zeycornn-blog

[zeycornn-blog]

“Saçları dağınıktı hep. Sigarası dudağının arasından düşmezdi. Kafasındaki tilkilerin kuyruklarını birbirlerine bağlardı. Yalanlar söylerdi... Yanındayken üşürdüm. Ama dudağının kenrıyla öyle bir gülerdi ki... Bir daha kimse gülmesin isterdim.”

Yosun Albağlar / Ölüme Fısıldayan Adam

[zeycornn-blog]

Benimle tanıştığında upuzundu saçları. Sonra kısacık kestirdi. Bir daha hiç uzun görmedim… Sigara içmeyi beceremezdi hiç ama kabul etmezdi bunu. Hızlı yürüyemez, bir adım gerimde kalırdı. Küçük adımlarla, aramızdaki binlerce kilometrelik mesafeyi kapatmaya çalışırdı. Ne güzeldi o anlarda… Ne ben yavaşlardım ne o koşardı.

       Sık sık uykumdan uyanıp onu izlerdim. Bilmediğim acılarını da, o sırada dinlerdim zaten. Uyurken sayıklayan tiplerdendi. Ama ne zaman avuç içlerim yanağına değse, dünyadaki en güzel gülümsemeyi yüzüne yerleştirip uykusuna rahatça devam ederdi.

       Sık sık içini çekerek beni izlerdi. Ama bilmezdi ki, içine beni çektiğini… Bilmezdi, o her iç çekişinde benim ona biraz daha çekildiğimi. Bilmezdi hiç, omuzları düştüğünde bile zihnimdeki yansımasının can çekiştiğini..

        Ağlamayı yasaklasam da,sürekli ağlardı. Ama her ağlayışı, bir sonraki gülümseyişini biraz daha parlatırdı sanki. Ya da günden güne bana öyle gelirdi… Dudaklarının kenarında, güneş ışığı vardı sanki. Yana kıvrılınca, elmacık kemiklerinde en güzel gün doğumu yaşanırdı.

        Sakardı. İnatçıydı. Kırılgandı. Bazen küçük bir çocuk gibiydi, bazen yüz yaşında ruhsuz bir kadındı. Bazen sessizdi, bazen avaz avaz bağırırdı. Güçlüydü. Cesurdu. Benim için yaşamayı göze alacak kadar… Acıları pul pul dökülürdü yüzüne, parlardı.

        Yalanlarıma sürekli inanırdı.

        Balıktı çünkü o. Ne dersem diyeyim, inanması gereken, aptal bir balıktı. Gitsem bile, geri geldiğimde bana olan öfkesini otuz saniyede unutması gereken, turuncu bir balık… Her otuz saniyede bir bana tekrar tekrar âşık olması gereken, küçük balık… Ama atladığı bir şey vardı. O balıksa bile, ben okyanustum.

        Ve okyanusların dalgaları ne kadar uzağa gitse de, mutlaka geri dönerdi.

                           -ÖLÜME FISILDAYAN ADAM

[zeycornn-blog]

Kocaman adımlarla yürürdü hep ama yanında yürüyeyim isterdi. Hep giderdi benden. Sonra koşarak geri gelirdi. İçten gülmezdi pek. Ama ben hep güleyim isterdi.

[zeycornn-blog]

“Herkes çok mutluydu. Ortaklaşa bir sahteliğin görkemli yanılsaması içinde herkes çok mutluydu. Herkes bir yalnızlığı çoğaltıyordu.”

Kırk Oda-Murathan Mungan

[zeycornn-blog]

Ben seni danla bilicin aydınlatıcıyı sevdiği kadar sevmiştim sen neden bene bele yaptın

[zeycornn-blog]

Ben bir dilsizim ve sen asla benim okuyamayacağım bir şiirsin.

(via bir-tebessum-et)

[zeycornn-blog]

Sen ki özgürlük kadar güzelsin...

[zeycornn-blog]

Umut belki de gelecek sayfadadır. Kapatma kitabı.

[zeycornn-blog]

Öldün diye üzülmüyorum, hem sen dönersen ıslık çalarsın.

-(via paskalyatavsan)

[zeycornn-blog]

İçimdeki çocuk ölmüş, öyle diyorlar 

[zeycornn-blog]

[zeycornn-blog]

[zeycornn-blog]

Evlenelim mi geceleri üstünü örterim

[zeycornn-blog]

lütfen çok iyi anlaşabileceğim birileri çıkabilir mi karşıma artık

[zeycornn-blog]

[zeycornn-blog]

Ülkeyi zombiler istila etse halk gayet rahat zombilerle iç içe yaşayabilir gibi.

[zeycornn-blog]

İlgi istiyom böyle küçük bi bebek gibi