Don't wanna be here? Send us removal request.
Text

Met deze vlotte jonge dames vertrekkensklaar voor hun Erasmus avontuur! #erasmusplus#buitenlandsestages#smg#onehappyisland
5 notes
·
View notes
Text
Het zit er op
De laatste uurtjes op Aruba zijn een feit...
Wat is de tijd hier voorbij gevlogen.
Dankbaar voor de kansen, deze jobshadowing gecombineerd met begeleiding buitenlandse stage was/is wat mij betreft geslaagd.
Nieuwe contacten gelegd, overal hartelijk ontvangen en ook een fijn weerzien met de mensen van vorig jaar....
Last but not least heel dankbaar aan Geert en Willem om me deze kans te gunnen en me 14 dagen te missen.

5 notes
·
View notes
Text
Beelden zeggen soms meer dan woorden...

2 notes
·
View notes
Text
Offroad

#weekend#genieten#off road#erasmusplus#aruba begeleiding buitenlandsestage smg#Sharina henriquez#dankbaar
5 notes
·
View notes
Text
Tijd vliegt....
Het lijkt wel gisteren of we zetten hier voet aan wal in Aruba, maar het is al een week geleden. Mijn thuisfront kan beginnen aftellen, want we zitten bijna over de helft ;-)....
Gisteren mocht ik op Colegio Epi enkele lessen volgen bij ‘vak’collega’s. Het werden 2 uren bedrijfseconomie en 2 uren marketing. De lessen verlopen simultaan aan de onze hetzij wel 5 minuutjes minder. Ze hebben hier lesuren van 45 minuten. Een blok van 4 lesuren dan 1 lesuur volledig pauze en daarna terug 1-2-3 of 4 lesuren afhankelijk van de dag. De lessen beginnen hier omwille van het weer wat vroeger dan bij ons 07.30 start de eerste les.
Bij Natalie (mevr. Carlo) volgende ik Bedrijfseconomie. De les van vandaag ging over directe en indirecte kosten. Eerst werd de theorie met behulp van een PowerPoint uitgelegd, met veel interactie tussen leerkracht en leerlingen. De groep leerlingen van deze klas bestond uit 15 leerlingen (4 jongens en 11 meisjes met leeftijd tussen 17 en 24 jaar). Het systeem in deze school is toch net iets anders dan het onze.
Na het klassikale theoriemoment is het tijd voor het individuele oefenmoment. Natalie deelt opgaves uit en de leerlingen maken deze in hun schrift. Ze moeten de oefeningen maken en nadien laten nakijken door de leerkracht. Indien er problemen zijn bij een opgave helpt de leerkracht individueel. Niet iedereen had het meteen begrepen en Kristi kwam zelfs naar mij om uitleg te vragen omdat Natalie elders aan ‘t helpen was. Dit was op en top een internationaal ‘co-teach’ moment.
Na de les bedrijfseconomie was het pauze. Ik informeer even in welk lokaal ik moet zijn na de pauze en meng me dan in de Foodcourt tussen de leerlingen. Zij kunnen hier tijdens hun pauze allerlei bereid eten (lees hamburgers etc.) kopen.
Kristi vertelt dat ze nog niet goed weet wat te kiezen voor volgend jaar. In mei/juni moeten zij een keuze maken voor het 3de jaar. Ze vertelt me dat het soms stoort dat de leerkrachten zelf niet zo goed Nederlands kunnen, want daarvoor moet ze een vak herdoen. De leerkracht zie dat haar Nederlands ‘te goed’ was...
De pauze vliegt voorbij, ik krijg nog enkele woordjes Papiamients mee en ik vertrek naar de volgende klas. Danki en te oro Kristi
Marketing, ik begeef me naar lokaal AT31, eenmaal aangekomen klop ik aan en ga binnen. De leerlingen mogen vrij in en uit de klassen tijdens de pauzes. Shahaira is nog niet aanwezig en komt iets later binnen.
De les van vandaag gaat verder over primaire, inferieure en luxe goederen en inkomenselasticiteit....
Ook hier eerst gemeenschappelijk theorie en nadien oefeningen. De leerlingen hebben een theoriebundel maar maken wel zelf notities van wat ze horen/belangrijk vinden.
De leerling die eerst alle oefeningen af en juist (natuurlijk) heeft, krijgt vandaag een beloning: een zakje met wat snoepjes en een cakeje.
Na de les vertelt Shahaira dat deze klas een tijdje moeilijker was, maar nu was het beter... Daarom werd ik in begin van de les als grap geïntroduceerd dat ik kwam observeren omdat de leerlingen onhandelbaar waren ;-) Gelukkig konden ze er om lachen.
Na de les spring ik nog even binnen bij Gerald, de opleidingsmanager om nog wat afspraken te maken voor volgende week en dan kan mijn weekend beginnen ...
Zaterdag 16/02/2019
We staan weer vroeg op en nemen een stevig ontbijt. Vandaag heb ik voor de leerlingen een bezoek aan ‘de Hooiberg’ op het programma staan. Ik wilde op tijd vertrekken zodat we niet op het warmst van de dag aan deze klim moesten beginnen. ‘ooh dat valt precies wel mee’ ..... ‘efkens rustpauze’......
De ene was al wat frisser dan de ander, bij de ene ging het al wat vlotter dan bij de andere ...
Na 662 treden werd de inspanning dan toch beloond met een mooi zicht over het eiland (elektriciteitscabine en aftandse antennes niet meegerekend).
Nadat iedereen veilig en wel terug beneden was, werden de leerlingen beloond met een bezoekje aan het strand. Ditmaal koos ik voor Mangel Halto, volgens een ‘local’ is hier op de middag het water het blauwst van heel Aruba. En man hij heeft gelijk, super mooi. De leerlingen installeerden zich op een rustig plekje en ik settelde me iets verderop uit hun zicht. Ik genoot ook even van zon, zee en strand het is voor mij ook weekend ;-) dus dan mag het...
Na het strand terug naar Blue Village om even af te koelen in ‘t zwembad. Een uurtje later ging ik met de dames en Jarne naar Alto Vista. Een kerkje met ook een mooi uitzicht op het eiland. Dorien en ik hebben het ‘Labyrinth of Peace’ uitgelopen omdat we het lot niet wilden tarten ...
Eenmaal terug, nog snel naar de winkel om wat spullen te halen en dan zette ik de leerlingen af aan Bugaloe. Spareribs voor maar $13 vandaag dus daar konden ze niet nee tegen zeggen.
Ik kook voor mezelf een pasta met calamaris in licht pikante tomatensaus... Het smaakte.
Nog snel de route voor morgen even checken want we gaan ‘off road’ met Sharina, één van onze contacten ter plaatse.
Ik kijk er weer naar uit....



