#Miguel Paolo Celestial

[bergoglionate]

A Reti unificate: da Corrispondenza Romana, in attesa di arricchire la pagina di video ed altre foto, con il sito Cooperatores Veritatis, come preannunciato qui.

  E’ un “Appello agli Angeli” contro gli spiriti maligni dell’Amazzonia, quello lanciato oggi a Castel Sant’Angelo da Acies Ordinata, una coalizione internazionale che raggruppa i più noti influenti movimenti e siti cattolici fedeli alla Tradizione. Tra i circa 200 cattolici che si sono schierati in silenzio guardando San Pietro, presenti, tra gli altri: John Henry Westen, direttore di LifeSiteNews (Canada), Michael Matt, direttore di The Remnant (Stati Uniti), Michael Voris, direttore di Church Militant (Stati Uniti), John Smeaton, presidente della Society for the Protection of Unborn Children (Regno Unito), Jean Pierre Maugendre direttore di Renaissance Catholique (Francia), Roberto de Mattei, presidente della Fondazione Lepanto, Jose Antonio Ureta e Juan Miguel Montes, rappresentanti delle Associazioni Tradizione Famiglia e Proprietà (TFP) di Francia e Italia.   La manifestazione è culminato con il canto collettivo del Credo.

Questo il testo del volantino diffuso dagli organizzatori:

                        Appello agli Angeli

Signore, congrega nos de nationibus (Salmi, 105, 47).!

 Il nostro è un raduno di laici cattolici, provenienti da diverse nazioni, che chiedono innanzitutto al Signore di riunire tutti i combattenti per la buona causa, al fine di formare un’unica armata contro i nemici di Dio e della Chiesa.

Schierandoci in questa piazza, vogliamo offrire un’espressione simbolica ma reale della nostra volontà di resistere e di non retrocedere nella lotta in difesa della Fede, ma il nostro raduno va oltre i confini di un luogo e di un giorno e intende raccogliere tutti i figli della Chiesa militante che a noi si uniscono nello spirito e nella preghiera.

I nemici sono penetrati all’interno della cittadella e venerano gli idoli, fin nel santuario, “ubi sedes beatissimi Petri et Cathedra veritatis ad lucem gentium constituta est” (Esorcismo di Leone XIII).  Ai piedi di Castel Sant’Angelo, la fortezza che tante volte ha difeso il Papato nella sua storia, invochiamo l’aiuto degli Angeli e soprattutto di san Michele, principe delle milizie celesti, affinché proteggano i difensori della Chiesa e della Civiltà cristiana e disperdano i loro nemici.

La confusione, che è il fumo di Satana, oggi avvolge il campo di battaglia. Per vincere contro le forze del caos è necessaria la purezza della dottrina, la chiarezza delle parole, la fermezza dell’esempio, l’accordo dell’animo e delle opere, perché, come insegna san Paolo:“Se la tromba di guerra dà un suono confuso, chi mai si preparerà alla battaglia?” (I Cor., 14. 8).

Perché ciò avvenga chiediamo alla Madonna, Regina degli Angeli di fare di noi, a sua immagine, oggi e sempre, una Acies ordinata (Cantico dei Cantici, 6, 3; 6,9), un esercito pronto a combattere, con quella tranquillità che nasce dalla pace di Cristo che è nei nostri cuori e che vogliamo sia estesa al mondo intero.

                                                                                                                   Roma, 28 settembre 2019

                                                                                   Vigilia della Festa di San Michele arcangelo

(cliccare sulle immagini per ingrandirle)

  Reti Unificate: Acies Ordinata, per vincere contro le forze del caos… A Reti unificate: da Corrispondenza Romana, in attesa di arricchire la pagina di video ed altre foto, con il sito…

[cooperatoresveritatisinfo]

A Reti unificate: da Corrispondenza Romana, in attesa di arricchire la pagina di video ed altre foto.

E’ un “Appello agli Angeli” contro gli spiriti maligni dell’Amazzonia, quello lanciato oggi a Castel Sant’Angelo da Acies Ordinata, una coalizione internazionale che raggruppa i più noti influenti movimenti e siti cattolici fedeli alla Tradizione. Tra i circa 200 cattolici che si sono schierati in silenzio guardando San Pietro, presenti, tra gli altri: John Henry Westen, direttore di LifeSiteNews (Canada), Michael Matt, direttore di The Remnant (Stati Uniti), Michael Voris, direttore di Church Militant (Stati Uniti), John Smeaton, presidente della Society for the Protection of Unborn Children (Regno Unito), Jean Pierre Maugendre direttore di Renaissance Catholique (Francia), Roberto de Mattei, presidente della Fondazione Lepanto, Jose Antonio Ureta e Juan Miguel Montes, rappresentanti delle Associazioni Tradizione Famiglia e Proprietà (TFP) di Francia e Italia.   La manifestazione è culminato con il canto collettivo del Credo.

