#gerda muller

[glavilio]

from l'enfant et la lecture, ills. gerda muller (via animalarium)

[divorcedwife]

one of my main art inspiration, gerda muller, is unfortunately much cooler than me because she categorically refused to illustrate any fairy tale that involved monarchs and nobles, because she’s against the idea of glorifying monarchy. she's right, sadly i do really like princes and princesses archetypes

[bouncinghedgehog]

Passers-by stop and stare as circus performer Lucia Muller walks along the pavement at Hammersmith Broadway carrying her sister Gerda on her head.

21 Jan 1953

[thecalicofolk]

Spring boardbook by Gerda Muller

[readleafbooks2022]

【素敵な洋書絵本の紹介】 遠い遠い村。 大きなぶなの木の下に隠れている小さな森の妖精エルフたちが住んでいました。 とても明るい日差しが差し込む朝、村のコックのオリバーはベリーを摘んでいました。 すると空から海鳥のスカイが挨拶をするために降りてきました。 「スカイ、きみは何ヶ月もどこに行っていたんだい？」オリバーはたずねました。 「とても大きくて、青くて美しい海を飛んできたのさ！」スカイはこたえました。 「ぼくは今まで、海を見たことがないんだ」オリバーは悲しそうに言いました。 「それなら海につれていってあげるよ」スカイは言いました。 オリバーはほかのエルフたちにも、一緒に来ないかと聞くために、村に走って戻りました。 詩人のダイアン、エルフの子どものルイス、アーサー、エバ、陶芸家のポリー、木こりのランバージャック、パン屋のベティ、双子の音楽家のミミとミロ。テシィー先生に、庭師のドグ、雑貨屋のマリー……。 たくさんのエルフが海鳥のスカイに導かれて、海へと向かいます！ 海の見たことがないエルフたちが、海に到着した時、どんな楽しいことが待っているのでしょうね。 ゲルダ・ミュラーさんが描く森の妖精たちの愉快な旅物語です。 The Wildwood Elves Contributor(s): Chapouton, Anne-Marie (Author) , Muller, Gerda (Illustrator) EAN: 9781782507468 Publisher: Floris Books Binding: Hardcover Pub Date: May 17, 2022 Publisher Marketing: A charming, classic story about the joy of discovering new places, illustrated by the acclaimed creator of USBBY-honored A Year in Our New Garden Deep in the forest, the Wildwood elves live happily in their little village, making pottery, chopping wood and growing vegetables. But when a friendly seagull makes a flying visit, they are astonished to hear of a mysterious thing called 'the sea'... and so begins a wonderful seaside adventure. Charmingly written by popular French children's author Anne-Marie Chapouton, and full of lively and characterful illustrations by world-renowned artist Gerda Muller, this classic tale is available in English for the first time. Children will be enchanted by the hidden world of the mischievous, adventurous, and curious Wildwood elves while their grown-ups will love the vintage artwork inspired by folklore and bursting with details of the natural world. #gerdamuller #readleafbooks #art #本 #本棚 #絵本 #児童書 #絵本屋 #洋書絵本 #絵本が好き #絵本が好きな人と繋がりたい #絵本のある暮らし #芸術 #英語 #イラスト #base #baseec #エルフ　　 @readleafbooks Webショップで紹介中。プロフィールからぜひどうぞ！ https://www.instagram.com/p/CkTB9CPPDZo/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[vintageviewmaster]

Caption: THE AMAZING CHALUDIS

Note: The Chaludis were known for performing a head-to-head balancing act, featuring sisters Lucia Muller and Gerda Muller alongside Karl Schwarzbauer Jr. and Karl Schwarzbauer Sr. According to their IMDB page, they appeared in the film The Greatest Show on Earth (1952) and on an episode of the Ed Sullivan Show (1956). 

The first additional image features the Chaludis in Chicago, dated 07-16-1950. The photographer notes: The Chaludis, (left to right) Karl Schwarzbauer Jr., Lucia Muller, Gerda Muller, Karl Schwarzbauer Sr. A very excellent bicycle act. July 16, 1950.

The second and third images feature The Chaludis R.B.B.B. Painted Bucket from an auction. The website lists the item as: Galvanized steel bucket with handle, painted in red for the bicycle act troupe: “The Chaludis/Lucie-Dila-Charlie-Karli” and on the opposite side: “Ringling Bros. Circus/1950-51-52.” 10 ¼ x 12 ¼ x 12 ¼”.Carl “Pop” Haussman, from whose collection this bucket comes, was president of the Chaludis-Davis Tent of the Circus Fans of America.

