#japannation

[1-125sec-f8-10feet]

😋

[catbatart]

PFFFF F OMG! THANK YOU SO MUCH!!! I'M SO EXCITED FOR MORE CHECKMARK COLORS

[micheltaanman-blog]

Nederland-Amsterdam- Stadsstrand IJburg

[atsullia]

BROO- I WAS SO FUCKING EXCITEDD ON THAT DAY

ONLY TO FIND OUT IT WAS ONLY AVAILABLE IN JAPANN AAAAAAA

[road-rhythm]

WIP ask game

Rules: post the names of all the files in your WIP folder, regardless of how non-descriptive or ridiculous. let people send you an ask with the title that most intrigues them, and then post a little snippet or tell them something about it! [ETA: OH SHIT I DIDN'T READ THE RULES ALL THE WAY THROUGH BEFORE POSTING plz don't do this part in my case I do not have the executive function required] and then tag as many people as you have WIPs.

I was tagged by @critterfloozy. I am very bad at these.

0

00

000

0000

1

2 - Beekeeper

bin

bin1

bin 3 (bin2 at some point got deleted or renamed, I guess)

binz

etiquette

Ibn2

iphlos

nuns

I always feel weird tagging people for things. Absolutely feel free to ignore if this isn't your sort of thing.

@chiisana-sukima @monicawoe @beatriceeagle @stripy-tights @stygiusfic @ameliacareful @iniquiticity @japanne @capitola @wtgw-fic @firefright @callingvoicemail @caltracat @tin-tweezers

[cea-tide]

For my birthday last year I was gifted the book "Japan in honderd kleine stukjes" by Paulien Cornelisse, a book about 100 small observations, details, and facts about Japan as seen through a foreigner's eye.

The book is illustrated with cute drawings of what is talked about, made by Cornelisse too, and one drawing struck out to me because I vaguely recognised it from somewhere... but how could I? I have never read this book before.

[/ID: one page of the book in question, with the text in dutch: "60. Liften Omdat Japan zo'n overgereguleerd en veilig land is, heb je er geen lifters. Ik heb het er wel eens geprobeerd, liften. Wat er gebeurde was dat ik door een aardige Japanner naar het dichtstbijzijnde treinstation werd gebracht. Mij werd duidelijk gemaakt: Kijk! Er bestaat in dit land vervoer waar iedereen gebruik van mag maken! Het heet een trein!" Under the text is an illustration of a small rural train station with a thatched roof. It is captioned as "Zeldzaam rustiek Japans plattelandsstationnetje" /END ID]

So it turns out it is this train station pictured below she drew in the book, down to the road signage.

[/ID: the same train station but then in real life. A mountain hill is seen in the background, and the train station is on the right. /END ID]

Picture source (unlikely to be primary source)

So how did I find this picture? Well, coincidentally, a little less than 2 years ago I was ALSO looking for a picture of a rural Japanese train station, just like Cornelisse. If you search those terms it will be one of the top results. So why was I looking for one? Because I needed inspiration for a Minecraft build. At the time a contest was running with "train station" as theme, and I decided I wanted a rural Japanese one. What a funny coincidence!

[/ID: A minecraft build inspired by that train station. The blocks are barely visible because it takes up the full 256 block height limit. On the rails are two trains inspired by the Hankyu 7006 train type, one that for example rides on the Kyoto line as a sightseeing train. /END ID]

So I was curious where this station actually is—reverse image search it is. At first I used Tineye and it found the same image but with a caption: "Japan keeps a defunct Train station running for just one girl, so that she can attend school every day! The train makes only two stops. One when a lone high-school student leaves for school and the other when she returns."

That's interesting, surely there must be more articles about it. And yes, there are. This article talks about the Kyu-shirataki train station on Hokkaido island. But that's odd... that's not the train station we are looking for, because that is around a size of a shed. It seems the story was attributed to the wrong image/station.

Tineye wasn't helping me much more, so I tried it again with Google Image Search, but that didn't want to work at all. When I searched up for the picture again though, just like how I first found it, and clicked through on the website link, I found a pinterest post attributing it to the Yunokami-Onsen station in Minami Aizu, Fukushima prefecture.

And sure enough, there it was!