Questo il testo del volantino diffuso dagli organizzatori:

                        Appello agli Angeli

Signore, congrega nos de nationibus (Salmi, 105, 47).!

 Il nostro è un raduno di laici cattolici, provenienti da diverse nazioni, che chiedono innanzitutto al Signore di riunire tutti i combattenti per la buona causa, al fine di formare un’unica armata contro i nemici di Dio e della Chiesa.

Schierandoci in questa piazza, vogliamo offrire un’espressione simbolica ma reale della nostra volontà di resistere e di non retrocedere nella lotta in difesa della Fede, ma il nostro raduno va oltre i confini di un luogo e di un giorno e intende raccogliere tutti i figli della Chiesa militante che a noi si uniscono nello spirito e nella preghiera.

I nemici sono penetrati all’interno della cittadella e venerano gli idoli, fin nel santuario, “ubi sedes beatissimi Petri et Cathedra veritatis ad lucem gentium constituta est” (Esorcismo di Leone XIII).  Ai piedi di Castel Sant’Angelo, la fortezza che tante volte ha difeso il Papato nella sua storia, invochiamo l’aiuto degli Angeli e soprattutto di san Michele, principe delle milizie celesti, affinché proteggano i difensori della Chiesa e della Civiltà cristiana e disperdano i loro nemici.

La confusione, che è il fumo di Satana, oggi avvolge il campo di battaglia. Per vincere contro le forze del caos è necessaria la purezza della dottrina, la chiarezza delle parole, la fermezza dell’esempio, l’accordo dell’animo e delle opere, perché, come insegna san Paolo:“Se la tromba di guerra dà un suono confuso, chi mai si preparerà alla battaglia?” (I Cor., 14. 8).

Perché ciò avvenga chiediamo alla Madonna, Regina degli Angeli di fare di noi, a sua immagine, oggi e sempre, una Acies ordinata (Cantico dei Cantici, 6, 3; 6,9), un esercito pronto a combattere, con quella tranquillità che nasce dalla pace di Cristo che è nei nostri cuori e che vogliamo sia estesa al mondo intero.

                                                                                                                   Roma, 28 settembre 2019

                                                                                   Vigilia della Festa di San Michele arcangelo

(cliccare sulle immagini per ingrandirle)

  Acies Ordinata 28 sett. Un Appello agli Angeli contro gli spiriti dell’Amazzonia A Reti unificate: da Corrispondenza Romana, in attesa di arricchire la pagina di video ed altre foto.

[miguelpaolocelestial]

"Katawan ng Liwanag" ni Miguel Paolo Celestial

Mata Maghapon sa isang sulok ng silid: malalagas ang dahon ng sampalok, lulusot ang silahis sa salamin. Lumulubog ang araw sa laot, lumilipad ang kalapati pauwi. Nananatili ang iyong tingin kahit sa pagdilim ng tubig, kahit sa kinang ng luhang sinlaki ng dagat pagpikit.

Pisngi Nauunang sumikat ang liwanag sa iyong mukha. Bumabangon ang parang sa huni ng maryakapra. Hinahaplos ng hangin ang inaantok na damuhan. Kulay kalimbahin ang langit na unti-unting lumalawak at umiinit. Mamumula ang bakas ng halik bago sumilay ang ngiti.

Tainga Kung alam ko sana ang sasabihin para matawid ang dilim sa pagitan natin. Walang laman ang katahimikan tulad ng mabatong dalampasigan: bagong káti, nagkalat ang basag na korales. Sisiksik ako sa iyong tabi, ngunit lalo kang lalayo sa aking piling. Nalulusaw ang bulong sa buhangin.

Labì

Magkasunod ang kidlat at kulog, ang paghiwa at panginginig. Pagbiyak natin ng talaba, kakagatin ang laman, masusugatan. Nagliliyab ang bugambilya sa pugad ng tinik, ngunit di natutupok ang bulaklak. Walang dumadanak kahit anong talas ng ating paglalambing.

