yirmibirdefa - Tumblr blog

[yirmibirdefa]

yazmamı istemiyor

o yok artık

bir sre olmak ıstemediğini istedi.

[yirmibirdefa]

Yorumsuz

seni çok özledim.

çok.

çok ve çok.

ben seni çok özlüyorum anlatamıyorum, gösteremiyorum, dökemiyorum, çıkaramıyorum dışarı. Kağıda veremiyorum, çizemiyorum somutlaştıramıyorum. Senin yanımda olup her şeyin biteceğini bana her şeyin yoluna gireceğini söylemeni o kadar isterdim ki... elimden tutup her şeyi birlikte aşacağımızı bana söylemeni tüm acılara, tüm zorluklara birlikte direnip tüm her şeyi berber göğüsleyebileceğimizi bana söylemeni isterdim. ve biliyor musun tüm bu dediklerim olmasa bile yakınında, yanında olmayı çok isterdim.

aklımdan atamıyorum seni. çıkma da aklımdan. unutturma. ben seni unutmak için sevmedim. kalbim çok kırık sana ya. gel sen tamir et kalbimi. sen onar.

1 hafta olacak. biz koptuk mu senınle bilmiyorum. ödüm patlıyor gidersin diye. yine aylar girer aramıza diye çok korkuyorum Özgür. deli gibi korkuyorum artık olmayacaksın diye. varlığın bir yerlerde benimle olsun. zaten aylardır yoktun şimdi ya tamamen gidersen. benim bir parçama ne olacak*

beni aramanı her şeyden çok istiyorum. sabırla beklerim ne kadar sürecekse..

ama gitme ne olursun.

benden sana sonsuz tolerans var. sonsuz anlayış, karşılığı olmayan sevgi ve saygı var.

biz

seninle hiç normal oturmadık bile.

normal oturup sohbet edemedik birbirimizi dinlemedik.

yapamadık.

kaç ihtimalimiz vardı bizim?

özgür çok özledim

dokunuşlarını bakışlarını sesini, kokunu, ellerini sana ait her şeyi çok özledim.

gel artık

ara en azından

sesini duyayım.

[yirmibirdefa]

21.08.2024

[yirmibirdefa]

öz'lem

Onu çok özledim hem de çok fazla. Onu özlemekten odaklanamıyorum hiçbir işe. Sadece onu düşünürken buluyorum kendimi. O, o ve onunla yaptığımız az ama belki de benım içinn kocaman şeyler.

Şu an işteyim ama onu düşünüyorum kafamın içindeki çocuğu düşünüyorum. Acaba o da beni düşünüyor mu diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Bu kadar içime işlemesi imkansız. Neden böyle oldu, her sey benim suçumdu belki de.

Belki de o gerçekten sevmedı benı anlık bir hoşlantıydı onunkisi. Olabilir. 

Ben o gün ne olduysa ona anlatmayı çok özledim..

Onunla gülmeyi, üzülmeyi, dertleşmeyi çok özledim. D den sonra kimseyi sevemeyeceğimi düşünürken kalbim çok kişi için çarptı.Ama ö.

başka

o beni belki de ben çabalamadan seven tek erkekti. Hani insanın hayal ettiği biri vardır ya küçüklükten beri. Kafasında kurar Ben kafamda onun gibi birini kurmuştum. Böyle enstrüman çalan, duygusal, sanatsever, romantik.

O tam da böyle biriydi işte.

Neden olmadı diye artık sürekli sormayacağım, irdelemeyeceğim. Olmadı işte ne yapayım. Bana yazdı geçen hafta. Merak etmiş beni nasılım ne yapıyorum diye. Garip geldi. bana yazacağını tahmin etmemiştim ama yazdı gerçi yarım yamalak bir yazıştı bu. Bir gün yazdı ,ikinci gün cevapsız bıraktı sonra ben aramak istedim onu hani ne yapıyor ne ediyor diye. Garipti. Ben yerimde duramazken cevap vermeye o rahat bir şekilde bir yazıp bir yazmadı. Onu her çevrimiçi gördüğümde kalbime neler saplandığını tarif dahi edemem.

bana olmayıp kime olabilirdi gibi şizofrenik düşünceler ele geçirdi beni, belki başka birisi vardı belki yeni tanıştığı birileri belki hoşlandığı ya da aşık olduğu falan..

