirección técnica del 1º equipo de básquet. Esta temporada el campeón de la liga metropolitana de básquet fue el C. A. River Plate, pero el equipo xeneize dirigido por Pangrazzi en un electrizante encuentro pudo ganarle por 63 a 6o a los plumíferos de nuez. Dando la alegría eterna para la parcialidad xeneize que disfruta de ganarle a los de River Plate en básquet, donde no solos los ayudamos a descender en 1991, sino que como la historia indica les ganabamos en ya a ellos 1953 de la mano de la dirección técnica de Pangrazzi. Un dato anecdótico es que por esos entonces se jugaba tres veces por semana los partidos de la primera división del básquet. 
Pasemos a ver sus datos personales de Juan H. Pangrazzi, de nacionalidad argentina, nació el 2 de septiembre de 1922, y falleció el 16 de enero de 2010. Hasta los 24 años de edad sabemos que fue soltero. Su padre se llamaba Humberto Pangrazzi, era nacido en Loreto, Ancona, Región de Marcas, en Italia el 1 de noviembre de 1899, y falleció en Argentina el 3 de abril de 1959, justo el mismo día en que Boca Juniors celebraba su aniversario. Los que somos xeneizes, sabemos lo doloroso que debe ser para un socio del glorioso club de la Ribera, que en el cumpleaños de nuestro club, tenga que despedir a un padre o a una madre. Son pruebas que debemos superar. Su madre se llamaba Filomena Marchesano, nació el 28 de febrero de 1898, y falleció en noviembre de 1999. Tuvo una longeva vida de 101 años. 
Pangrazzi fue un apasionado del CABJ, y sus deportes, ya con 25 años de edad, junto a otros asociados como Molinari Primo M., etc, viajaron a ver a Boca Juniors en el deporte del fútbol masculino, en un encuentro amistoso, pero clásico de todos los tiempos del complejo portuario rioplatense, dado que se midieron ante Peñarol de Uruguay, y Boca Juniors, en el estadio Centenario que estuvo repleto, partido que ganó Boca Juniors por 2 a 1, partido jugado el domingo 9 de febrero de 1947, (hasta ese momento con ese encuentro ambos equipos se habian enfrentado en 9 ocasiones, con la particularidad de que 2 partidos fueron jugados en el estadio de San Lorenzo de Almagro, uno solo en la Bombonera y los 6 restantes en el estadio centenario). Los que viajamos en ferry, o diversos buques cruzando el Rio de La Plata para alentar al xeneize, sabemos lo que significa alentar al xeneize, esa alegría inexplicable que todo hincha siente, y esa pertenencia que nos hace vibrar de alegría. Pero, ya vimos en este dato histórico que Pangrazzi viajaba como hincha a alentar al xeneize en fútbol masculino. El historiador Javier Vacca, quien fue parte del equipo de Leyendas xeneizes que trabajó recopilando datos históricos de Pangrazzi, pudo encontrar la ficha del viaje de regreso de cuando Pangrazzi viajó a alentar a Boca Juniors a Uruguay ante Peñarol. 
Abajo verán la ficha de regreso del Vapor General Artigas, dónde regresaron muchos aficionados xeneizes, entre ellos Pangrazzi. Es maravilloso poder ir reconstruyendo las biografías de socios y socias que viajaron a ver a Boca Juniors en varios deportes, eso es el amor a estos colores, que no cambia, a pesar del paso de las generaciones y del avance de la ciencia y la técnica de la humanidad. 
Estudiando la biografía de Pangrazzi pudimos dar con su D.N.I. Nº 2.087.334 (Libreta de Enrolamiento en ese momento histórico). Ese trabajo de archivo tiene sus créditos en el colega Javier Vaca, que realizó un gran trabajo de archivo cuando este tema fue investigado por el equipo de Leyendas Xeneizes, y luego retomado por el equipo de investigación histórica de "Arriba Boca", que tiene como presidente a Lucas Bitar, agrupación política que ya tiene su candidato para las elecciones del 2027 del club, el candidato es el actual Vice-presidente primero Jorge Reale. Desde Arriba Boca seguimos investigando la historia de nuestro glorioso club xeneize. 
1 note · View note
ulisesbarreiro · 10 months
Text
Elecciones en el Club Atlético Boca Juniors
Se vienen las elecciones en el Club de La Ribera, y los que tenemos varias navidades en las espaldas como asociados, sabemos que estos actos eleccionarios son siempre calientes, dado que se mezclan con la política nacional e intereses de todos los colores en el club MÁS GRANDE DEL MUNDO.
Por eso en el equipo de Leyendas Xeneizes, apelando a la historia de nuestra institución, y al presente de los directivos que hay de turno en el club, vemos que muchos espacios no funcionan correctamente, por ejemplo les narraré algunas:
- Él club, sigue semicerrado a los socios,
- Él predio de Ezeiza, donde está Riquelme con sus amigos, los socios no podemos ir más a comer asados y pasar el día en ese espacio de más de 20 hectáreas que tenemos los asociados.
- Él despilfarro de dinero en cosas sin sentido es notorio, como carpas para proselitismo eleccionario.
- La subcomisión de historia no funciona para nada al mando de Gabriel Martin, y el nefasto coordinador de historia que hay que se llama Sergio Lodise.
- Él contador de chistes que está a cargo de la sección de contenidos de Cultura Boca Juniors, y de todo el departamento hace agua por todo lados y no hace caso a proyectos que acercan los asociados (se presentó por ejemplo hacer la subcomisión de literatura y dijo que no).
- Los empleados de Cultura que están como monotributistas se auto aumentan el salario sin autorización y este sujeto (Jorge Plate, funcionario de turno deja que se paguen esos salarios), generando un perjuicio económico para el club.
- Faltantes de libros de la biblioteca del club, que luego aparecen a la venta en Mercado Libre.
- La página oficial del club no está actualizada, por ejemplo cuando uno entra a ver los cursos que hay para los socios son de la temporada 2021.
- Se agregaron irregularmente 13.000 socios a categoría activo para asegurarse esos votos en estas elecciones los encargados de la formular Riquelme-Ameal.
Realmente la lista de cosas que no funcionan es larga realmente, muy larga. Por todo esto y por mucho más los socios y socias que somos del equipo de investigación histórica de Leyendas Xeneizes, cuyos muchos integrantes somos de la agrupación partidaria Arriba Boca, en las elecciones del club, sea cuando la justicia diga que se realicen votaremos por el candidato Andrés Ibarra como presidente del club. Es un gran hombre que pudimos conversar con él en varias oportunidades, y realmente hará una gestión notable en nuestra institución. Celebramos con ansias cuando asuma Andrés Ibarra la presidencia del club de La Ribera, dado que es cuestión de tiempo, los socios y socias se cansaron de este mal manejo de la institución que está llevando adelante Riquelme, Ameal, Colombo, Jorge Plate, y muchos más.
Claudia Vogel
Miembro del equipo de investigación Histórica de Leyendas Xeneizes
Tumblr media
Vemos al escritor Ulises Barreiro, coordinador del equipo de Leyendas xeneizes, junto al candidato a presidente Andrés Ibarra.
1 note · View note