Noo

Walang sinlawak ang abot-tanaw ng pamamaalam at ang pinaka huling bakas ay tatak ng labì sa balat, nananatili tulad ng lamlam ng lampara sa gunita, init sa ilalim ng kubrekama. Magkasabay nating tiningala ang langit. Sa isang haplos, napawi ang mga ulap. Nagsanib ang ating panganorin.

(Ipagpapatuloy...)

[heydex07-blog]

BOSQUEJO: A Handcrafted Creations of a GENIUS

I stumbled upon a picture of a VERY fashionable lad in Facebook and automatically clicked it and browsed some of his photos. When I found out that he has a LOOKBOOK account, it was a no-brainer, I had to see all of his looks! The guy I am referring to is no other than, Miguel Paolo Celestial. A 30 year old blogger, writer, designer from Manila, who DOES NOT LOOK LIKE HIS AGE!

When I was browsing through his LOOKS on LookBook, my attention was caught by the adornment around his neck.

Little did I know, Miguel Paolo Celestial was the one who painstakingly handcrafted this gem of a neck piece! 

BOSQUEJO, as it is named, is his brainchild. "Bosquejo" is the Spanish word for Sketch, Outline, Draft. The name was initially used for his mens wear blog El Bosquejo , which served as his online diary, which features his daily looks and everything about Men's Fashion.

Miguel, being the man of art that he is, made accessories all for himself, using materials that usually wouldn't be worn as an accessory. Take stuff from the hardware for example. Through his blog and LookBook account, the public seemed to grow fond over his accessories. This convinced Miguel to produce his one-of-a-kind masterpieces commercially.

His pieces, through time and word-of-mouth, became ubiquitous. Appearing in several fashion blogs and publications.

Bosquejo even caught Rajo Laurel's liking, allowing several pieces to be sold his creations.

I am such a big fan of his SACRE Collection, it was an homage to the "gods" that we believe in. He created it in a way that the pieces wouldn't look "churchy" or something ONLY a Priest and a Nun would wear. here are some of his collection off SACRE:

A peek on his HARDWARE Collection:

his AZUL Collection:

DJINN Collection:

this is my favorite off his Djinn collection:

Steel Bard

FELINE Collection:

NUNCA Collection:

Blair Waldorf would be happy!

SAND Collection:

It quite obvious what my favorites are! haha

I CAN'T WAIT to have my first Bosquejo!

Visit them at:

ac+632 2/F Greenbelt 5 Makati

House of Laurel 6013 Villena corner Mañalac Street Poblacion, Makati

Poetry Alley West, Pub Street Area Siem Reap, Cambodia

Contact:

miguelpaolocelestial@gmail.com

facebook.com/Bosquejo

also,

SEE THE LOOKS OF THE MAN-OF-THE-HOUR:

http://lookbook.nu/miguelpaolocelestial

[vickyherrera-blog]

A lil video we made from a shoot.... :) Enjoy!

Victoria Herrera A video by Judd Figuerres Art Direction Mike Lavarez Styling Thysz Estrada Make up Chiara Daez Hair Mark Daniel Familara Miguel Paolo Celestial Paradigm Shift Clothing

[miguelpaolocelestial]

"Tsubibo" ni Miguel Paolo Celestial

Umangkas tayo sa tsubibong hugis pugita matapos ng apat o lima pang sakay na lumusong sa kuweba, gumulong parang bisikleta, at bumulusok mula sa tuktok ng burol. Umikot at uminog ang tsubibo tulad ng turumpong patuloy na pumipihit. Nakapakò ang ating titig sa isa't isa. Habang lumulubog at pumapaibabaw ang sasakyan, kumikinang at pumupusyaw ang mga araw sa iyong mga mata, sintingkad ng etiketa. Pagbaba, umiikot pa rin ang perya, ang mga tao, pati ang nahanap nating upuan. Sabay tayong napaduwal, nalasahan ang pinagsaluhang hapunan. Ngunit pagtayo at pagpunas ng panyo, ayaw matanggal ang asim sa aking lalamunan. Sumabit ang galamay ng asido. Patuloy na sinusunog ng bituin ang dilim. Hindi ko alam kung iyon ang huling gabing nagningning ang iyong pagtingin.

