#hadibee | Explore Tumblr Posts and Blogs

siskovepanda · 4 years

Text

en gelişmiş yapay zekalı bilgisayara bile sorulsa cevapsız kalabilir;

gitmek mi zor kalmak mı?

Aslında yaşamı özetleyen iki eylem. ..

Gitmek veya kalmak.. .

Gitmek bazen arayıştır, heyecandır, umuttur, yeniliktir, tazelenmektir. ..

Çoğunlukta ise kaçmaktır, umursamamaktır yaşanılanları...

Kalbini dinlememek.. .

Verilmiş sözleri duymamaktır...

Ardına dönüp bakmamak... Hissetmemektir gitmek. ..

Yalandan yere kendinden emin olmaktır... Bencilliğinin ardı sıra düşmektir…

Peki ya kalmak?

???????? ...? ???????

Dakikalardır düşünüyorum, nasıl tanımlayabilirim diye?

Cıkkkk ... Çıkamadım işin içinden ...

Tam da karşımda duran TDK'nın sözlüğünü açıyorum ...

Kalipso .. .

Kalker. . .

Vıdı vıdı. .. Vıdı ... Vıdı.. .

Kalkınma ...

Kalkmak.. . ldıdı dıdı dıdı ... Vıdı. ..

Kallem. . .

Kalma .. .

KALMAK. ..

Hah buradaymışşş ...

Offff .. Amma da zengin izahatı varmış. ..

Haklıymışım bocalamakta...

Kalmak: Olduğu yeri ve durumu korumak, sürdürmek ...

Yooo yooo bu değil ki aradığım sözlük bea! ..

Aman be ya, aman ya ...

Nasıl desem kalmak eksilmektir bir parça ...

Kaybolmaktır...

Gidenin ardından kalan olmanın verdiği duruş benim aradığım...

Cahit Zarifoğlu’nun dediği gibi “bir tabut düşün içinde ben, içimde sen”

Beyin yakan kısa filmler gibi yani tekrar tekrar düşünüp İşin içinden çıkamamak...

Uyuyamamak... konuşamamak.. Yürüyememek… değil şuradan şuraya yürümek Nargile dumanında dahi dolaşamamak… Yiyememek ... Üretememek...

Aynaya bakmadan o dalgalı saçları düzlemeden evden çıkmak misal...

İki şekerli çaya vurgunken, çaycı tek şekerli çay da getirse, ikinci şekeri istemeye üşenmektir kalmak...

Ve anlamadığım bir durum ...

Neden tek şeker birader?

Bu standardı kim belirledi ki, diyet peygamberi canan karatay mı? o kırmızı beyaz çay tabağının yanına hemencecik koyuyorsun? Hoşuna mı gidiyor fantezi mi yaşıyorsun "Pardon bakar

mısınız, X tane şeker daha alabilir miyim?" denmesi? ..

Haybeye soru işareti tükettiriyorsun ... Olmuyor ki...

Pasaklı dağınık olmaktır kalmak. ..

En ufak tozlanmada takıntı haline gelen ve bundan dolayı sürekli temizlediğin columbialarını toza, toprağa, çamura hunharca teslim etmektir kalmak. ..

Kaldırım da parketmiş arabaların arasındaki boşlukları fark edip kaç araç daha sığabilirdi diye hesaplamaktır kalmak…

Eşyaları hareket ettirdiğinde yada bir ortama girdiğinde havada uçuşan tozları görmektir kalmak..

Alerjin olmasa da içinden ”hınkk hınkk” diye geniz çekmektir kalmak…

Çok sevsen de o çiğköfteciye bir daha uğramakatır kalmak…

“hacım bize kaliteli tütün tavsiye et” dendiğinde sırf adının hatırası var diye “el fakher” diyememektir kalmak…

Atletinin, tişörtünün, gömleğinin vs ... içten dikilmiş etiketinin, nicedir giymene rağmen, yarattığı kaşıntıdan yeni haberdar olmaktır kalmak.. .

Tırnaklarının arasına giren o grimsi kiri önemsemeden kemirmek...

Biriylen konuşurken sen yerine farketmeden ısrarla siz demeye devam etmek…

Yapacak bir şey olmadığından telefondaki dosyalara girip ne var ne yoksa açıp, "güya temizlik" yapmak ve bu uğurda 1-2 saat harcamak. ..

Ve. .. Ve. ..

Onun kıyıda köşede bulduğun fotoğrafını silinecekler tarafına dahil edememektir kalmak.. .

Nereye gittiğini...

Niye gittiğini .. .

Kime gittiğini. . .

Kim olduğunu, ne olduğunu bilmemek, bilememek.. .

Kendini bir an olsun tanıyamamaktır kalmak.. .

Kalkıp bir türlü yatağına yatamamak.. .

Sosyal medyada ne aradığını bilmeden dokuz bin onuncu defa “yenile” tuşu vasıtasıyla aynı sayfaya dönmektir…

buzdolabını açıp dakikalarca salak gibi bakmak. ..

