wadcam

[wadcam]

bağırır sayrısı ben duyanda dügan'nın naralarını

gök yüzüm dikenli

ve yağar geceye

an kesilende bileklerimde kanım

ölüm hiç yaşamamıştı

[wadcam]

senin olduğun aynaları kırmak

gibi bir salaklığı

karşımda sayısını bilmediğim kadar

seni görünce anladım

alıştım sancısına lanetin

soyumu terk ettim

hayaletler diyarında yanlış anlaşıldım

oysa şair

öyle dememişti

kimsesiz kalma erdemine ulaşmış bir hüznün

sonluluk yanılgısıydı sevgimiz

sonla tanıştı

avam bir ruhun adımlarıyla bezenmiş

bir kaygıydı ellerin

sonla tanıştı

sonum

sonla tanıştı

kalmak artık bilmediğim bir kelimedir

bu mor ceset karşısında.

[wadcam]

Mutluluğu besleyen güneş ölüm orucunda

olmak yok olmaya bir teşebbüs

kanımda sıcaklığı eski bir eylülün

geceyi gündüz eden gözlerin

cehennem motifleri

kız çocuğunun korktuğu

bütün ölüm moru

ve babamın gözlerimi sakındığı

cinayet

gece vakti

kaybının fail olduğu

bir cinayet olmuşum

bütün kız çocukları

korkulu gözlerle

ve bütün çocukların

babasının gözlerini sakındığı

bir cinai haliyim.

[wadcam]

ölgün güneşler ektim topraklarına

akrebin her gece defaatle siktiği saatlerde

hiç tanımadığım bir bedeni kesmeye karar verdim

karnını delerek

kalbini ise ufak parçalar halinde lime lime

gözlerini ise kesmeye dokunamadım

dudaklarına sakladığı bilinmezlik dolu testiye hapsettiğin aşkı kaçırıyorum sokaklarından

acı

sadece acı

üzerine mürekkep döktüğüm tabutun

ellerine çekiçlenmiş paslı çivilerinde

bir şiir kadar garip

duruyu anımsıyorum

oysa saatlerim çoktan sikilmişti

akreple döllenmiş günlerim

küçük ağlamaklı kız çocukları

eve dönme vakti geldi

koşun kabuslarıma

sen ablanı öldür

yık gözlerinde neyin varsa

bu göl artık durdurulamaz

[wadcam]

Losa Poezija

ölümü öldürdüğüm şu gece.

kurşunlar göverir şakaklarımda.

bir ruh binlerce bedenle gömüldü ilk yaz akşamlarında.

ve ramağın acısı.

binlerce kez lanet olsun sana.

ölümlünün gürültüsü susmuyor,

tanrım sustur şu cinneti

aklımı örten dönence

bir kaç yürekte hançer yarası olmadan

kesik boğazlı evlatlar doğmadan

sustur şu cinneti.

bir ölümlünün ölümle bir ölümlüyü uslandırmasından

yalnızca rab sorumludur

[wadcam]

ve gün bitti sevgilim.

ben de bittim.

asitli göz yaşlarım

inancımı da eritip götürdü.

gözlerim artık seni de görmüyor.

her gün yanımda olmamanla yüzleşiyorum.

aynamda,

odamda,

aklımda,

8 parçası kırık

gramofonumda

ilaçlarımda

prozac ve rexapinde

hayaletlerin var.

sigaram dudağın

dumanı kokun

zararın ise

aşkın tüberkülozu.

seni görmek için

hiçbir uyuşturucuya ihtiyaç duymuyorum artık.

seni görmek için içtiklerimi artık

görmemek için içiyorum.

[wadcam]

gecelerden nefret ediyorum

beni lanet sabahlara teslim ettikleri için

oysa ne kadar da masumum gece

sadece kendimi öldürüyorum

hayaletim bileklerimi kesiyor

ve geceyarısı

kara bir cübbe yanarken

bir kaç yıldırımın inleyişini işitiyorum

anladım ki sağır değilim

sesinden uzağım.

kenti boydan boya mahveden

ejderhalar

ve sahipsiz koyak

kanımı takip ediyor

rüzgarı saçlarında görüyorum

yanan ağır ve lav kokan saçlarını

melankoli

hamburglu bohemler

şeyhim duruyu zikrediyorum

[wadcam]

İntiharım hiçbir şeyi değiştirmeyecek.

sen hala anlamını bilmediğim kelimelerde saklısın

ve hala ismini bile zikretmek istemediğim

bir papazın kilisesinin rahipiğini yapıyorsun

kara kara ağlarım

yüzümü tükürdüğüm şu mavilik

başkasının elini tutup

benimle intihar ediyor

kara kara ağlarım

tanımadığım İngilizler dalar odama

amerikalılar ruslar yahudiler

intiharımı önlemek için

orta çağdan kalma gürzlerle düşlerimi zorluyorlar

tunç devrinden çaldıkları taşların altında kalıyor kafam.

kanım hala akıyor

ve sen bunu hiç bilmiyorsun.

senin beni bilmenin nasıl bir bilinmezlik olduğunu bilmiyorum.

[wadcam]

kendimi kesmeye dokunmadığın yerlerimden başladım

kesik dudaklı büyücüler

kurşunların önüne geçilmez derlerdi oysa

kanıma karıştırdıkları

LSD'ler Alkoller

ceylan kanları

ve aşk

vuku bulmanın vuku bulmadığı

onlarca gece yarısı ve sabahlarda

sana kapattığım bütün kapıları

kırıyorlardı

evimin en karanlık köşesi

ve yaşayanların bilmediği

yalnızlık limanlarım

artık biliniyordu

düşman postalları kirletiyordu

kaçamak ağlayışlarımı/

sancıyışlarımı

gel kurtar beni

senden sonrasında

sana verebileceğim bir şey kalmadı

getir yanına ne aldıysan yanıma

beni öldürüyorsun

ziyaretçisiz bir kabir çocukluğum.

[wadcam]

Varlık dünya denen cehennemde varolmanın eziyetine ve ölümün bilinmezliğine kapatılmıştır.

varlık, varoluşu üzerine düşününce şeylerin varlığının yokluğunun varoluşunun ve yok oluşunun da bilinmez, acı, ve engellenemez olduğunu kavrar. varoluşu ve yok oluşu engellenemez bir varlığın varlığını veya yok oluşunu anlamlandırması imkansızdır.

[wadcam]

Formülize edilen mutsuzluk her zaman daha katlanılabilirdir.

[wadcam]

Oidipus

10 Ocak Gecesi İntihar Girişimleri'm

Bir insan kaç farklı yolla öldürülür?

ateş düşünce önüme bir kış sabahı

istencim kalbimden silahımı çekip

aşkı müdafaa hakkımı sonuna kadar kullanmak olur

ama sen bilmezsin bunu

güneş bir ölüm doğurabilir

gündüz ölü doğabilir

güneş beni bir katil edecekken ölebilir damarlarından

ve seni yavaş yavaş öldürüyorum

umulmadık kurbanlardan

kaderimi mahveden tanrılara

mahfolmuş dualar adıyorum

kalbim

lütfen bütün bu olanları kavra

beynim

artık işkencelere dayanamıyor

çünkü gözlerimi açık tutan

düşüncesizliği öldüren

kanseri kutsayan

nice siyah görüyorum

karalı sözlerde

aşksızlığı

morte macabre

şarkıları gibi duyuyorum

bir şeylerin bir gün yaşanabileceğine de

bir gün yaşayabileceğime de inanamıyorum

sensiz

yarınlarım yokmuş gibi

ölüyorum

babamı görüyorum

bilekleri kırık

kesik çatlak

kan ılgıt ılgıt süzülüyor halinden

annemi ise ben öldürüyorum

yalvarırım git buradan anne!

kanı

ölümü

acıyı

ve biraz da karanlıkları aydınlatmak için

japonlardan harakiriyi

isadan çarmıhı

almanlardan gaz odalarını

çalıyorum

ölüm artık çık karşıma

sana sarılmam gerek.

[wadcam]

Sunak

Ahmet Şerif Doğan'a

düşüyor yıldırım sokakta oynayan çocukların başına

geriye sadece onlarca ölü çocuk

ve kanlı bir kol saati bırakıyor

artık sabah olmasın rabbim

çünkü bütün cesetler

karanlıkta hayaletlere dönüşürler

göremem

ama annemin elleriyle sardığı

hiç olmayan kardeşimin kefenine

nasıl olur da yok derim.

annemin ellerini

buruk kefeni

ve ölü kardeşimi nasıl

reddedebilirim?

mahfil cesetlerle uğraşıyor

kimisi namaz kıldırıyor

kimisi ise sela okuyor

hiç bir şey bilmeyenler ise

ağlıyor rabbim.

sen hangisini duyuyorsun?

sen hangi kuluna acıyorsun?

şol cehennemin ırmakları

ağlıyor tanrım

cennetten haberim yok

yanmakta kanımdan akan düşler

sen neredesin?

bu kanlar

bu ev

bu haciz

bu kullar senin değil mi?

sen konuşmuyorsun, o halde dilin yok.

sen duymuyorsun, o halde sağırsın.

sen görmüyorsun, o halde beni nasıl vurdun?

öyleyse kalbimden vuran kurşun serseridir

hiç inanmasam da!

[wadcam]

Şol cehennemin ırmakları

Kan ağlıyor rabbim

Cenneti bilmiyorum

Yanmakta kanımdan akan düşler.

[wadcam]

Yaşam denen şey

Bazen balıksırtından geçinir.

[wadcam]

Tanrı'nın gardrobundan,

Üstüme siktirler gitler giydim.

[wadcam]

onların kalplerinde yok denecek kadar azdır

aşkları

ve sen sevgilim

bir melek doğurmuş gibisin

güneş ve ay utancından söndüler

yıldızlar nehirlere serpildi

hiçbir dua suretine eş değil

"bir zamanlar sen için daradüş oldum"

Ve aşk

Jiletin bileklerimdeki dansı

Unutmam gerek.