[miguelpaolocelestial]

"Ang Paglilitis kay Renato Corona" ni Miguel Paolo Celestial

Nangyari na nga ang inaasahan at hinamon ng butiki ang palaka, ang ahas, ang bayawak, at ang buwayang ibulgar ang kanilang kaliskis, ang kulugo at lagkit, ang biyak na dila, ang kamandag sa balat at pangil. Nangyari ang inaasahan at ibinalik ng butiki ang paratang sa mga tagapaglitis na nakabihis lahat sa bátang kulay alak. Hinamon ng punòng mahistrado ng kataas-taasang hukuman ang kagalang-galang na mga mambabatas na hubarin ang salamin at ipakita ang matang nanlilisik: pabulaanan ang mga hinala sa laki at laman ng pugad, sa mga dinaklot na itlog at dinukot na manok. Pasinungalingan sa taumbayan ang alingasngas na gumagapang at lumulundag. Nangyari na nga ang inaasahan at ipinanturo ng butiki ang kanyang dila dahil nang tinagâ ang kanyang buntot, wala nang pumalit. Di maalis sa kisame ang kamay at paang malapit nang mawalan ng kapit. Pilit minaliit ang paglamutak sa gagamba at lamok. Ngunit walang luhang maipiga, walang tumulo sa makapal na katad. Napukaw ang bulwagan ng sagitsit at kokak, napanganga ang mga bungangang punô ng matatalas na ngipin. Nangyari na nga ang inaasahan sa mga pinagbintangang mambabatas: natuyo ang laway ng ahas, tumahimik ang buwaya, at nagpigil ng hininga ang palaka. Nangyari ang inaasahan at pumalakpak ang madla.

[miguelpaolocelestial]

"Ondoy" ni Miguel Paolo Celestial

Umiikot ang bentilador sa restawran sa ibaba. Dumaraan ang mga tao, pinapanood ng mga naghahapunan. Lumipas na ang tag-ulan. Napagmamasdan ko na ngayon ang paglampas ng oras: ang pila sa pelikula, ang mga sandali bago ng palabas. Ngunit bumabalik pa rin ang eksena ng humahampas na bagyo, ang ating mga pisnging naaampiyasan. Ang pagmasid nang hubad mula sa balkonahe mula sa kama, mula sa kotseng muntik nang tumirik sa bahâ. Nagbubulatlat ako ng diyaryo tuwing umaahon ang umaga. Hinihintay pumatak lahat ng kape sa salaan, mag-isang humaharap sa hapag. Walang ulap ang liwanag ngunit di ko na maalala ang mga linya ng iyong mukha, di na mabása tulad ng mga librong tinigmak ng putik – tinatago-tago at ayaw ibilad. Ayaw itapon kahit di na maisasalba. Lusaw ang mga pahina, nagkadikit-dikit ang mga pangungusap.  Di ko inasahang mahalin ka. Nahugasan na ang lagkit sa aking kuwarto mula sa umapaw na tubig galing banyo, ngunit di pa rin natutuyo ang ating damit, ang mga halik. Ang luhang di ko mapunasan dahil nanatili sa dibdib.

[miguelpaolocelestial]

"Bitin" ni Miguel Paolo Celestial

Iniwan mo ako sa laot na walang sagwan. Walang hangin at walang alon. Tumigil ang manunugtog bago bumalik sa koro. Paano ko malalaman anong susunod? 

(Sundan ang seryeng "Pag-ibig at Pananalig")

[miguelpaolocelestial]

"May malaking anino ng pakpak" ni Miguel Paolo Celestial

May malaking anino ng pakpak na biglang dumaan sa tuyong damuhan, sampung tao ang lapad. Umaalon-alon ang itim na hugis, parang sumisisid sa sahig ng dagat. Pagtingala, wala na akong makita sa langit kundi ulap. Di ko maalala ang iniisip kanina, dinagit ng dambuhala.

(Bahagi ito ng "Malikmata", isang serye ng tulang tuluyan o prose poetry)

[miguelpaolocelestial]

"Kitakits sa McDo" ni Miguel Paolo Celestial

Kung ikaw ay nalulumbay o nasestres, pisilin mo ang lahat ng ketsap sa maliliit na pakete at isawsaw isa-isa o tigalawa ang paboritong Twister Fries. Malilimutan mo ang problema sa sarap. Lalo kung sasabayan ng malamig na baso ng Coke, yung may kumakalatok na yelo. Go Large nang di mabitin sa manamis-namis na pananggal-umay para sa pinirito at mamantikang happiness. Kapag saksakan naman ng init, patunawin lamang ang sorbetes sa McFloat at lasapin sa bawat sipsip ang malapot na pampalamig. Itodo ang ngilo sa McFlurry na may pira-pirasong Oreo. Huwag ka nang mainis sa iyong boss. Umorder na lang ng Big Mac sa 8-McDo. Mawawala ang iyong galit sa 100% pure beef. Sigurado ka pang mabubusog. Kung may nakipag- break at nagdurugo ang iyong puso, naluluha ka pa rin tuwing siya ay maisip, gawing Double ang iyong Cheeseburger. Para siya ang magselos. Huwag ka nang malungkot kung laging ubós ang iyong pera. Abot-kaya ang beinte-singkong McSavers at singkuwentang McSavers Meals. Kung magipit ka man, mabilis lang pag-ipunan. Samantala, pumunta ka muna sa pinaka malapit na panaderya at isipin mo na lang Hamdesal yan!