Brand: View-Master Packet Title: Circus Reel Title: A Day At The Circus - I Reel Subtitle: Ringling Bros. And Barnum & Bailey Reel Number: 701 Image Number: 7 Date: 1952

[vainlungs]

Gerda Muller

[leprocrastinateur]

Marlaguette. Par Marie Colmont, illustrations de  Gerda Muller. 

Les  albums du père Castor - Flammarion

[winningthesweepstakes]

The Musicians of Bremen: A Grimm’s Fairy Tale by Gerda Muller

The Musicians of Bremen: A Grimm’s Fairy Tale by Gerda Muller

The Musicians of Bremen: A Grimm’s Fairy Tale by Gerda Muller. Floris Books, c2015, 2022. 9781782507925 Rating: 1-5 (5 is an excellent or a Starred review): 5 Format: Hardcover Genre: Folktale What did you like about the book?  This lovely, graceful treatment of the Grimm’s classic folktale of four elderly animals will be a great update to library collections. It’s all about the art here,…

[stephaniejoanneus]

A Year in Our New Garden by Gerda Muller

A Year in Our New Garden by Gerda Muller

A Year in Our New Garden by Gerda Muller. Floris, 2021. 9781782507093 Rating: 1-5 (5 is an excellent or a Starred review) 5 Format: Hardcover Genre:  Picture book What did you like about the book? Beautiful hand drawn illustrations show a family’s new city garden through the seasons. Anna and Benjamin and their parents work to transform the empty lot in a quaint European city, with buildings…

[readleafbooks2022]

【素敵な洋書絵本の紹介】 ゲルダ・ミュラーさんの「さんびきのくま」です。 イギリスの童話です。ゴルディロックス Goldilocksとは「金髪」という意味で、gold「金」+lock「髪」からできた名前だそうです。 森の奥にひっそりとたたずんでいたおうち。おうちを見つけた女の子は、おなかがぺこぺこ。 食卓にはおいしそうなおかゆが三つありました。 大きなお皿、中くらいのお皿、小さなお皿。 女の子は、ちょうどいい熱さの、小さなお皿のおかゆを食べました。 森の中の誰もいないおうちに忍びこんだ女の子。 実はそのおうちはクマの家族の家だったのです。 「さんびきのくま」はいろいろな作家が描いています。 ゲルダ・ミュラーさんが描くクマさんたちのびっくりした顔が、愛らしくて可愛い絵本です。 Goldilocks and the Three Bears Contributor(s): Muller, Gerda (Author) EAN: 9781782506614 Publisher: Floris Books Binding: Hardcover Pub Date: September 15, 2020 Target Age Group: 04 to 07 Physical Info: 1.02 cms H x 29.97 cms L x 24.64 cms W (0.52 kgs) 40 pages Annotation: A lively twist on a classic fairy tale, full of character and fun, from the acclaimed creator of the USBBY-honored A Year in Our New Garden. #gerdamuller #readleafbooks #art #本 #本棚 #絵本 #児童書 #絵本屋 #洋書絵本 #絵本が好き #絵本が好きな人と繋がりたい #絵本のある暮らし #芸術 #英語 #イラスト #base #baseec　　 @readleafbooks Webショップで紹介中。プロフィールからぜひどうぞ！ https://www.instagram.com/p/CkLSPAIPNs2/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[surejaya]

Goldilocks and the Three Bears

Download : Goldilocks and the Three Bears More Book at: Zaqist Book

Goldilocks and the Three Bears by Gerda Muller

When Goldilocks goes to collect flowers in the wood she gets lost and stumbles upon a pretty house in a clearing. She looks inside and sees a table with three chairs: a big chair, a medium chair and a little chair, and in front of each chair is a steaming bowl of porridge. The porridge smells so good, and Goldilocks is so hungry, that she opens the door and walks inside. But this house belongs to three bears: a big daddy bear, a medium mummy bear and a little baby bear -- and they'll be back soon. This is a beautiful interpretation of a classic story. Gerda Muller's timeless, intricate illustrations offer wonderful extra detail for children to enjoy. From the very first page, she includes big, medium and little versions of birds, squirrels, mice, plates, umbrellas, slippers, and more. Children and parents will notice new things each time.

