yarim-kafiye - Tumblr blog

[yarim-kafiye]

...sırtında parmaklarım bir kalemle şeytan misali şiir kazıyorum omurgana. Ben mi kazıdım içinden kendimi yoksa sen mi hep bensizdin...

[yarim-kafiye]

🌹

[yarim-kafiye]

Hayat gibi

[yarim-kafiye]

Bana bir masaldaymışız gibi hissettirmeni özlüyorum..

[yarim-kafiye]

Van'da sıradan, bende soğuk bir gece

[yarim-kafiye]

Meşk olmadı,

Aşk olsun ...

[yarim-kafiye]

16 Mayıs - 13 Haziran - 20 Haziran hepsi pazar, pazar akşam 4 gibi bekliyorum o zaman ben cuma 5te eve gitmek için ben motoruma sen arabana biniyorsun anlaşılan, biletler de yandı şimdi, iade kabul etmiyor zaman wing chunu aksatma sana kimse kötü davranmaya cüret edemesin bide beni fazla takma, ben uykunun kıymetini hiç bilemedim, akşamları kitap oku senin yanlızlığın en çok kitaplarla geçiyor ve sayfalar yakışıyor saçlarına kimsenin elleri değil, sen bilmezsin bide; geceleri üstünü açma sakın bacağındaki çatlak soğukta sızı yapabilir, he yine söyleyeyim sen beni fazla takma ama oku beni ben kitaplığında barınamayan en dandik öyküyüm...

[yarim-kafiye]

Beni burdan takibe alarak tepki verdiğinde, sanki kaybettigim ve yasını tutmakta olduğum biri mezarından uzanıp elime ulaşmış gibi kalbim çarpmaya başladı, yaklaşık bir saat kalp atışlarımın düzelmesini bekledim, ki ben bunu motor kullanan dağbaşına göreve giden, muzahir alanda zırhlı araç kullanan biri olarak söylüyorum. O kadar zamandır bana karşı olmasa bile bir hareket bekliyordum senden bi resim bı ses bı haber konuşmasakda. Aptallık işte ..., insanlar kızdıklarında duvarları yumruklarken ben sessizce yumruklarımı sıkıyor sabrediyorum. Bi şey de artık gittiğinden beri sırrın içimde dağ oldu bı şey de artik, bı şey de artık doğru cümleyi aramaktan yoruldum doğru bi cümleye ihtiyacımız mi var sanki?

[yarim-kafiye]

Seni eklediğimde resmini görmemiştim cümlelerinden tanıdım bi refleksle ekledim. Aynı şekilde cümlelerimden beni tanımış olmanı huzur verici buluyorum; ancak sana ulaşmak istemedim aslında, aklına geldiğimde yüzünde bir gülümseme bırakmadığımı düşünüyorum. Yine de bazı zamanlar Van gölü dinliyor beni bi kıyısından, ne kadar yaklaşsam da seni anlatmaya birine bu akşam gibi, susup gölde boğulan güneş, o efkarlı müziklerin gölgesinde derdimin rüzgarını anlamsızca hissediyor son nefesinde, yetmiyor cesareti yeniden doğup yetiştirmeye bu meltemi Eskişehir'e.

[yarim-kafiye]

Neden böyle takıntılı oldum ki sana ...

[yarim-kafiye]

Varlığının mutlu edici etkisinin yanında aynı derecede rahatsız edici söz ve davranışlara sahip olman, bendeki çoklu kişiliklerin anlayış farkından mi ileri geliyor yoksa sende mi benim gibisin. Aslında böyle bı soruyu çok uzun olup belli bir süre empati kurarak düşünmek zorunda bırakması ve daha yakışıklı olması sebebiyle yoksadan sonra söylediğim cümleyi seçeceğini bilecek kadar seni tanıdığım için mi seni seviyorum? Bunun benlerin arasındaki boşlukta kaybolmuş bı yerde bı cevabı vardır belki de

[yarim-kafiye]

Bı bozuk kol var elimde

Duyguları kontrol edemiyorum

Ne şiirler geldi geçti içimden

Yazıp da bir yere, adını zikredemiyorum

Rüzgar aldi sözlerimi

Kulaklarına erisemiyorum

[yarim-kafiye]

Osmanlının fakiri kalacak yere yatacak yatağa başını sokabileceği bi dama sahipken biz bu devirde hangi muasır medeniyetten bahsediyoruz