27097209 - Tumblr blog

[27097209]

darmadağın bir ailede kendini düzene sokamazsın kızım. herkesi geç kendini sevemezsin. kapılara yaslarsın sırtını, duvara dökersin derdini. annenin sesini, babanın küfürlerini duymamak için ellerini bastırırsın kulaklarına. dişlerini sıka sıka büyürsün. bedenini büyütüp ruhunu çocuk bırakmak ne de zormuş. derdini yüreğinden de sökemezsin, paramparça bir ruhu tek bedene sığdırıp yaşarsın.

[27097209]

belki bir akşam üstü,

aynı gökyüzüne bakıp,

aynı şiiri mırıldanirdik.

bu şehir,

bu gökyüzü,

ıkimize de yetecek kadar karanlık nasıl olsa…

[27097209]

uykusuzluktan gözlerim kayıyor bayılacak gibi oluyorum ama önce paketi bitirmem gerek.

[27097209]

Zaman öylece akıyor. Anlamını yitirmiş bütün düşler üzerime üşüşüyor. Aldırış etmiyorum ama aslında üşüyorumda. Sesinde bulduğum huzuru eğer bir kez olsun tekrar kollarında yeniden yaşasaydım. İşte tamda o an aşamadığım bütün her şeyi yerle bir ederdim kollarında.

[27097209]

Saat gece dört suları. Kalbimin kırıklarını aynaya yansıttım. O an aynanın içinden biri çıkıp omzuma dokunsaydı, ağlayacaktım. İçimden çıkaramadığım binlerce siyah boyayı akıtmak istedim tuvale, adım adım zehirlediğini bilmeme rağmen birazını kendime saklamak istedim. Adına sanat desinler, benden bir şeyler bulsunlar diye. Kırık kalemimin sapını kalbime saplamak istedim. Sancıları sussun, artık çığlık atmasın diye. Gitmek istedim. Gitmek bir evdi ve benim hiç evim olmadı.

[27097209]

Crescent moon and Jupiter with four of its moons.

[27097209]

I Origins (2014)

[27097209]

[27097209]

[27097209]

Kendime,

Her defasında aynı hatayla karşına gelen insanı affetme artık. İster canın olsun, ister kanın. Ama affetme. Bunu yapma kendine artık, her şeye alıştın güzel kızım. Ama o adamın yaptıklarına bir türlü alışamadın. N'olur alış artık. Yaptığı hatalara üzülme artık. Alış. Alışmak zorundasın. N'olur alış.

[27097209]

Sonra dayanamıyorsun. Her şeyi içine atmaktan yavaş yavaş tükendiğini hissediyorsun. Seni çok iyi anlıyorum diyen herkesin,seni anlamadığını görüyorsun. En yakınından uzaklaşıyorsun. Yapabildiğin en iyi şeyin,yazmak olduğunu görüyorsun. Yazıyorsun. Herkesten saklasan da,gizlesende tükeniyorsun. Hani o dışarıya verdiğin mutluyum imaji var ya,içini yiyip bitiriyor. Biri gelse ve gerçekten de tam anlamıyla yanında olsa,düzeleceksin gibi geliyor. Ama o kadar çok yenilgiye uğradın ki,sevmede,değer vermede,bir yanın hep kimseye güvenme diyor. O yanına yenilmeye başladığın zaman,asıl acıları tatmaya da başlıyorsun. İşte o anlar kalbinin,aklını yendiğin anlar oluyor. Ve benim kalbim aklımı hep yeniyor. Değer vermekte bir sorun yokta,aynı önemi,ilgiyi,sevgiyi,değeri göremeyince başlıyor asıl sorun. Asıl sorunlar,asıl canını yakanlar oluyor. Birde yitirdiklerin var,dönülmez yolda bıraktıkların,geri dönmeyeceğini ezberlediklerin. Hani her şeyde derler ya” hayat devam ediyor” aynen öyle. Ne giden geri geliyor,ne kalanlar değerini biliyor,ne yerin,nede kıymetin değişiyor.Sen sadece günden güne eriyorsun,tükeniyorsun,hissizleşiyorsun. Ama gerçekten de bir aklım bu savaştan üstün çıkarsa,o zaman tam anlamıyla sevdiğim insanlar,tam anlamıyla soğukluğu tadacaklar.

