#kasety vhs

[yellowmanula]

a wszystko zaczęło się w studiu @ravefmradio od znalezienia pewnej tajemniczej kasety VHS :) koniec końców dostajemy nostalgiczny przekaz orbitujący wokół kultowej konsolki NINTENDO DSi

[fransizkafkathe3rd]

Bu da o anlık farkındalıklardan. Vücudu hareket ettirmenin getirdiği duygusal hareketlenmelerden. Meditopia'da "mutluluk nedir?" tarzı bir meditasyon denk geldi. Aklım direkt o "mutluluğa inanmıyorum" erama kaydı.

Kirpi seninle en çok sanırım burada çatıştık. Mutlu olduğumu iyi hissettiğimi duymayı çok bekledin istedin. Bunun farkına yıllar sonra sen söyleyince vardım. Çok uzun süre mutluluk fikrine direnç gösterdim, inanmadım, yok saydım. Bakınca ne kadar çocukça geliyor.

Epifani diyodum. Aslında mutluluğum ya da mutluluğa inancım hep senin avuçlarının içindeydi yani içindeymiş. Ben her zaman o kadar yakınmışım ki mutluluğa. Sen o mutluluğu uzatsan ellerinle, tek an tereddüt etmeden uzanıp tutardım, kucaklardım mutluluğu. Yıllarca o mutluluğu bana vermeni bekledim, bana bir kapı açmanı, duygularıma karşılık vermeni. Yıllarca. Bu kadar basitti yani aslında mutluluk, ve sen bana vermediğin sürece bu mutluluğa inanmayı reddettim. Bilinçli bir şekilde değil belki de bilinçdışında bilinçaltında ya da her neyse bir yerde benden mutlu olduğumu duymayı beklemen de aynı noktadan filizleniyormuş. O yer her neresiyse sen de orada biliyordun benim mutluluğumun ellerinde olduğunu ve bunu bana veremeyeceğini. O yüzden dış etmenlerle bir şekilde mutlu olabilmemi istiyordun, sana bağlı kalmamamı. Çıkamadık hiç bu döngüden, becerebilseydim bir şekilde senden bağımsız mutlu olabilmeyi belki hala birbirimizin hayatında olurduk bir şekilde.

Sanırım bu beni bir şekilde büyüttü. Ya da sonradan karşıma çıkan kişi bu kısmımı büyüttü. Sirius'a karşı hiç o korkak tavrı sergilemedim sanırım, mutlu olmak için çabalamaktan korkmadım. Mutluluğa inanıyordum, o buna destek verse de vermese de. Bu işin sonu bir yere çıkmayacaksa da çıkmayacaktı ama onunla geçirdiğim her an mutluydum. Birlikteliğimizin bu mutluluğa büyüteceğine de inandım ve hayalkırıklığı yaşamaktan korkmadım bunları umut ederken. Başıma güzel şeylerin gelebileceği, sevilebileceğim umudunu hiç bastırmadım. Kartlarımı hep açık oynadım, bir şeylerin arkasına saklanmadım. Ne istediğimi biliyordum ve istediğim olmayacaksa da ilişkiyi sürdürmeyeceğimi biliyordum. O da bir şekilde karşılık verdi bu umutlarıma, hayallerime. Sanırım bu yüzden çok sert çakıldım her şey ters gitmeye başladığında. İlk kez kendimi bir şeye tam anlamıyla açabildim, ve o şey beni defalarca öldürdü. Yeni biri doğana kadar defalarca defalarca kez öldürdü.

Tekrar bununla mı sınanıyorum emin değilim. Her iki süreci de yaklaşık bir aydır tekrar tekrar kafamdan geçiriyorum. Farkında değilim sanki ama bir şey bulmaya çalışıyorum. Sürekli seni görüyorum kirpi rüyalarımda, anneni. Sen hep pişmansın, evlenmekten pişmansın evlendiğin kişiden pişmansın. Annen artık arkadaş olmadığımıza üzgün. Rüyalarda kendimi ne yaptığımı ne dediğimi hiç hatırlamıyorum.