[/ID: two pictures of the Yunokami-Onsen station during blooming season /END ID]

Picture sources: X and X

[chisummer]

japann

[japanne]

I've given it a lot of thought, and realized I am ALSO impatient, so I decided that I would post the next 2 pages now, and on Wednesdays then post 4 pages at a time. So please enjoy this next short installment of What We Have Is Magic right now on twitter or on pillowfort

If you are thinking, "Did Japanne really just make a 32 page comic based around the idea, 'what if Essek's extremely hot slightly sheer undershirt was a full outfit?'" The answer, dear reader, is YES.  I absolutely did.  Not only that, but I then went, "I don't know if that's a good enough comic.  Let's put some sexy magic in there too."  That's how this comic was born! 

The first spell is Cat’s Ire.  Though not in a particularly sexy manner.  I did really enjoy drawing the magic though

[salernoah]

Maandag | 13-05-2024 | 24°C | Salerno | Dag 1

Vandaag had ik mijn eerste schooldag. Ik moest om 8:30 aanwezig zijn in het gebouw van Accademia Italiana, Via Roma. Vanaf mijn appartement is het zo’n zeventien minuten lopen, een route die bergafwaarts voert. Bij aankomst moest ik een schriftelijke toets maken, een dubbelzijdig A4’tje. De reisorganisatie in Nederland had laten weten dat er ook een mondeling examen zou worden afgenomen, maar dit is uiteindelijk niet gebeurd.

Na het maken van mijn toetsje, wachtte ik in het klaslokaal tot de andere studenten binnendruppelden. Het lokaal was voorzien van een digitaal schoolbord (hypermodern) en een tafel waaraan we met z’n allen moesten zitten, waardoor we weinig werkruimte hadden (enigszins pover, vond ik). De les begon om 9:00 en duurde tot 13:00. Mijn klasgenoten waren – helaas – allemaal niet mijn soort mensen: een handjevol senioren, waarvan een Nederlandse vrouw genaamd José (wat Jose, maar dan op z’n Spaans, werd), een paar Duitsers en een Braziliaanse vrouw; drie Japanners, waarvan een die amper iets begreep van de les en waarvan een ander (die tevens naast me zat) last had (en daardoor ik dus ook) van een zeer slechte adem; en als laatst een oerdegelijke (Germaanse?) meid van rond mijn leeftijd. Al met al zeer teleurstellend. Nog teleurstellender was het tempo waarop we door de les sukkelden. Ik ben blij dat ik thuis in Den Haag een privécursus Italiaans heb gevolgd, want die basiskennis helpt me toch wel veel op weg. Daardoor lag het tempo vandaag in de klas te laag voor mij. Niet dat ik alles foutloos maakte, maar ik had geen tien minuten nodig voor het bedenken van twee zinnen, in tegenstelling tot mijn klasgenoten. De lerares heeft me echter verteld dat ze tijdens de pauze overleg zou plegen om te bepalen of ik wellicht naar een hogere klas mag.

Tijdens de pauze ben ik het schoolgebouw ontsnapt en heb ik voor €1 een vierkanten focaccia bij een bakkertje gekocht. Het was superzonnig weer vandaag en aangenaam warm. Achter onze school ligt de zee, met aan de rechterzijde bergen op de achtergrond en aan de linkerzijde de haven van Salerno.

Na school heb ik een beetje door de straten geslenterd, niet goed wetende wat te doen. Ik ben daarom maar door het centrum gelopen, wat erg klein bleek te zijn. In gedachten begon ik mijn brief aan Cypress te schrijven, met daarin mijn bevindingen van Salerno. Hieruit is het idee voor een blog ontstaan. Zo ben ik erachter gekomen dat Salerno me erg aan Spanje doet denken, al lopen de mensen hier gelukkig niet zo sloom als de Spanjolen (groot irritatiepuntje van mij); Salerno is helemaal niet zo toeristisch en ik ben pas een winkeltje met ansichtkaarten tegengekomen, en pas een McDonalds en een Burger King. Daarnaast is het verkeer in Salerno chaotisch, maar minder eng dan in Napels; je moet gewoon een gaatje vinden en oversteken, de mensen hier stoppen wel.

Bij een barretje heb ik voor €1,80 een caffè con latte gedronken. Het barretje bevond zich naast een groenteboer bij wie de knoflookbollen aan een sliert naar beneden hingen. Daarna ben ik terug naar huis gelopen.