Download : Goldilocks and the Three Bears More Book at: Zaqist Book

[praza-catalunya]

Guerrero Medina, artista nin utópico nin apocalíptico

Por que no século XXI un creador plástico quere reinterpretar a Velázquez? Será certo que todas e todos os pintores, en conxunto, miran de plasmar o mesmo ao longo dos tempos? Cada pintor –ao tempo-- está toda a vida a facer o mesmo cadro? A Fundació Vila Casas sorprende –outra volta-- cunha antolóxica potente do artista Guerrero Medina. Compromiso social e virtuosismo estético percorren lenzos e outros soportes á procura dos retratos das teimas de cadaquén.

Lito Caramés

Guerrero Medina. Camí de l'exili, 1975

Guerrero Medina – El meu compromís. Fundació Vila Casas. Exilis

El seu ofici artístic que es va fonamentar en l’assumpció d’un cert llegat de la tradició expressionista reconfigurada amb una proposta neofigurativa en què el paisatge i la figura humana tenien una centralitat indiscutible, a principis del segle XXI redirigeix el seu esforç i esguard cap a la història amb majúscula, però fixant l’atenció en les conseqüències que els grands esdeveniments històrics tenen sobre les persones. (Jordi Font, 2014).

José María Guerrero Medina (Jaén, 1942), pintor desde os anos sesenta da pasada centuria, é unha persoa sensible afectada polos acontecementos que rodean o seu vivir. Máis ca outros creadores. Na ampla mostra que agora lle dedica a Fundació Vila Casas nos seus Espais Volart --Guerrero Medina–El meu compromís-- hai moitas pezas dunha das súas series máis recentes: Exilis. No ano 2014 o Museu Memorial de l’Exili (MUME), radicado na vila de La Jonquera, fronteira con Francia, organizou precisamente unha mostra de Guerrero Medina co devandito título, e moitas das pezas proveñen da mesma. Cómpre aclarar, tamén, que as orixes desta serie arrinca da mostra Batecs de Memòria que se fixo no Museu d’Història de Catalunya no ano 2001. Desde entón e ata agora estas pezas teñen pasado por outras exposicións.

Guerrero Medina. Muerte de un Miliciano, 2009

Guerrero Medina leu e estudou documentos para coñecer exactamente a traxedia da retirada das tropas e civís republicanos polas fronteiras naqueles xaneiro e febreiro de 1939. Fuxindo da morte segura, e procurando no país que proclamara Liberté, Egalité, Fraternité, unha vida digna, atopáronse recluídos en praias e nas peores condicións. O pintor de Jaén plasma con toda a crueza esas realidades. Na longa serie Exilis, hai fileiras de persoas marchando por camiños de montaña, como formigas. Hai mulleres e homes arrimados a barreiras de arame con espiños buscando a liberdade. Relacionadas coa serie hai todo un estudo da famosa fotografía de Robert Capa, Muerte de un Miliciano, aquel soldado republicano que cae ferido en Cerro Muriano (Córdoba). Nos anos 2011 e 2012 o MNAC programou dúas importantes exposicións temporais sobre as fotografías da Guerra Civil Española de Robert Capa e Gerda Taro (Això és la guerra e mais La Maleta Mexicana). Coas versións en tinta chinesa sobre esta fotografía, Guerrero Medina estuda non as formas externas, senón a dor, a tensión corporal; a alma do soldado caendo. Sobre estes dous grandes fotógrafos (Robert Capa e Gerda Taro) hai publicada unha biografía ben novelada: Esperando a Robert Capa, de Susana Fortes.

Na serie Exilis, o autor de Pintant a Velázquez elabora moitos, moitos retratos de persoas anónimas, de mareas humanas que, con poucos trazos e cores apagados, marchan en ringleiras interminables. Por haber agora na Vila Casas hai ata un recipiente transparente inzado de area da praia de Argelers, areal tristemente coñecido por ser un dos lugares onde os franceses amorearon as persoas que fuxían da represión e do vandalismo. Algunhas das pezas desta serie tan dura están resoltas por vieiros que tamén outros artistas atoparon. É o caso de Anxo Baranga, que no ano 2006 creou varias pezas para a serie Na Procura dun País, nas que tamén se amosan os exilios forzados de tantas e tantas comunidades.

