#Muzyka Generatywna

[yellowmanula]

Czytam ksiażkę "Sonic Warfare" Steve'a Goodmana aka Kode9, który stwierdza, że soniczna wojna to punkt zero i zasada regulująca system polityczny na Ziemi. Jeśli core/centrum pochłania jakąś część miasta, muzyka dzielnic biedy staje się mocniejsza, mroczniejsza i ma niższe częstotliwości. Stopniowo potem bas jest wypłukiwany z tkanki miejskiej. Długo nie rozumialam metafory plemion i wojen ,bo moja głowa wypracowała metaforę nomadycznego wiru, który z szybkością derwisza jest w stanie wędrować po wszystkich klasach, stanach, plemionach. NIgdy nie potrafiłam się ugruntować, bo jednak nigdy nie będę tubylcem. Można jednak solidaryzować się z wybranym przez siebie brzmieniem. ❤ to ten na granicy słyszalności, czyli "unsound". Z kolei od futuryzmu z początku XX wieku hałas stał się kluczową obsesją modernistycznej awangardy dźwiękowej. Często łączony koncepcyjnie z „chaosem”, splata ze sobą „Sztukę Hałasu” (The Art of Noises Russolo) z eksperymentami Johna Cage’a nad dowolnym dźwiękiem, przypadkowością i I Ching, z free jazzem i japońskim „terrorystycznym hałasem”, aż po współczesne zainteresowania cyfrowymi zakłóceniami (glitch), estetyką procesualną oraz ich obecnymi przejawami w muzyce generatywnej, algorytmicznej i mikrosonorystyce (microsound)." Fot. Sebastien Arts, Nexus, Painting on canvas, 2023