Mijn weg terug is makkelijk te vinden. Ik hoef alleen maar omhoog te lopen en het grote Stadio Donato Vestuti te vinden en vanaf daar weet ik de weg. Mijn flat ligt in een rustige wijk met veel omringende, armetierige flats. Het is geen bijzonder gezellige wijk, maar het is er wel veilig. Ik heb me tot nu toe nergens onveilig gevoeld op straat, overal is veel straatverlichting.

Mijn kamer is werkelijk luxueuzer dan ik ooit had gedacht, het heeft meer weg van een hotelkamer dan van een studentencomplex. Ik heb een ruime kamer met een tweepersoonsbed, een tv waarop ik al mijn favoriete series in het Italiaans heb kunnen kijken (I Simpson, CSI en Criminal Minds), een bureau en een eigen badkamer met een fijne douche. Ik heb een superruim balkon met twee deuren die naar mijn kamer leiden. De keuken deel ik momenteel met een vrouw uit Tsjechië die amper thuis is en wier naam ik steeds vergeet.

Vanmiddag heb ik huiswerk gemaakt en een beetje gestudeerd. Omdat ik weinig werkwoorden ken, kan ik me nog niet goed uitdrukken in het Italiaans. Daar moet gauw verandering in komen, wil ik meer kunnen oefenen met spreken. Ook heb ik mijn ticket voor de ferry naar Positano gekocht voor aankomende zaterdag. Vorige zomer las ik het boek An Italian Summer gelezen, dat zich afspeelde in Positano en aan de Amalfi kust. Prachtige gekleurde huisjes en mooie stranden. Ik kijk ernaar uit. Mijn bezoek aan Amalfi bewaar ik voor volgend weekend.

De taalschool biedt ook culturele uitstapjes aan. Vandaag ontving ik het programma voor deze maand en zag ik al een aantal activiteiten die me aanspraken, zoals een rondleiding in Vietri sul Mare (steenworp afstand), een rondleiding door Salerno (elke maandag; ik doe volgende week mee), een seminario waarbij we de Italiaanse handgebaren uitgelegd krijgen, een bezoek aan een limoncellobedrijf (inclusief degustazione), en zo is er nog veel meer. Genoeg te doen dus. Als ik sportiever was geweest en de juiste schoenen had gehad, was ik ook nog mee gegaan op trektocht in de natuur.

’s Avonds heb ik pasta pesto gekookt (lees: spaghetti gekookt en een potje pesto gekocht) en ben ik na mijn avondmaal eropuit gegaan. Ik ben naar de lungomare (waterkant) gegaan en heb foto’s genomen van de bergen en de feeërieke lucht. Buiten was het aangenaam lauw, niet te warm, maar ook zeker niet te koud. In de korte tijd dat ik in stilte het uitzicht bewonderde, werd ik zeker driemaal geprikt door een mug. Toen besloot ik dat het wel welletjes was en heb ik een andere route terug naar huis genomen.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

En dan nog even over mijn reis gisteren: ik was ruim op tijd op Schiphol aangekomen. Eigenlijk onnodig vroeg, want ik vloog door de check-in en de douane heen. Nog nooit zo snel ben ik door het poortje gelopen, waarna ik erachter kwam dat er geen weg terug was en ik voorbij de Appie To Go was gelopen en nu alleen nog maar keuze had uit zielige dure salades, een bruine boterham met kaas voor maar liefst €6,50 of Italiaans eten (maar ja, dat kon ik beter in Italië eten, of niet soms?). Ik zat vast in de Departures 3 hal/hel en vertikte het om zulk duur eten te moeten kopen. Ik had slechts vier proteïnerepen op zak. Na lang wachten vertrokken we. Ik kon niet wachten totdat we stabiel waren, zodat ik mijn slaap kon inhalen. Ik was die dag veel te vroeg wakker geworden en had niet meer in slaap kunnen vallen. Gelukkig kon ik slapen tijdens de vlucht, al werd ik zo nu en dan toch wakker (wat me normaal nooit overkomt).

