the-esrackr430

[the-esrackr430]

Dışarıya kırgın olduğumu belli etmemek için gülüyorum duygusuz pezevenk diyo de siktir lo

[the-esrackr430]

#körlük

Göz,belkide insan bedeninin içinde ruh barındıran tek kısımdır.

Körlük, José Saramago

[the-esrackr430]

#Duncan&Bode

[the-esrackr430]

Ben böyleyim işte. Bazen bütün insanların boynuna sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret falan değil, insanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile.

Sadece bir yalnızlık ihtiyacı.

Kürk Mantolu Madonna | Sabahattin Ali

[the-esrackr430]

Sustuğum şeyler var,

Hiç konuşmadıklarım.

İçinde kaybolduğum

Şehirler ve içimde

Kaybolup giden

İnsanlar var

~Satranç

[the-esrackr430]

"Olağanüstü bir gece. Günlerdir okumaya çalıştığım kitabın adı bu. Evet, okumaya çalışıyorum. Çünkü ben artık okuyamıyorum. Cümleler birbirine dolanıyor sanki, ayaklarım gibi. Tökezleyip düşüyorum düşüncelerime. Kalkamıyorum bir daha o yerden. Yazamıyorum da artık eskisi gibi. Boğazımda birikiyor kelimeler,kusamıyorum kağıtlara. İnsan hayal kurmayınca yazamıyormuş. Ben sevilmenin hayalini kurmuştum, olmadı. Olmayacak. Belki de sevilmeyecek biriyim. Alınmıyorum buna. Ben olsam, ben de sevmezdim beni. Neyim var ki sevilecek? Neyim var önemsenecek, incinir diye korkulacak neyim var? Bilemiyorum. Çok sık kusuyorum bu ararlar, annem kızıyor. Sessizce kusmaya çalışıyorum, bu seferde canım yanıyor. Acıyı kusmak diye bir eylem olsaydı keşke. O zaman kendimi cezalandırmak zorunda kalmazdım. Cümlelerim çok tutarsız. Bi' öyle bi' böyle. Yazamıyorum demiştim, yalan değildi. Yalan kelimesinide sevmiyorum bir süredir. Eskiyi düşündürüyor bana. Eskiyi özlüyorum. Eski beni değil. Kendimi yeni yeni tanıyorum. Kendimi büyütüyorum,kendimi baştan yaratıyorum. Daha konuşkan, daha yetenekli daha güzel. Bundan oldukça memnunum. İnsaların istediği kişiyi oynuyorum. İçten içe yazamıyor, okuyamıyor ve sürekli kusuyor olsamda yaşıyor gibi görünüyorum. Yaşamanın tersi ölmek değil; çürümektir. Ben köklerimden çürüyorum ve yüzümde çiçekler açıyor. Olağanüstü bir gece mi bilmiyorum ama tuhaf bir gece olduğu kesin,tuhaf bir yazı olduğu gibi. "

[the-esrackr430]

"Merhaba Sevdiğim.

Bu gece de senin yokluğunda seni anlatıyorum .

Gelişin değilde gidişin çıkmıyor aklımdan .

Sensizliği kaldıramam , bilirsin .

Bilirsinde nerdesin ?

Sonra cesetlerini yakıp küllerini zihnime savuruyorum.

Bu parçamda sana sevgimi değil , nefretimi anlatıcam .

Geçmişteki mutluluğumu anlatıcam .

Yalnız kaldığım zamanlar adam öldürmek istiyorum.

Ve kafamda öldürüyorum birilerini. "

[the-esrackr430]

Charlie Chaplin bir şaka yapar ve herkes güler. Aynı şakayı tekrar yapar ama kimse gülmez...

Sonra şu sözleri söyler:

" Aynı şakaya tekrar gülemiyorsunuz. Peki neden aynı şeyler için tekrar tekrar üzülüyorsunuz? Unutmayın hiç bir şey kalıcı değildir. Endişeleriniz bile..."

[the-esrackr430]

"Yunan mitolojisinde mutluluğa dair bir hikâyeye göre; Tanrılar insanlar mutluluğu arasın ve böylece daha kıymetli olsun diye saklamaya karar verirler.

Biri der ki ; ' Göklerin en uzağına saklayalım'

Diğeri ; ' Denizin en dibine...'

Öbürü der ki ; ' Ormanın en kuytusuna saklayalım'

Sonunda biri der ki ; ' İçlerine saklayalım. Oraya bakmak akıllarına bile gelmez...' "

[the-esrackr430]

" Bir gecenin gündüze geçmesi gibi beni aydınlığa taşıyansın sen. Birlikteyken, öyle huzurlu, keyifli, sakin hissediyorum ki, bu güzelliği hiç bir şeye değişmem. Seni öyle çok seviyorum ki, artık derdimi yalnızca kuşlara anlatabiliyorum. Onlar beni dinliyor sonra uçup senin yanına gidiyorlar. Sevgilim her gün pencerene konan kuşları iyi dinle, beni o zaman çok daha iyi anlayacaksın."

Night Ütopya ~ Ebedi Rüya

[the-esrackr430]

[the-esrackr430]

Her zaman içinden geleni yap çünkü seni her şekilde yargılayacaklar.