işte ben buna ne kadar hazırım bilmiyorum. Onun başkasıyla olmasına başkasını sevmesine dayanabilir miyim onu başkasıyla mutlu görmeye içim dayanabilir mi bilmiyorum emin değilim kendimden.

bazen onu düşünürken gözlerim doluyor sanki ruhum çekiliyor dayanamıyor gibiyim. özellikle son bir haftadır daha zorlanıyorum neden özledim bu kadar anlamıyorum ya bu kadar özlemek garip değil mi Allah'ım

birine bu kadar hasret kalınmamalı. Ben seni artık görmek istiyorum nerdeyse iki ay oldu

artık dayanmak bana zor geliyor anla beni sen de

sen hiç mi özlemedin beni

sana hiçbir zaman bu duygularımı söylemeyeceğim bilme yeter ki ben seni rüyamda görürüm seni senin yokluğunda hayal ederim.

seni seviyorum bunu sana her ne kadar söyleyemesem de seni çok seviyorum,

duygu.

[yirmibirdefa]

Merhaba özgür

Keşke böyle olmasaydı keske daha farklı olabilseydi her şey. Sensizlikle sınanmasaydım keske. varlıgıana o kadar alısmısım kı yoklugun ne demek öğrenemedim hala. varsın ama yoksun içimde aklımda her yerımde izlerin var. sensız bır hayata ne kadar hazırlıksızdım bılıyor musun?

neden böyle oldu her sey bılmıyorum her seyı de ben batırdım ya. Gerçi senin umrunda mı bimiyorum ben senın aklına geliyor muyum mesela

ben neyı fatk ettim biliyor musun aslında ben hep dusundugumde eski seni özlüyorum ve cok garip su anki halini istemıyorum ve ben farkındayım sen bana kaşı boyle oldun artık.

aşmakta zorlandığım olgu da bu.

değişmen.

daha iyiyim ama emin oldum buna. Artık sana bunu yapmaya hakkım yok seni daha fazla sıkıştırmaya hakkım yok. seni daha fazla rahatsız edemem, bu en çok kendıme hakret

düşünüyorum sen aslında bana defalarca anlattın bunu. yuzume bıle dedın kı nötrüm sana karsı bıseyım yok yaz ya da yazma dedın bu ne demek yanı olsan da bir olmasan da bir. benım gidişim korkutmuyor seni. bensizlikten korkmuyosun

benden daha cesursun bu konuda. beni hiç arayacak mısın özgür?

ya da mesela benı düşünüyor musun mesela

bence düşünmüyorsun ve bence artık ben senın umruna bıle değilim.

bitti heralde bazı seyler artık ne konusabılırız kı değil mi

[yirmibirdefa]

özledım senı özüm

[yirmibirdefa]

özgür

arasan keşke beni şimdi. sesini duyabilsem..

keşke başka zamanda gelseydin.

ben seni özlüyor muyum?

[yirmibirdefa]

çok güzelini tanıdım, hak edeni benim olmadı ama tanıdım işte önemli olan da tanımak değil midir, senin olmasa da

benim derdım sen değilsin yaşayamadıklarım senınle

her zaman özlemim..

[yirmibirdefa]

unuttum sizleri, geçmiştekiler..

[yirmibirdefa]

Our love is six dert under.

[yirmibirdefa]

Duygusunu özlediğim durumlar mevcut ruhumda bu aralar. Uyuşturucu krizi gibi yokluyor arada beni bı.

Varlığını bilmediği şeyin yoksunluğunu çekemez insan. Bazen bir his, bazen bir mekan bazen bir koku olabilir bu. Ozlemedigin hiçbir şeye yoksunluk duyamazsın. Yaşamışsındır dibine kadar muhakkak.

Yoksa yoktan var olur mu hiç?

Uzun süredir yoksunluk yaşıyorum. Aidiyet ve huzur yoksunluğu.

İnsanı en çok yıpratan şey ait hissedememek, nereye ait olduğunu bilememek, neresi huzurlu bilememek, öylesine yaşamak sanki yaşadığın her an eksik şeyler hissetmek....

Öyle her dakika kötü değil ama arada kriz tutuyor iste.