[miguelpaolocelestial]

"Sa Ayala Triangle Gardens" ni Miguel Paolo Celestial

Kanina pa naghihintay ang helikopter sa rooftop ng Allied Bank sa Ayala Ave., walang patay ang makina at eliseng sumasabay sa ingay ng lonmower ng hardinero dito sa Ayala Triangle Gardens. Humahalo sa harurot ng trapik, sa pagkalabog ng mga mason sa isa sa maraming itinatayong gusaling aangkin sa sariling kuwadrado ng langit. Nagdadaldalan ang mga naglalakad lampas sa kapihan, ang bawat lagatok ng takong ay tandang padamdam. Kumakaluskos ang dyaryo ng nagsisigarilyong de-barong. Sumusunod sa kumpas kahit ang hangin sa hardin. Maaliwalas sa lilim ng punò sa damuhan. Pagdating ng hapon, lalabas ang mga yaya karga-karga o tulak-tulak ang mga anak ng expat. Magsisimula nang magjaging ang mga empleyadong maagang lumabas. May maglalatag ng mantel sa tabi ng akasya, magmemeryenda. Matapos ang siyesta, may maglalabas ng munting bisikleta. Malimit may ipinapasyal na ásong laging may tagapulot ng dumi. Ikot nang ikot ang mga nag-eehersisyo, makukulay ang suot na sintingkad ng mga eskulturang nakapalibot sa mga bangkô. Laging hanggang tatlo ang rumorondang sekyu sa perimetro. Minsan may isang aleng mahaba ang uban, walang pusód, at naka tsinelas na tahimik na umupo sa isang sulok. Hinahalukay ang kanyang gamit sa loob ng ilang bag at plastik. Nagwalâ nang nilapitan ng unipormadong mamàng humawak sa kanyang braso. Napatingin ang mga dumaraang nakiusyoso. Lalong nagalit ang matanda nang may ibinulong ang sekyu. Nagdadabog na tumayo at ipinagmumumura pati ang mga usiserong isa-isa namang nagpatuloy sa paglakad at pagtakbo. Umiiling-iling, muling gumaan ang pakiramdam pagkalayo. Bihirang hindi bagong tabas ang halaman sa kalagitnaan ng parke, iba’t iba ang korte. Tuwing mangangalirang ang damo, kagad tatamnan ng bagong punla. Sa gilid ng lote, naglalagas ng apoy ang kabalyero. Mataas ang rehas na ikinakandado pagsara ng mga opisina at restawran. May bahagharing kumikinang sa tubig ng fountain sa harap ng Ayala Tower One.

[miguelpaolocelestial]

"Eksena" ni Miguel Paolo Celestial

Magtatagpo tayo sa kanto ng madilim na kalsadang pinaka malapit sa inyong apartment, banda sa unang kanan mula sa magkatapat na Shell at Petron, di gaanong nalalayo mula sa simbahan at 7-11. Sa huling kinse minutos bago mag-ala una. Gusto sana kitang sabihang kaunti lang ang aking oras, marami pa akong kailangang tapusin, ngunit biglang magpapalit ang ilaw ng trapik at ngingitian kita sa iyong paglapit. Pag-akyat ng hagdan, titingnan ako patagilid ng sekyu. Pipindutin ko ang elevator tulad ng pagpindot ng slot machine, o microwave na nagpapainit sa anumang lumamig. Dadaan tayo sa pasilyo ng magkakamukhang pinto. Sa iyo ang isang numero. Minsan, di ko maaalala ang iyong pangalan, ang kalsada lamang at kung paano makarating sa iyong tirahan. Namumugto lagi ang bumbilyang kailangan nang palitan. Sa loob ng silid, nakahilera ang mga sapatos. Sa iyo at sa iyong mga kasamang kaibigan o kaopisina. May tatlong kutson sa sahig o may dalawang double-deck: pansamantalang pamamahay na sasapat sa pakikipagtalik na mahuhugasan ng shampoo sa sachet at sabong buy-one-take-three. Kapag natapos na ang lahat aabután mo ako ng isang baso ng tubig at tatanungin, tulad ng dati, Nag-enjoy ka rin ba? at ang isasagot ko uli ay Matagal na ba kayong dito nakatira?

