#boteiros

[alain-keler]

Dimanche 19 février 2023.

Viana de Bolo, Galice, Espagne.

Entroido, ou carnaval.

  J’étais déjà venu photographier il y a tout juste vingt ans certains carnavals de Galice. Alors pourquoi ce retour tardif ? Je ne sais pas, réponse évasive, peut-être une envie d’aller sur des choses simples d’un moment pour lequel j’ai toujours gardé un très bon souvenir, des fêtes dans une très belle région du nord-ouest de l’Espagne. De temps en temps c’est bien de ne pas se prendre trop la tête sur le pourquoi des choses.

Un retour qui s’avérera quand même un peu mouvementé.

Dans ces carnavals il y a des personnages hauts en couleur, et par moment haut tout court :

« Ici le personnage typique est le « boteiro » qui, avec son masque en bois noir surmonté d'un paravent à armature en fil de fer recouvert de bandes de papier de soie colorées et ses sauts, garde des réminiscences de cultures exotiques. Frappant également par la couleur des rubans de tissu qui recouvrent sa chemise, qui forment des motifs géométriques ou floraux, le "boteiro" est chargé d'ouvrir la voie aux "folions" et de maintenir l'ordre dans la troupe. Très respecté par le public, avec ses mouvements, il a la capacité de faire sonner les chocas à sa ceinture, de différentes tonalités, comme il convient à tout moment », (traduction d’un texte d’un office de tourisme de Galice).

 Sauf que l’un de ces personnages présentés comme plutôt sympathique n’a pas trouvé mieux que de me percuter à grande vitesse, m’envoyant paître sur le bitume de la rue, moi et mes appareils photo, avant de disparaître très vite rejoindre ses sosies (ils se ressemblent tous, seules hauteurs et épaisseurs varient).

Cet incident eu pour effet de grandement me déstabiliser et de me faire dire que même dans des endroits à priori sympathiques il y aura toujours des personnages pas très recommandables.

M’éviter était très facile, peut-être moins drôle !

Vents d’Est reviendra dans ce journal d’ici quelques jours.

[sheltiechicago]

“Boteiro de Viana do Bolo,” Galicia

In ‘Microcosmos,’ Roberto de la Torre Photographs the Elaborate Masked Characters of Northern Spain’s Entroidos

All images © Roberto de la Torre

“Feo de Bande,” Galicia

“Pantalla de Xinzo de Limia,” Galicia

[afranciscomiradiezblr-blog]

Carnavales en Galicia-Entroidos...

O Boteiro

En Galicia hay nueve carnavales que tienen reconocimiento de interés turístico, y uno acaba de recibir el galardón de internacional y el que nos falta para el top 10 es el que tiene tu mayor reconocimiento y al que asistes año tras año, todos importantes y todos queridísimos por los gallegos y los que no lo son y vienen a disfrutar de la fiesta.

[sonhosdeescritor]

SELVAGEM DE PAULO FOG IONE AZ INDICAÇÃO 14 ANOS ILHA SÃO FRANCISCO, mais ou menos 70 km do PORTO EPITÁCIO SP, 8 jovens recém saídos da faculdade ingressam em um estágio para uma empresa de mineração. - Que bom que foi escolhida. - Vamos ver, tinha tanta gente boa. - Pode ser, mais você é a melhor. - O que foi Douglas, não vou fuder contigo. - Nossa, já esta toda armadinha, antes do jogo começar. Herón olha para eles e sorri, ali junto de Renan, Nataniel, Oliver, Karine e Jéssica. - Gente, como é, quando a gente chega neste lugar? - Muita calma mocinha, acabamos de sair do porto, demora cerca de uns 15 minutos. - Acho que vou vomitar. - Por favor, fora do barco. - Vá se fuder. - Como é............. - Seu Jorge, nos desculpe, ela esta um tanto nervosa, veio de outro estado. - Sabe, educação não se compra em livros, se conquista no dia dia. - Sabemos, obrigado por estar nos levando, somos gratos demais. - Senão fosse você, garoto, eu dava uns tiro aqui. - Por favor seu Jorge. - Tudo bem, garoto. Renan olha com calma para o boteiro que pilota aquela lancha pela segunda vez, sempre esteve em botes e barquinhos rústicos, vivendo da pesca, fora contratado pela empresa a menos de 6 meses ajudando na construção e aterro de sapatas para a sustentação dos containers que foram adaptados para moradia, laboratórios e outros fins. Já chegando próximo ao micro cais para aporto das embarcações, todos se deslumbram com a obra humana ali, cerca de 18 containers bem colocados de forma harmoniosa com a natureza dali, logo 3 mulheres vem ao encontro deles, lancha presa ao garrão, agora é descer com as malas, suprimentos, equipamentos, Jorge ajuda com aquilo, Jéssica já melhor do mareio do rio olha encantada o bando de borboletas nos jardins que se segue até próximo aos containers. A capitã Novaes os recebe e distribui as acomodações, homens no segundo e terceiro bloco e mulheres no quarto e quinto, um total de 26 pessoas estão locadas ali, Jéssica de pronto assume o laboratório de pesquisa junto de Herón, Nataniel, Douglas, já Camila segue para a cozinha, a nutricionista fará o cardápio de tods ali, seguindo uma alimentação saudável e com grande fonte energética. Renan se ocupa do seu posto no segundo laboratório de biogenética junto de Karine, Oliver sobe para o bloco administrativo onde fará os serviços de notas e supervisão de segurança, inclusive segurança do trabalho. Não demora, anoitece e todos ali, saboreiam um caldo de piranha, pirão, arroz, feijão, salada de legumes e frango grelhado.