Lake diye bi oyuna denk geldim ps5'te. İlgimi çekti indirdim, çok basit ama iyi anlamda hani keep it simple'daki basitlik. 1986'da yazılımcı bir kadının memleketine dönüp bir süreliğine babasının postacı işini devralmasını konu alıyor. Kasaba göl kenarında, sevimli insanlar var. Blueberry pie geçiyor sürekli. Her gün posta teslim ederken insanlarla da etkileşimde bulunuyor yardım ediyor falan. Çok huzur buldum oyunda. Erkek bi love interest var çok bariz belli oluyor, diğer insanlar da bunu konuşuyor falan. Erkek yani napim hep ignoreluyorum karşılıklı konuşmalarda. Bir de film vhs kaseti satan bir dükkan var, flick shack. İşleten kişi yaklaşık aynı yaşlarda, sarışın, kahküllü, gözlüklü biri. Görür görmez anlıyorum ki bu kişiyle aramızda bişey olacak. Ha unutmadan adı da "Angie" ironik değil mi? :D Utanmaz bir flörtleşme içine giriyorum konuşmalarda, venüs ikizler huyu maalesef. Sonunda bir karavanla ucu açık bir yolculuğa çıkıyoruz birlikte. İşimi bırakıyorum, kasabayı bırakıyorum her şeyi. En büyük hayalimiz değil miydi dünyayı gezmek birlikte? Oyun o kadar hayatıma paralel ilerledi ki. Bilmiyorum bazı şeyler öylesine denk gelemeyecek kadar precise. Ne düşünüyorum bilmiyorum, bildiğim tek şey tüm bunlar beni bir şeyi anlamaya, bulmaya itiyor. Neyi bulacaksam hayatımın akışını değiştirecek bir şey olacak.

[nowickiszymon]

Jak fitness zmieniał życie Amerykanów na przestrzeni lat

Historia fitnessu w Stanach Zjednoczonych jest pełna fascynujących przemian, które odzwierciedlają zmieniające się trendy społeczne, medyczne i kulturowe. Od początków związanych z ideą zdrowego ciała i ducha po dzisiejszą erę technologii i personalizacji treningów, fitness w USA przeszedł długą drogę. Rozwój tej dziedziny wpłynął nie tylko na zdrowie milionów Amerykanów, ale także na globalny rynek fitnessu, który czerpał inspiracje z amerykańskich innowacji i stylu życia.

Początki fitnessu w USA Pierwsze ślady świadomego dbania o kondycję fizyczną w Stanach Zjednoczonych pojawiły się na początku XIX wieku. W tym czasie popularne były ćwiczenia gimnastyczne i aktywności fizyczne inspirowane europejskimi systemami treningowymi, takimi jak niemiecka i szwedzka gimnastyka. W szkołach zaczęto wprowadzać zajęcia wychowania fizycznego, a w społeczeństwie narastała świadomość, że ruch jest kluczowy dla zdrowia.

Fitness w czasach industrializacji Wraz z rozwojem industrializacji pod koniec XIX i na początku XX wieku zmienił się styl życia Amerykanów. Praca fizyczna w polu została zastąpiona przez prace biurowe i mechanizację, co spowodowało wzrost problemów zdrowotnych związanych z brakiem ruchu. W odpowiedzi na to zaczęły powstawać organizacje promujące aktywność fizyczną, takie jak YMCA (Young Men's Christian Association), które oferowały dostęp do zajęć sportowych i siłowni.

Era Jacka LaLanne’a i narodziny kultury fitness Lata 40. i 50. XX wieku przyniosły ogromną zmianę w postrzeganiu fitnessu dzięki takim postaciom jak Jack LaLanne, uznawany za „ojca fitnessu”. LaLanne propagował zdrowy styl życia poprzez programy telewizyjne, które uczyły prostych ćwiczeń możliwych do wykonania w domu. Jego działalność była prekursorem późniejszego rozwoju klubów fitness i kultury masowej promującej sport.

Lata 70. i boom na fitness W latach 70. nastąpił prawdziwy rozkwit kultury fitness. Powstały pierwsze kluby fitness, takie jak Gold’s Gym, które szybko stały się ikonami amerykańskiego stylu życia. Był to również czas popularności aerobiku, spopularyzowanego przez Jane Fondę. Programy telewizyjne i kasety VHS z jej ćwiczeniami trafiły do milionów domów, przyczyniając się do wzrostu świadomości znaczenia aktywności fizycznej.

Nowoczesne technologie i personalizacja treningów Od lat 90. XX wieku rozwój technologii zaczął rewolucjonizować podejście do fitnessu. Pojawiły się urządzenia monitorujące aktywność, takie jak pulsometry i krokomierze, a w XXI wieku zdominowały je aplikacje mobilne i smartwatche. Dziś popularność zyskują treningi online, które pozwalają na ćwiczenia w domu pod okiem wirtualnych trenerów. Technologia umożliwiła również rozwój personalizowanych planów treningowych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb i celów.

