tryitforyourself

[tryitforyourself]

Sorry Tumblr

Sorry tumblr, I forgot about you. I forgot how you helped when I get sad. I forgot how you you lend your shoulder so I can lean on you when times gets bad. Sorry.

And now, I'm back and sad to say I'm asking you again to lend your shoulder once more so I can survive this hurt. I owe you a lot of stories so maybe I'll talk about it for you!

[tryitforyourself]

Naalala

Matagal kong inakala

Na sa isipan ika'y kaya mawawala.

Panahong lumilipas,

Sa isip ika'y ayaw umalpas.

Sakit isipin, sa iba ika'y masaya.

Alaala'y patuloy na sumariwa.

Ayoko nang ika'y pakawalan.

Ngunit ako sa iyo'y wala ng kahalagahan.

[tryitforyourself]

Hole

I just want to ask myself, what I'm doing right now? Letting my emotions describes my life, my choice. I know I'm a man who will fight for want I want and what it makes me happy. But what if, I just love her but every night I keep crying thinking about the hole she bore in my brain. Should I still fight or no?

[tryitforyourself]

Asin sa Sugat

Di ko alam kung anong nangyari. Di ko alam kung tama ba yung ginawa ko. Isang araw ng pagbubudbud ng asin sa sariwang sugat ng isang tangang batang di makamove on. Pero sa totoo lang katangahan talaga yun. Baket ka naman sasama sa ex gf ng isang buong araw para samahan siya sa pag aayos ng dorm nya? Baket ka nga ba makikipaglandian ng isang buong araw kung ikaw ay nag momove on? Medyo okay nga e. Isang araw ng asin sa sugat. Para hayaang humapdi ang sugat mong sariwa. Para hayaang lumabas ang lahat ng sakit sa sugat mong nangungulila. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko ngayon. Parang okay na wala siya, nakakatamad na din palang maghabol. Pero minsan nakakamiss pala yung kadate siya, yung nagtatawanan kayo ng walang hanggan tapos pagnapagod titirisin yung tagihawat/blackheads mo.

[tryitforyourself]

Bukang - liwayway

"Sana sa paggising ko ay wala na ang nadaramang sakit. " Pede bang magmove on sa wala namang naging kayo. Yung tipong nahulog lang ako biglaan at naghangad ng tayo. Kasi habang tumatagal, mas lalo pa akong nahuhulog sayo. Yung nararamdaman kong ibinabaon parang pako. Hindi naman tayo nag uusap. Pero baket ang tadhana ko sayos ay maalat. Hindi ko na ata talaga mararating ang aking pangarap, pangarap na makasama ka. Tutog ako at mapapanaginipang kasama sa alapaap. Tumatalon sa mga ulap. Magkahawak-kamay. Ako at ikaw masayang naglalaro at nagsusubuan ng ubas. Yung mga nararamdaman natin ay kaya na nating ilabas. Pagkatapos, magigising ako at wala nga palang dapat ipagsaya. Hinahayaan ko lang kasi ang sarili kong umasa. Siguro maglalakad nalang ako ng maglalakad hanggang makarating sa bagong tatahakin kong pag-asa. Pero sana, pagmulat ko ng aking mga mata ay makita ko ang magandang bukang liwayway.

[tryitforyourself]

Time Machine.

Time machine. Paano kaya kung may time machine talaga? Paano kaya kung magagamit to ng isang tao? Paano kaya kung makokontrol nito ang buhay ng tao? Sa totoo lang, siguro kung may time machine gamit na gamit siguro ito sa akin. Siguro kung may time machine, nasa akin lahat ng gusto ko. Yung maiibalik mo ang nakalipas at tutuwirin ang baluktot na nakaraan. Itatama ang mga salang pananaw sa buhay. May mga bagay talagang akala mo lahat nasa tama. 1 year nalang, sana grumaduate ako. Sobrang pinaghahandaan ko yung pangarap ko. Gusto ko makuha ito. Gusto kong makapunta dito. Gusto kong mahalin siya at pakasalan. Parang isang hagdan na puro pataas lang ang gusto ko para sa aking buhay. Nganaman, sino nga bang may gustong bumaba para sa masalimuot na buhay. Pero ang hindi natin alam, habang tayo'y umaakyat sa taas ng hagdanang puro ginhawa lang naman ang mararanasan, habang tayo'y nakikipagsapalaran sa hamon ng kwento ng ating buhay ay may mga tao or karanasan ang nagpapatibay sa atin. Yung sumusubok sa pagkatao natin. Kabag nagstep backward ka, talo ka. Siguro kaya walang time machine e, paano matututo at titibay ang isang tao kung babalikan ang baluktot or pangungunahan ang awtor at script ng ating kwento.