Nargile tütünün yanıp bitme sınırını çoktan aşıp, kömürün küle dönüştüğünü, boş hava çektiğini, iğrenç koku ve tatla hissetmektir kalmak.. .

Kalmak? ..

Öylece kalınsa iyi. ..

Tam da TDK'nın dediği gibi:

Kalmak: Olduğu yeri ve durumu korumak, sürdürmek. ..

Hassiktir be…Kalmak bu kadar basit mi sahi?

Bu kadar durağan?

Bu kadar asil?

Değil ki ... Değil işte …

Kalmak acıtır ...

Tüketir, yer bitirir eritir...

Zavallı olmaktır kalmak...

“Bu gece rüya gördüm” diyene o nu hatırlattığından mal mal bakmaktır…

Doğada bulunabilecek en sert elementin onun inadı olduğunu bilmektir…

İkiz bebek görünce maşallah yerine hadibee çekmektir…

O takmadı, kimse takmasın o zaman deyip bütün peçeleri indirmektir…

İncir reçelini izlemek şöyle dursun küçük ev aletleri reklamlarını izlerken bile duygulanıp ağlamaktır…

Kendi kendine, Sesini özlemedim.. Yüzünü de.. o minik ellerini de... Yanımdaki varlığını aramıyorum bile, alıştım derken uzayan burnunun görüş açısını kaplayıp daha yazamamasıdır...

Uyku tutmayınca odanın tavanına sinema perdesi kurup onunla ilgili anıları oynatmaktır…

Uzun süre sakal tıraşı olmamak...

Birbirine özerklik ilan etmiş sakalların, tıraş tasının içinde, permatiği bile hayrete düşürecek kıl ordusu yaratmasıdır kalmak...

boğazın hemen altındaki kıvrımda illa ki birkaç kıl unutmaktır kalmak.. Ve bunu önemsememektir...

Aşkın garipsediğim bir dengesi var. ..

Taraflardan biri daha mücadeleci ...

Daha anaç. .. Daha çok hissediyor... . Daha bir koşturuyor...

Hiç unutmuyorum da “hayır ben seni daha çok seviyorum” demiştim de, o “evet” demişti… Otopsi istiyorum aşkıma. Onun için kurduğum düşler eceli ile ölmüş olamaz bee..

Nasıl anlatayım daha?

Gece sinsice bastıran uyutmayan olur olmadık anlarda zonklayan diş ağrısı gibidir kalmak…

Ahmet Arifin "He desem koparacak dizginlerini?" bu cümlede gizliymiş gibi her şey sanki. .. Onun "he demesini" bekler gibi sürekli hayalimde gözünün içine bakmak ..

Ama heyhat! ..

İşte bu beklentinin içinde kaybolmak, acı çekmektir kalmak.. .

Ve sadece kalan hisseder ..

Her yol gördüğünde hatırlar, Bir gün tam da böyle bir yolun ortasında çırılçıplak terk edildiğini ...

Elden bir şey gelmez ...

Alınacak hiçbir önlem yoktur. ..

O gider. ..

Sadece gider...

İstanbulda , yazın kuşların dallarını mesken edip altında, ışıkta bekleyenleri bombaladığı o ağacın hemen oracığında başka başka yönlere gider gibi değil he…

Kalanın ölmeden önceki son çırpınışıdır belki bu bütün dizeler ...

Kalışına asalet eklemek ister...ama beceremez, zira onun için sevmek, gidene küfretmek dönene şükretmekti!

“istersen gidebilirsin, tabi ki özgürsün” derken bile için için "feminist misiniz?" sorusuna" hayır mobilyacıyım" diyen amacanın beyin kıvrımlarına sahipmişim gibi "gidersen dayanamam ya… Bende sana gelirim..ne gereği var, yorulmayalım boşuna, yalvarırım gitme" demek ne hazin ... Kalmak işte bu aşağılanmayı da göze almaktır bütünüyle...

Git tabii git... Kirpiklerime bir kara diken de sen ekle ... Henüz sokaklarına bile alışmadığım, bu kente ver beni... sınırsız içeceği olupta 1 bardağı bile bitiremediğim o yalovafaki Express pizza menülerinde boğ beni… ilk kahvaltımızı ayarlamak için dolaştığın bütün kafelerdeki peynirleri zeytinleri sok bir yerime amk…Ve bakışının talan ettiği yerlerimi al, Öyle git. ..

Gidersen git yeterince karanlık olur, sahili boş olmayan istwnbulun’nın sessizliğini biraz daha açabilirim...

Gidersen yalnızca dokunduğum bütün kelebekler ölür sanma...

Bizi yatıracak musalla, namazımızı kılacak cemaat olmaz..

Ellerim üşür,

Korkarım yağmur yağarsa,

Ellerimi de götür...

#SoundCloud

6 notes · View notes