Wpływ fitnessu na kulturę społeczną Fitness w USA stał się nie tylko sposobem na dbanie o zdrowie, ale również elementem stylu życia i kultury masowej. Udział w maratonach, triathlonach czy zajęciach grupowych w klubach fitness stał się sposobem na budowanie relacji społecznych i wyrażanie siebie. Media społecznościowe odegrały kluczową rolę w popularyzacji fitnessu, umożliwiając dzielenie się osiągnięciami i motywowanie innych.

Podsumowanie Historia fitnessu w Stanach Zjednoczonych pokazuje, jak zmieniały się potrzeby i oczekiwania społeczeństwa względem zdrowia i aktywności fizycznej. Od prostych ćwiczeń gimnastycznych po zaawansowane technologicznie programy treningowe, fitness w USA odgrywał i nadal odgrywa kluczową rolę w promowaniu zdrowego stylu życia na całym świecie.

[fotografiakolejowa]

Kolej na sztukę (1)

W 1985 roku w Niemczech przypadł jubileusz 150-lecia otwarcia pierwszego stalowego szlaku kolei jaką znamy do dziś.

Pozycjom wydanym z tej okazji nie było końca. Zeszyty, książki, pocztówki, kasety VHS, plakaty, naklejki... Jedne traktowały o historii rozwoju kolei, jej twórcach, projektantach, budowniczych - inne o rodzajach trakcji i pojazdach trakcyjnych. Jedne były zajmujące - inne mniej. Wiele z tych wydawnictw ukazało się pod wspólną egidą niemieckiego jubileuszu.  My zwrócimy uwagę na bardziej niszowe, unikatowe, lokalne wydawnictwo. Potężny formatem, obszerny zeszyt autorstwa Bernharda Ückera "150 Jahre Eisenbahn in Bayern". Ta bogato ilustrowana w wielkoformatowe kadry z historii kolei w Niemczech praca, zawiera jeszcze dodatkowe ilustracje ręką artysty malowane. Otóż wydawca i autor zeszytu typu album, wpadł na genialny pomysł zapraszając do współpracy Brytyjczyka Alberta Lawrence'a Hammondsa (1930-1994). Ilustracje tego rysownika-malarza bardzo wzbogaciły treść wspomnianej pozycji. Pozytywny efekt podnosi naprawdę duży format (ponad A3, poziomy) obrazków. Stworzone ze smakiem, przestrzenne z głębią oraz wyróżnieniem kolejnych planów kadrów, pozostawiają widzą pod długotrwałym wrażeniem.  W kilku kolejnych odcinkach będziemy publikować wybrane rysunki/obrazy A.L. Hammondsa wierząc, że przypadną do gustu również Państwu. Zapraszamy do śledzenia publikacji.  Dziś publikujemy zdjęcie artysty przy pracy oraz pierwszy z jego obrazów:

Scena z 7 grudnia 1835 roku przedstawia otwarcie pierwszej w Niemczech linii kolejowej z Nürnberg do Fürth. Parowóz o nazwie Adler (Orzeł) prowadził brytyjski maszynista.  opracowanie: Norbert Tkaczyk, Hannover  Read the full article

[seriously-mike]

Imagine urodzić się trochę przed wybuchem w Czarnobylu i tak od dekady składać sobie w głowie o co chodziło w tym, co widziałeś za gówniaka.

That's me.

Na sporo rzeczy mam takie "I was there, Gandalf... Three thousand years ago.", w tym znaczące wydarzenia historyczne typu Pustynna Burza i te płonące szyby naftowe w Kuwejcie pokazywane w "Wiadomościach". Pamiętam anime na Polonii 1, kasety VHS z kreskówkami Hanna-Barbera i tygodnik który je promował, najróżniejszą tandetę sprzedawaną na bazarach przez obywateli byłego ZSRR, rumuńskich żebraków, zapiekanki sprzedawane z przyczep kempingowych, komputery Atari, plakaty Nirvany w Bravo, kolejne sieci handlowe otwierane i zamykane kiedy przestawały się opłacać, rozpadające się drewniane chałupy w małych miasteczkach na wschodnim Mazowszu, świńską grypę, ptasią grypę, SARS i parę innych rzeczy.

