yellinthehell

[yellinthehell]

Bazen çok fazla yalnız kalmak istiyorum yani ruhumu bile yanımda istemiyorum, sadece bedenen yorganın altında boş bakışlarımla saatler geçirmek istiyorum. Ama kendimi buna ikna edemiyorum, yalnızlıktan çok korkuyorum. Merak edilmemekten, düşünülmemekten çok korkuyorum o yüzden kendimi asla yalnız bırakamıyorum. İstemediğim şeyler yapıp istemediğim benlikle ruhumu yoruyorum. Hayır demeyi asla öğrenemedim, istemediğim şeyleri yapmamaya kendimi asla ikna edemedim, takdir edilmek için değil de yapmak istediğim için yaptığım şeyler hiç olmadı çünkü hep onaylanmamaktan korktum, ait olmamaktan, aralarına girememekten ve istenilmemekten. Hayatıma aldığım hiçbir insanı hayatımdan çıkaramadım, kimseyle kavga edip küsemedim, hayatımda küçükte olsa bir parçası olan bir insanı asla anılarımdan silemedim ve bu yüzden kamburumun ne kadar büyüdüğünü asla göremedim. Hayatıma yeni benlikler almayı reddettikçe daha da kalabalıklaştık ve ben daha da körleşmeye başladım, kelimelerim daha da kısaldı, sesim daha da kısıldı ve düşüncelerim daha da anlamsızlaştı çünkü ben hep kendimi ikinci planda bıraktım hatta üçüncü belkide onuncu bile olabilir. Ama yine bunun acısını sadece ben çektim.

[yellinthehell]

Bazı hataların telafisi yokmuş. Bazı yolların geri dönüşü, bazı evlerin penceresi yokmuş. Bazı yaralar iyileşmezmiş. Bazı filmler iki kere izlenmemeliymiş. Bazı şarkılar bağırarak söylenmemeliymiş. Bazı insanlar gitmek için gelirlermiş. Bazen ay güneşini göremediğinden gökyüzü ağlarmış. Bazen insanlar yaşamak için ölürlermiş.

[yellinthehell]

Arada güneş sistemi olsun, galaksiler olsun. Bazen kum tanesi kadar mesafe olmasın. Tek istenen geçmiş ve gelecek, gece ve gündüz. Ayak bastığın her yer, yüzdüğün denizler.. Kırmızı gökyüzü, pembe bulutlar. Değişir bu garip bir astronomi. Ölü insanlar, kayıp sevgiler kalbindeler. Bazen karışır böyle şeyler, üzerinden uzun zamanlar geçer..Suçluyuz hepimiz, sularımızda boğulanlar adına. Galakside sürüklenen tonlarca duygu adına. Aşkımız adına, birbirine bağlanan hayatımız adına..

-𝑎ş𝑘𝑎 𝑚𝑒𝑘𝑡𝑢𝑝𝑙𝑎𝑟

[yellinthehell]

Bazen sağır olur insan, duyamaz kimseleri. O kadar çok ses vardır ki etrafta, sağırın bile kulakları çınlar o kötü seslerden. İtiraflar, yalanlar, kabaca tabirler, eleştiri..Hepsi için sağır olur insan, bazende olamaz ve yenik düşer her bir söze. İnsanı öyle yorar ki o sözler, köprüden suya atlamak istenir. Atlanır ve o sözler yine etrafa yayılır. Kurtulunur ve yine konuşulur. Defalarca tekrarlanır arkasından yüzüne. Hiç kimsede demez ki vazgeç diye, nasıl unutulsun. Kimse elinden tutmaz ki nasıl geri dönülsün. İntihar sebebi olur o sözler, yük olur sırtına insanın. Utanç verici durur, pişmanlık duyulur. Ama her zaman söylenir o sözler. İntihar etmek " Kendine kıydı, yazık. " diye geçiştirilmez. Sen kıydın ya canına onun..Sen kestin ya cümlelerinle? Kendine mi kıydı, sen mi kıydırdın? Işığını ellerinle sen kapattın, hayatını yok saydın. O mu kapattı ışığı? O mu yok saydı kendini? Sen saydırdın. Sen kapattın. Sen.

-𝑖𝑟𝑒𝑚

[yellinthehell]

Bir gün beni özleyeceksin,

Sıkıcı mesajlarımı,

Rastgele aramalarımı,

Aptalca konuşmalarımı,

Ruh değişimlerimi,

Güzel sözlerimi,

Herşeyimle özleyeceksin beni..Yine de ben olacağım ağlayan, günlerce ortada ölüm olmamasına ramen yas tutan. Ancak tutulan yas bir bedene olmayacak, ölen ruhlara olacak..

[yellinthehell]

Biriyle o kadar çok konuşursun ki, o kişi senin rutininin bir parçası olur ve o günlerin etrafında olmadığında berbat olur.

[yellinthehell]

Bazen canını yakan kelimeler değilde söyleyen kişi olur.

[yellinthehell]

Bizim yanından geçtiğimiz insanları görmek için aylarını, yıllarını verebilecek bir sürü insan var. Eyfel altında umutla parlayan onlarca insan var..

[yellinthehell]

Heyecan her yaşta güzel bir şeydir, ama her zaman sonu güzel bitmez. Tutkuyla atılan yanlış adımlar insanı felakete sürükler. Bazen anlık heyecanlar ömür boyu yük olur insanın sırtına. Pişmanlık olur, utanç olur.

[yellinthehell]

Bu kadar kolay olmamalı Eyfel'i söndürebilmek, kolay değil ki ışıklarını alıp götürmek. Tüm şehrin lambasını yerinden sökmek, umutla yanan ışığını kesmek..Mümkün değildir koca Eyfel'i yıkmak. Ama mümkündür ışıkları parçalayıp bir köşeye atmak. Kolay değildir alışılan şeyin bir anda yok olması, acı verir. Kolay değildir ışığın sönmesi, her şey karanlığa sürüklenir. Çıkmaz gibidir karanlık, ışıklar olmadan bir hiç. Çıkmaza girmiş ve ışığı elinden alınmışların Eyfel'i yıkılır ve şehir acı içinde haykırır. Tüm sesiyle, tüm halkıyla. Kolay değildir alışılanın çabuk söndürülmesi, acı verir..Yaralı eller, kalpler bir arada parlar Eyfel altında. Eyfel'in ışıkları evleridir, umutlarıdır. Ne kadar istemeseler bile ışıklar onlara yol gösterir ve Eyfele çekilir herkes, tüm karanlıklarıyla. Herkes sustuğunda ışıklar konuşur renkleriyle haykırırcasına..

[yellinthehell]

Siyah ve beyaz bir eksene sahiptir. Ay gibidir. Gerçekte Ay'ın yarısı aydınlık ve öteki yüzü karanlıktır. İnsanlarda böyledir, Ay böyledir, siyah ve beyazda böyledir. Ancak siyah ve beyaz farklı şeyler değil aynı şeyin farklı evreleridir. Ay'ında evreleri vardır, insanların evreleri farklı ruhsal değişimleridir. Bazı evrelerde o kadar saf, temiz, narin olurlar ki biz onu dolunay gibi parlar sanarız. Bazen o kadar sinirli, kötü söz sahibi, acımasız olurlar ki biz onları varolmamış sayarız..