 Anxo Baranga. Na Procura dun País, 2006

Guerrero Medina – El meu compromís. Fundació Vila Casas versus MACBA?

Arribats en aquest punt, hi ha qui es compromet a expressar-se segons el camí que li és propi, tot i que no resta aliè als corrents i modes del seu temps, prefereix seguir el curs que li dicta la seva pròpia enegia. Jo hi crec, en aquest compromís. (Guerrero Medina, 2019).

A Fundació Vila Casas, que leva tantos anos facendo unha inmensa traballeira para potenciar as actividades artísticas feitas en Cataluña e en presentar esas creacións ao público, enche agora os andares dos Espais Volart cunha antolóxica, Guerrero Medina–El meu compromís, onde se poden contemplar (e valorar) as realizacións de Guerrero desde os anos 60. En total Vila Casas mostra máis de 120 pezas, a meirande parte son pinturas de grandes dimensións, aínda que tamén están presentes esculturas, acuarelas ou traballos con tinta chinesa.

É doado ir repasando series e, con non estar organizada a mostra polos ditados da cronoloxía, si é posible repasar as evolucións estilísticas deste home que bebeu as realidades rurais xienenses dos anos 40, e posteriores, e que logo veu vivir a Barcelona, coñecendo así outros modos, a industria, etc. E sempre, como el mesmo di, no resta aliè als corrents i modes del seu temps. Por iso non debe estrañar na súa propia evolución estética atoparse con anos de informalismos, mesturados con regresos a certo neofigurativismo tensado. O humanismo propio de Guerrero vaise atopando ao longo das décadas, referenciando a figura humana como o eixo principal de toda a súa produción. É certo que ten devoción pola natureza, pola paisaxe, pero aí está o humano como guieiro dos intereses.

Guerrero Medina. Pintant a Velázquez, 24, 2018

A Fundació Vila Casas está apoderándose do rol que lle corresponde ao MACBA, o Museu d’Art Contemporani de Barcelona?

A Fundació Vila Casas leva anos organizando e programando exposicións temporais de tal envergadura que deberían ser institucións públicas as que executasen esas antolóxicas. Nos últimos anos é de xustiza citar a exposición conmemorativa do décimo aniversario do pasamento de Josep Guinovart que organizou –xunto co museo Guinovart de Agramunt-- a Fundació Vila Casas. Por que non o fixo o MACBA? O ano pasado programou Jaume Xifra. Home, natura, realitat, todo un repaso da vida deste artista; en 2018 tocoulle aquenda a Lita Cabellut. Retrospective, outra exhibición de poderío por parte do mecenas, o señor Antoni Vila Casas.

Ao respecto da realidade actual no mundo da arte en Barcelona, o analista e crítico Sergi Vila-Sanjuán publicou, a mediados do ano pasado, un artigo no suplemento Cultura/s da Vanguardia («¿Qué pasa en el mundo del arte barcelonés?»), no que acusa de pasividade ás institucións públicas de Cataluña, provocada en parte pola “pasividade” (non dedicar recursos económicos) das autoridades políticas. Recomendable lectura. No escrito menciona á Vila Casas como entidade privada que está a facer o que non fan as institucións públicas, e carga as tintas principalmente contra o MACBA. Que está a pasar no MACBA? Pode ser que, desde a “crise da Besta e o Soberano”, a institución non acade os seus espazos, os seus roles? A mentada crise veu provocada pola exhibición, na exposición La Bèstia i el Sobirà, da peza HC4 Transport, da artista Ines Doujak. A tal peza representa a un home, con gran parecido físico ao rei Juan Carlos, sodomizado por unha dirixente mineira boliviana e mais por un lobo. Liouse tal rebumbio que, primeiro retirouse a peza, logo volveuse expor, pero dimitiron (verbo en principio imposible de conxugar en pasiva!) ao director do MACBA, Bartomeu Marí (que agora dirixe un museo en Corea!). Unha censura en toda regra!

