Tumgik
Text
Een moderne tragedie
In welke opzichten komt De Grot overeen met zo’n tragedie en kan dit boek terecht een moderne tragedie genoemd worden? In De Grot is de vaste structuur, die ook in een klassieke tragedie voorkomt, sterk aanwezig. Het boek is verdeeld in vijf delen, net zoals in klassieke tragedies. De volgorde van de vijf delen wordt omgegooid. Hierdoor wordt het verhaal een stuk interessanter om te lezen waardoor ik denk dat de aemulatio zeker is geslaagd.           De klassieke tragedie bevat een hoop vaste, inhoudelijke kenmerken. Als eerste worden er ernstige onderwerpen behandelt. Moord, drugshandel en geweld komen in het hele boek voor. Ook is er een ondergang van de hoofdpersoon. In dit verhaal ook nog door zijn eigen keuzes en persoonlijkheid. Bovendien duikt er een deus ex machina op in het verhaal en wordt er gevoel bij de lezers opgewekt: het doel van de klassieke tragedie.           Overal in De Grot zijn dus gelijkenissen te vinden met de klassieke tragedie. De opbouw van de hoofdstukken, de onderwerpen en de wendingen in het verhaal. Krabbé heeft de klassieke tragedie zo verbeterd dat hij aantrekkelijk is geworden voor de hedendaagse lezer. 
0 notes
Photo
Tumblr media
Laatst was ik met mijn vader en zus in het museum Boijmans Van Beuningen. Ik vind het altijd heel leuk om de mensen met wie ik in een museum ben kwijt te raken en zelf het enorme gebouw en de kunst daarin te ontdekken. Ik vind dit museum vooral erg interessant door de mix tussen oude en hedendaagse kunst. Bovendien vind ik het gebouw één van de mooiste van heel Rotterdam (vooral van de binnenkant door materiaalkeuze, symmetrie en een hoop licht dat door de grote ramen op de kunstwerken neerdaalt). Terwijl ik me voor de zoveelste keer verbaasde over hoe mooi een gebouw kan zijn kwam ik terecht bij een aparte tentoonstelling. Hij heette Anima Mundi en hij ging over hoe een mens gemakkelijk emotioneel betrokken raakt bij zijn kunstmatig gecreëerde evenbeeld. De tentoonstelling was nogal angstaanjagend. In de verschillende zalen stond een collectie van robots, beelden, baby’s en lichaamsdelen in sterk water en sekspoppen. Maar wat me deed denken aan de lessen Nederlands was de translatio, imutatio en aemulatio die ik daar aantrof. Bij het onderwerp renaissance behandelden we deze begrip: het bestuderen, imiteren, verbeteren en overtreffen van je voorbeeld. In deze tentoonstelling waren bijvoorbeeld anatomische tekeningen uit de middeleeuwen en renaissance te zien met ernaast moderne interpretaties van het menselijk lichaam in de vorm van de beelden en tekeningen en schilderijen. 
0 notes
Text
De inleiding van mijn column over het nieuws
Het nieuws vertelt ons wat ons aangaat in de wereld. Dus als het zegt: “Spanningen lopen op aan vooravond referendum Catalonië.”, is dat belangrijk voor ons. Klinkt logisch. Maar het is ook logisch om je af te vragen waarom zaken als de onafhankelijkheidsstrijd van Catalonië ons aangaan. Moeten wij naar het nieuws luisteren om te weten waar wij geïnteresseerd in horen te zijn of moet het nieuws naar onze voorkeuren en belangen luisteren?
0 notes
Video
undefined
tumblr
Onze uitwerking van de Bildungsopdracht was het maken van een handgetekende animatie. Dit bleek een vreselijke keuze te zijn aangezien het veel te veel werk was maar gelukkig werd ons werk beloond met een mooi cijfer. 
Het boek dat ik las boor deze opdracht was Mijn tweede huid van Erwin Mortier. Het verhaal ging over een jongen die opgroeit in een erg beschermende familie en homo blijkt te zijn. Ik vond het erg goed hoe het de schrijver lukte om een verhaal waarin vrij weinig gebeurt toch interessant blijft om te lezen. In een stuk van het boek gaan de personages schaatsen. Er gebeurt verder niets bijzonders verder maar het is op een bepaalde manier toch niet saai.
0 notes
Text
Balansverslagje
Afgelopen zomervakantie was er een die mijn docenten trots zou maken als ik ze erover zou hebben verteld. In deze zes weken heb ik namelijk meer gelezen dan in de twee jaar daarvoor bij elkaar. Nog iets bijzonders was dat alle boeken die ik heb gelezen Engelse boeken waren. Natuurlijk had ik eerder Engels gelezen, maar dit was de eerste keer dat ik meerdere boeken in deze taal achter elkaar las.            Vol vertrouwen dat ik het lezen vol zou houden het aankomende schooljaar en weer zou veranderen in ‘zo iemand die leest’ begon ik aan de vierde klas. Jammer genoeg bleek huiswerk nog steeds te bestaan. Bovendien ontmoette ik door de nieuwe klassen nieuwe mensen en maakte ik nieuwe vrienden. Hierdoor was mijn voornemen om te gaan lezen snel verdwenen.           Het hele jaar lang heb ik eerlijk gezegd alleen het hoogstnodige gelezen. De boeken die ik moest lezen voor school waren de enige die ik heb gelezen dit jaar. Gelukkig heb ik Duits én Frans in mijn vakkenpakket dus er zijn genoeg boeken die ik gedwongen heb moeten lezen en zal moeten lezen in de komende jaren. De romans die ik heb gelezen voor het vak Nederlands vond ik niet erg interessant. Wat mij wel boeide waren de korte verhalend ie wij in de lessen lazen en het analyseren van deze verhalen. Net zoals bij Nederlands behandelden we dit jaar ook, op precies hetzelfde moment, bij Duits en Engels (en geschiedenis en tekenen) middeleeuwse literatuur. Dit vond ik nogal oninteressant aangezien de hele cultuur uit deze periode mij niet aanspreekt. Nog iets wat bij deze vakken precies op hetzelfde moment aan de orde kwam was de renaissance. Dit vond ik gelukkig een stuk interessanter maar vier keer precies dezelfde stof horen bij verschillende vakken is, net zoals toen wij de middeleeuwen behandelden, niet erg opwindend.            Toch blijkt mijn verlangen naar een leuk boek weer terug te komen. Dit begon midden in de toetsweek, misschien omdat zelfs de saaiste dingen leuk worden als je ze vergelijkt met leren voor se’s. Terwijl ik eigenlijk aan het leren moest zijn kreeg ik het idee om op zoek te gaan naar de boekenbonnen die ik altijd voor mijn verjaardag kreeg toen ik nog ‘iemand die leest’ was en de Metamorphosen van Ovidius te gaan kopen in het Engels (sorry mevrouw Van der Kind). Het proefwerk Latijn ging over Daeudalus en Icarus (Metamorfosen VIII r. 183-252) en hierdoor herinnerde ik me weer hoe erg ik van mythologie en andere sprookjesachtige verhalen hield jaren geleden. Ook wil ik boeken van Pearl S. Buck uitproberen. Mijn docent Engels raadde mij deze aan en aangezien Engelse boeken mij meer blijken aan te spreken dan Nederlandse zal ik ook deze lezen in de vakantie. Verder had ik (ook in de toetsweek) twee boeken, waaronder één in het Frans, gekocht als cadeau voor de verjaardag van een vriend, maar aangezien haar verjaardagsfeest toch pas later wordt gehouden kan ik net zo goed een kijkje nemen in deze boeken en ze daarna pas geven, wel met mijn recensies erbij natuurlijk.            Ik denk niet dat ik nog ga proberen om de fanatieke lezer te worden die ik ooit was maar ik denk wel dat ik me ga vermaken met de boeken die ik van plan ben om te gaan lezen deze zomervakantie.
0 notes
Text
Welkom
Het einde van het schooljaar is weer aangebroken en dat betekent stressen dat je Tumblr-blog nog niet volledig is. Nog leuker als je erachter komt dat Tumblr je blog heeft verwijdert. Nou, daarom dus een nieuwe blog waarin ik het werk van afgelopen jaar van het vak Nederlands samenvat. Veel plezier met lezen!
0 notes