[iriaprol]

A principal misión do Boteiro é abrir paso ao folión, dando espectaculares saltos sobre a “monca”. Boteiro. Vilariño de Conso #entroido #unsentimento #entroidoourense #boteiro #boteiros #vilariñodeconso #folión #carnaval #ilustracion #xacobeo2021 #xuntadegalicia #folklore #mask #mascara #carnivalmask #carnivalmasks #carnaval #unanosenti #entroidoilustrado #iriaprol (en Galicia, Spain) https://www.instagram.com/p/CK9VHyjDGNk/?igshid=1hg4kpbcxtby7

[joeinct]

El Boteiro, Vilariño de Conso, Photo © Cristina Garcia Rodero, 1992

[kinocube]

A mascarada

Lacón con grelos, orellas e filloas á mesa acompañadas duns bos licores do país –con sentidiño!– escoitando de fondo á charanga popular, que este ano terá que ser en diferido a través da túa plataforma de contido audiovisual preferida, e oculto baixo unha máscara de peliqueiro, cigarrón, boteiro ou pantalla. Reivindico dende este pequeno espazo a importancia, ou mellor dito, a necesidade de disfrazarse cando chegan estas datas, xa sexa de xeito tradicional ou moderno, nenos e nenas, adultos ben medrados, sen vergoña nin prexuízo.

Será porque nacín nunha madrugada fría de mércores de cinza, ou porque miña nai rompeu augas namentres andaba a preparar unhas filloas, pero sempre me gustou o Entroido por riba de calquera outra festa popular. Disfrazarse é un acto revolucionario dende o momento no que rexeitamos a seriedade e o saber estar, rexeitamos os roles que nos impoñen no día a día, deixamos a un lado a vergoña e nos mostramos ó mundo dun xeito totalmente diferente. En ocasións, incluso nos mostramos moito máis preto das nosas verdadeiras identidades; aquelas que ocultamos, paradoxicamente, no cotián.

O Entroido é un fenómeno cultural moi local. Celébrase de formas moi diversas en puntos concretos do globo e a nosa terra, Galiza, é un deles, mais tamén Río de Janeiro ou Venezia. Nos EUA, porén, a única manifestación deste fenómeno cultural dáse de maneira moi localizada en New Orleans, baixo o nome francófono de Mardi Gras. O resto do país prefire outra data para disfrazarse, o Halloween, parello ó noso Samaín. Isto explica a pouca incidencia da temática do Entroido no cinema máis popular, enmarcado no sistema de estudos de Hollywood. Mais xa vemos que isto de poñer un disfrace ou unha máscara e pasalo ben tampouco lles é alleo.

Antes de continuar deberiamos establecer unha primeira fronteira de significados, pois non é o mesmo unha máscara que un disfrace. Ambos son elementos principais do Entroido, por suposto, pero existen matices que tamén condicionan o seu uso como recurso no cinema. A máscara, por unha banda, ten unha función clara e diferenciada: ocultar a identidade do que a porta. É un elemento presente en varios xéneros cinematográficos que pouco ou nada teñen que ver coa festa que nos ocupa; lévana xusticeiros anónimos, superheroes –aínda que ultimamente penso que só Batman continúa esta tradición– viláns e, incluso, persoas con algún tipo de deformidade como a figura arquetípica da Pantasma da Ópera; e habitualmente serve ós enmascarados para realizar calquera acto que só ousaría facer dende o anonimato. O anonimato é, de feito, un estupendo recurso para empurrar os acontecementos dunha trama. A máscara, como unha barreira, impídenos acceder á verdadeira identidade, tanto física como psicolóxica, dunha personaxe. E dou fe que o fai ben! Vós non notastes o difícil que é imaxinar a face de alguén a quen só tivestes a ocasión de ver cunha máscara hixiénica? Non tratastes de recrear o seu rostro na vosa mente e, se por un casual o vedes sen máscara, non se parece en nada ó que pensabades? A min, todo o tempo.