3 notes
·
View notes
Text
Vruchtbare dag...
De ochtendstond heeft goud in de mond.. Klokslag 06.15 uur uit de veren om me klaar te maken voor hopelijk alweer een leerrijke dag. Een stevig ontbijt met wat cornflakes, melk én koffie zorgt ervoor dat we weer klaar zijn om ertegenaan te gaan.
Om 07.40 uur staan de leerlingen me al op te wachten aan het verzamelpunt vooraan bij het onthaal. Iedereen gepakt en gezakt met laptop en lunch, klaar om ook aan hun dag te beginnen. De leerlingen hier hebben een werkschema van 08.00 uur tot 17.00 uur, uiteraard met middagpauze ;-)
Eén groepje wordt afgezet aan ‘Apex building’, een administratieve blok van de universiteit die ze binnen dit en afzienbare tijd zullen verlaten als ze hun herstructurering doorvoeren. Het andere groepje zet ik af aan de universiteit zelf. Maxim die stage loopt bij Unesco wandelt vanuit de universiteit een 5-tal minuutjes naar zijn stageplaats.
Ik heb nog even tijd om wat voorbereidend werk te doen op het mooie binnenplein van de universiteit alvorens ik omstreeks 08.45 uur verwacht word bij Colegio Epi. Juliet de stagementor van Jinte trakteerde me nog op een lekkere cappuccino.

Vandaag heb ik een afspraak met Natalie Carlo, zij is bijna fulltime stagecoördinator voor de economische richtingen en staat om en bij de 35 jaar in het onderwijs. Eerst in het kleuteronderwijs, dan in het primaire onderwijs (niet het lagere zoals wij het kennen) en dan na een herscholing in Nederland werkt ze nu al zeker 15 jaar bij EPB.
Ook hier op Aruba vieren ze valentijn. De leerlingen van de afdeling Hospitality hadden een verkoopstand ten voordele van de leerlingenraad.