Guerrero Medina.Pintant a Velázquez, 11, Esopo, 2018 

Guerrero Medina: Pintant a Velázquez

Vaig triar Velázquez –o ell em va triar-- i vaig realitzar prop de vuitanta obres de petit format sobre paper del Nepal. Com tots el temes que engego necessito interioritzar-los per tal de poder fer-los meus, i ser capaç posteriorment d’expressar-los amb la màxima fluïdesa. Vaig triar personatges “velazqueños”, alguns de rellevants però també d’altres de secundaris: les seves cares ampliades amb l’objectiu de la meva mirada pretenia dotar-los d’un protagonisme que probablement no tenien en la pintura original. (Guerrero Medina, 2019).

Conta o artista, nun dos escritos que forman parte do catálogo publicado por Vila Casas co gallo da exposición Guerrero Medina–El meu compromís, que había tempo que lle rondaba polos miolos a idea de xogar a versionar a algúns dos grandes clásicos da pintura. É dicir, penetrar as razóns que levaron a un “mestre” a optar por tal composición, por tales tipos humanos ou aquelas outras paisaxes. Dise “mestre” con toda intencionalidade; no mundo da pintura (como en tantos outros ámbitos da vida) aínda as linguas non teñen a flexibilidade suficiente como para aceptar unha expresión como “mestra da pintura”. E escolleu Diego de Silva y Velázquez. Analizando, estudando os seus personaxes Guerrero foi comprendendo psicoloxías, fenotipos, e –como non!-- mirándose neles, como espello, foi atopando a súa propia imaxe; a imaxe de todos os humanos. E a esencia do traballo artístico. 

Guerrero Medina.Mujer en sueño, 1976

Leva razón Guerrero cando afirma que moitos dos personaxes aos que escolle (femininos e masculinos) para traballar nese ano 2018, non son protagonistas dos icónicos lenzos de Velázquez. Por que opta por estes individuos secundarios? A coherencia vital, o compromiso social de Guerrero, encamíñao cara a senda dos perdedores, daqueles dos que en moitos casos descoñecemos ata os seus nomes. Por que, senón, escolle a cabeza da fiandeira que se atopa en primeiro plano á dereita do famoso cadro? Fiandeira que está diante, si, pero á que non se lle ve a face. A pintura de Guerrero vén sendo unha homenaxe ao traballo silandeiro de tantas e tantas xeracións que permitiron (e permiten) a existencia das sociedades.

Unha proposta para Guerrero (ou calquera outro artista con sensibilidade social): facer unha serie sobre Las Kellys, as limpadoras de hoteis, ignoradas, mal pagadas, escravizadas nos templos do luxo.

Na longa serie –excepcional serie, por certo-- Pintant a Velázquez, non falta o can de Las Meninas, nin un dos “compañeiros” (borracho?) de Baco, o que mira de fronte, sorrinte, ao espectador. Que atopou nesa face Guerrero? A simplicidade da ebriedade?, a ironía de quen se sabe camarada dun deus inmortal?

Guerrero Medina.Garrote, 1974

Guerrero Medina – El meu compromís. Fragmentos da Memoria. Denuncias.

Ni utòpic ni apocalíptic sinó conmogut testimoni dels crits, del fred en totes les seves formes i del dolor com a denúncia del fracàs fonamental de l’anima i el cos. Des dels violents “necis” dels anys setanta als fantasmes figuratius i cromàtics de la seva memòria d’inicis del segle XXI, quaranta anys ens contemplen i el mateix fan amb la pintura i l’escultura de Guerrero, ambdues humanistes perquè han percebut que l’home és la criatura més desmesurada mai coneguda fins ara. (M. Vázquez Montalbán, Guerrero Medina, 2004).

O percorrido vital de Guerrero Medina é tan dilatado, foi tan valorado por plumas tan formidables como Vázquez Moltalbán, que é escusado pretender vestir máis os méritos deste artista. As súas series teñen pasado pola introspección persoal e, desde logo, pola observación da realidade social e a toma de posición ante as inxustizas.

Dentro da última categoría, a denuncia, entran de cheo series como Garrote, creada por Guerrero no ano 1974, xusto nos tempos que a ditadura fascista condenaba a morte a Puig Antic, e executábao. Son un mangado de pinturas ao óleo que veñen denunciando ao franquismo con representacións de figura humana, atada a unha cadeira, e co pescozo esnaquizado. Algunhas dos composicións desta serie (como outras máis) danse un aire a figuras confeccionadas por Francis Bacon. Bacon tamén tiña unha querencia especial por Velázquez. Ou foi Velázquez quen escolleu aos dous pintores?