[the-esrackr430]

Olgunlaştıkça sadeleşir insan. Bütün fazlalıklardan arınır. Gereksiz insanlardan, gereksiz eşyalardan, gereksiz kıyafetlerden ve hatta gereksiz kelimelerden…

[the-esrackr430]

[the-esrackr430]

Bak, gün doğdu. Uyuyor musun? Uyan. Ben yine uyuyamıyorum. Yine gözlerime kan oturdu, şişti ve çöktü. Ben, yıldım. Sana isyanların alâsını yaparım ama okuyanların da isyanlarıma katılmasından yana değilim. Yıldım. Neyin yükü? Ağır olan nedir? Sorun ne? Zor olan ne? Çaba var mı? Hiçbir şeyden haberim yok. Yazamadım diye yakınıp yatasım var. Müziğim durdu diye ağlayasım var. Bacaklarımı camın pervazından sarkıtasım var. Başımı göğe deviresim var. Bu kadar karamsarlık ne diye? İlgi değil istediğim, ama ben ne istediğimi bilmiyorum. Her gün biri sarılabilir bana,sorun etmem. Çıplak sırtımda gezinebilir herhangi bir el, tiksinmem. Muhtaç mıyım? Evet. Ben sarmalanılmaya muhtacım. Tamam,bir çare bulacağım. Buldum. Soyunacağım ve yatacağım. Sola dönük yatmam lâzım. Kalçam kanepenin sırtına yaslanmalı. Yalnız hissetmek kalbime ağır. Kollarım bedenimi sarsın. Benim titrek, cılız ve buz kollarım bedenimi sarsın. Sırtımda parmaklarım dolaşır, evet, yapabilirim. Bak, çare buldum. Olsun, yaparım. Ben hâlâ ölmedim. Felçli de kalmadım. Elin kolun var diyenler haklı, benim elim kolum hâlâ işlevli. Yalnız değilim ben, ruhum hâlâ ipleri elinde sıkıca sarmalamış beni yönetiyor. Yalnız değilim,ama yalnız hissediyorum. Kimseler yüzünden değil, herkes yüzünden. Yalnız değilim ama yalnız kalmışım. Bugün ben bana yeterim. Kollarım uyuşana kadar kendi sırtımı okşar, uyuyakalırım. Boş boş karşıyı izlerim. Düşünmem, içimden konuşmam. Susun. Sussunlar. Camdan dışarı baktım, dinledim. Kuşlar yine aynı melodiyi şakıyor. Kasvet var bugün burda. Gülümsedim o ân. Pis kokuyor. Hava kokmazdı ama pis artık, bak ne anlatacağım, sıkı sarıl bana, içim acıdı. Eskiden sabah okula gitmek için erkenden kalkardım. Hava çok güzel kokardı. Aslında kokmazdı ama kokardı. Severdim. Kullaklığımı takar o soğuk havayı içime çekerdim. Keskin hava soluğuma yarardı, içimi deşerdi. Ama hoş olurdu. Gözüm yaşarırdı biliyor musun? Gözüm yaşarırdı ama umrumda olmazdı. Sadece yürüdüm. Yürümeyi severdim. Ben hep severdim. Başkaları ile değil, yalnız yürümeyi severdim. Bazen arkadaşlarımla karşılaşırdım, selam verir devam ederdim. Yürüdüm. Sadece yürür içime susardım. İnsan içine bile susmamalı. Eğer ki müzik dinleyemesem sessizliğimde deliririm. Yıldım. Anla beni. Sıkı sarıl. Üşüdüm. Üşüdüm. Ben üşüdüm. Sıkı. Sımsıkı sarıl. Burnum sızladı, üşüdüğümden. Ben hep üşürüm. Üşüdüm.

[the-esrackr430]

[the-esrackr430]

Üzgün birini teselli edecek ve ayağa kalkmasını sağlayacak cümlelerin var mı

kendimi iyi hissetmediğim bir zaman diliminde şöyle bir yazıya denk gelmiştim, belki bir işe yarar.

"sen çok güçlüsün.

bu senin hikayen. böyle bitmek zorunda olmadığını biliyorsun. hâlâ nefret ediyorsun, direniyorsun, düşüyorsun, kalkıyorsun, vazgeçmek aklının ucundan bile geçmedi, biliyorsun.

savaşırken mutluydun. artık dönebileceğin bir ev yoktu, arayıp da gideceğin birisi yoktu, yanıp sönen sokak lambasından başka eşlik edenin, kalemin ve defterinden başka bir şeyin yoktu. elinde sigara, sırtında çanta, gözlerinde mor, yüzün sağ kaldım diyorsa da bileklerin gerçeği biliyordu. yalnızdın ama mutluydun.

artık ağzımı açabileceğim tek bir yer var dedin. tek bir yerde ağlayabilirim. o zaman kimse bana sormaz. o zaman kimse beni deli sanmaz. o zaman kimse aslında kendimle konuştuğumu anlamaz. bencildin ama bu sadece ikinizin arasındaki bir sırdi. toprağa karışmış birisi artık konuşamazdı.

sen yaptın. bütün kapıları kendine sen açtın ve bütün kapıları yüzüne sen kapattın. fazla zamanın yok. çok geç olmadan son anahtarı bul. çok geç olmadan kendini bul."