[yirmibirdefa]

Bir insanı sevmekle başlar her şey.

O kadar doğru ki.. aslında düşününce dünyadaki tüm bu olaylarin temeli sevgiyle başlıyor. Ama neden sevgiyle bitmiyor?

Anlamsız, cevaplanması gereksiz bir soru.

Çünkü hiçbir şey sonsuza kadar güzel kalmaz sonsuza kadar sorunsuz ilerleyemez, bitmesi gerekir, durması ve o anda kalması gerekir. Bazen güzelliklerin yerini çirkinliklere bırakması gerekir.

Sonsuza kadar isteyemeyiz mutluluğu ve iyiliği. Ama olabiliriz buna inanıyorum. Tüm dünya kötü ve çirkin olsa da insan sadece kendisi tam tersi olabilir.

Vedalar zordur, her çeşidi. Her türlüsü yıkar, üzer, mutlusu yoktur, hepsinde gözyaşı vardır, hepsinde özlem vardır. Hepsinde umut vardır ama sadece bazıları başarılıdır. Çoğu başarısıdır vedaların, sınıfta kalır insan bu dersten. Hep iki kaybeden vardır vedalarda, kazanan hiç yoktur sadece daha az yara alan vardır yoksa her kişi yaralıdır...2/10/22

[yirmibirdefa]

Olsun artık bu sefer..

[yirmibirdefa]

Ağlamak istiyorum kusana kadar

[yirmibirdefa]

Bazı geceler hiç geçmiyor

[yirmibirdefa]

21/01/2021

ayrılık acısı geçer mi

ilk o anda; nasıl olur da bunca sevgi, bunca gözyaşı, o sonsuz yakarış karşılık bulmaz; bu benim sevdiğim; her şeyi verdiğim insan bana sırtını döner diyorsunuz.

ama oluyor. o her şeyi verebileceğiniz insan buz gibi bir duvar oluyor.

ve bitiyor...

sonrasında elbette mucizevi şekilde insan o nefes bile alamadığı zamandan çıkıp yaşamın en güzel kıyısından tutuyor.

hiçbir şey kalmıyor diyemem. ancak bir şey var ki bitince bitiyor. ve sadece çocuksu bir zamana hasret kalıyor insanda. ona dair ne sevgi ne aşk. yüzünü dahi unutuyor insan. sadece dediğim o hasret. ona değil elbette. çocukluğun mahallede oynadığınız kar topu hasreti veya ailecek yediğiniz güzel bir yemeğin hasreti. öyle unutulup geçiyor.

ben kendim için şöyle diyebilirim. o kadar çok ağladım ki sanki yaşayamam sandım. çok güçlü bir kişiliğim olduğu halde yerle yeksan olmuş oldum. ama zaman ve gerçekten o zaman içinde onurumla güzelce yaşadım. ve o sabahladığım acılar geçti. gerçekten geçiyor sadece biraz zaman. sonra diyor ki insan, gerçekten de her şey insan içinmiş. çünkü ancak böyle büyüyor ve sapasağlam oluyor insan

[yirmibirdefa]

Burası var iyi ki..

Kağıda bir şeyler yazmak niyeyse zorluyor beni. Eskiden kağıdın mürekkebin kokusunu almadan yazamayan ben son senelerde kalemi elime alınca yoruluyorum

Ben degismisim gerçekten. Eskiden böyle değildim ben, böyle bir kız degildim

Herkesle değiştim her şeyle değiştim. Saçlarım bakışlarım ellerim her şeyle birlikte değişti.

Ruhum değişti en çok iste

Eskiden nasıldım ben, neleri severdim nelerden zevk alırdım neleri sevemezdim. Parça parça kafamda unutuyorum sanki.

Özlüyorum ama hatırlamasam da o günleri.

Masumiyeti özlüyorum, temizliği, şeffaflığı, doğallığı.

Hayal kurmayı, umut etmeyi, değiştirebilmeyi özlüyorum.

Sadece bir kişi girdi hayatıma ve dağıttı gitti ortalığı. Şimdi bakıyorum burasi ölü bir günlük benim için. Sen oldun ama ya ben

Yüzüme takmışım bir maske yaşıyorum öyle. Öylesine . Öylesine.

17 yi ozluyorum

18 i de..