[miguelpaolocelestial]

"Araw Gabi" ni Miguel Paolo Celestial

11:58 Gumagapang ang anino sa dingding, gagambang ginambala ng hangin. Maghahatinggabi, tumutulo ang tubig sa lababo ng katahimikan. Pumapatak ang mga sandali, dumadaloy patungo sa ilog ng panaginip. Nagbubuhangin ang aking oras, idinidikdik ng bumibigat na kumpas, nag-iipon na pulbong tinitikman ng yumuyukong butiking tumitiktik. Ilang minuto, ilang araw at linggo ganitong napapatigil, napapatunganga sa dyip, opisina, almasen, at simbahan tulad ng pagtitig sa salaming walang ibinabalik? Laging may simoy na kumakaluskos sa mga dahon: sinasalat ng aking mga daliri ang mga bagay habang nilulusong ang kalsada ng tao, busina, alikabok, at etiketa. Ngunit sa bawat pag-uwi di mawari kung ano ang nadama. Laging dumadapo ang kutob na sa bawat araw na lumubog papalayo nang papalayo ang aking anino, ang aking kamay sa pinto. 07:15 Bumubusina na ang basurero. Isa-isang ilusot ang mga butones ng polo, higpitan ang relo sa pulso at kurbata sa kuwelyo. Hiwaan ng hati ang buhok habang hinihiwalay ang sariling para lamang sa trabaho. Itupi at ibulsa ang tinig kasama ng inalmirol na panyo. Ilaklak ang kape habang nilalanghap ang umaga sa isang buntonghininga. Wala nang oras umupo sa almusal. Pagsilip sa bintana, sumasayaw ang sinag sa dahon ng bugambilya. Walang bihis ang liwanag na binabati ng huni, walang sukat na awit ng maya. Sumasabit sa tinik ng bulaklak ang aking lalamunan. Paglampas ng tarangkahan, nakaalis na ang mga tagahakot. Tangay ng trak pati ang aking lakas na lumingon...

(Basahin ang kabuuan)

[miguelpaolocelestial]

"Pasada" ni Miguel Paolo Celestial

Habang nag-aabang sa estayson, sinalubong ako ng treng lumusong sa dilim. Taimtim ang bumbilyang nakadilat kahit bulag. Sumayad ang sasakyan bago tuluyang tumigil. Magkabila ang upuan, nakatitig  ang mga pasahero sa mga espasyo at sa bintanang dumidilim  at lumiliwanag. Nilalampasan ang mga bus at kotse, ang matatayog  na gusali, ang barumbarong ng billboard na di maaninag sa katapat  na ilog. Tulad ng sakay, labas-pasok ang alaala ng lumipas na araw.  Isa-isang bumababa at nagpapaiwan sa kalsada, natutunaw sa ilalim  ng lampara. Sa dulo ng biyahe, walang natitira kundi ang alingawngaw  ng gabi sa dibdib. Ang nakalatag na riles na nakakapit hanggang                                                   sa siyudad ng panaginip...

(Basahin ang kabuuan ng "Pasada")

[miguelpaolocelestial]

"Magdamag (12 sa 12)" ni Miguel Paolo Celestial

12

Alas singko: nakahanda na ang barikada sa bungad ng barangay na pangalawang beses nang babalikan para sa demolisyon. Ginawang tungkod ng plywood ang dos por dos na ipinamahagi rin para pantapat sa arnis ng pulis. Ilang metro sa likod ng harang ang tambak ng gamit: higaan, muebles, kalan, kubyertos, kurtina, timba, at anupang maisasalba. Lahat ng unti-unting naipon sa ilang taon ng pagkayod: bentilador, damit,  lamesa, TV. Sako-sakong kagamitang tinatakpan ng trapal. Nakaupo sa mga bangkô ang nakatatanda. May bimpo sa balikat, kinakabahan dahil nagsidatingan na ang mga van lulan ang helmet, teargas, at kalasag. Dito rin isasakay ang mga poposasan. Pagdakot ng mga iskwater ng almusal, dumating ang bumbero. Kumikinang ang sikat ng araw sa mga molotov.  Sapat na ang liwanag para dumampot ng bato, magtungkab ng kongkreto.

(Basahin ang kabuuan ng "Magdamag": http://bit.ly/Az27Te)