zararimkendime

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

belki bir gün tekrardan karşılacağız. başka bir hikayenin, başka birer karakteri olarak. belki bu sefer hikayemiz bir ömür olacak. belkilerden ibaret aşkımızın bitişi çok keskin olacak. bir zamanlar tuttuğun elim, sardığın bedenim salına salına geçecek yanından. önce bir sızı hissedeceksin içinde korkma sen başka hikayelerin seven adamıyken çok kez hissettim bu sızıyı yüreğimde. öldürmüyor. ama bir zamanlar hayran olduğum neşeni elinden alıyor. önce gülüşlerini sonra hoş sohbetini. yalnızlaştırıyor kendinle bile konuşamıyorsun. inanır mısın belkilerle kurduğumuz hayaller keşkeye döndün artık sen bende belki değilsin sevgili. keşkesin kocaman bir keşke. keşke, belkilerle kalsaydın düşleyecek en güzel ihtimal olurdun. hayallerde yaşatabilirdim. fakat sen buna bile izin vermedin. bizim hikayemiz senin kötü yazarlığın yüzünden yarım kaldı. umarım şu anki hikayende iyi bir yazarsındır. bazı hikayeler yarım kalır çünkü tamamlanmasından daha iyidir böylesi.

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

Ofelia by Ernest Hébert, c. 1910 (details)

[zararimkendime]

[zararimkendime]

[zararimkendime]

Raymond Depardon, Glasgow, 1980