De leerkrachten werden niet vergeten, Natalie had een lokaal proevertje gemaakt. Flashy roze, heel zoet en toch lekker.

We hebben onze aanpak vergeleken en we kunnen er allebei heel nuttige zaken uithalen. Echt de moeite..

Morgen ga ik enkele lessen volgen van bedrijfseconomie en marketing. De leerlingen kijken er al naar uit en ik ook
3 notes
·
View notes
Text

Kennismaking met een nieuwe school Colegio Epi, hier zal ik de komende dagen lessen volgen, gesprekken hebben met collega leerkrachten en stagebegeleides,...
Spannen en tegelijkertijd heel leerrijk.
4 notes
·
View notes
Text
Ready steady go
Het is dinsdagochtend 12 februari 06.32 uur lokale tijd. Vandaag begint het echte werk...
Gisteren zijn de leerlingen hartelijk ontvangen op hun stageplaatsen, geïntroduceerd bij hun mentoren en rondgeleid op de diensten.
De leerlingen hadden geluk en mochten na de introductie nog genieten van een half dagje vrij... Nadat iedereen gegeten had zijn we richting San Nicolas gereden. Een bezoekje aan Babybeach en Charlie's bar mag niet ontbreken op hun lijstje.



Iedereen gewapend met factor 70 klaar om de wind, zand en zon te trotseren..
Geen blaren voor mij dit keer, ik heb mijn lesje vorig jaar wel geleerd..
Ook ik had geluk deze keer. Vorig jaar 2x langs Charlie's bar gereden en telkens was het gesloten. Nu was het gezellige barretje uit de film Charlie's angels geopend.


Het is echt wel indrukwekkend...
Ik heb ondertussen ook een mail ontvangen van colegio Epi afdeling economie. Deze school zal ik gedurende enkele dagen bezoeken voor mijn job shadowing hier op Aruba. Het zal een combinatie worden tussen deze school en enkele diensten van de universiteit. Toch ook best spannend om dit nieuwe avontuur te starten...
Ik heb al wat voorbereidende taken gedaan en een hele vragenlijst/gespreksonderwerpen genoteerd waarover we kunnen overleggen...
3 notes
·
View notes
Text
Terug met beide voeten op de grond...
Na een goede vlucht van 10 uurtjes staan we weer aan de grond. De tijd ging redelijk vlug voorbij. De leerlingen zaten netjes samen 4 jongens en 3 meisjes op een rij. Ik zat een paar rijen voor hen naast een Nederlander/Arubaan Justin. Hij heeft me nog een heleboel tips gegeven wat zeker te doen. We hebben nummers uitgewisseld en ik mag altijd bellen als er iets is. Hij werkt voor de militaire politie en zijn vriendin in een kinderopvang. Ook nog een extra contact je meegekregen van een middelbare school.
Eenmaal geland nog snel even een paspoortcontrole via zelfscan en ik mocht weeral een 5-tal keer proberen terwijl de leerlingen netjes stonden te wachten. Dan naar de bagage en daar was het ook nog wachten en wachten en wachten op de bagage van Jarne. Na even te informeren blijkt zijn valies nog in Amsterdam te zijn.... Hopelijk komt ze morgen mee. Hop naar Hertz met een lange wachtrij voor ons. Alles geregeld en een nieuwe Suzy is voor ons opzij gezet. Puzzelen om de bagage erin te krijgen en tja dat lukt dus toch niet. Enfin de bagage erin en 3 jongens apart met een taxi.
Ondertussen zijn we met zijn allen aangekomen bij Blue village iedereen geïnstalleerd, de leerlingen hebben een frisse duik genomen,...
Nu nog even bekomen met een fris lokaal biertje aan de bar.