Guerrero Medina.Retrato de mi padre, 1978

Respecto daquelas creacións nas que domina o traballo introspectivo, a reflexión persoal, Guerrero pode presentar Fragments de la Momòria, serie elaborada hai poucos anos e na que o pintor imponse o reto de deixarse levar polo que a súa propia memoria lle dita. Así comeza a riscar imaxes sobre unha superficie, deixando que vaian saíndo, para logo permitir que a linguaxe artística e a acumulación de lembranzas acaben resolvendo a composición que vén saíndo polas beiras dun surrealismo persoal, con fondos uniformes, neutros, e figuras ben definidas, con certas choscadelas ao que definira de Chirico nas súas metafísicas composicións.

Outro tanto vén acontecendo coa serie Retratos de soledades. Esta serie, de final dos anos 70 ten, como case todas, unha uniformidade formal e compositiva: sobre unha tela de 100x80 cms. e un fondo relativamente uniforme, que vai dos ocres aos verdosos, amosa –na parte central inferior-- o torso dunha persoa definida con cores escuros. Persoa que, deste xeito, vese diminuída, rebaixada nas súas proporcións ante a inmensidade do fondo uniforme que a rodea e –semella- a esmaga cara baixo. Son realmente retratos de soidade, retratos existencialistas. Anacos de realidade nos que o peso da vida sobre os ombreiros é tan oneroso que as figuras déixanse afundir na súa conformación máis terreña, máis material. Desta serie a obra máis coñecida –e a máis representativa-- é Retrato de mi padre, 1978. Observando a pintura do medio corpo sentado en cadeira de enea, é fácil chegar a unha cova xienense onde esa persoa remoe as soidades nese ventre terreal.

Lito Caramés

EXPOSICIÓN:  Guerrero Medina – El meu compromís

Fundació Vila Casas

ata o 24 de maio de 2020

[centredelill]

!SÉLECTION SPÉCIALE CANICULE!

Face à la chaleur ambiante de cette nouvelle vague de canicule, un seul conseil...

Hydratez-vous ! 

(Vous pouvez aussi venir à la Médiathèque Malraux, il y fait frais)

Et pour vous y inciter, voici une sélection d’albums illustrés fiction et documentaire sur le thème de l’eau pour se rafraîchir les yeux :

- “De l’eau fraîche pour Louise”, Marie-Ange Le Rochais, éd. Archimède-l'École des loisirs, 1997 ;

- “Ah l’eau !”, Jasmine Francq et Marta Orzel, Actes Sud junior & Parc La Villette, 2014 ;

- “A l’eau ! : le cycle de l'eau”, Christelle Huet-Gomez et Emmanuelle Houssais, éd. Ricochet, 2010 ;

- “Jette-toi à l’eau !”, Claire Faÿ, éd. Casterman, 2010 ;

- “L’eau”, Shinzo Hanabusa et Setsuko Hasegawa, éd. l’École des loisirs, 1984 ;

- “La nature au fil de l’eau”, René Mettler, éd. Gallimard, 2003 ;

- “Vivre sur l’eau”, Marie-Ange Le Rochais, éd. Archimède-l'École des loisirs, 1999 ;

- “Blue to Blue”, Katsumi Komagata, éd. One Stroke, 2006 ;

- “Promenade au bord de l’eau”, Anne Brouillard, éd. du Sorbier, 1996 ;

- “Perlette, goutte d’eau”, Marie Colmont et Gerda Muller, éd. Flammarion, 1960.

[sneevish]

"They roasted chestnuts and ate them with mulberries, hazelnuts and apple tart -- filled with apples from their very own tree! Then they used autumn nuts to make necklaces, little boats and dangling spiders!" From "A Year In Our New Garden" by Gerda Muller. https://www.instagram.com/p/Bad3dP6jqwk/?igshid=19zdwnqod48y2

[winningthesweepstakes]

A Year in Our New Garden by Gerda Muller

A Year in Our New Garden by Gerda Muller

A Year in Our New Garden by Gerda Muller. Floris, 2021. 9781782507093 Rating: 1-5 (5 is an excellent or a Starred review) 5 Format: Hardcover Genre:  Picture book What did you like about the book? Beautiful hand drawn illustrations show a family’s new city garden through the seasons. Anna and Benjamin and their parents work to transform the empty lot in a quaint European city, with buildings…