writtenvoices

[writtenvoices]

https://hearyeah.wordpress.com/2017/05/11/29-and-single/

https://hearyeah.wordpress.com/2017/05/11/29-and-single/

[writtenvoices]

.,.,.To you my friend... You cried, You fought, You carried the pain, You wanted to give up... But you never tried... Behind you is the broken past, Infront of you is the unknown future, But Today you're shining like a bright star, because you never allowed the pain to ruin your soul.

[writtenvoices]

ALIVE “Just Live well…Just Live” -Me Before You This line from a recent movie lingered in my mind and left me with a question “How do we GO out in the world to live life and GROW as we live it?”

[writtenvoices]

You live not to please others, but to love your imperfect self. You live not to judge others, but to love them with their flaws. #randomthoughts2081793

[writtenvoices]

Just go and live your life, Go and live your dreams, Laugh the way you laugh, Cry as long as you want, The real people will accept you... Just the way you are 👭👭 ct:marajean

[writtenvoices]

Once Upon A Time, My Dear Friend

Once Upon A Time, My Dear Friend

“They will always own a portion of our heart, a space in our memory, and a chapter in our story” Welcome to the real world, the planet of seven billion souls. The place where people come and people go, the living sphere full of hellos and goodbyes. I was alone inside of a coffee shop, feeling and embracing my own company. I was there observing the people coming in, sitting, and leaving. Some…

[writtenvoices]

A SHIFT

It’s been awhile… I am on my way to our dance practice when I decided to buy a food in a new store (not so new, but new to me) located near the university where I used to study. I just missed the shawarma that I was eating when I was still working in Middle East, so when I saw that Arabic restaurant, I immediately went inside.  After a Couple of minutes I went out of the restaurant and stood…

[writtenvoices]

SIGAW

Bawal kang umiyak…

Bawal kang masaktan…

Bawal kang malungkot…

Bawal kang humingi ng tulong…

Bawal kang intindihin…

 Ang hirap, ang sakit,

Sa mundo na malaya tayong magpahayag,

Bakit ang hirap magsalita?

Bakit sa bawat pagsigaw ng damdamin,

Kapalit ay panghuhusga?

Bakit sa pagpatak ng bawat luha,

Halakhak ang nagiging sagot?

 Minsan naisip ko,

Wala ba akong karapatan?

Wala ba akong karapatan na makaramdam?

Wala ba akong halaga sa mundo,

O kahit sa mga akala kong kaibigan ko?

Isa lamang ba akong wala lang,

Para hindi intindihin?

 Ang sakit na…

Gusto kong sabihin na ang bigat na…

Pero nakakatakot na…

Nakakatakot ng humingi ng tulong…

Nakakatakot ng magsalita…

 Pakiramdam ko unti-unti akong nauubos,

Nawawalan ng halaga,

Walang lugar sa mundo,

Walang tama,

 Sa likod ng bawat ingay,

Ay mga tinig na hindi nadidinig,

Sa pagitan ng bawat halakhak

Ay mga luhang pilit na itinatago.

 Bawal nga pala akong makaramdam.

Bawal nga pala akong masaktan,

Bawal…

dahil ako dapat ang umintindi,

Bawal…

dahil mali ako.

 Ang bigat na…

Isang sigaw lang…

Isa lang…

[writtenvoices]

Unexpected Hope

  “One person, one single question, but it gave me hope.” How did you make it? It took me awhile before I was able to give my answer when my seatmate asked me this question. It’s not that I don’t know the answer; well I do have a specific response.  However, the question hit me so hard and I heard myself say, you made it before. I was actually having a difficult time. I have been competing with…

[writtenvoices]

TULDOK

Mga Matang tila gripong Hindi natatapos Sa pagluha,

mga gabing lungkot Ang naging kumot,

Ang Sugat Na patuloy Sa pagkirot.

Oh ang Sakit!

Bakit kailangan magkalayo Ang tayo?

Bakit kailangan matapos ang masasyang araw Na Meron tayo?

Bakit kailangan mawala Ang tayo?

Bakit Ako naiwan magisa?

Bakit Ikaw ay lumakad palayo?

Nais kong nalaman Ang mga sagot

Sa Lahat Ng Bakit Na Meron Sa isip Ko.

Pero Ang sagot ay naging Mailap...

pati sagot ay Tila lumayo at naglaho Ng parang bula

 Ang mga paa Ko ay tila naibaon Sa ngayon,

at Ang isip Ko ay sa kahapon nakatira.

Hindi Ako makausad,

dahil Sa bawat galaw ko

Alaala natin Ang siyang sumasalubong sa akin.

 Ang mga araw Na Ikaw Ang kasama Ko,

mga Kamay nating Hindi mapaghiwalay.

Mga ngiti na Hindi mabura Ng kahit ano.

Mga pagsubok Na Tayo Ang humarap.

Ang pagtawag mo Sa pangalan Ko

Na nagpapatahimik Sa paligid Ko.

Ang titig mo Na nagsasabing Ako'y sayo.

Lahat Ng Ito ay Sa alaala ko nalamang Nababalikan.

Ang mga Katagang mahal Kita

Na ngayon ay tila isang linya sa limot Na pelikula.

Ang mga alaala natin ay parang mga Bala na tumatama sa Puso ko.

Pero Ang pinakamasakit

Ang mga katagang mahal Kita

pero Hindi ako Ung taong katapatdapat sa pagmamahal mo.

Ang katagang Ito ay parang isang sirang plaka,

ulit ulit kong nadidinig kahit Saan.

Tila dala Ito Ng hangin na Kanyang ibinibigkas sa bawat pagihip.

