Tumgik
#eerstedag
overwijs · 3 years
Text
De scholen zijn weer begonnen! Althans voor een deel van ons. Maar wat doen docenten dan eigenlijk op zo’n eerste maandag?
0 notes
laurapraat · 4 years
Text
Een nieuw hoofdstuk
Het is even een tijdje flink stil geweest rondom alles. Er is de afgelopen maanden zo enorm veel gebeurd. Dat ik er gewoon weg niet meer aan toe ben gekomen. En heel eerlijk gezegd …. Had ik de puf ook even niet. Er voor mijn kind vooral zijn en het vechten tegen alles en iedereen was even te veel. 
Inmiddels hebben we 3 maanden geleden bloed afgestaan voor het genetisch onderzoek. Op de uitslag hiervan zitten we nog steeds te wachten hopelijk komt dit snel! 
De maanden verstreken en we kwamen steeds dichterbij het moment dat Bram afscheid van de peuterspeelzaal zou gaan nemen en zou gaan starten op de basisschool. Met het complete team van fysio, bekkenbodem therapie en logopedie. schoven we aan tafel met zijn juf van de peuterspeelzaal, de juf die Bram zou gaan begeleiden, De Ib’er het samenwerkingsverband en het wijkteam. Voor een groot overleg. Dit was eigenlijk allemaal enorm positief. Er werd een huisbezoek ingepland, de eerste oefen dagen werden besproken, papieren ingevuld en ondertekend en de eerste echte schooldag werd afgesproken. 
Bram ging voor de eerste keer wennen. De juf was positief bij het ophalen. Een flinke opluchting voor ons. De dag erop gesprek met de juf en het wijkteam voor de nodige extra zorg…. En daar ging het mis …. De Ib’er schoof aan en eigenlijk alles was beloofd en afgesproken was, Leek nu in eens onmogelijk, Advies van het wijkteam: Medisch kinderdagverblijf of speciaal onderwijs. Die woorden vielen rauw op mijn dak….. Het plaatje wat ik in mijn hoofd had brokkelde compleet af. Medisch kinderdagverblijf ging het zeker niet worden. Dan maar speciaal onderwijs…… Meer keuze was er niet werd geschetst. Alles werd stil gelegd en we zouden contact houden over de aanvraag voor het speciaal onderwijs. 
Kwaad en verdrietig ging ik op huis aan….. Snikkend heb ik mijn moeder gebeld. Het was zo enorm oneerlijk. Waar hebben we anders al die jaren en zeker de afgelopen maanden zo enorm hard voor lopen knokken?! Waarom was de peuterspeelzaal nooit met deze feiten gekomen ? 
Ik heb daarna meteen contact gezocht met zijn leidster van de peuterspeelzaal. Het verhaal uitgelegd en of hun konden helpen hierin. Bram zou voorlopig daar blijven tot er ergens een plekje voor hem zou zijn. 
De dagen verstreken, En ik heb non stop het internet zitten afstruinen. Al snel kwam ik er achter dat Bram geen eens in aanmerking kwam voor speciaal onderwijs. Zijn problematiek is niet zwaar genoeg. Kortom scholen bellen en mailen in de omgeving. Gesprekken en smeken waren dagelijkse kost. 
Ik heb me kwaad moeten maken. De instanties persoonlijk gebeld en ze eens de waarheid gezegd. Fout op fout kwamen aan het licht………
Een kind observeren zonder de achtergrond informatie, Niet luisteren naar de vaste leerkrachten die hij op dat moment had, En informatie die nooit doorgegeven was die wij wel aangeleverd hadden. Alle verslagen zelf opnieuw moeten sturen. En instanties proberen in te laten zien hoe ze met zulke stommiteiten de toekomst van een jong kind zo enorm kunnen verpesten….. 
Vanwege de zorgplicht die de basisschool had na het aanmelden van Bram moesten hun mee helpen in het zoeken naar iets passends, Maar gelukkig wilde een basisschool graag met ons persoonlijk in gesprek. Hup Bram mee naar het gesprek en vooral gevraagd of ze hem gewoon een kans konden geven. Al snel volgde er een groot gesprek met de nieuwe basisschool erbij. Bram mocht bij hun wel starten. De dag na zijn verjaardag kreeg hij eindelijk groen licht. De dag erop een telefoontje met in welke klas hij zou komen en even later belde de juf zelf. 
Er werden afspraken gemaakt en Bram mocht extra dagen komen wennen. Bram vierde zijn verjaardag op de peuterspeelzaal, deelde  zijn afscheidstraktatie uit en nam afscheid van iedereen. 
Vandaag was het dan zo ver. En ik kan alleen maar zeggen dat ik een vrolijk mannetje na afloop weer thuis had zitten. Die weer straalt en weer echte draken streken uithaalt. Het ging goed en de juf was echt positief. De school pakt de zorg enorm goed op tot nu toe. En ik heb echt het gevoel dat hij echt een eerlijke kans krijgt zoals elk kind. En dat is het enige wat wij vroegen…..