Om 18:00 landden we in Napels. Het voelde alsof ik al een hele week achter de rug had, maar op het vliegveld in Napels verliep alles snel en vertrok ik al gauw. Ik moest de bus vanaf het vliegveld naar het treinstation nemen, waar ik een treinkaartje naar Salerno zou kopen. Het treinstation in Napels was heel druk en chaotisch. Veel automaten deden het niet en overal stonden rijen. Net zoals in Spanje koop je hier een kaartje met een aangewezen zitplaats. De trein was best luxe. Ik kon even op adem komen.

Het treinstation in Salerno was net zo zielig als het station in Alcala de Henares in Spanje. Vanaf het station moest ik nog twintig minuten naar het appartement lopen. Mijn rugzak was zwaar (zeventien kilo) en mijn tote bag met daarin mijn laptop en zware analoge camera was superonhandig om te tillen. Ik heb gelijk gedoucht toen ik aankwam en daarna boodschappen gedaan (dan merk je pas hoe zuinig je bent). ’s Avonds at ik, met nog steeds niet veel meer in mijn maag dan mijn ontbijt en twee mueslirepen, uit pure trek – en bij gebrek aan vegetarische gerechten – een teleurstellend stukje zalm in een bijzonder typisch restaurantje waar er om 22:00 nog een familie met twee jongen kinderen doodleuk ging eten.

Ik heb zeer goed geslapen die nacht.

[lestappenforever]

I just came here to say that the Aramco Power Rankings are an ABSOLUTE JOKE PIECE OF SHIT

And it’s weird that Max, the man who is KNOWN for going to the track and race country considerably late, is NOW ALREADY IN JAPANN!!??

(Granted it could be pr, marketing and Honda stuff, but still)

I second this statement

Yeah, it's very unusual for him to go so early, so I can't wait to find out exactly why. 👀

[kurogoesinthedas]

Tagged by @leothelionsaysgrrrr​! Thank you! It’s been a while since I did one of these, and I’m gonna do it for Fley so you all can know them better :3

GENERAL

Name: Mirel Ashani’Ro

Alias(es): Fley'Rani

Gender: Agender

Age: 35 at the start of the game

Place of birth:  Rathad, small village in the Trygghastian Crown Republic

Spoken languages: Common, Infernal, Elvhen, Sylvan

Sexual orientation: Demisexual Panromantic

Occupation: Archivist in the Legacy Saga of History, assistant archeologist to Sanarei Rani’ka. Currently adventurer.

APPEARANCE

Eye color: fully gold, no irises visible

Hair color: Black

Height: ~6′

Scars: some newly acquired battle scars, from an axe cut to the chest.

Burns: No

Overweight: No

Underweight: Incredibly no, they’re putting up some lean muscle now that they’re out and about in the world (14 dex ayy)

FAVOURITE

Color: pastels, white, pinks.

Hair color: No preference

Eye color: No preference

Music genre: folk ballads, opera. In a modern au, symphonic metal.

Entertainment: singing and dancing, reading.

Pastime:  Studying, reading, playing their lute.

Food: peaches, light soft cakes.

Drink: Tea c:

Books: Will read anything, both for knowledge and for fun. Historical fiction is a favorite for leisure.

HAVE THEY

Passed university: Yes.

Had sex: Yes

Had sex in public: No

Kissed a man: Yes

Kissed a woman: Yes

Gotten tattoos: No

Gotten piercings: Yes but they don’t wear them anymore.

Had a broken heart: Yes

Been in love: No

Stayed up for more than 24 hours: Probably happened during university.

ARE THEY

A virgin: No

A cuddler: Once they are comfortable with someone, touch is a comfort they will gladly offer and receive. But it takes a while.

A kisser: No

A smoker: No

Scared easily: Somewhat

Jealous easily: Not quite, as it’s the fear of abandonment that rears its ugly head

Trustworthy: Mostly, as in they’ll try to keep their word. But they will lie by omission if needed to protect someone or achieve a goal.

Dominant: more like assertive

Submissive: Depends with whom

Single: It’s complicated Yes

RANDOM QUESTIONS

Have they harmed themselves: Not physically

Thought of suicide: Yes

Attempted suicide: No, although bad times were had.

Wanted to kill someone: Yes

Actually killed someone: Yes, but not the same as above, and by accident

Ridden a horse: No

Have/had a job: Yes, see above.

Have any fears: Yes, many indeed.