[27097209]

çok fazla özlediğim biri var. ne yaparsam yapayım ulaşamam biliyorum. ve bu beni uyutmayaya yetiyor. sızlatmaya. bu his beni öldürmüyor ama yaşatmıyor da. nereye koyacağımı bilmediğim bir his beni tüm zamanlar kadar çaresiz bırakıyor. sanki ben sadece varlığım bilinsin diye yaşıyorum. iki de bir olanları unutuyor. kendimi de asla affetmiyorum. bir suçum yok ama yaşadım işte diyorum. gördüm sevdim duydum ve özledim. böyle hissettirmemeli bana hiçbir duygu. ben her gün kafama silah dayamış gibi durmaktan bıktım.

[27097209]

kıyamamak nedir bilir misin ? dokunamamak, içinin gitmesi nedir, gözünden sakınmak nedir bilir misin ? bilmezsin ki sen. çünkü kıyamamak nedir bilseydin dolu gözlerimden öperdin, gözünden sakınmak nedir bilseydin korurdun sen beni. ben tanırım seni, sen bilmezsin sevmeyi, bilmezsin acıtmadan dokunmayı. illaki acıtırsın, dokunduğun yeri kanatırsın sen, yaralarsın. bunlara rağmen sana son bir kez sarılmak isterdim, kanat isterdim, acısın ama senin yüzünden acısın isterdim. Cem Adrian bir şarkısında “içimde bir yer yanıyor, söndürmem sen yaktın” diyor, öyle işte. ben sana beni  gözünden sakın da demiyorum, ama beni sadece senin gözlerine sakla isterdim. tesadüfen bile olsa üzerime değen bütün gözlerden nefret ediyorum mesela. çünkü sadece sen bak isterdim. sen bunları bilmiyorsun ya, içim gidiyor bak benim. içim gidiyor bi’ gün başkasına bana bakmadığın sevgi dolu gözlerle bakarsın diye. içinin gitmesi de böyle birşey işte. ben seviyorum seni, kıyamıyorum da tabi. lütfen bir gün çıkıp gel. kıyamamak nedir ben öğretirim sana, dokunduğun yeri acıtmak yerine iyileştirirsin artık ? bakarsın bir mucize olur. ben inanıyorum, lütfen sende inan. ve bir gün affetmesen de çık gel.

[27097209]

Çok incitmişler seni, için içini o kadar kemirmiş düşüncelerin seni öyle esir etmiş ki. İçine kapanmışsın, beynine gömülmüşsün. Aynı şeyleri istemişsin hep, aynı hayalleri kurmuşsun. Birer birer kaymışlar ellerinden. Birinci gün ağlamışsın buna, uyumamışsın, boğulmuşsun. İkinci gün silmişsin gözlerini, koca bir bardak su içmiş, makyajla bir şeyleri kapatmış çıkmışsın. Ben de ayağa kalkabiliyorum demişsin. Üçüncü gün sancınla alay etmişsin, uyuşturmuşsun içini, beynini. Uyuşturmak bazen boğuluyor gibi olsan da nefes almaktır sanmışsın. Nefes alamamışsın.

[27097209]

gamsız da oluyorsun. pezevenkte, puştta, piçte, orospu da. geceleri düşünmekten kafayı yediğin saatlerde uyanık kaldığın içinde orospu oluyorsun. iki gün eve gelmedin diye de. saat sabahın yedisi olmuş. annen ha uyandı ha uyanacak. sen kendini toparlamayı bırak, toparlanmanın eşiğinden bile geçememişsin daha. seni bi poşete koyup çöpe atsalar sesini çıkarmayacaksın öyle bitmişsin. annen fark etmesin halinin hal olmadığını diye kafana vura vura uyumaya çalışıyorsun. sabah uyandığında yine sahte bir güler yüz takınıp, günaydın canım anam deyip öpeceksin yanacıklarından. bi sigara daha yakayım uyurum.