Ktoś nawet walnął focha, jak jego życzeniowe wypociny na temat wczesnego internetu i telefonii komórkowej późnych najntisów skwitowałem frasyniukowskim "Pierdolisz, nie było cię tam" - bo to pamiętam bardzo dobrze i wkurwiało mnie to wszystko nieprawdopodobnie, kiedy musiałem kompresować piosenki do absolutnie chujowej jakości, żeby tylko w 8 MB wbudowanej w Nokię 5510 pamięci zmieściło się ich więcej niż dwie. Tak samo jak próbowałem przekonwertować zripowany soundtrack z gierki na Playstation Portable do formatu MP3 z jakiejś przekombinowanej chujozy wymyślonej przez Sony.

Miałem stronę internetową, za logo której posłużył rysunek wykonany przez kolegę ze studiów na mojej gumce do wycierania, a którego używam jako brandu do dzisiaj: i watermarki na zdjęciach, i logo mojego kanału na Twitchu to jest nadal ten sam Dźwiedź narysowany dwadzieścia lat temu przez Wali Chemika z Białegostoku.

Patrzenie na polską politykę też mnie boli, bo mam świadomość, że ja wszystkie ważniejsze mordy widziałem już dawno w telepudle, zwłaszcza w "Polskim Zoo" te trzydzieści lat temu. A najbardziej mnie śmieszy, że obserwowanie ostatnich ośmiu lat przypomniało mi, jak mówiłem za gówniaka, że chciałbym zostać terrorystą (bo to były te czasy, kiedy IRA, Frakcja Czerwonej Armii i różne dziwne organizacje na Bliskim Wschodzie pozwalały sobie na różne wybuchowe ekscesy, co oczywiście przewijało się ciągle w "Wiadomościach").

ultrachujowy jest dla mnie fakt, że nie nadążam

to znaczy nawet nie ja nie nadążam, wszyscy nie nadążamy

ja to jeszcze pół biedy, bo się urodziłam na początku nowego millenium blabla, ale imagine urodzić się zaraz po upadku komuny (a mieć mój łeb, który chce wszystko zarejestrować zaznaczyć opisać odhaczyć). przecież tego wszystkiego co się wydarzyło od tamtego czasu w Polsce i na świecie nie idzie ogarnąć. Próbuję zapisywać, choćby sama dla siebie, wszystko co się dzieje wokół wojny za wschodnią granicą (bardziej kulturowo niż fakty kto gdzie atakował dronami) - ale nie nadążam. A jeszcze Palestyna, a jeszcze Chiny, a jeszcze dziki kapitalizm, a jeszcze Trump, a jeszcze AI, a jeszcze

czasem się po prostu budzę, przypominam sobie że Żabka wyparła prawie wszystkie małe osiedlowe sklepy i zastanawiam się, czemu nikt o tym jeszcze nie napisał więcej niż jeden artykul na biznesowej stronie. Robię wtedy setki zdjęć wiejskich sklepów, bo uświadamiam sobie, że ich też może zaraz nie być. Po co? Nie wiem.

[vhshell]

Idea DIY, czyli zrób to sam, zawsze była mi bliska, więc tym bardziej nie mogłem powstrzymać się przed zakupem tego zestawu kaset na allegro. Nagrane na nich filmy pochodzą z telewizji połowy lat 90., ale co tam filmy, spójrzcie tylko na te piękne, kolażowe okładki! Ktoś wkładał w swoją kolekcję sporo serca

[alleopole]

Kupię stare - kasety Video VHS z filmami - Opole

[memorieshero]

To były czasy, kiedy zaczynał się twój ulubiony film w TV, a ty szybciutko wkładasz kasetę do magnetowidu i naciskasz przycisk REC. A później mogłeś ten film obejrzeć ponownie, gdy były nudy. Kasety VHS - to był Netflix dzieciństwa. Aż chce się wrócić do tych czasów...

[blog-vhs-blog]

Stara kolekcja kaset z tv

[danteveli]

Cobra Kai: The Karate Kid Saga Continues

Cobra Kai: The Karate Kid Saga Continues

Jednym z wielu elementów, które ukształtowały moje dzieciństwo, było kino kopane. Wychowałem się na filmach o obijaniu twarzy. Pewnie kasety VHS z klasykami z Hongkongu miały wpływ na moje zainteresowanie Azją i kulturą tamtejszych krajów. Z tego powodu darzę sympatią wszelkiej maści chodzone bijatyki. Spędzałem z nimi masę czasu w salonach arcade i do dzisiaj lubię pograć zarówno w starsze, jak…

[emzeciorrr]

Liked on YouTube: Dziwny dźwięk z kasety VHS https://www.youtube.com/watch?v=TJdCruGRGgI

[vhshell]