[tryitforyourself]

Titig.

Habang taimtim akong nakikinig, sa malalim na salita ako'y napapatingin sa mata mong nakangiti. Ngunit wari ko'y iyong pinagdadaanan ang sakit ng iyong nakaraan. Ako'y nabighani sa tingin at ngiti ng iyong mata at posturang buwan ng iyong labi. Para bang sensyales na dapat na bang manumbalik ang sigla ng aking puso. Dapat ko na bang buksan muli at kalimutan ang nakaraan para sa bagong haharapin, or sadyang naghahanap lang ang aking isipan ng mapapaglibangan para mapawi at malibang mula sa pait ng kahapon. Sana bago ako mahuli, malaman ko man lang ang talagang sadya ng aking puso. Takot man sa ngayon ngunit handa akong panindigan ang tinitibok ng puso ko kapag ito'y isinigaw ang ngalan mo.

[tryitforyourself]

Santong Dasalan

“Sobrang mahal talaga kita. Sobrang gusto kita makasama panghabangbuhay. Gusto kitang alagaan. Gusto kitang pasayahin. Sana bumalik ka na.”

Sa aking mga kataga para sa kanya. Kung hindi man makuha sa santong paspasan, baka sakaling sa Santong Dasalan makuha kita. Sleeping St. Joseph, Patron of Departing souls - Pray for me.

[tryitforyourself]

Best battle

Yes, I have lost the best battle in my life. I have lost the love of my life.

[tryitforyourself]

Madilim at nagagalit na kalangitan

Habang kulimlim ang lahat at ang langit ay nagbabadyang magbuhos ng galit anumang oras, ako'y napapaisip muli sa lahat ng mga nangyari. Napapatanong kung ginawa lang ba niya akong libangan noon? Boyfriend niya ba talaga ako? Or talagang kinakausap lang niya pagwala siyang ginagawa? Pede din namang nagpapanggap lang siyang sweet sa akin sa mga oras na bakante siya pero ang totoo siya ay direng dire sa katulad kong lalaki. Hindi gwapo, hindi matalino, hindi maputi, hindi mabaet at mukang walang mararating sa buhay. Ako'y tila isang maitim na ulap na ngayo'y dinadalaw ng kidlat habang nagbabadyang bumagsak ang tubig. Lalabas ang kidlat. Magagalit sa lahat nangyari. Magagalit sa lahat ng kadayaan na ginawa sa akin. Ngayon'y nakahanap na siya ng bago, hindi ko alam kung magiging masaya ba ako or hindi. Ang lahat ng sama ng loob napapasa ko sa iba, parang isang kidlat na itatanim ng langit at kung sinumang tamaan ay bahala na.

[tryitforyourself]

FOREVER? Ano yun?

Forever, ano yun, meron ba nun?

Tila nakalimutan ko na yung salitang forever,

Lugar ba yun? Tara dun!

Or wag nalang natin isip, mas better.

Simula nung makilala ko yung salitang forever, tama ka. Hindi ko na nakilala ang sarili ko. Masyado na akong nakatiklop at nagtatago sa anino ng forever. Tama ka, masyado akong nakadepende sa forever na yan. Siguro gusto lang kita makasama forever. Hindi ko nga alam baket iniwan ako ng forever. Forever naman kami sabi ng forever. Choosy kasi ng forever. Siguro gusto nya laging hatid at sundo siya. Siguro akala ng forever na yun si superman ako. Pero sana nga si Superman nalang ako para lagi ko siya kasama at para hindi nya ako iniwan. Ayun, siguro naghanap ng Superman. May nagsasabi mahal naman daw ang forever. Siguro nga mahal ang forever. Mahirap lang ako at hindi makabili ng forever. Oo, forever nga naman, masyadong madulas sa aking mga kamay. After 1 year, sana makabili ako ng forever. Yung forever talaga na pagnaubos ang pera ko, andyan pa din siya sa tabi ko. Hindi ako kakalimutan at hindi ako ipagpapalit sa iba. Pang mayaman yung forever. Pero ang alam ko ang forever na nakuha ko hindi ganun e. Siguro kaya ko lang naisip kasi hindi ko alam bat nawala siya. Siguro mahal yun sa oras. Hindi naman ako makabili ng oras. Teka, mabalik tayo sa title nito, ano ba yung forever? Hindi ko nga pala alam yung forever. Meron ba sa inyo na nakakaalam ng forever? Ikaw ba alam mo yun? Or may ipapakilala ka sa akin na kilala ang forever? 