O disfrace, por outra banda, ten outra función que é a de axudarnos a adoptar un rol específico. Aquí está a maxia do Entroido: por un día somos impertérritos xinetes do lonxano Oeste ou salvaxes piratas dos Mares do Sur, cambiamos de profesión, probamos como nos veriamos se pertenceramos ó sexo oposto, se foramos louros ou morenos, se foramos máis extravertidos, máis graciosos ou máis guapos. No cinema, os actores fano todo o tempo. É o seu traballo. Mais, de cando en cando, o papel esixe un disfrace, un papel dentro do papel, o que habitualmente supón todo un desafío actoral e, unha vez máis, un paradoxo. Curiosamente, o cambio de xénero é un dos disfraces máis socorridos nas tramas de cinema dende os seus comezos, cando Alice Guy se atreveu a inverter os roles dos homes e das mulleres da sociedade edwardiana, é dicir, de comezos do século XX, nunha curta que me gustaría poder compartir con vós, mais foime imposible de atopar, que trataba de expoñer o absurdo duns roles de xénero tan dispares como os daquela época. Incluso podemos retroceder aínda máis até o teatro isabelino e a Shakespeare, unha vez máis, que é tan aficionado a expoñer a culpa das súas personaxes a través de pantasmas vingativos como a cambiar de xénero ás personaxes femininas para enredalas aínda máis nas súas tramas en obras como Merchant of Venice ou Twefth Night, todas elas con adaptacións cinematográficas. Aínda é máis confuso cando sabes que na época de Shakespeare as mulleres tiñan prohibido dedicarse ás artes escénicas e que, polo tanto, podías atoparte observando a un actor no rol dunha muller que está a facerse pasar por un home.

Desenredemos esta maraña e volvamos ó esencial. Porque, ó final, diso se trata: ocultar ou cambiar a identidade ós ollos dos demais. Pode parecer unha farsa, unha excepción que permitimos durante as datas do Entroido, vinculadas ás Lupercalia romanas ou a calquera outra festividade ancestral que celebre a vida e a liberdade, mais non é así. Ó longo da nosa vida estamos seguido a actuar. Ocultamos a nosa identidade e disfrazámonos tódolos días: a min non se me ocorrería acudir a unha entrevista de traballo co meu sudadoiro vello, ese que tanto me gusta e que me nego a xubilar; e ocultaría a incomodidade que me comporta venderme a min mesma como empregada ideal cun sorriso amplo e amable, como se se tratase dunha máscara que me protexe e agocha as miñas inseguridades; as redes sociais esíxenos contar con diferentes máscaras e disfraces axeitados para cada plataforma. En realidade, disfrázome tódolos días. Actúo como o faría unha verdadeira movie star.

Por iso reivindiquei, e reivindico, a necesidade de disfrazarnos no Entroido, comer orellas e filloas doces ou salgadas, cantarlles ós nosos problemas, bailar, festexar e repenicar. E, aínda que este ano non nos permita cumprir coa faceta social e colectiva desta celebración, non nos resignemos a pasalo como un día máis do calendario. Disfracémonos aínda que ninguén nos mire. Prométovos que eu tamén o farei.

Até a semana vindeira!

[recantodaeducacao]

Polícia investiga nova modalidade de crime no Rio de Janeiro

A polícia do Rio de Janeiro identificou uma nova modalidade de crime. Segundo investigações da corporação, surgiu a figura do “boteiro”, que vem da palavra “bote” e é utilizada para se referir aos bandidos que roubam cargas de drogas de traficantes. A nova modalidade de crime funciona da seguinte forma: um suposto comprador de drogas, como ecstasy e haxixe, entra em contato com um traficante fazendo uma encomenda. A pessoa vai até o local marcado para comprar a droga e anuncia um assalto. A prática, segundo a polícia fluminense, tem se espalhado pelo Rio de Janeiro. De acordo com as investigações, policiais civis e militares estariam participando das quadrilhas de “boteiros”, que roubam as drogas. Frequentemente, os traficantes conseguem identificar os criminosos e promovem o assassinatos dos membros da quadrilha.