FAMILY

Sibling(s): four. Mirai, Hana are older, Kali and Kairon are younger.

Parents:  Calliana Ashani’Ro (mother) and Ambros Ashani’Ro (father, presumed dead)

Children: None, though I think Fley would be a good mother eventually.

Pets: None. They never had reason or resources to adopt one and now it would be too dangerous. They do love animals though, especially cute fluffy ones and take full advantage of the Ranger’s tiger to pet.

tagging @ourinquisitorialness​ @numin-lavellan​ @shadowedcipher​ @japanne​!

[tijdvoormemes]

Vindt het toch wel heel jammer dat ons internationaal icon niet wordt vermeld in je banner. nijntje werkt zo hard mar zo weinig erkenning hier in Nederland… Tenminste gaan de Japanners goed met der om…

Also de Toppers. Ook Nederlandse iconen. Reuze populair in China net zoals Frans Bauer!

je hebt een punt, maar ik heb ook geen andere merknamen of specifieke muziek/acteurs in m'n banner staan, omdat ik dat een beetje iffy vind om dat te labelen als typisch nederlands. maar maybe ga ik dat ooit veranderen, en dan zal ik zeker nijntje meenemen!

[catbatart]

Commission for @japanne of their warlock tabaxi! REALLY loved working on this piece! (And I feel I'm getting better at drawing furries! :D)

[neko-sufis-world]

When Thomas accidentally pulled Cat! Principal's whiskers 🤭

*Holding Cat! Principal's whiskers, looking at his phone* Okay... So, this can be real. Like I told, bro. Your neighbour is half-French and half-Japanne-*Pulls his whiskers, causing they shock as they look at the whiskers he's holding, then to each other* ..... 😧💧

-Thomas Rinewell to his twins while holding his cat's whiskers. Until, he pulls it, causing him and his cat shock as they look at Cat! Principal's whiskers he's holding then to eachother

..... Urr.... Hehehe..... *Puts it back on his face, but it's fell off* Haha..... *Gets up and run* RUN!!! 😅

-Thomas Rinewell to Cat! Principal after he put it back on his face, but it's fell off and run away from him, causing him chase him 😂

[peterpijls1965]

Het altaartje van de tussengod

Maizuru, 8 augustus 2005. De Japanse zomer heet en vochtig. Familiebezoek twee dagen na aankomst afgewisseld met een uitje naar Osaka. De ontvangst hartelijk als gewoonlijk. Uitgelezen voedsel, een traiteur bracht sushi van 8 euro per stuk, Wagyuvlees dat 200 euro de kilo doet.

Bus naar Osaka. De inwoners zoals aangekondigd innemend, direct, bijna brutaal vergeleken met de wat snobistischer Kyoto-Japanners die de geest van de oude keizerlijke hoofdstad nog ademen.

De hitte deed m´n spieren goed. Iedere dag van 9 uur ´s ochtends tot 21.00 uur ´s avonds voornamelijk te voet de stad verkend. Op straat de plaatselijke specialiteit inktvisballen geprobeerd. In yakitori-eetcafe´s geroosterd vlees met koud bier.

Businesshotel in een achterbuurt, 20 euro per nacht. Veel daklozen van de fatsoenlijke soort. Gaf een oude man op een stuk karton bier en sigaretten uit een 7-11. Een andere zwerver stond op, boog voor me en begon traag te applaudisseren. Gene. T. zegt dat Japanners nooit iets geven aan daklozen, omdat de idee van caritas hier nauwelijks bestaat.

Paleizen van warenhuizen met fantastische collecties.

Veel drinken tegen de hitte. In Maizuru koopt otosan iedere dag Kirhin Classic-bier voor me. En of ik Dimple scotch lust.

Makkelijk aanspraak in de yakitori´s in Osaka. Werd op m´n schouders geramd door een salaryman toen ik onthulde dat ik een Japanse vrouw had. Pasfoto´s. Complimenten voor moeder en zoon. Gratis sake.

Na 22.00 ´s avonds is op straat bijna iedereen bezopen. Niemand lastig, misschien ook dankzij politie te fiets. Kan me een beetje redden met m´n Japans. De weg vragen is al geen probleem meer. Gesprekjes over familie en werk lukken ook wel.