 Ang Sakit ay patuloy Sa pagdaloy,

parang unti unti akong namamanhid,

Ang mga Mata ko'y napapagod Na Sa pagluha,

tila Ako ay naitali Ng Sakit,

Ang lungkot Na Nung una'y parang isang kumot Na bumabalot Sa akin

ay unti unting naging kadena,

at Ang mga Alala natin ay naging rehas

Na kumulong Sa akin.

Nais kong makawala sa kadena at rehas Na nabuo ng Sakit at lungkot.

Ang Hirap…Ang Hirap….

hanggang Sa isang araw nadinig ko Ang sarili Ko

Na nagsasabing hanggang kailan Ka magpapakulong?

Kailan ka mangangarap muli?

kailan Ka haharap Sa buhay?

 Naging masakit Ang mga pangyayari

pero Ang pagtangap Ang naging Daan

 Nangarap akong muli,

pangarap Na para sa akin

Bumuo ako nga makulay na bukas

hanggang Sa unti unti nakalas Ang mga Kadena,

at naglaho Ang mga rehas.

 Sa paglaya ko

nakita ko ang isang napakagandang obra maestra

Na hindi ko nakita.

Ang lawak Ng Mundo,

Ang ganda Ng likha.  

Bakit Ko ikinulong ang sarili Ko Sa maliit na Mundo Ng Tayo.

 Kaya pala…kaya pala…

Ang tayo ay naglaho…

dahil Sa pagpapaalam Ng tayo

nakita ko Ang sila,

sila na nakalimutan kong mahalin dahil may tayo.

Sila Na nagpakita kung gaano kasaya Ang mabuhay Ng Malaya.

Totoo nga…

kailangan ko Ang mag mamahal sa akin ng tunay

at Walang pagaalinlangan.

Ang dami palang nagmamahal sa akin.

Ang daming pangarap pa pala Ang Kaya kong abutin

dahil Ang Mundo ay sadyang napakalaki.

Kaya ko pa palang mangarap.

Ang puso kong minsang nasaktan ay napuno ng pagasa at saya.

Sa aking pagusad Kaya ko pala palang mabuhay...

kaya ko pa palang maging ako

ISANG MATATAG NA AKO.

[writtenvoices]

Perfecte Dilexit

Love Yourself…Love Others…Love the Father..Live Everyday… Looking in the world we are currently living, the response of the society affects the way we look and value ourselves. We are imperfect individuals who are living in a place full of worldly demands and standards. We tend to follow the trend and always be in style, but no matter what we do, we will never be enough in the eyes of the people…

[writtenvoices]

Maybe what we can see is just the orthographic projection, while the people around us can see the isometric projection. Or the other way around, perhaps the only thing that they can see is the plain view but not the three-dimensional view. Life depends on how we see it, and as unique individuals we see life in different perspectives. The way we interpret a certain action is different from the way others understand it. We don’t live according to their standards; we don’t live according to their viewpoints. However, there are moments that we are being trapped by our wrong views. We are flawlessly imperfect individuals and we should accept the fact that our own perspectives are not always correct. At times, we need to listen to the people who have the courage to tell us the things that we need to hear. Yes! They’re not always right but so are we. We might be missing the hidden lines which they can see or vice versa. At the end of the day recognizing our own mistakes won’t ruin our tomorrow.

[writtenvoices]

PERSPECTIVE

Maybe what we can see is just the orthographic projection, while the people around us can see the isometric projection. Or the other way around, perhaps the only thing that they can see is the plain view but not the three-dimensional view.  Life depends on how we see it, and as unique individuals we see life in different perspectives. The way we interpret a certain action is different from the…

[writtenvoices]

Life is like going in and out of a cave, you need to go through different stages. You can’t skip the difficult stage. You will fall several times, you’ll get wounded but you need to get up. It’s dark inside so be grateful for the light that you have. Be strong, because giving up is strictly prohibited. #lessonsinlife#keepgoing

[writtenvoices]

Pasasalamat

Sa mundong mapanakit,

Sa oras na walang kasiguraduhan,

Sa mga taong dumating,

Sa mga kaibigan na umaalis,

Sa mga pagkakataong nadapa,

Sa pusong nasaktan,

Sa bawat panghuhusga,

Sa bawat sakit,

Sa landas na ligaw

Sa bagyong walang katapusan,

Sa mga luhang dumaloy,

Sa ngiting nagningning,

Sa saya at lungkot,

Ika’y sumabay sa lakad ko.

 Minsan ako’y naging manhid,

Puso koy’ tila huminto,

Mata ka ay naging bulag

Sa gabay mo.

 Ngunit aking napagtanto,

Ang oras na nilaan mo,

Ang bawat luhang pinunasan mo,

Ang bawat salitang binitiwan mo,

Ang pakikinig sa kwento ko,

Ang bawat yakap mo,

Mga bagay na walang katumbas,

Hindi mababayaran ng salapi,

Dahil hindi mabibili ang isang tulad mo.

 Sa taong himala ng Panginoon sa landas ko.

Ito ang pasasalamat ko.

 -iamshimmeringtala

.com/",D�-�

[writtenvoices]

... with Him she survived yesterday... ... with Him she's surviving today... ... with Him she will survive tomorrow... (at Dubai, United Arab Emirates)

[writtenvoices]

One day she woke up feeling lost... Her dreams were shattered into pieces... Her heart was troubled...crying for help... Fear embraced her troubled heart... Pain drowned her soul... Failure dragged her away from her dreams... She's about to give up... But the warrior inside her can never be defeated... With her remaining strength and courage... She stood up and fiercely moved forward... She's born to shine... She's born to shine... So she will.... So I will...