Leia também

João Doria abre queixa crime contra vizinha após ser acusado de fazer festa na pandemia

Lockdown em SP: pelo menos 21 foram presos em fiscalizações; festa clandestina foi interrompida na capital

Polícia investiga relato de assédio de turista durante voo de asa delta no litoral de SP

*Com informações do repórter Rodrigo Viga

The post Polícia investiga nova modalidade de crime no Rio de Janeiro first appeared on Recanto da educação. from WordPress https://ift.tt/2PAy1dE via IFTTT

[aifonenews]

Polícia investiga nova modalidade de crime no Rio de Janeiro

Polícia investiga nova modalidade de crime no Rio de Janeiro

A polícia do Rio de Janeiro identificou uma nova modalidade de crime. Segundo investigações da corporação, surgiu a figura do “boteiro”, que vem da palavra “bote” e é utilizada para se referir aos bandidos que roubam cargas de drogas de traficantes. A nova modalidade de crime funciona da seguinte forma: um suposto comprador de drogas, como ecstasy e haxixe, entra em contato com um traficante…

[noticiasindaiatuba]

Polícia investiga nova modalidade de crime no Rio de Janeiro

Polícia investiga nova modalidade de crime no Rio de Janeiro

A polícia do Rio de Janeiro identificou uma nova modalidade de crime. Segundo investigações da corporação, surgiu a figura do “boteiro”, que vem da palavra “bote” e é utilizada para se referir aos bandidos que roubam cargas de drogas de traficantes. A nova modalidade de crime funciona da seguinte forma: um suposto comprador de drogas, como ecstasy e haxixe, entra em contato com um traficante…

[galiciameigas-blog]

Os Boteiros, saltaron corrieron y alegraron a la gente que los vio en Santiago, no solo se celebra el entroido en Verín y Xinzo, podéis disfrutarlo en otros lugares de Galicia, aunque no se hable de ellos, por algo Doce Habana nos copio. https://www.instagram.com/p/B2HWvMpCBqd/?igshid=5boir9thpbax

[babyp73]

Carnaval

Con motivo de la llegada de los carnavales, en Educación Infantil estamos trabajando el carnaval tradicional gallego.

Os quiero enseñar alguno de los disfraces de los que estuvimos hablando.

De los Boteiros un disfraz espectacular, y que es tradicional de Viana do Bolo.

Nosotros hicimos nuestra versión de estas máscaras,con sus penachos jajajjaj ,evidentemente hay que echarles un poco de…

[sheltiechicago]

Boteiros, Viana do Bollo, Spain. All images © Roberto de la Torre

In Roberto de la Torre’s Documentary Photos, Yearly Masking Rituals Celebrate the Change of the Seasons

Oso, Samede, Galicia

Oso, Salcedo, Galicia

Home de bugallos, A Mezquita, Galicia

[nievesvidueira]

NABLA ACÚSTICO E Xesucristo dixo un día ninguen e profeta na sua terra, meu amado Xesús Cristo foi por non ser de Quintela. E como proba Nabla acústico dous amigos cantautores, van dar un concerto en Quintela iso e:........ votarlle bemoles. Eu soio coñezo o Andres que e Quintela de sangue pura, co mais grande corazón pero cheo de bravura. Ben sei que xogando o fútbol marcaba goles a mazo, e si hai que ir a herba ben sabe o que é un engazo. En tempos de carnaval el e o mellor Boteiro, pois levao no corazón herdado dalgun senlleiro. Ten grande amor a terriña entre o Fuliòn e o mais grande, atreveuse cun lobo celta e del vestido ferveulle o sangue. E cando no bombo toca eiqui xa tembla o misterio, fainos tremer de emoción e soa o Fuliòn celtiberio. Mais cando pilla a aixadancha repenica o son de Quintela, engrandecendo á parroquia co son mais belo da terra. Pero isto non e nada comparado co que fai, e cantautor cun amigo e a Quintela nolo trai. Amigos e coñecidos eu quixera predecir, que o dia 30 de Xuño Quintela se faiga oir. Cancións coma a auga pura que flue na fonte nova, e que deixa namorado a todo aquel que a proba. Cancións que nos fan sentir abrazos cheus de cariño, animandonos a todos a percorrer calquer camiño. Cancións capaces de unir os soños rotos da vida, facendonos asi descubrir que a vida comeza espida. Eiquioestan NABLA ACÚSTICO seica e na plaia de Samil, pois o dia 30 en Quintela hai que superar os mil. Desexovos Moitisima sorte amigos, que iste concerto do dia 30 de xuño as 12 da noite en Quintela do Pando seña o preludio dun grande exito no voso percorrido pola vida artística. ÁNIMO, QUE O VALEDES!!!!!!! Nieves Fernández Vidueira

[yummyummy-404]

Boteiro by SindoNovoa Performing Arts

[iriaprol]

Estamos en tempo de Entroido, ainda q non o pareza. Este Boteiro de Viana do Bolo forma parte do proxecto co que rematei este inusual 2020, ENTROIDO ILUSTRADO. 

#ilustracion #entroido #boteiro #entroidoilustrado #fondoxacobeo2021 #xacobeo2021 #xuntadegalicia #iriaprol #vianadobolo #entroidoourense #turismogalicia #fondoproxectosculturais #carnaval #carnival #mask #traditionalmask #carnivalfestival (en Galicia, Spain)
https://www.instagram.com/p/CKv8ss8jLde/?igshid=65922wq5e1pv