Tumgik
#jampotten
dutchjan · 9 months
Text
Tumblr media
August 18, 2023
3 notes · View notes
pussykech · 2 years
Text
ik wou dat ze de vullingen van liga milkbreaks in jampotten van een kilo verkochten
11 notes · View notes
rotterdamvanalles · 7 months
Text
In de omgeving van het Weena en het Hofplein grazen ossen om bij te komen, 1947. Op de achtergrond links het ronde Incassobankgebouw aan de Goudsesingel en rechts de gebouwen van de Ammanstichting en de Coolsingel met het stadhuis.
Uit Het Vrije Volk van 13 september 1947:
Doorgaans een aardig schouwspel als troepen lerse ossen over de puinvelden van Rotterdam worden voortgedreven. Fiere dieren zijn het, met hun wijd uitstaande hoorns zien ze er lang niet zo tam uit als ons vee. Maar vrijdag was hun tocht van de Merwehaven, waar ze met de North Down uit Dublin waren gearriveerd, een lijdenstocht. De misère begon al met de eerste van de vier ploegen van ongeveer 75 dieren. In het Westen van de stad bij het Marconiplein viel de eerste os al neer. Volkomen uitgeput. Door de zeereis, door de warmte, en ook, en dat was het treurige, door dorst. De dieren liepen met de tongen uit de bek. Als ze even de kans zagen gingen ze de steen van winkelpuien likken. Op het Burg. Meineszplein liep een os een kruidenierswinkel binnen, vermoedelijk omdat het daar koel was. Het viel niet mee om de os hier om te draaien en weer naar buiten te loodsen. Heel voorzichtig werd er gemanoeuvreerd, maar de drijvers konden toch niet voorkomen dat hij een paar jampotten brak.
Bij de Heemraadssingel en de Diergaardesingel liepen er een paar op het water af en begonnen direct te drinken. Op het Hofplein kon er weer een van uitputting niet verder en viel op de tramrails neer. Het kostte heel wat moeite om hem te verwijderen. Met een wagen van het abattoir, de dieren waren voor slachting bestemd, zijn de uitvallers later opgehaald.
Al met al was het een zielig transport. Zeker, het was „maar" slachtvee, maar dat neemt niet weg, dat deze dieren naar ons gevoel tot de laatste dag recht hebben op een behoorlijke verzorging.
In het bijschrift in het Stadsarchief Rotterdam staat dat deze foto over ossen op doorreis naar Oost-Europa gaat.
De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 13 september 1947.
Tumblr media
0 notes
versechtenpuursblog · 10 months
Text
Krozenjam
Gemaakt en te koop op de website is hij al, alleen was het nog wachten totdat de etiketten klaar waren om te plakken op de jampotten. Heerlijke jam van krozen direct uit de boomgaard, verser, beter en lekkerder. Heb twaalf potten staan, als ze op zijn zijn ze ook echt op….
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
dv-vilt · 4 years
Text
de feesten - routebeschrijving
de feesten – routebeschrijving
Tumblr media
1. met de auto
de barstribben schuiven, het trilbeen slaat het breekhart in, de uitzang Uit ploft het brein uit in roze wolkjes pluf.
het exiteren verzelfstandigt. dan, middels een onstoffelijke omvorming van de aleatorisch omzweven singulariteit
die het is, treedt het ik
buiten zichzelf, vervoegt zich bij zijn onzichtbare vermomming, zoals ook het deksel der jampotten de aardbeien…
View On WordPress
0 notes
vervlogen · 7 years
Text
Drie voor half zeven We verven onze huizen opnieuw maar de muren blijven staan. We hebben onze haren afgeknipt maar zijn nooit echt veranderd. Waren we maar veranderd. Mijn broer vangt spinnen onder lege jampotten en we hebben dezelfde nekwervel gebroken. Op deze manier blijft er niets van ons over. We slaan onze wekkers kapot en proberen te ontkennen dat slaap niet alle soorten vermoeidheid wegneemt.