Terug in Maizuru bezoek van N. uit Tokyo. Genoeglijk. Fascinerend de status die ze kennelijk ontleent aan haar goede baan en haar vrijgezelle status. Ze zorgt voor haar vader, een weduwnaar. Ook bezoek van Y. en haar schattige zoontje. Y. is JAL-stewardess, geniet het bijbehorende uiterlijk, is charmant en griezelig goed gemanierd.

Elmer wordt behandeld als het spreekwoordelijke keizerlijke kleinkind, vooral door oma. Iedere avond vuurwerkpijltjes afsteken, veel ijs en meloenen. De natuur. Vanuit de woonkamer met tatamimatten uitzicht op beboste heuvels, iedere dag andere kleurschakeringen in de dichte bamboebomenzee.

Ik wil de heuvels in, maar T. vindt dat niet ok. Beren, slangen, wilde varkens. Ze bedoelt dat ze schrik heeft van de kami, de geesten die daar huizen. Ik ga toch. Stuit op een open plek in het bos met een shintoschrijntje, opgedragen aan de plaatselijke bosgeest. Een duistere plek.

Otosan zei later dat ik er beter niet kon komen, vanwege de beren. Hij bedoelde dat ik daar niets te zoeken had. De bosgeest zou me wel eens niet kunnen diggen. Iets zegt me dat hij gelijk heeft. Animistische reflex die ik kennelijk snel overneem. En toegegeven: het was er spooky.

Bezoek aan het familiegraf. Ik claimde meteen een plekje, diende een officieel verzoek in bij otosan. Hij reageerde niet afwijzend, maar volgens mij choqueerde de directheid van mijn vraag hem. Dood = taboe.

Maakte de fout bij het graf een stapel oude stenen te onderzoeken op de aanwezigheid van urnen. T., ontdaan: ´Je moet je verontschuldigingen aanbieden.´ Dus ik gomenasai zeggen tegen de geesten van de voorouders, want die stapel keien was van het oudste familiegraf.

Elmer zit met otosan naar een tamelijk foute samuraifilm te kijken. Er wordt onthoofd, doorstoken en gekliefd. Hij kijkt er onbewogen naar. Lees De Waterhandel van John David Morley. Klassieker over de hostessbars in Tokyo. Vooral interessant door de uitleg van klassieke Japanse begrippen als uchi (familie) en giri (sociaal evenwicht).

Verder is die Morley een beetje te veel de blanke vrijgezel die verdrinkt in foute bars en dito dames. De geschetste sfeer van het traditionele Japan een beetje achterhaald. Jonge Japanners die ik spreek zijn nogal open, proberen Engels te spreken en ze flirten openlijk. Dat was zeven jaar geleden heel anders, toen ik hier voor het eerst was.

Help oakasan in de keuken met paprika´s snijden. De familie heeft een rijstveld en moestuinen. Alleen voor vlees, vis en zuivel gaan ze naar de winkel, zoals zoveel plattelandsjapanners. Vandaar al die dure Toyota´s en BMW´s, is de uitleg van T.

Vader was tot drie jaar geleden vice-president bij een plaatselijke zakenbank. Nu is hij fulltime rijstboer en tuinder. En die verandering van rol lijkt hij heel vanzelfsprekend te vinden. Zijn vader en grootvader en overgrootvader waren rijstboeren. Het traditionele huis dat hij bewoont werd tachtig jaar geleden door zijn vader gebouwd als boerderij, van eigen hout, zo´n dertig centimeter zwevend boven de grond op stenen palen.

In de relikamer een boeddhistisch en shintoistisch altaar. De portretten van overgrootvader en overgrootmoeder hebben ereplekken. Eerbetoon ook aan de keizer van rond de jaarwisseling. Beeld van een lachende boeddha, maar dat zie ik volgens T. verkeerd.

Volgens haar en otosan betreft het een soort tussengod. Idem dito de altaartjes die je buiten overal ziet. Niet shintoistisch, niet boeddhistisch. Nee, voor de ´tussengod´. Het animisme, dat wil wat.

Net in het duister sigaretten getrokken uit een automaat verderop. Begrip voor het ontzag en de angst voor de natuur die hier leeft. Peilloze duisternis. Overal het koor van de krekels, stromende beekjes. En nu, plotsklaps, een gordijn van regen. Wachten op de eerste bevrijdende donder en bliksem.