Even later in het gezelschap van een leuke bende 😉

Wordt vervolgd....
2 notes
·
View notes
Text
Gepakt en gezakt...
... Met een voorraad aan Belgische pralines voor onze Arubaanse contacten. Begin ik stilaan aan de laatste uurtjes quality time met man- en zoonlief. Ze zullen hun 'ceo of the house' missen. Plannen opgemaakt, een bijna overvolle diepvries,.... En er is ook nog altijd takeaway 🤔. Het komt wel goed....
Spanning begint voor mezelf wat te stijgen, eerste keer een groep jongvolwassenen begeleiden naar Aruba. Vorig jaar mocht ik ze ophalen en dat is toch nog net dat ietsje anders...
4 notes
·
View notes
Text
Aftellen 2.0
Één jaar later... Bijna is het weer zover. Het internationale stageavontuur van onze leerlingen. Deze keer breng ik de leerlingen weg naar Aruba en combineer ik dit zelf met een jobshadowing project. Spannend!
Ik kijk er alvast naar uit...
6 notes
·
View notes
Text
Maandag 5 februari 2018
Vandaag was het een 'lazy' day. Al een beetje beter geslapen en niet elk uur van de nacht gezien. Geen uitstapje op het programma en de leerlingen waren moe.. zo moe...
Ik moet toegeven dat je van de warmte inderdaad wel moe wordt. Resultaat: ontbijt / baantjes zwemmen / mails checken en versturen om de evaluatieafspraken te maken / lezen / verbeteren /...
Jawel je leest het goed ik heb een beetje werk meegebracht 😁.
Met Yasin ben ik nog even naar het wassalon gereden en naar Chengs, een plaatselijke Chinese supermarkt. Voedingsinspectie komt hier niet echt langs denk ik. Dode vliegen tussen de potjes yoghurt ... Niet echt smakelijk.
Terug in Blue Village toegekomen heb ik de spaghetti nog gekookt die er nog lag van Hans en/of Marlon een tomatensausje erbij en wat groentjes. Het smaakte me wel

Nadien meteen opgerommeld en de afwas fedaan. Daar kan nummer 17 nog iets van leren... Het verschil tussen jongens en meisjes is er wel 😁
Nog even lezen / WhatsApp'en en mails checken en dan op tijd onder de wol..
Morgen mag ik iedereen voor t eerst op de stageplaatsen gaan afzetten...
2 notes
·
View notes
Text
Eerste volledige dag in Aruba
Mijn collega’s Hans en Marlon hebben geregeld dat ik vandaag met de leerlingen een offroad tour kunnen doen. Zij hebben er elk op hun beurt de vorige jaren al van genoten en nu is het dus mijn beurt ;-)
Sharina van Bon Dia de stagebegeleidster van Stijn en Senne kwam ons ophalen aan the Blue Village. Klaarstaan op de parking om 08.30 uur was de boodschap die Marlon achterliet. Omstreeks kwart voor 9 was Sharina er. Enkele leerlingen moesten bij haar instappen omdat Suzy niet geschikt is voor het volledige aantal dat ik hier onder mijn hoede heb. Samen reden we naar het huis van haar vader Leo. Ter plekke hebben we ons verdeeld over de 2 jeeps. Nog snel even stoppen langs een winkel omdat enkelen onder ons (waaronder ikzelf) geen dranken bij hadden en de tocht zou toch wel even duren.
Onze eerste halte was een parkje met knappe rotsformaties.

Na deze tussenstop zijn we nog langs een mooi strand gereden. Hier konden de leerlingen die zin hadden even zwemmen. De golven zijn beduidend wilder dan in België en het water ooh zo mooi blauw ;-)
Na deze korte stop reden we verder naar het nationale park Arikok van Aruba. Het neemt ongeveer 20% van het hele eiland in beslag wat gezien de oppervlakte van Aruba best wel veel is. In Arikok hebben we op het hoogste punt van Aruba gestaan en jawel, Venezuela was zichtbaar in de verre mist.
Offroad in dit park is echt wel offroad. De leerlingen in de achterbak hebben het gevoeld aan billen en benen ;-). Ik heb een veilige iets comfortabelere positie naast Sharina in de auto gekozen.
We stopten aan Conchi. Dit is een ‘natural pool’ gelegen tussen rotsen. Enkele leerlingen hebben het gewaagd om er te gaan zwemmen. De anderen genoten van de zon en het uitzicht.
Na afgekoeld te zijn in de Conchi reden we verder naar enkele grotten. De eerste grot was een kleine grot. De naam ontglipt me op dit moment. Nabij deze grot was er vroeger ook een chinese plantage waar de Chinese immigranten mochten verblijven tot hun overlijden. Ze verbouwden er verse groenten die de Arubanen konden aankopen.
Volgende halte een iets grotere grot de Quadirikiri cave. Een grotere grot met enkele lichtgaten in. Wel even schrikken toen enkele vleermuizen ons voorbijvlogen.