23 notes · View notes
senselessblogging · 5 years
Text
28/10/2019
Het beoordelingsmoment was aangebroken. Ik ben vanuit de feedback van de vorige twee experimenten die ik heb gedaan gegaan en heb ook andere zintuigen dan alleen het voelen van fysieke aanraking met de huid geprobeerd te prikkelen. Ik heb naar mijn notities teruggekeken en dacht dat overspoelen door licht en warmte een belangrijk aspect was van het beleven van opluchting dat ik doormiddel van met paars crepepapier bedekte jampotten met kaarsen zou kunnen overbrengen. Deze zouden tot de climax verborgen zijn onder vuilniszakken waarbij hun warme, paargetinte licht onthuld zou worden. Daarnaast heb ik ook geprobeerd geur te verwerken in de ervaring doormiddel van geurzakjes met linnengeur. Deze geur vond ik passen bij een behaaglijk en veilig gevoel, omdat een schoon bed net zo ruikt en dezelfde associatie meedraagt. De geurzakjes zouden beter te ruiken zijn door de proefpersoon wanneer ze was ontsnapt aan haar opsluiting., omdat ze buiten de ruimte waren vastgemaakt. De ruimte zelf was alleen niet geworden zoals ik had gehoopt. In het lokaal functioneerde de radiator als achterwand en was de ruimte minder diep, wat het ongemakkelijker maakte voor de proefpersonen en makkelijker bereikbaar maakte voor mijn pomp. Nu had ik zelfs met een elektronische pomp meer moeite om het opblaasbeest, een grote rog, op te pompen. De rog was een bewuste keuze; het voorwerp zou pas echt een vorm aan nemen door hem te vullen met lucht, wat een interessante wending oplevert voor de onwetende proefpersoon. De elektrische pomp was een stuk luider dan ik had verwacht en overstemde de herrie van de mensen buiten die ik juist had gepland als onderdeel van het experiment en die op zou houden zodra de rog leegliep. Een belangrijke climax van de ervaring ging dus verloren. Daarnaast was het pompen in het donker veel lastiger dan ik had gedacht, waardoor ik moeite had met de ventiel te vinden en dus langer bezig was. Dit verminderde ook de werking van de opbouw van spanning die eerder wel leek te werken. Als laatste hield ik op met pompen en mocht Jenny zichzelf bevrijden. Ik had gehoopt dat ze net als Lieke het gevecht aan zou gaan met de verdrukker, maar ik werd verrast toen ze hem er zachtjes uitschoof, opstond en wegliep.
0 notes
pensioenreflecties · 7 years
Text
Poep!
Soms is het toch maar goed dat we een zorgzame overheid hebben. Een overheid die om je denkt en die onze gezondheid ter harte neemt. Ik zeg dat zonder ironie, want in hoeveel landen komen de inwoners niet het minimum aan vertrouwen tekort dat voor ons zo vanzelfsprekend is. Ik noem maar omkoopbaarheid, veiligheid, vertrouwen, democratische besluitvormingsprocessen, etc. 
Een deel van deze zorgzaamheid kan wat mij betreft niet beeldender zijn dan in onze bevolkingsonderzoeken. Borstkankeronderzoeken, of darmkankeronderzoeken. Super! Met het laatste kreeg ik te maken. Ik kreeg een prachtig pakket thuisgestuurd, want ja, een de voorwaarden van het onderzoek moet ik natuurlijk zelf verzorgen. Poep! En dat begrijp ik natuurlijk. Het pakketje laat een folder zien, een gebruiksaanwijzing, een buisje (met retourenveloppe) en een gebruiksaanwijzing. Want niets wordt aan het toeval overgelaten. Alle aanwijzingen in de brief zijn bedoeld om te verduidelijken en eventuele misverstanden te voorkomen: “In de dop van het buisje zit een staafje. Daarmee moet je viermaal – op verschillende plaatsen!!!!!! - in de ontlasting worden geprikt”. De ontlasting wordt, tussen haakjes, nader aangeduid als poep! En dat is goed. Zowel de mensen die nog nooit van het woord ontlasting, als degenen die nog nooit van het woord poep hadden gehoord, of dit uit gêne nog nooit hebben gebruikt, worden hiermee bediend. Ten overvloede wordt vermeld “dat er slechts heel weinig ontlasting nodig is om het onderzoek goed uit te voeren”. 
Kijk dat helpt, want je ziet het al voor je: mensen die bij urineonderzoeken met zelf meegebrachte jampotten vol urine pontificaal in de wachtkamer van het ziekenhuis zitten zouden wel eens dezelfden kunnen zijn die zeggen: “Zo’n buisje met zo’n prikkertje kan nooit voldoende zijn, om op mijn ontlasting een gedegen onderzoek uit te voeren”. Je ziet het al voor je, die knoeiers die, ondanks het subtiele prikkertje, het buisje vol proberen te proppen. Of, nog erger, die uit het potjesrek zélf een potje, of pot….!! Ontlasting wordt dan ook al snel poep natuurlijk. Nee zo’n overheid die iedereen bedient. Niets dan complimenten.  
0 notes
versechtenpuursblog · 10 months
Text
Met een beetje hulp
Stickers kunnen maken voor mijn jampotten. Al een paar weken aan het zoeken en proberen van hoe en wat. Totdat een aantal weken geleden een klant met de verrassings etiketten aankwam zetten en het bestand via de mail doorstuurde. Na lang lopen proberen met teksten, foto`s en dergelijke uiteindelijk toch maar gevraagd hoe ik dit voor elkaar moest krijgen. Want dit aanbod was bijgeleverd. En…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes