"Hey Pars Zambağı," diye seslendi Alice, rüzgârda zarifçe salınan bir çiçeğe. "Keşke konuşabilseydiniz."
"Biz konuşabiliyoruz," dedi Pars Zambağı; "konuşmaya değer birisi olduğunda."
"Yani bütün çiçekler konuşabiliyor mu?"
"Sizin konuşabildiğiniz kadar iyi," dedi Pars Zambağı. "Hem de çok daha yüksek sesle."
"Eh, önce bizim söze girmemiz uygun düşmezdi," dedi Gül, "senin ne zaman konuşmaya başlayacağını gerçekten merak ediyordum!"
__________________________________
"Daha önce birçok bahçede bulundum ama çiçeklerin hiçbiri konuşamıyordu."
"Elini yere koy ve toprağı hisset," dedi Pars Zambağı. "O zaman anlarsın nedenini."
Alice öyle yaptı. "Çok sert," dedi, "ama bununla ne ilgisi olduğunu anlamadım."
"Birçok bahçede," dedi Pars Zambağı, "yatakları çok yumuşak yapıyorlar, bu yüzden çiçekler sürekli uyuyor."
1 note
·
View note