We reden langs Vader Piet terug het park uit. Vader Piet is een weg waarlangs 10 windmolens gebouwd zijn.
Sharina en haar vader hebben ons afgezet bij wat volgens hun het beste pizzahuis is. Ze konden zelf niet blijven eten wat de mama had een familiemoment voorzien waarop ze al te laat waren omdat ze volgende week met vakantie gaan. We spraken af dat we na het eten al wel te voet naar haar vader zouden gaan.
Het waren idd lekkere pizza’s. De meisjes bestelden ieder voor zich een ‘small’ pizza en de jongens deelden elk een ‘large pizza’ die ze half om half verschillend lieten beleggen. Er was grote honger en enkel lege borden bleven over.


Na de maaltijd betaalde iedereen en vertrokken we richting Leo. We passeerden enkele straathonden die ons toch wel deden schrikken ..
Aan het eerstvolgende kruispunt belde ik Sharina en ze is ons tegemoet gekomen. Eenmaal iedereen terug in Suzy of bij Sharina in de auto zat, werd de koers richting Blue Village gezet. Doodmoe en blij dat iedereen was dat ze konden rusten. De jongens hadden nog een opdracht om hun huisjes wat op te ruimen. Man man man wat was dat. Ik bespaar jullie liever de details ;-).
Ik nog snel een benzinestation opzoeken want het lichtje dat Suzy dorst had brandde en ik wil niet voor verrassingen komen staan. Aan het benzinestation bleek dat ik het klepje niet openkreeg. Zoeken in de auto naar een hendeltje of iets dergelijks om het open te krijgen. Uiteindelijk heb ik een vriendelijke arubaan aangesproken of hij het misschien wist. Gevonden links onder de zetel ;-) Volgetankt en dan terug naar Blue Village om te genieten van een fris pintje.
Het was een lange vermoeiende dag.
2 notes
·
View notes
Text
Eerste avond/nacht in Aruba
Na mijn avontuurlijke ritje met Suzy tot aan Blue Village ben ik met de leerlingen nog naar Oranjestad gereden. Blijkbaar vond de lichtparade die bij het carnaval hoort zaterdagavond plaats. Hij zou wel pas om 23.00 uur plaatselijke tijd starten. Dit wil zeggen 4 uur Belgische tijd...
Van de stoet zelf heb ik niet veel gezien. Ik ben het laatste groepje nog aan Blue Village gaan halen met co-chauffeur Yasin die me door de steegjes in Oranjestad loosde aangezien je niet via de hoofdbaan kon rijden. Nog eens extra dankjewel aan Yasin.