Column voor het Boeddhistisch Dagblad

[judocritics]

WK Abu Dhabi (day-2): one can't expect miracles: Mina snel out tegen Deguchi.

(20-May-2024)

>> 2024 WK Abu Dhabi (uae): results ijf.org

/-57kg

Mina Libeer (°97; JS Merelbeke; 25° WRL): out (0 own) tegen wellicht één van de meest focused judoka's op dit WK. Wat een druk moet er wel niet liggen op Christa Deguchi (°95; Can; 1° WRL) om niet opnieuw de Spelen te missen ten voordele van haar landgenote Jessica Klimkait (°96; Can; 2° WRL; 3° OG'20 Tokyo). In deze cyclus lijkt Christa mentaal echter een pak sterker dan ooit te voren. Staat ook met een ongelooflijke 9.290p helemaal bovenaan de OG-ranking, vóór .... Jessica (8.150p). Matthias staat overigens 4° op die ranking, Romane Dicko 3° (7.925p).

Mina vecht als altijd sereen voor wat ze waard is, maar tegen de échte top reikt dat dus onvoldoende ver. >> video. Na 43"sec een eerste waarschuwing van Deguchi met o-uchi-gari; na 1'11"min een volle counter met o-soto-gari en ippon. Einde WK.

Een zéér zware kamp voor Deguchi in 1/2-fin tegen Momo Tamaoki (°94; Jpn; 42° WRL; 2°WK'21 en 20 WTour medailles): na 1'41"min staan ze beiden reeds met 2 shido's ! 9"sec later scoort Christa met een te-/ashi-waza combinatie (w-a), maar nadat de klok 2'45"min passeert, moet ze de dominantie van Tamaoki ondergaan; het is gewoon een feit dat de top-judoka's minder makkelijk beslissende shido's tegenkrijgen. Quod erat demonstrandum in deze kamp. >> video. En om het allemaal nog wat interessanter te maken: - Klimkait verliest haar 1/2-fin met een w-a die er nooit één had mogen zijn tegen Mimi Huh (°02; Kor; 6° WRL) [3 video-scheidsrechters op een WK die flippen !! waar zijn we mee bezig !!], - en Deguchi die op shido de finale verliest van Mimi Huh na een slopende kamp van 12'19"min !! Respect voor de beste scheids van de hele IJF die deze finale leidde: Vladimer Nutsubidze (Geo) !! -> IJF-article Klimkait 'Holding my Breath' : shame on you IJF-bobo's, for excluding such judoka's from the most prestigious tournament in the world ! It's a disgrace !!

En voor wat Mina betreft om af te ronden, pech dus met haar loting, maar de Olympische Spelen wenken. Enkel als Gaby woensdag voorbij Scoccimarro en Polleres geraakt, neem zij de plaats van Mina over. Bij verlies tegen alleen Polleres, zijn de resterende WCups ook nog een alternatief... Bij verlies tegen Scoccimarro is het over voor Gaby, en feest ten huize Libeer.

/-66kg

Geen Hifuma Abe (°97; Jpn; 2° WRL), geen Joshiro Maruyama (°93; Jpn; 24° WRL) [remember their heroic fight with 20'min of GS > video], en toch staan er weer 2 Japanners in de finale: - 1°: Ryoma Tanaka (°01; Jpn; 18° WRL): 1° Masters'23 - 2°: Takeshi Takeoka (°99; Jpn; 40° WRL): 1° GSL Paris'24

/-73kg

Spectaculaire finale tussen winnaar Hidayat Heydarov (°97; Aze; 1° WRL; 3x 3°WK & 4x 1°EK !) en runner-up Tatsuki Ishihara (°01; Jpn; 35° WRL; 1° GSL Paris'24). 38"sec voor tijd countert Ishihara en scoort w-a (waarom geen ippon ?), 9"sec voor tijd een loepzuivere kata-guruma van Heydarov (ippon) en eindelijk ook eens wereldkampioen... Wat wordt het op de OG nu Shohei Ono er niet meer is ? In de onderlinge duels met Soichi Hashimoto (°91; Jpn; 2° WRL) staat het 7-1 voor de Japanner, maar Heydarov won de laatste confrontatie, de finale van de GSL Japan .... leuk allemaal ;-)