[tryitforyourself]

NEW DAY.

Waking up with a new day. Thanks God for waking me up again. Thanks for the brand new day. I just woke up and checked my messenger. I got a long long advice message from one of my friends. I’m shocked, because out of nowhere, someone is trying to lift up my day. Where talking up lift-up, maybe THERE IS SOMEONE who are lifting up your day. Maybe there’s a new boy in her life that gonna ask “Kumain ka na ba?” “Goodnight sweetie” Urgh!!!!!!!! Is there someone who can give me a brand new day like this? Myself, I know I need to forget her day by day. 

[tryitforyourself]

Paano ba maging masaya?

Paano nga ba maging masaya? Siguro mas nasanay akong maging masaya kasama ka. Siguro mas naging masaya ako yung lagi kitang nakakausap. Actually, mas lagi nga kitang kausap kumpara sa family and friends ko which is friends din natin. Kaya siguro ganto nalang kahirap maging masaya. Totoo pala yung talaga sobrang lungkot na nababasa ko sa mga sawi talaga. Dati tinatawanan ko lang sila kasi sobrang arte pero ngayon nararamdaman ko na. Kaya ayaw kong ilabas tong blog ko e. Nakakahiya e. Gusto ko lang naman mailabas ang lungkot, gusto ko lang may makakausap. Sobrang bigat kasi ikaw yung source ng happiness ko, totoo yun tapos ganto nalang biglang mawawala. Napahirap. Gusto kong ipaglaban pero paano? Paano ba lumaban kapag nakaratay na? Paano ba lumaban kapag lugmok na at gumagapang? Kung baka alam ko nang talo ako sa laban, lalaban pa ba ako? Siguro tataya nalang ako sa loto baka sakaling palarin pa. Magiging masaya ba ako sa pera?

[tryitforyourself]

Pinangarap

Noon pa man pinangarap na kita. Ang iyong mga ngiti, iyong mga kilos, at iyong pagsasalita. Alam kong wala akong pag-asa sayo kaya hanggang tingin nalang ako, hanggang taga hanga nalanga ako at hanggang malaglag nalang ang aking panga. Oo, sa bawat oras na tayo’y nag-uusap nararamdaman ko ang saya ng aking pakiramdam. Pinangarap na kita noong nakita kita habang naliligo sa ulan. Kasama ko friends ko, at kasama mo pinsan mo. Hanggang naging first year high school tayo nun at nakita kita sa silid kung saan ako naroon. Pumalakpak ang katauhan ko. Ngunit ang mga panahong tayo magkasama sa iisang silid, natakot ako mabaliwala at mareject ng isang taong katulad mo. Hindi naman ako kagwapuhan at alam kong wala akong pag-asa. 3rd year, naglalaro tayo nun, yung bigayan kung tawagin. Susuntukin kita sa braso at susuntukin mo din ako sa braso. Isang napaka wirdong laro. 4th year, inaraw-araw natin ang gantong laro. Nag-aasaran at nagkukulitan. Naalala ko pa nung sinabi mong napakamalas nang mapapangasawa ko. Nagalit ako sa’yo nun. Hanggang sa mawala ang galit ko at nagpatuloy ulit tayo sa ating mga laro. Hahaha. Sinusubuan kita pagbreaktime at lunch. Nabalian ako ng kanang braso nun ngunit andyan ka at ako naman ang sinusubuan mo nun. Hanggang sa nahulog nalang yung mga loob natin sa isa’t isa. Naging tayo…