Onderweg nog even een foto genomen van 2 dames die aan de stoet meededen. Overduidelijk in het heksenthema ;-)
Nadat de groep volledig was, ben ik terug naar Blue Village gereden om te gaan slapen. De groep is met de taxi teruggekomen.
Slaapwel
1 note
·
View note
Text
Aruba, here I come...
Zaterdagochtend de klok maakt me wakker omstreeks kwart voor 6. Koffie zetten, oven voorverwarmen om verse chocoladebroodjes te bakken. Nu nog snel even in een badje en dan ben ik klaar om te vertrekken. Chauffeur van dienst Ria haalt me exact om 07.30 uur. En weg zijn wij... Bestemming Schiphol vlakbij? Mja twee uurtjes rijden en we zijn er.
Eenmaal op Schiphol gedropt begint het echte avontuur. Eerste keer alleen vliegen en dan meteen intercontinentaal. Je beseft dat dit toch wel de nodige stress met zich brengt. Ik moest 3 uur op voorhand aanwezig zijn in dit is ook wel nodig het hele bagage inleveren en controlesysteem neemt bij mij zo’n anderhalf uur in beslag. Zo gaat de tijd wel snel voorbij. Eenmaal door alle controles nog iets kopen om te drinken en dan al maar op zoek naar de gate D57. Een heel doolhof is het daar in Schiphol in vergelijking met Charleroi ;-).
Om 11.54 uur gaat de gate open en enkele minuutjes later ben ik aan boord. Even mijn stoel uitzoeken en dan installeren. Naast mijn zit een Sloveens koppel met eindbestemming Bonaire. Mijn nekkussen, hoofdtelefoon en lectuur maken in mijn handbagage plaats voor jeansjas en vestje. Dat ga ik niet meteen nodig hebben als ik land.
We zijn veilig vertrokken in een volle vlucht met heel veel kinderen... Ik stel mezelf de vraag of die dan niet naar school moeten?
Na 3 uur vliegen hangen we op een hoogte van 11582 km en zijn we nog een goede 5535 km verwijderd van onze bestemming. Kruissnelheid: 5864 km/uur en een buitentemperatuur van -66°C.
Tijd voor lunch: op het menu pasta of gehaktballetjes. Ik kies voor de pasta. Deze wordt geserveerd met een extra potje fantasiesalade (die achteraf niet zo lekker smaakt als hij eruit ziet) en als dessertje chocolademousse met frambozen en chocoladeschilfers. Het viel best wel mee...
Nadat alles afgeruimd is kwamen de stewards en stewardessen rond met oortjes en een koppelstukje om via je stoel het geluid door te krijgen. Ik maakte hier meteen gebruik van om mijn eigen headset te koppelen.
Wat doe je als je 10 uur moet vliegen? Film kijken afgewisseld met lezen ;-) 3 films heb ik bekeken tijdens mijn vlucht. Zo gaat de tijd wat sneller vooruit. Gifted / The wizard of lies / en dan nog eentje met Reese Witherspoon maar de titel ontglipt me.
Het is 20.58 uur en we krijgen onze tweede maaltijd: een pizzabaguette met slaatje en een cappucinomousse. Ik neem er dit keer een glaasje wijn bij. Dat verdien ik wel na bijna 7,50 uur in de lucht ;-).
Rond 22.08 wordt de landing ingeleid. nog 246 km tot Aruba waar het op dat moment 29° is volgens de gezagsvoerder.
22.34 uur Belgische tijd en we zijn geland na een vrijwel turbulentieloze vlucht.
Met de voetjes op de grond..
Geland: check / bagage: check / auto ......Check
Bij het Hertzkantoor kon ik terecht om ‘Suzy’ op te halen. Het busje waar ik de komende week mee zal rondrijden om leerlingen te brengen/halen van hun stageplaats. Na wat onduidelijkheid aan het loket want mijn naam Tinny Noyens was nergens te vinden. Blijkt dat ze “Titi Noi” hadden genoteerd ;-)
Sleutels in handen, bagage de kofferbak in en dan instappen om aan mijn rit naar de Blue Village te beginnen.
HELP, Suzy is een ‘automatique’ en daar heb ik nog nooit mee gereden. Snel een appie naar de begeleidersgroep maar na 5 apjes valt mijn data helemaal uit. Even denken: rustig blijven, geen paniek, de handleiding zoeken.
Ik heb wel eerst 10 tot 15 minuten de handleiding (Engels) gelezen en nog eens gelezen om te zien of ik het wel goed had verstaan.
Uiteindelijk met een bang hartje de sleutel omgedraaid. Hij draait ok, en nu R van reverse en dan de D van Drive.. So far so good zonder botsen uit de parkeerplaats gereden. En dan to the road.....
Er zullen er een aantal achter mij gevloekt hebben... de linkervoet mag je blijkbaar niet gebruiken maar een geruststelling de remmen van Suzy doen het en ze piepen ook heel hard ;-)
Omstreeks 00.20 uur Belgische tijd kom ik dan uiteindelijk aan op mijn eindbestemming. Moe, opgelucht, dankbaar voor het pintje dat Marlon in de frigo heeft gelegd...
Even alles binnenzetten en dan even naar de leerlingen die in de 3 huisjes naast mij gelogeerd zijn.
.....
1 note
·
View note
Text
Gepakt en gezakt
Helemaal klaar? Nog even alles checken en rustig genieten van mijn voorlopig laatste glaasje rode wijn op Belgische bodem.
Deze namiddag op de valreep nog snel een wereldstekker aangekocht zodat mijn gsm en laptop ook in Aruba niet op hun honger blijven zitten 😏.
Alles staat klaar. Yes ... Maar eigenlijk toch met een tikkeltje gezonde nervositeit.

En nu aftellen.... Binnen 9 uur ben ik onderweg..
8 notes
·
View notes