Op de peuterspeelzaal is het ook altijd goed gegaan met wat simpele extra aandacht. Aandacht die op een basisschool ook prima mogelijk is. Ik heb uitspraken gehoord van mensen die duidelijk niet wisten waar ze over spraken. Tja Bram heeft een spier achterstand. Daardoor is ontlasting ophouden echt nog een dingetje….. De juf van de eerste school zei dood leuk : Gewoon geen luier meer aangeven dan leert hij het snel genoeg…. Ja tuurlijk….. Want die spieren denken vast: Goh lekker zo’n luier ik laat lekker alles lopen, Het geeft toch geen rotzooi…. Helaas zullen er nog vaak zat momenten van onbegrip komen ben ik bang… 
En wat ik de afgelopen maanden heb geleerd is: Dat we helaas de finish nog niet hebben gehaald. Dat het blijft knokken. En dat ik niet weet wanneer dat over zal zijn. Dat vooral je mond open trekken en zelf achter dingen aan gaan heel erg belangrijk is. Maar vooral…. Leeuwinnen kracht ! Blijven vechten en niet zomaar ergens mee akkoord gaan. Want ten slotte word er al 4 jaar lang geknokt en weet ik als zijn moeder toch echt een stuk beter wat hij kan. 
Tumblr media
0 notes
acteurnl · 5 years
Photo
Tumblr media
Hospitality welkom door onze portier bij het ROC college Airport https://www.acteur.nl/hospitality-bij-roc-college-airport/
0 notes
rtv9nl · 9 years
Text
United Jeugd Cup 2015 zaterdag
NIEUWEGEIN - De tiende editie van het tweedaags toernooi de United Jeugd Cup op de velden van JSV Nieuwegein heeft een deelnemersveld van 16 teams. Uit binnen- en buitenland. Na de officiële opening en de voorstelling van de ploegen, begon het toernooi.
0 notes
marjoleinekramer · 9 years
Text
Eerste dag op mijn ‘grotemensenbaan’
Ongelofelijk, de dag is echt aangebroken: de eerste werkdag van mijn ‘grotemensenbaan’! Vanaf vandaag ben ik ‘Redacteur Digidesk’ van de PZC. Ik ben hartstikke leuk ontvangen door mijn collega’s. Cris was de eerste die ik zag. Hij zei heel blij te zijn dat ik (vandaag) en Ilse (maandag) komen. Het is heel druk om de website bij te houden en eigenlijk zouden ze ook graag zelf regelmatig artikelen voor de website schrijven, daar is nu geen tijd voor. Later kwamen ook  Eldridge en de chef Arjen binnen. Eldridge zei dat hij hetzelfde over de komst van Ilse en mij denkt als Cris. Miriam is ook een collega, zij kwam wat later op de dag binnen (15:00 uur). Eigenlijk ken ik mijn collega’s en chef al van toen ik in het weekend de website van de PZC bijhield. Op deze eerste werkdag heb ik een tijdje zelf de website bijgehouden. Dat houdt het volgende in:
kijken of er nieuwsflitsen van de verslaggevers binnenkomen (mail of achterkant website);
nieuwsflitsen van de verslaggevers aanpassen (stukje eindredactie, tussenkopjes, tags en foto’s) en in het juiste blok zetten;
indeling website bijhouden (landelijk nieuws in het blok op de voorpagina van 9, wat moet in welke volgorde staan);
Twitter en Facebook bijhouden (berichten plaatsen, reacties monitoren etc.);
Twitterlijst veiligheid monitoren (moeten we een bericht maken of een verslaggever op pad sturen?);
Reacties op de website monitoren (goedkeuren of afwijzen);
Later op de dag nam Cris het weer over, zodat ik nog eens kritisch naar de media (website, Facebook, Twitter en Instagram) van de PZC kon kijken voor de vergadering volgende week. Arjen was heel blij met mijn tips & tricks. Arjen heeft me ook nog wat meer verteld over wat de bedoeling is.
Toen ik aan het einde van de dag in mijn auto zat heb ik voordat ik wegreed even stilgestaan bij de dag. Ik kwam (voor zover ik dat nu kan beoordelen) tot de conclusie dat het goed voelt: ik zit op mijn plek. Er is een fijne informele sfeer, we helpen elkaar, denken met elkaar mee en het werk is leuk! Wat ik heel fijn vind is dat ik nu naar m’n werk ga, doe wat ik daar moet doen (soms heb je stress, soms wacht je op verhalen) en als je dienst erop zit ga je naar huis en is het werk eindelijk eens een keer écht af: rust in je kont! Daar ben ik echt aan toe. Ik merk dat mijn werk nu al prioriteit nummer één is en dat de rest (school, vrienden, familie, paardrijden, hardlopen, kettlebellen, motorrijlessen etc.) echt op een tweede of derde plek komt. Eigenlijk wil ik zo snel mogelijk van school af zijn, dan heb ik echt rust aan mijn hoofd. Nu blijft het zo op de achtergrond sluimeren elke dag…
0 notes
peknop · 9 years
Photo
Tumblr media
Ondanks mindere weer toch reeds zeer aandachtige toeschouwers #eerstedag #cavatornooi15 #theplacetobe #tcpolderblomme (bij T.C. De Polderblomme)
0 notes
venanddrea · 6 years
Photo
Tumblr media
Ready for school 😍 . . . #firstdayofschool #eerstedag #eerstedagopschool #like4like #schoolday #deleeuwerik #sahavontuur #SkylarAndreaHanneat5 (at Ven's Creations)
0 notes
peknop · 9 years
Photo
Tumblr media
Hugo in volle actie #eerstedag #cavatornooi15 #tcpolderblomme #dehaan #dehaanaanzee
0 notes